พระธรรมเทศนาของคุณครูไม่ใหญ่ จากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา (คำอธิบายเพิ่ม)
แต่ก็เป็นที่หนักใจพอสมควรในการที่ จะเล่าเรื่องของพระเดชพระคุณหลวงปู่ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกายเพราะท่านทรงคุณธรรมและคุณวิเศษ อย่างเอกอุ เป็นผู้มีบารมีแก่ เป็นบรมโพธิสัตว์ พูดหรือกล่าวถึงท่านพยายามที่จะไม่ให้ผิดพลาดได้ยินได้ฟังทรงจำได้แค่ไหนก็พยายามจะเอามาถ่ายทอดให้ฟัง ..แต่เรื่องที่จะเล่าให้ฟังทั้งหมดเนี่ยในแต่ละวัน ก็เคยเป็นเรื่องที่เคยเล่าให้ลูกๆหลายท่านฟัง ตอนสมัยยังไปปฏิบัติปฏิบัติธรรมบนดอยสุเทพ บางครั้งก็เล่าในวัด นึกอะไรตอนไหนได้ก็เล่า ไม่ได้เป็นลำดับตามขั้นตอน นึกตอนไหนได้ก็เล่าตอนนั้น เพราะฉะนั้นพอเอามาทบทวนใหม่บางทีก็เลือนๆไปบ้างเหมือนกัน กำลังพยายามนึกอยู่ว่าจะเล่ายังไงดีที่จะไม่ให้ผิดพลาด เพราะเรื่องของท่านเป็นเรื่องสำคัญบุคคลเช่นท่านหายากและสำคัญอย่างยิ่ง เป็นบุคคลสำคัญของโลกและจักรวาล
นี่มันเล่ายากอย่างนี้แหละ เพราะฉะนั้นเมื่อวานถึงได้อุปมาไว้ เหมือนเรายกกล้องชั้นดี อย่าว่าแต่ร้อยกล้อง เอาล้านกล้องเนี่ย ส่องไปที่ท้องฟ้าแล้วถ่ายพร้อมๆกัน แล้วมาต่อกันหลวงพ่อว่าก็ยังไม่ครอบคลุมท้องฟ้า แต่โลกใบใหญ่ใบนี้เราออกไปนอกโลก กลับหลังหันถ่ายแก๊ก ก็ได้ลูกโลกอยู่ในแผ่นภาพแล้ว ถ่ายจักรวาลต่างๆที่เขาส่องดูดาว ดูกาแลกซี่ ดูอะไรต่างๆเหล่านั้น เขาก็ถ่ายมาได้นะ ย่อลงมาได้
แต่เรื่องคุณธรรมคุณวิเศษของบรมโพธิสัตว์ ยากมากที่จะย่อ เพราะฉะนั้นเนี่ย เมื่อไปไม่ถึงจึงต้องดึงมาใกล้ เหมือนจันทร์กระจ่างในอ่างน้ำ การอยู่ใกล้ๆ ดวงจันทร์ จันทสโร ก็รู้สึกชื่นใจ แม้เอามือวักไปจะไม่เจอก็ตาม แต่มันก็ชื่นใจว่าเออ เราก็ได้อยู่ไกล้ๆ เรื่องราวที่จะเล่าให้ฟังก็อยากให้มีความรู้สึกอย่างนั้นว่า เออ เราใกล้ชิดหลวงปู่ แม้ท่านไม่อยู่แล้ว และเรื่องที่เล่าแต่เรื่อง กว่าจะได้มาก็ได้มาด้วยแรงอธิษฐานนั่นแหละ
