แก้วจากฟ้า ลอยมาหาผู้มีบุญ
(เรียบเรียงจากโอวาทคุณครูไม่ใหญ่)
คนมีบุญที่ดวงแก้วลอยมาหาเองเลยก็มี ท่านคือ คุณยายเพิ่ม แก้ววิเศษ ด้วยบุญของท่านที่ทำไว้ในปางก่อน วันหนึ่งฝนฟ้าครึ้ม คุณยายเพิ่มกำลังรองน้ำอยู่ที่รางน้ำ อยู่ ๆ ก็มีเสียงฟ้าฝ่าเปรี๊ยะลงมาที่บ้าน ท่านได้ยินเสียงกลิ้งกรุบ ๆ มาที่รางน้ำฝน แล้วก็จ๋อมลงไปในโอ่ง ท่านเดินไปดูก็เห็นมีดวงแก้วอยู่ดวงหนึ่ง ทรงยาว ๆ ตรงโคนใส ตรงปลายขุ่นหน่อย ๆ
น่าแปลกที่แก้วดวงนี้ลอยได้โดยไม่ต้องมีใครจับ ลอยแล้วเปล่งแสงได้ด้วย เวลาคุณยายเพิ่มจะไปไหน ดวงแก้วจะลอยนำหน้าสว่างไปเลย กิตติศัพท์นี้เลื่องลือกันไปทั่ว อยู่มาวันหนึ่งท่านเห็นดวงแก้วสวยดี ก็คิดว่าจะเอาไปทำหัวแหวน จะให้ช่างตัดตรงที่ขุ่น ๆ ออก แล้วเอาบริเวณที่ใส ๆ มาทำหัวแหวน แต่ช่างเห็นแล้วรู้สึกชอบ อาจเป็นเพราะได้ยินกิตติศัพท์ด้วยว่า แก้วดวงนี้มากับฟ้า ลอยได้ เปล่งแสงได้ พูดได้ด้วย ช่างก็เลยอยากได้ เวลาคุณยายเพิ่มไปทวงก็บ่ายเบี่ยง ไม่ให้เสียที แต่คุณยายเพิ่มท่านมีวิธีเรียกแก้วกลับมา ปรากฏว่า แก้วที่อยู่ในมือของช่างดิ้นพรวดลงมาเป็นแมลงภู่บินพรืดหายไปเลย ตกดึก คุณยายเพิ่มนอนตะแคงอยู่ พอพลิกตัวหลังไปทับดวงแก้ว อ้อ!ดวงแก้วกลับมาแล้ว
ต่อมาท่านไปกราบเรียนเรื่องนี้ให้หลวงปู่ฟัง หลวงปู่ก็เลยขอยืมดวงแก้วไปทำวิชชา และให้ผู้ทำวิชชาใส่ไถ้ผูกไว้ที่เอว ขณะที่อยู่กับผู้ทำวิชชา มีครั้งหนึ่งดวงแก้วบอกว่า “เดี๋ยวไปช่วยหลานยายเพิ่มก่อน” แล้วก็แวบหายไป ปรากฏว่า หลานคุณยายเพิ่มถูกนักเลงรุมตีอยู่แถว ๆ กอหญ้า แต่อยู่ ๆ หลานคุณยายเพิ่มก็หายไป นักเลงที่รุมตีหาไม่เจอ เพิ่งเหยียบกันอยู่หยก ๆ อยู่ ๆ ก็หาไม่เจอ ฝ่ายหลานคุณยายเพิ่มก็เห็นเท้าพวกนักเลงเฉียดไปเฉียดมา แต่ไม่รู้ว่าทำไมพวกนั้นมองไม่เห็นตน เรื่องนี้เลื่องลือกันไปทั่ว
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา
หนังสือ ดวงแก้วคุณยาย
www.dhamma01.com/book/81