เราอยากได้บุญมาก…ก็ทำมาก
อยากได้บุญปานกลาง…ก็ทำปานกลาง
อยากได้บุญน้อย…ก็ทำเล็กน้อย
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเรา
เพราะเราเป็นผู้ออกแบบชีวิต
อยากเป็นอะไร ก็แล้วแต่ใจของเรา
ถ้าอยากเป็นบรมเศรษฐีในระดับที่มีสมบัติจักรพรรดิตักไม่พร่อง อย่างท่านชฎิลเศรษฐี เมณฑกเศรษฐี ก็ต้องทำบุญในแหล่งเนื้อนาบุญ และทำแบบสุด ๆ ไปเลย แล้วต้องปลื้มทั้งก่อนทำกำลังทำและหลังจากทำไปแล้ว
ผู้มีบุญมาก ๆ เวลามาเกิด สมบัติจะมารอท่านะ ไม่ต้องเหนื่อย เป็นสมบัติอัศจรรย์ สมบัติอจินไตย คือเราจะนึกไม่ถึงเลย อย่างท่านชฎิลเศรษฐี เมณฑกเศรษฐี โชติกเศรษฐี ที่มีสมบัติจักรพรรดิตักไม่พร่อง ที่จริงมีเยอะแยะเลยในกัปนี้ มีมากมายในทุกยุค ทุกพุทธันดร
ถ้าบุญปานกลางจะหย่อน ๆ ลงมา ต้องเหนื่อยนะ แต่ประสบความสำเร็จ ได้ทรัพย์มากับความภาคภูมิใจว่า เราเหนื่อย แต่เราทำได้
ถ้าหากมีบุญระดับล่าง ก็จะลดลงมาอีก จะมีความเหนื่อยเพิ่มขึ้น แต่สำเร็จ
ทีนี้เราก็เทียบดูกับชีวิตของเราที่ผ่านมา เราเข้าข่ายประเภทไหน
จุลเศรษฐี มหาเศรษฐี หรือบรมเศรษฐี ไปลองศึกษาดู
แล้วภพชาติต่อไป เราควรจะเป็นอย่างไร ก็แล้วแต่เรา
เพราะเราคือผู้ออกแบบชีวิต เราคือผู้ลิขิตชีวิตเราเอง
25 กันยายน พ.ศ. 2551
พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44
ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3
กลับสู่
สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่