อธิษฐานว่ามาไม่ทันหลวงปู่ ท่านกลับไปซะก่อนแล้วเนี่ย อยากจะฟังเรื่องราวของท่าน ข้อปฏิบัติ ปฏิปทา มโนปณิธานรวมทั้งวิชชาที่ท่านได้ค้นพบ และก็ได้อบรมสั่งสอนทั้งภายในภายนอกอะไรต่างๆ เหล่านั้น อยากได้ยินได้ฟัง ก็ขอให้บุญบันดาล ให้ได้มีโอกาส พบปะผู้มีบุญที่ได้อยู่ใกล้ชิดหลวงปู่ หรือได้ยิน ได้ฟังหรือมีประสบการณ์กับท่านน่ะ ได้มาเล่าให้ฟัง
แล้วมันน่าอัศจรรย์จริงๆ ก็จะมีท่านเหล่านั้นน่ะ เป็นท่านที่มีประสบการณ์โดยตรง จากท่านก็มาถึงหลวงพ่อ ..โดยตรงมาถึง ก็รู้สึกดีใจนะ แต่ส่วนมากมักจะเป็นเกร็ด เพราะเรื่องหลักๆได้จากคุณยายอยู่แล้ว เรื่องธรรมะปฏิบัติ เรื่อธรรมะละเอียด ศึกษาเข้าไปสู่ภายในลุ่มลึกไปตามลำดับ ทุกอย่างมีพร้อมอยู่ที่คุณยาย ซึ่งคนอื่นก็ให้ไม่ได้ด้วย ก็แปลกดี
แต่เกร็ดนี่ต้องคนอื่น หลายๆคนก็เอามารวมกัน ซึ่งจัดเกร็ดที่ได้ยินได้ฟังมาก็พอสรุปได้อย่างน้อยก็ 2 ข้อ ที่ทำให้เห็นภาพชัดเจนคือ ท่านสอนตัวเองได้ตั้งแต่ยังเล็กๆ ซึ่งยากที่ทารกน้อยๆ จะสอนตัวเองได้ มีแต่ในพระไตรปิฎกที่บรมโพธิสัตว์ มีบารมีแก่ๆสอนตัวเองได้ พอเกิดมาก็ แม่มีอะไรให้ลูกบริจาคบ้างอยากทำทาน เราอ่านแล้วก็ได้ยินได้ฟังกันมาตามที่พระท่านเทศน์ หรือตำรับตำราที่บันทึกเอาไว้ในพระไตรปิฎก แต่มันไม่ค่อยจะมีตัวจริง มาถึงเรื่องของท่านทำให้เราเกิดความมั่นใจว่า บรมโพธิสัตว์สอนตัวเองได้ตั้งแต่ยังเยาว์วัย เพราะฉะนั้นเรื่องราวต่างๆที่มีอยู่ในพระไตรปิฎก ต้องเป็นเรื่องจริง
และข้อที่ 2 คือท่านทำอะไรจริงทั้งสิ้น ไม่ว่าจะทำมาค้าขายตั้งแต่อายุ 16 เรื่อยมาเลยจนกระทั่งก่อนบวช เป็นพ่อค้าค้าข้าว จนกระทั่งตั้งหลักตั้งฐานได้ ทางบ้านไม่ลำบากแล้ว อายุ 22 ก็มอบทรัพย์ที่หามาได้ ให้เอาไว้สำหรับเลี้ยงดูมารดาและญาติ…แล้วตัวก็ออกบวช เวลาบวชแล้วก็ตั้งใจประพฤติปฏิบัติตามธรรมวินัย เป็นพระแท้ เราจะสังเกตได้ว่า มีบันทึกซึ่งเขียนด้วยมือท่านเองเลยว่า พอบวชแล้ววันหนึ่ง รุ่งขึ้นอีกวันหนึ่งปฏิบัติธรรมมะไม่เคยขาดเลย คือทำสมาธิเจริญภาวนาไม่ขาดเลยแม้แต่วันเดียว จนกระทั่งถึงวันที่ท่านพูด ที่จริงนะถึงจนกระทั่งวันท่านละโลก แต่ท่านพูดถึงวันไหนก็วันนั้นแหละ ซึ่งหายากในหมู่นักบวช ที่เป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา เพราะท่านบวชอย่างมีเป้าหมาย บวชวันหนึ่งรุ่งขึ้นอีกวันหนึ่ง ปฏิบัติธรรมไม่เคยขาดเลย หลวงพ่อนะพยายามจะเดินรอยตามยังไม่ได้ บางวันยังขาด แต่ท่านไม่ขาดเลย นี่เป็นเนติแบบแผนสำหรับนักบวชบรรพชิต อย่างดีทีเดียว
