ทิ้งทุกสิ่งหยุดได้ ดังใจ
พบสุขในทันใด แต่นั้น
หนทางสว่างกลางใส ทะลุโล่ง
พระผุดเป็นชุดชั้น ต่อเนื่องเป็นสาย
ตะวันธรรม
(เมื่อเราได้สวดมนต์บูชาพระรัตนตรัยกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ต่อจากนี้ไปตั้งใจเจริญสมาธิภาวนากันนะ…………)
…ให้ปลดปล่อยวาง ให้คลายความผูกพันในช่วงที่เราจะนั่งสมาธิเจริญภาวนา
ให้ใจของเราทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง แล้วก็รวมใจไปหยุดนิ่งๆ นุ่มๆ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งอยู่ในกลางท้องของเรา ในระดับที่เหนือจากสะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือ
ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เป็นที่เกิด ที่ดับ ที่หลับ ที่ตื่นของเรา
อีกทั้งที่สำคัญคือเป็นต้นทางไปสู่อายตนนิพพาน จะต้องเริ่มต้นที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตรงนี้นะ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหลาย พระอรหันต์ทุกพระองค์เริ่มต้นหยุดใจตรงนี้เรื่อยไปเลย
หยุดอย่างเดียว ไม่ได้ทำอะไรที่นอกเหนือจากนี้ ตั้งแต่เบื้องต้นจนกระทั่งได้บรรลุมรรคผลนิพพานเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
เพราะฉะนั้นศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เราต้องทำความรู้จักเอาไว้ เพราะเป็นตำแหน่งสำคัญที่เราจะต้องเอาใจมาหยุดนิ่งๆ อยู่ที่ตรงนี้
ไม่ว่าเราจะทำภารกิจอะไรก็ตามทั้งทางโลกและทางธรรม
โดยเฉพาะทางธรรมจะทำทาน ก็ต้องเอาใจมาหยุดนิ่งอยู่ตรงนี้ ทำน้อยก็จะได้บุญมาก
จะรักษาศีลให้บริสุทธิ์ผุดผ่อง ก็ต้องเอาใจมาอยู่ที่ตรงนี้ เพราะศีลนั้นบังเกิดขึ้นที่ตรงนี้
รักษาคือ ทำให้อยู่ใจของเราก็ต้องอยู่ตรงนี้ จะเจริญภาวนาซึ่งเป็นต้นทางแห่งมรรคผลนิพพานก็ต้องเอาใจมาอยู่ที่ตรงนี้
ฐานที่ ๗ จึงเป็นที่ตั้งของใจเรา เป็นตำแหน่งที่สำคัญ ที่ลูกทุกคนจะต้องเอาใจใส่ เอาใจมาหยุดนิ่งอยู่ที่ตรงนี้ให้ได้ทุกวันทุกคืน ทั้งวันทั้งคืน
แล้วความบริสุทธิ์ก็จะบังเกิดขึ้นกับเรา
คราวนี้เราก็นึกถึงพระธรรมกายประจำตัวเป็นบริกรรมนิมิต
ให้นึกอย่างเบาๆ สบายๆ นึกง่ายๆ เหมือนเรานึกถึงสิ่งที่เราคุ้นเคย
นึกอย่างง่ายๆ แล้วเราก็จะได้อย่างง่ายๆ นึกธรรมดา เพื่อให้เป็นที่ยึดที่เกาะของใจของเราเอาไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗
พร้อมกับประคองใจให้หยุดนิ่งๆ นุ่มๆ ด้วยบริกรรมภาวนา สัมมา อะระหังในใจเบาๆ สม่ำเสมอ ไม่เร็วไม่ช้านัก
ทุกครั้งที่ภาวนา สัมมา อะระหัง เราจะต้องไม่ลืมตรึกระลึกนึกถึงองค์พระธรรมกายประจำตัวของเราอย่างเบาๆ สบายๆ ง่ายๆ
ใจเย็นๆ ประคองใจกันไปอย่างนี้ จนกว่าใจจะหยุดนิ่ง
พอใจหยุดนิ่งมันก็จะทิ้งคำภาวนาไปเอง
ใจของเราก็จะเหลือแค่การตรึกระลึกนึกถึงพระธรรมกายประจำตัว โดยไม่คิดเรื่อง
