พระเดชพระคุณหลวงพ่อให้โอวาทพระภิกษุเปรียญธรรมประโยคสูง ที่มากราบลาเพื่อไปเข้าร่วมอบรมบาลีก่อนสอบสนามหลวง ร่วมกับพระภิกษุวัดอื่นๆ ที่วัดสร้อยทอง พระอารามหลวง เป็นเวลา ๑ เดือน ว่า
ปีนี้หลวงพ่อหวังว่าจะได้ดังใจ คือลูกทุกรูปสามารถสอบบาลีสนามหลวงได้ยกชั้น
ที่จริงการสอบธรรมวินัยของลูกทุกรูป หลวงพ่อว่าไม่น่าจะยาก เพราะเรารักเส้นทางนี้ มีพระนิพพานเป็นอารมณ์ มุ่งจะทำพระนิพพานให้แจ้ง และไป
ที่สุดแห่งธรรม
เราเรียนด้วยชีวิตเลือดเนื้อ ด้วยจิตวิญญาณและเยื่อในกระดูก เรียนเพื่อนำมาใช้จริงๆ
เมื่อเราเรียนด้วยฉันทะเช่นนี้ หลวงพ่อเชื่อว่าเราทำได้ แม้เราจะมีภารกิจมากมาย ต้องสอนหนังสือ ต้องทำกิจกรรมร่วมกันก็ดี
ส่วนกิจวัตรคือ การสวดมนต์ไหว้พระ ทำภาวนา นั่นเป็นอาชีพของเราอยู่แล้ว
หลวงพ่อว่า การเรียนและการสอบให้ได้ยกชั้นอยู่ในวิสัยที่ลูกหลวงพ่อทุกรูปจะทำได้ ขึ้นอยู่กับว่าเราให้โอกาสกับตัวเราเองศึกษาเต็มที่แค่ไหน
โดยภูมิปัญญา กำลังบารมี ประกอบกับความเพียรของพวกเราทุกรูปอยู่ในวิสัยที่สามารถทำได้ ไม่ยากเย็นอะไร
การศึกษาพระธรรมวินัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เราเรียนเพื่อนำมาใช้ทดสอบตนเองว่าเรียนรู้ได้แค่ไหน เพื่อที่จะนำความรู้นั้นมาสอนตัวเอง ให้ได้บรรลุวัตถุประสงค์ของการบวช
ต่อไป..วัตถุประสงค์ของการศึกษาพระธรรมวินัยจะเปลี่ยนไปทั่วสังฆมณฑล
จากที่เรียนไปเพราะว่าจำต้องเรียน
บวชมาแล้วไม่รู้ไปไหน เขาให้เรียนก็ต้องเรียน ไม่เรียนก็อยู่วัดไม่ได้
หรือเรียนรู้ในระดับหนึ่งเพื่อเป็นฐานไปเรียนต่อทางโลก
ก็เปลี่ยนมาเรียนแบบลูกหลวงพ่อ คือเรียนเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของการเป็นนักบวช
นี่คือบุญใหญ่ของลูกทุกรูป ที่จะทำให้เกิดการปฏิวัติเปลี่ยนแปลงความนึกคิดทางการศึกษาพระธรรมวินัยทั่วสังฆมณฑล
จากจุดเล็กๆ ของเราที่สอบได้ยกชั้น จะขยายผลอันยิ่งใหญ่ต่อไปในอนาคต
เหมือนกับก่อนจะเขียนหนังสือได้เต็มหน้า ก็เริ่มจากจุดเล็กๆ ที่เราจรดปลายปากกา
โลก..แล้วแต่เราว่าอยากจะให้ไปในทิศทางใด
เราจะให้ทิศทางของพระพุทธศาสนาไปทางไหนก็แล้วแต่เรา
เราอยากจะให้พุทธศาสนาเป็นสรณะ เป็นที่พึ่งต่อชาวโลกได้อย่างแท้จริง เราก็ต้องตั้งใจศึกษากันอย่างเต็มที่
ให้ผลของการสอบนั้นปรากฏออกมาว่า เราสอบได้ยกชั้น
จากจุดเล็กๆ ตรงนี้ จะเกิดการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ต่อไปในอนาคต
เพราะฉะนั้น ยามใดที่มีความรู้สึกว่าเหนื่อย ให้นึกถึงคำพูดของหลวงพ่อ
เหนื่อยล้าได้แต่อย่าท้อ เหนื่อยล้านี่หลวงพ่อเห็นใจ
แต่เราท้อไม่ได้ จะต้องไปถึงที่หมายให้ได้
ให้นึกเสมอว่า หลวงพ่อไปอยู่ตรงนั้นด้วย ร่วมติว ร่วมเรียนรู้พระธรรมวินัยควบคู่กับลูกๆ ทุกรูป
เอาหัวใจ วิญญาณและความปรารถนาดีของหลวงพ่อติดไปด้วย เอาไปสวมใส่อยู่ในใจ ไปร่วมเรียนร่วมสอบด้วย
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
วันที่ วันพฤหัสบดีที่ ๒๗ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๐
ที่มา
หนังสือ ผ้าสีสุดท้าย
อ่านในรูปแบบ EBook ที่นี่