และ 11 พรรษาก่อนบรรลุวิชชาธรรมกาย ใครว่าวิชาไหนดี ที่หลวงปู่หลวงตา พระคณาจารย์ต่างๆ ศึกษากัน ท่านศึกษาอย่างจริงจัง แล้วก็ไปถึงที่สุดของทุกวิชาที่เขาศึกษากัน เช่นโหราศาสตร์ ที่หลวงปู่หลวงตาพระคณาจารย์ มีทุกวัดเลยเอาไว้สงเคราะห์เพื่อนมนุษย์ เพื่อคนอื่นทั้งนั้นแหละ ..ถ้ามีความรู้อย่างนี้ได้แล้วก็ คนขึ้น พอไปก็ถือโอกาสได้สอนธรรมะไปด้วย เมื่อพูดถึงดวงดาวตัวเลขอะไรต่างๆแล้ว เผอิญมีเคราะห์ต้องสะเดาะเคราะห์เพราะมันเป็นวิบากกรรมอย่างนั้นอย่างนี้ ก็ถือโอกาสได้สอนธรรมะ หลังจากที่อะไรล่ะ ผูกดวง ดูโชคชะตาราศี ชะตาชีวิตกันแล้ว ท่านก็ทำของท่านกันอย่างนี้แหละ จะไปตำหนิหลวงปู่ หลวงตา พระคณาจารย์ต่างๆไม่ได้ เพราะเค้าทำควบคู่กันมาเพราะเขาก็ทำกันมาอย่างนี้ยาวนานเป็นพันปีทีเดียว และมันก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายถ้าไม่ทำให้มันเสียหาย ตำรานรลักษณ์หรือดูลักษณะมหาบุรุษ พระโกณฑัญญะท่านชำนาญทีเดียว เนี่ยโหราศาสตร์หมายเลข 1 ที่ยก 1 นิ้ว ว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าโหงวเฮ้งอย่างนี้ ประกอบด้วยลักษณะมหาบุรุษอย่างนี้ เป็นพระพุทธเจ้าอย่างเดียวไม่มีทางที่จะเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ นั่นละพระอัญญาโกณฑัญญะ 1 ใน 5 ของพระปัญจวัคคีย์
เพราะฉะนั้นวิชาโหราศาสตร์นี่ ท่านเรียนจนชำนาญเลย แต่ก็ไม่ได้ใช้ นานๆจะเอามาใช้สักที ซึ่งหลวงพ่อจะค่อยๆเล่าไป ว่าท่านเอามาใช้ตอนไหน จะศึกษาอยู่ในช่วงนี้นะ 11 พรรษา วิชารักษาโรคอะไรต่างๆ แพทย์แผนโบราณอะไรที่หลวงปู่ หลวงตา พระคณาจารย์ควรจะรู้เอาไว้สำหรับรักษาตัวเอง รักษาเพื่อนสหธรรมิก รักษาอุบาสก อุบาสิกา สาธุชน สงเคราะห์เพื่อนมนุษย์ ก็ศึกษากันไป เหมือนอย่างที่ท่านศึกษาตามวัดวาอารามต่างๆเหล่านั้น ก็เกื้อกูลกันไป สงเคราะห์กันไป ก็เรียนกันอย่างเต็มที่เต็มกำลัง
