บุญบูชาข้าวพระ สิ่งนี้บังเกิดขึ้นได้ยาก และเป็นบุญใหญ่ที่จะติดตามตัวเราไปในภพเบื้องหน้า ที่ว่าเป็นบุญใหญ่ เพราะว่าไปถูกตัวจริงของความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันต์ในอายตนนิพพาน ด้วยอานุภาพของวิชชาธรรมกายที่มหาปูชนียาจารย์ท่านเชี่ยวชาญ
การทำบุญทั่วไปว่าได้บุญเยอะแล้ว เช่น เรานำปัจจัยไทยธรรมถวายพระภิกษุสามเณรผู้ประพฤติธรรมอย่างนี้ได้อานิสงส์มาก แต่บุญบูชาข้าวพระแบบเข้าถึงตัวจริงของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านับอสงไขยพระองค์ไม่ถ้วน อุปมาผลบุญที่ได้เหมือนฝนตกลงมาในห้วงจักรวาล ที่ไม่มีลมพายุ เป็นจักรวาลที่โล่งๆ ว่างๆ อย่างนั้นหลายๆ ฟ้าครอบ คือ เป็นอสงไขยอัปปมาณังหลายๆ ครั้ง นี่อุปมาให้ฟัง
กำลังบุญอย่างนี้จึงจะพอที่จะแก้ไขวิบากกรรมวิบากมารที่เราทำข้ามชาติมานับภพนับชาติไม่ถ้วน ให้หลายๆ วิบากกรรมหนักเป็นเบา เบาเป็นหาย แล้วก็ตั้งผังใหม่ที่เหมาะสมต่อการสร้างบารมีของเราต่อไปในอนาคต เมื่อเราลงมาเกิดสร้างบารมีในทุกๆ ครั้งนั่นแหละ ที่จะทำให้เราได้มนุษย์สมบัติ ทิพยสมบัติ และนิพพานสมบัติ ปิดอบาย ไปสวรรค์ มีสุขในปัจจุบัน เป็นต้น
หลวงพ่ออยากให้ลูกๆ ทุกคนได้บุญเยอะ ไม่อยากให้ขาดวันอาทิตย์ต้นเดือน ส่วนวันอาทิตย์ธรรมดา ถ้าเราติดภารกิจที่จำเป็นจริงๆ หรืออยู่ห่างไกล เราไม่มาบ้างก็ไม่เป็นไร แต่อาทิตย์ต้นเดือนนี้ต้องมากันนะ ไม่อยากให้ตกบุญ ปีหนึ่งก็มีเพียง ๑๒ ครั้งเท่านั้น ไม่ควรขาดกันนะ
บุญทุกบุญที่เราทำมีความสำคัญมากๆ ทำครั้งหนึ่งใช้ได้หลายครั้ง เหมือนรถยนต์ เขาใช้เวลาแค่ ๑ นาที ในการผลิตให้สำเร็จรูปเป็นรถยนต์ขึ้นมา แต่เราสามารถใช้รถคันนั้นได้หลายๆ นาที หลายๆ ปี บุญก็เช่นเดียวกัน เราทำครั้งหนึ่งใช้ได้อีกหลายครั้ง หลายภพหลายชาติเลย
ถ้าเราศึกษาพระไตรปิฎก จะเห็นว่า เวลาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพยากรณ์ผู้ที่ทำบุญแล้ว พระองค์ทรงบอกอานิสงส์ จะได้เกิดเป็นพระเจ้าจักรพรรดิเท่านั้นชาติ ต่อมาจะได้เป็นพระราชาผู้มีอานุภาพอีกเท่านั้นชาติ เป็นพระราชาธรรมดาอีกเท่านั้นชาติ บางทีเราฟัง เรานึกไม่ออก เอ๊ะ! ทำทีเดียว แต่ทำไมค้ากำไรเกินควร มันไม่ใช่เรื่องค้ากำไรนะ แต่ว่าเป็นเรื่องผลแห่งบุญ มันจะส่งต่อๆ กันไปอย่างนั้น เหมือนรถยนต์ที่หลวงพ่ออุปมาให้ฟัง
เวลาบุญส่งผลจะมีต้นบุญ กลางบุญ ปลายบุญ ถ้าต้นบุญ ก็จะได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ กลางบุญก็พระราชาที่มีอานุภาพ ถ้าปลายบุญก็เป็นพระราชาประเทศราชอย่างนี้ นึกออกไหม
เวลาละโลกไปอยู่ในเทวโลกใหม่ๆ บุญส่งผล มีทิพย-สมบัติมากมาย พอกลางบุญเริ่มหย่อนลงมา พอปลายบุญก็หย่อนที่สุด พอหมดบุญก็ตุ้บลงมา ที่เราได้ยินว่า เทวดาตกสวรรค์ ตามทันไหม
