37. นักบวชที่สมบูรณ์
ทำใจให้หยุดให้นิ่ง ปล่อยใจของเราเข้าไปสู่ภายในให้ติดเป็นนิสัย นี่คือชีวิตของนักบวช จะเป็นพระหรือเป็นเณรก็ตาม ต้องเติมความบริสุทธิ์เอาไว้ อย่าให้สิ่งที่เป็นข้าศึกต่อความบริสุทธิ์บังเกิดขึ้น หรือก่อตัวขึ้นมาในใจเราให้มีแต่ความบริสุทธิ์ผุดผ่องเกิดขึ้น ก่อตัวขึ้นทีละเล็กทีละน้อยไปเรื่อยๆ
หากเราไม่ได้ทำภาวนา ชีวิตนักบวชของเราก็ไร้ค่า แม้เป็นพระเป็นเณรก็เหมือนกับไม่ได้เป็น การภาวนานี้เป็นจุดรวมความบริสุทธิ์อย่างสำคัญทีเดียว เพราะจะทำให้ใจเราผ่องแผ้ว เข้าไปถึงพระรัตนตรัยภายในตัว ไปสู่เส้นทางสายกลางที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านเสด็จไปสู่อายตนนิพพาน
หลวงพ่ออยากให้ลูกทุกองค์มีใจเป็นนักบวชที่สมบูรณ์ มีเป้าหมาย มีปณิธาน มีอุดมการณ์ อยู่ในใจของเราอย่าสักแต่ว่าบวชไปอย่างนั้น บวชแล้วต้องมีเป้าหมายโดยเฉพาะในใจลึกๆ จะต้องตั้งใจที่จะเข้าให้ถึงพระธรรมกายให้ได้ คิดอย่างนี้ให้ได้ทุกวัน แล้วก็หมั่นฝึกฝนอบรมใจของเราไป ให้มันหยุด ให้มันนิ่ง ฝึกทุกวัน อย่าได้เว้นเลยแม้แต่วันเดียว
เมื่อใจของเรามีดวงเดียว สิ่งที่จะเข้ามาในใจของเราก็เข้ามาได้ทีละอย่าง เราก็ต้องนึกดูว่าจะนำอะไรที่คุณค่ามากที่สุดมาไว้ในใจเรา สิ่งที่เหมาะที่สุดก็คือพระรัตนตรัยให้มีอยู่ในใจเราตลอดเวลา แล้วก็ตั้งใจให้มั่นว่า เราจะบวชอุทิศชีวิต ทิ้งชีวิตไปเลย เป็นนักบวช ตายในผ้าเหลืองอย่างนี้แหละ ไม่สึกหาลาเพศ ตั้งใจอย่างนี้ให้ได้ตลอด บุญกุศลจะได้เกิดทุกวันทุกคืน ทั้งแก่ตัวเรา แก่โยมพ่อ โยมแม่ หมู่ญาติ และสาธุชนทั้งหลายที่เขาสนับสนุนเรามา
๑๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา
หนังสือ พ่อสอนลูก
www.dhamma01.com/book/1
๑๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