วิชาไตรเพท ศาสนาพราหม์ ที่มาเพิ่มอาถรรพณ์เวท ครูทำได้ถึงไหนนี่ ทำได้แบบครูหมดเลย นี่ก่อนบรรลุวิชชาธรรมกายใน 11 พรรษาแรก ท่านทำได้ถึงขนาดนี้ น่าทึ่งน่าอัศจรรย์ หลวงพ่อจะไม่เล่าตามลำดับนะ นึกอะไรได้เล่า
ผู้ที่เล่าเรื่องนี้ให้หลวงพ่อฟังคือ หลวงพ่อวัดลำพญา ตอนที่เจอท่าน ท่านอายุ 70 นานแล้วนะ 20 กว่าปี ท่านยังแข็งแรงอยู่ ที่ไปกราบเยี่ยมท่านเพราะทราบว่า ไปสืบทราบว่าท่านเคยเป็นเด็กวัดอยู่ในกุฏิหลวงปู่ของเรา ก็กลับไปสืบเสาะ ไปกราบท่าน ท่านบอกใช่ ตอนนั้นอายุ 11-12 ขวบ ไม่ได้บวชหรอก เป็นเด็กวัดอยู่ในกุฏิ ก็นั่งพัดให้หลวงปู่เรา
เพราะมีพระธุดงค์จำนวนรูปลืมไปแล้ว แต่หลายรูปห่มกรักห่มดองมาเลย ออกมาจากป่า มากราบหลวงปู่เรา เพราะได้ยินกิตติศัพท์ว่า ท่านเชี่ยวชาญเกี่ยวกับวิชาทางด้านไตรเพท อาถรรพ์เวทย์ เวทย์มนต์ปนคาถาอะไรอย่างนี้ ซึ่งท่านคงชำนาญมากนะ หลวงปู่เรา เพราะตอนที่จะย้ายมาอยู่วัดปากน้ำ สมเด็จวัดโพธิ์ได้ย้ำไว้เลยว่าห้ามแสดงอภินิหาร แสดงว่าต้องมีอภินิหาร หลวงพ่อวัดลำพญาตอนนั้นเป็นเด็กวัดนั่งอยู่ พัดให้ หลวงปู่ก็คุย ซึ่งตอนนี้ท่านมาอยู่วัดปากน้ำแล้ว บรรลุธรรมแล้ว พระที่มาก็คุยว่า ไหนทำให้เรื่องที่ไปศึกษามา ให้ดูสักหน่อย ก็อยากจะมาเรียน ท่านก็ทำมาหลายวิชานะ หลวงพ่อจะข้ามไปก่อน วิชาที่หลวงพ่อวัดลำพญาสนใจคือทำนะหน้าทอง
นะหน้าทองก็คือทำไงก็ได้ให้ทองเนี่ยมันเข้าไปอยู่ในร่างกายของมนุษย์ ที่เคยเห็นเนี่ย เขาจะเอาน้ำมันทาที่หน้า สมมุติติดที่หน้าผาก แล้วก็เอาทองไปแปะ แล้วก็ผู้ที่มีความชำนาญด้านนี้ก็จะนั่งห่างๆ และก็ให้เขาคลึง บางท่านชำนาญไม่ต้องคลึง แค่มองๆมันก็วึดลงไป บางท่านชำนาญขนาดนี้ สมมุติคุณวินิจนั่งอยู่ตรงนั้น จะเอาทองเข้ากี่แผ่น สมมุติว่าเข้า 10 แผ่น ก็ถือทองเปลว 10 แผ่นไว้ในมือ ทองเปลวมีกระดาษหุ้ม ก็เป่าพลุ่ง ทองเข้าไปอยู่ในร่างกายแล้ว แล้วถ้าหญิงมีครรภ์ เป่าพลุ่ง ไปติดที่กระหม่อมของทารกที่อยู่ในครรภ์ พอคลอดออกมาปิดทองตั้งแต่อยู่ในท้อง เขาเก่งกันขนาดนั้นเลย เดี๋ยวนี้ก็มีคนทำได้อยู่ แต่หลวงปู่เราไม่ต้องมีทอง