การนั่งธรรมะเป็นเรื่องสำคัญที่สุดในชีวิตเราต้องคิดอยู่เสมอว่าต้องเข้าถึงธรรมะให้ได้ เพราะเป็นเรื่องที่สำคัญจริง ๆ เราต้องหมั่นนึกถึงบ่อย ๆ ทุก ๆ เวลา ไม่ว่าเราจะเดิน ขับรถ หรือทำอะไรก็ตาม
เมื่อมีเวลาก็ให้นึกถึงให้มาก ๆ เหมือนอย่างยาย เมื่อยังไม่เห็นธรรมะ ก็พยายามนั่ง ขยันนั่ง จนเห็นธรรมะจากเห็นธรรมะได้ ก็ไปขาดรู้* ได้
ธรรมะยายจึงก้าวหน้า เพราะยายนั่งจริง ๆ การปฏิบัติธรรมเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต ถ้าเราไม่หาความสุขในชาตินี้ ชาติหน้าก็หาไม่พบ ถ้าจะพบก็ต้องพบในชาตินี้ เมื่อก่อน ยายนั่งสมาธิกลางวัน ๖ ชั่วโมง กลางคืน 6 ชั่วโมง เดี๋ยวนี้ยายแก่แล้ว อายุ 84 ปี นั่งเดี๋ยวเดียว ก็เมื่อยแล้ว เลยนอนดิ่งธรรมะไป ตอนนี้เรายังไม่รู้หรอก ถ้าเราแก่ เราถึงจะรู้ว่า เมื่อยหลังปวดเอวเป็นอย่างไร ตอนยังหนุ่มยังสาวอยู่ไม่รู้
หรอก
.
* (ขาดรู้ คือ การทำใจหยุดนิ่งสนิทสมบูรณ์ จนกระทั่งหลุดจากกายหยาบไปติดข้าง
ในละเอียด เมื่อครบกำหนดเวลาแล้วจึงถอน
การขาดรู้ทำให้จิตบริสุทธิ์มาก มีพลังมาก จิตขยาย ความรู้กว้างขวาง และ
มีญาณแม่นยำ)
โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง
ที่มา หนังสือคำสอนยาย