ทีนี้ถ้าเราทำบุญทีเดียว แล้วเราไม่ทำอีก มันก็หมดไป นอกจากหมดแล้ว ยังไม่พอนะ บาปมันจะได้ช่อง เพราะถ้าไม่ทำบุญก็ต้องทำบาป จะอยู่ว่างๆ เฉยๆ ไม่มี
ในใจเราจะมี ๓ สิ่งเข้ามาอยู่ในใจนะ
ถ้าบุญเข้ามายึดครองใจ จะทำให้เราคิดดี พูดดี ทำดี
ถ้าบาปเข้ายึดครอง ก็ทำให้คิดชั่ว พูดชั่ว ทำชั่ว
และยังมีอีกประเภทหนึ่ง ไม่บุญ ไม่บาป คือ เรื่อยๆ เฉื่อยๆ คิดว่า แค่นี้ก็ทำความดีเพียงพอแล้ว เพราะเราไม่ได้ไปเบียดเบียนใคร แต่ลืมไปว่า กำลังเบียดเบียนตัวเองที่ไม่ได้สั่งสมบุญ
ก็จะมี ๓ ประเภท ที่จะเข้ามาอยู่ในใจของเรา ถ้าเราไม่ได้สั่งสมบุญ คู่ปรับกัน คือ บาปอกุศล และไม่บุญไม่บาป เข้ามา ก็ไม่มีผลอะไรเท่าไร อย่างมากก็ถอยหลังนิดหน่อย แต่ถ้าบาปเข้ามา มันถอยยาวเหยียด ถอยจากมนุษย์ ไปอยู่ในมหานรกก็มี เพราะฉะนั้นถ้าหากเราใช้บุญเก่าไป ไม่ทำบุญใหม่ ช่วงบุญเก่าส่งผลก็ไม่มีปัญหา แต่ถ้าระหว่างนั้นไปสร้างบาปด้วย บาปก็เป็นผังสำเร็จติดไปแล้วหาช่องเสียบพอหมดกำลังบุญที่จะต้านทานได้ แม้มีบุญอยู่ เช่น ระดับกลางบุญ และปลายบุญ แต่บาปอยู่ในระดับต้นบาป หรือหัวบาป บาปจะส่งผลก่อนอีก
เราจึงจำเป็นต้องทำบุญบ่อยๆ ให้มันหนาแน่น จนกระทั่งบาปไม่ได้ช่องเสียบ เพราะบาปคอยหาช่องเสียบอยู่ตลอดทุกอนุวินาที
เพราะฉะนั้น มาเอาบุญบูชาข้าวพระกันนะ แม้อยู่ต่างประเทศก็ต้องไปเอาบุญนี้ เนื่องจากเป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวเรา ไม่ใช่เรื่องไกลตัว ไม่ใช่เรื่องใกล้ตัว แต่เป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวของเรา
แข่งกันต้องแข่งด้วยบุญด้วยบารมีนะ เขาบอกว่า บุญบารมีแข่งกันไม่ได้ “ได้จ้า” แต่ไม่ได้แข่งแย่งชิงดีกัน แข่งด้วยการสั่งสมบุญให้สม่ำเสมอ ทำความดีไปพร้อมๆ กัน แต่ของเราต้องทำไปเป็นทีมนะ เพราะทำอย่างนี้กันมาอย่างต่อเนื่องแล้ว
ลูกทุกคนมีบุญมาก ถ้ามีบุญน้อยมานั่งตรงนี้ไม่ได้ เราถูกคัดเลือกมาจาก ๖-๗ พันล้านคน ถ้าในเมืองไทยก็ ๖๐ กว่าล้านคนนะ ชาวพุทธก็เยอะ แต่ที่จะมารู้เรื่องบุญบูชาข้าวพระนี่ นิดเดียว รู้เรื่องแล้วมาก็อีกนิดหนึ่ง มาอย่างสม่ำเสมออีกนิดหนึ่ง เพราะฉะนั้นมานั่งอยู่ตรงนี้ไม่ธรรมดาจ้ะมีบุญมีบารมีมาก เพราะเราได้สร้างบารมีในฝ่ายของพระผู้ปราบมาร ติดตามตามติดท่านมายาวนาน
๑ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๑ / ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๒
พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา https://www.dhamma01.com/book/90
ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 1 สิ่งที่ต้องสั่งสมคือบุญกุศล
กลับสู่
สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่