อย่าลืมว่า เราเกิดมาสร้างบารมี และจะสร้างบารมีได้เฉพาะกายมนุษย์เท่านั้น กายอื่นสร้างไม่ได้
เรามีชีวิตอยู่ในเมืองมนุษย์แค่ช่วงสั้น ๆ เท่านั้น ความตายไม่มีนิมิตหมาย จะตายวันไหนก็ไม่รู้ เพราะฉะนั้นต้องเตรียมตัวของเราให้พร้อมเสมอ
ผู้ที่ไม่หวั่นวิตกในมรณภัย นอกจากพระอริยเจ้าแล้ว ก็มีผู้ที่สั่งสมบุญด้วยการให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนามามาก มากพอจนกระทั่งเราปลื้มอกปลื้มใจ อิ่มอกอิ่มใจ จะละโลกไปตอนไหนก็ได้ ไม่วิตกกังวลเลย
แต่คนที่กลัวตาย คือ ผู้ที่ไม่ได้เตรียมตัวเอาไว้ ไม่ได้สร้างบุญ มัวแต่ทำมาหากินอย่างเดียว หรือมัวแต่สนุกสนานเพลิดเพลินในทางโลก หรือมัวแต่ไปเบียดเบียนกัน แก่งแย่งชิงดีในลาภยศสรรเสริญทางโลก พอใกล้จะตาย พวกนี้จะกลัวมาก ๆ ทั้ง ๆ ที่ปากแข็งว่า นรกสวรรค์ไม่มี ที่กลัวเพราะถ้าเผื่อมีนรกเข้า ยุ่งละสิ ! เพราะตัวไม่ได้ทำบุญเอาไว้ เมื่อไม่ได้ทำบุญเอาไว้ ก็ไปทำบาปอกุศล เบียดเบียนกันทุกวัน แล้วการทำมาหากินทางโลกจะให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ 100 เปอร์เซ็นต์ มันยาก มันก็บริสุทธิ์บ้าง ไม่บริสุทธิ์บ้าง บางคนก็บริสุทธิ์มากกว่าไม่บริสุทธิ์ ที่จะบริสุทธิ์ล้วน ๆ หายากมาก ๆ ชีวิตจริงมันเป็นอย่างนี้นะ
ชาวโลกทั่วไปเขาก็จะเป็นอย่างนี้ ทำมาหากินด้วยการเบียดเบียนกันบ้าง หรือสร้างบุญปนธุรกิจ สร้างบุญมีสิ่งแอบแฝงซ่อนเร้นเอาไว้ เพื่อชื่อเสียงบ้าง เพื่อหาเสียง เพื่ออะไรต่าง ๆ เหล่านี้ บุญก็ไม่บริสุทธิ์ พอถึงเวลาใกล้ละโลกจะกลัวมาก และภาพกรรมนิมิตที่มาปรากฏจะเป็นภาพที่ตัวได้ทำเอาไว้ ก็จะเป็นภาพที่ตัวไม่ได้สร้างบุญนั่นแหละ เมื่อไม่ได้ทำบุญก็ต้องทำบาป มันก็จะมาโผล่ให้เห็นตอนนั้น ลำบากจ้ะ
28 เมษายน พ.ศ. 2545
พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44
ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3
กลับสู่
สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่