อื่นเลย
เราก็จะนึกเห็นองค์พระได้ชัดเจนอยู่ในกลางกาย
ให้นึกง่ายๆ เบาๆ สบายๆ ใจเย็นๆ
สำคัญที่หลับตาให้เป็นด้วย ถ้าหลับตาเป็นการนึกถึงภาพองค์พระธรรมกายประจำตัวจะง่าย
อย่าปิดตาแบบใช้กำลัง เหมือนเราปรือๆ ตาเบาๆ จะทำให้เรานึกได้ง่าย
เราต้องจำไว้อย่างหนึ่งว่า ตลอดเส้นทางสายกลางภายใน ตั้งแต่เบื้องต้นจนกระทั่งเป็นพระอรหันต์
เป็นเส้นทางที่ไม่ทุรกันดาร เป็นเส้นทางของผู้มีบุญ
เพราะฉะนั้นมันจะง่าย คำว่ายากไม่มีเลย ง่าย –> ง่ายมาก
จนกระทั่งไปถึง –> ง่ายแสนง่าย ถ้าเริ่มยาก เริ่มตื้อๆ ตันๆ เกร็งหรือตึง ก็แปลว่า เราทำไม่ถูกหลักวิชชาแล้ว
เรื่องยากมีเฉพาะตอนเราลืมตาทำกิจกรรม ทำมาหากินทำมาค้าขาย นั่นแหละเรื่องยาก มีปัญหา มีแรงกดดัน
แต่เมื่อเราหลับตาทำภาวนานี้มันมีแต่เรื่องง่ายๆ
ซึ่งกลับตาลปัตรกันอย่างนี้ ระหว่างโลกภายนอกกับโลกภายใน เหมือนเส้นผมบังภูเขา
เราต้องศึกษาให้เข้าใจว่า ความจริงมันเป็นอย่างนี้
ถ้าเราหลับตาแล้วเริ่มยาก เริ่มทุรกันดาร เริ่มยากเข็ญ เริ่มควานหาองค์พระ แปลว่าเราทำไม่ถูกหลักวิชชาแล้ว ไม่ใช่เส้นทางผู้มีบุญ
หลวงพ่อขอยืนยันว่ามันง่าย และก็ไม่เชื่อว่าใครจะทำไม่ได้
นอกจากคนขาดสติ คนบ้า คนเมา คนตายแล้ว เป็นต้น
เพราะฉะนั้นลูกทุกคนสามารถทำได้อย่างง่ายๆ แต่ต้องเอาใจใส่ ต้องขวนขวาย ต้องมีฉันทะ สมัครใจที่จะเข้าถึง ปรารถนาที่จะได้รู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต อยากหลุดพ้นจากทุกข์อย่างแท้จริงนั่นแหละมันจึงจะได้
อุปสรรคช่วงแรกๆ ก็จะมีแต่เรื่องฟุ้งเป็นหลักกับตั้งใจมากเกินไป
ส่วนเรื่องหลับ เรื่องอะไรต่างๆ ยังเป็นเรื่องรองลงมา
ถ้าใจเราไม่ฟุ้งไปคิดในเรื่องคน สัตว์ สิ่งของก็ง่าย
ซึ่งทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับการฝึกฝน ค่อยๆ ฝึกฝนไป
พึงจำไว้ว่าตลอดเส้นทางสายกลางภายใน เส้นทางไปสู่ความเป็นพระอริยเจ้า ที่จะทำให้เกิดความพึงพอใจอันสูงสุดอย่างที่เราไม่เคยเจอ ต้องง่าย
เราก็ทำใจให้เลื่อมใสในพระสัมมาสัมพุทธเจ้าซึ่งมีองค์พระธรรมกายประจำตัวที่เราสร้างเอาไว้เป็นตัวแทน
นึกอย่างง่ายๆ นะลูกนะ ถ้าเริ่มยาก แปลว่าเราเริ่มบีบเปลือกตาแล้ว กดลูกนัยน์ตาแล้ว
แต่ถ้าหลับตาเบาๆ ผ่อนคลายสบาย อย่างที่เคยบอกบ่อยๆ ซ้ำๆนั่นแหละ ถ้าทำอย่างนั้นได้ เดี๋ยวก็จะได้อย่างง่ายๆ
เช้านี้อากาศแจ่มใสเย็นสบาย เหมาะสมที่ลูกผู้มีบุญทุกคนจะได้ประกอบความเพียร จะได้เข้าถึงพระธรรมกายประจำตัว
ขอให้ลูกทุกคนสมหวังดังใจในการเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัวทุกๆ คนนะ
อาทิตย์ที่ ๑๒ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๒
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา หนังสือง่ายแต่ลึก 1 บทที่ 4 www.dhamma01.com
น้อมกราบสาธุ สาธุ สาธุครับ