ท่านเอาผ้าอาบน้ำฝนที่เราถวายพระ ท่านให้หลวงพ่อวัดลำพญาไปหยิบผ้าอาบที่ตากอยู่บนราวมา ท่านทำงี้ หลวงพ่อวัดลำพญาท่านทำท่าให้ดู ลูบขึ้น ปรืด เป็นทองคำทั้งหน้าเลย พระธุดงค์ทั้งหลายกราบกันเลย ขอเรียน ท่านบอก อย่าเลย สัมมาอะระหังเถอะ ดีนัก เสร็จแล้วท่านเอาผ้าอาบลูบลง ก็เป็นปกติ หลวงพ่อวัดลำพญาบอกถูกใจจริงๆ อยากเรียน ท่านบอกวิชานี้มันมีกิเลส ข้าจะให้เอ็งไปเป็นสมภาร ท่านบอก อายุ 12 ขวบ บวชยังไม่คิดจะบวชเลย ในที่สุดท่านได้มาเป็นสมภารวัดลำพญา ท่านบอกไม่เคยคิดจะบวชเลย คิดอย่างเดียวบอกอยากมีเมีย เออ ดูญาณทัศนะของท่านที่ไกล เห็นเด็กอายุ 12 ขวบจะต้องไปเป็นสมภาร เป็นกำลังพระศาสนา
และดูการศึกษาที่ท่านเอาจริงในทุกวิชา อย่างวิชาโหราศาสตร์เนี่ย ท่านจะนึกสนุกขึ้นมา เพราะปกติท่านจะไม่ทำ ยกตัวอย่างผู้ที่เล่าเรื่องนี้ให้ฟังคือหลวงพ่อองค์หนึ่งเล่าให้หลวงพ่อฟังว่าท่านไม่ได้ตั้งใจมาบวชเลย ไม่ได้ตั้งใจเลย คือพระลูกชายมาบวชอยู่ที่วัดปากน้ำ ท่านบอกคิดถึงมากอยากมาเยี่ยม แล้วก็ไม่เคยมาวัดปากน้ำ ไม่รู้จักหลวงปู่ของเราแต่ลูกชายบวชแล้วมาขออยู่ที่วัดปากน้ำ วันนั้นก็มากราบหลวงปู่ คนก็เยอะทีเดียวแหละ ท่านรับแขกอยู่ พระเจอหน้าท่านก็ ไม่รู้ว่าท่านใช้โหราศาสตร์หรือญานทัศนะ อันนี้ชักสับสนแล้ว เพราะท่านพูดอย่างนี้ ตามที่หลวงพ่อองค์นี้ท่านเล่าให้ฟัง
ศูนย์ ศูนย์ ศูนย์นี่มันสำคัญทีเดียวนะ ศูนย์แรกได้อยู่บ้านใหญ่ ศูนย์ที่สองเกือบตาย ศูนย์ที่สามจะได้บวช เอ้าเอาฉายาไปเลย อภิรูโป ส่งให้เลย ท่านบอกไม่ได้มาบวช มาเยี่ยมพระลูกชาย
คือท่านมาเยี่ยมพระลูกชาย แล้วท่านก็ไปเดิน ไปเห็นรูปหลวงปู่ ท่านบอก พระองค์นี้เคยเห็นนะ ตั้งนานแล้วเนี่ย ตั้งแต่ปี 80 องค์นี้ยังอยู่ไหมเนี่ย ยังอยู่โน่น กำลังรับแขกอยู่ ถึงมาที่รับแขก มาที่รับแขกแล้วหลวงปู่ท่านก็เขียน 0 ที่ 1 อยู่บ้านใหญ่ 0 ที่ 2 เกือบตาย 0 ที่ 3 ได้จะได้บวช คือรู้เฉพาะท่านองค์นั้นกับหลวงปู่
พระธรรมเทศนาของหลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) โรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
น้อมกราบอนุโมทนาสาธุครับ