เริ่มอย่างถูกหลักวิชา ต้องเบาๆ ผ่อนคลาย ใจเย็นๆ จนกระทั่งใจนิ่งๆ ว่างๆ เบาๆ รู้สึกสบายกาย สบายใจ เกิดการปลอดโปร่งใจขึ้นมา แล้วความสุขเกิดขึ้นเอง ทำเฉยๆ อย่าตั้งใจมาก อย่ากลัวช้า อย่าคิดนำ อย่ากำกับ ไม่เค้น ไม่เน้นภาพ เพราะภาพมีอยู่แล้วภายใน เป็นภาพละเอียด เราต้องทำใจให้ละเอียดกับภาพที่อยู่ภายใน วิธีทำใจละเอียดคือทำเฉยๆ ที่เราภาวนา…ก็เพื่อให้ใจหลุดจากความคิดภายนอก…ให้มาผูกไว้กับคำภาวนา…พอถึงจุดถูกส่วนก็ทิ้งไปเลย ลืม ไม่อยากภาวนา อยากเฉยๆ เดี๋ยวก็หล่นเข้าไปข้างใน
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)