หลวงพ่อไม่อยากให้ใครสึกเลยแม้แต่รูปเดียว อยากให้ศึกษาวิชชาธรรมกายกัน
สึกออกไปอย่างมากก็ไปมีลูก มีเมีย ได้เลี้ยงลูกเลี้ยงเมีย ก็ได้แค่นั้น
หลวงพ่อยังนึกไม่ออกว่า จะได้อะไร สุดท้ายก็หมดเวลาของชีวิต ไม่ได้อะไร
พวกเราลูกๆ หลวงพ่อทุกรูปมีบุญมากนะ ที่ได้มีโอกาสศึกษาวิชชาธรรมกาย
เพราะฉะนั้นอย่าคิดสึก ถ้าสึกควรเปลี่ยนเป็น “ศ” คิดศึกษาไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรม
ทุ่มชีวิตศึกษาวิชชาธรรมกายไปเลย มีเท่าไรเรียนรู้ให้หมด ไม่หมดไม่เลิก ตายแล้วกลับมาเกิดใหม่ ศึกษาต่ออีก คิดอย่างนี้สิ!
อย่าไปคิดมีลูกมีเมีย ก็ได้แค่ลูกแค่เมีย ไม่วิเศษอะไรเลย หมู หมา กา ไก่ มันทำได้ ใครก็ทำได้
ออกไปข้างนอกเจอคนหาลูกหาเมียเยอะ ไม่หานี่สิยาก ศึกษาวิชชาธรรมกายนี่ยาก ทั้งมนุษย์และเทวดา เขาจะกราบไหว้ คอยติดตามคุ้มครองรักษาผู้ที่เข้าถึงวิชชาธรรมกาย ศึกษาวิชชาธรรมกาย
หลวงพ่ออยากให้ลูกทุกรูปซาบซึ้งในวิชชาธรรมกายให้มากๆ พยายามทุ่มชีวิตศึกษา ฝึกฝนให้ชำนาญ อย่าเอาหัวใจไปไว้ที่อื่นนะจ๊ะ
หลวงพ่อนั่งรับแขก หลายท่านบอกว่า สิ่งที่เขาอยากเป็นจริงๆ คือเป็นอย่างที่หลวงพ่อเป็น หรือเป็นอย่างพระอาจารย์
แต่ชีวิตตอนนี้เขาเลือกไม่ได้ เขาถูกเข้าไปอยู่ในคุกแล้ว เหมือนมีเครื่องผูกหย่อนๆ ไว้ แต่จริงๆ เขาอยากเป็นอย่างนี้ เพราะฉะนั้นทุ่มหัวใจฝึกฝนกันนะ
ชีวิตทางโลกไม่ใช่ความสุขที่แท้จริงหรอก อารมณ์ที่เข้าถึงธรรมภายใน มีความสุขละเอียดประณีตมากกว่า
เพราะฉะนั้นเราต้องเข้าถึงจุดนี้ให้ได้ ศึกษาให้รู้แจ้ง ฝึกฝนให้ชำนาญ แล้วกลับไปสอนให้ชาวโลกเขามาถึงจุดนี้ให้ได้
หลวงพ่ออยากให้ลูกๆ ทุกรูป มีความคิดอย่างที่หลวงพ่อคิด
และอยากให้เป็นอย่างนี้ จะเป็นได้ไหม
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
วันที่ วันพุธที่ ๒๒ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๓๙
ที่มา
หนังสือ ผ้าสีสุดท้าย
อ่านในรูปแบบ EBook ที่นี่