หัวใจนักสร้างบารมี
นักสร้างบารมีควรมีหัวใจของผู้ให้ ตั้งแต่ให้ความรัก ความปรารถนาดีต่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย ให้อภัยต่อบุคคลที่พลาดพลั้งล่วงเกินเรา ให้ทรัพย์สินเงินทอง ให้ข้าวปลาอาหาร หรือให้โอกาสแก่ผู้ด้อยโอกาส อย่างนี้ใจของเราจะเกิดความผาสุก ความผาสุกที่บังเกิดขึ้นนี้ มีคุณค่ามากมายมหาศาลยิ่งกว่าทรัพย์สินเงินทอง เพราะว่าเป็นต้นทางให้เราไปสู่อายตนนิพพาน
ความผาสุกเท่านั้น ที่จะทำให้ใจเราหยุดนิ่งอยู่ในกลางตัวของเรา พอถูกส่วนเข้า เดี๋ยวดวงใสของปฐมมรรคก็จะบังเกิดขึ้นชัดใสแจ่ม แล้วจะเข้าถึงกายภายในไปตามลำดับจนกระทั่งเข้าถึงพระธรรมกายที่ละเอียดยิ่งๆ ขึ้นไป ซึ่งทั้งดวงธรรม ทั้งกายภายใน และพระธรรมกาย ล้วนมีอยู่ในตัวของพวกเราทั้งหลาย ไม่ใช่เป็นสิ่งที่เราปรุงแต่งขึ้น มีมาแต่ดั้งเดิมแล้ว เป็นผังสำเร็จมานาน เพราะฉะนั้นความผาสุกนี้จึงเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่
เมื่อใจผาสุก เราก็จะเข้าถึงพระรัตนตรัยภายในได้ เข้าถึงสรณะอันเป็นที่พึ่งที่ระลึกอย่างแท้จริงของมนุษย์ทั้งหลาย
หากเกิดมาแล้วไม่เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน ชาตินี้
เราเกิดมาเสียเปล่าไปหนึ่งชาติ ดังนั้นเราจะต้องเข้าถึงให้ได้
ถ้าเข้าถึงแล้วชีวิตก็จะปลอดภัย แม้ละโลกไปแล้วยังนำเรา
ไปสู่สุคติภูมิ ปิดประตูอบายได้ ภัยในสังสารวัฏไม่อาจทำ
อันตรายผู้ที่เข้าถึงพระรัตนตรัยภายในได้
เมื่อเข้าถึงพระธรรมกายภายในแล้ว ความสุขก็จะเกิดขึ้นทันทีที่เข้าถึง เป็นความสุขที่พูดไม่ออก บอกไม่ถูก สุขจากการมีทรัพย์ สุขจากการได้ใช้จ่ายทรัพย์ หรือสุขจากการไม่เป็นหนี้ เทียบไม่ได้เลยกับความสุขแม้เพียงนิดเดียวที่เข้าถึงพระรัตนตรัย ซึ่งเป็นความสุขที่เป็นอิสระ กว้างขวาง ไม่มีขอบเขต ไม่มีประมาณ กายเบา ใจเบา มีความปีติ เบิกบานใจ เป็นความสุขที่เราไม่เคยเจอมาก่อนเลยในชีวิต เป็นความสุขที่หลุดพ้นจากการครอบงำของกิเลสอาสวะทั้งหลาย
หลวงพ่อปรารถนาให้ทุกคนในโลกได้เข้าถึงจุดนี้ จึงได้สร้างมหาธรรมกายเจดีย์ สภาธรรมกายสากล และมหาวิหารพระมงคลเทพมุนี สร้างทั้ง ๓ สิ่งนี้ขึ้นมา เพื่อจะเป็นจุดเชื่อมโยงให้ทุกคนในโลกได้เข้าถึงพระธรรมกายที่มีอยู่ในตัวของมนุษย์ทุกคน
บุคคลใดที่มีส่วนสำคัญในการสร้าง ๓ สิ่งนี้ให้สำเร็จ ไม่ว่าจะเป็นตะปูสักตัว อิฐสักก้อน ไม้สักแผ่น ถือว่าเป็นทานที่ไม่มีทานอื่นยิ่งกว่า บุญอะไรจะมาวิเศษเท่าบุญนี้ บุญที่ทำให้ทุกคนดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้อง ทำให้ทุกคนได้เข้าถึงพระธรรมกาย ได้รู้แจ้งแทงตลอดในสรรพสิ่งทั้งหลายด้วยตัวของตัวเอง เป็นบุญที่ได้ชื่อว่า ช่วยสร้างโลกให้สว่างไสวด้วยแสงธรรม เพราะฉะนั้นเมื่ออุทิศตนสร้าง ๓ สิ่งนี้ ด้วยชีวิตในยามยาก มหากุศลอันยิ่งใหญ่ที่นับประมาณมิได้จึงบังเกิดขึ้น
ให้ดีใจเอาไว้เถิด เพราะสิ่งที่ได้ทำไปนั้นเป็นสิ่งที่ประเสริฐ เป็นสิ่งที่เลิศ ที่ใครๆ ยากจะได้ทำอย่างนี้ ลองคิดดูว่าประชากรในโลกนี้มี ๖,๐๐๐ กว่าล้านคน แต่มีพวกเราเพียงส่วนน้อยนิดเท่านั้นที่มีโอกาสได้สร้างบุญใหญ่เช่นนี้ เรามีโอกาสดีอย่างนี้แล้วทุ่มชีวิตไปเลย อย่ากลัวความยากลำบาก ทำให้เต็มที่ เต็มกำลัง สุดชีวิตจิตใจ ให้ ๓ สิ่งนี้สำเร็จเป็นอัศจรรย์ให้ได้
เมื่อถึงวันนั้น วันที่ทั้ง ๓ สิ่งสำเร็จ เราจะมาพร้อมใจกันระลึกนึกถึงสิ่งที่เราร่วมกันทำมาด้วยความยากลำบาก ด้วยหัวใจของยอดนักสร้างบารมี เราจะเกิดความปีติภาคภูมิใจและเป็นสุข เป็นความสุขความปีติที่เงินทองหาซื้อไม่ได้ ไม่ว่าเราจะอยู่ในสถานที่ใด แม้จะอยู่บนเตียงผู้ป่วย ใกล้ต่อมรณภัยก็ยังมีความสุขใจ เพราะบุญที่เราทำนั้น ทำด้วยใจ ด้วยชีวิต และจิตวิญญาณในยามยาก และในที่สุดอานิสงส์ของบุญนี้จะส่งผลให้เราไปถึงที่สุดแห่งธรรมได้
๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๑
พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา https://www.dhamma01.com/book/92
ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 3 ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร
กลับสู่
สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่