งานทุกอย่างยายวางแผนมาตลอด แม้การสร้างศูนย์พุทธจักรฯ ยายก็วางแผน ต้องทำให้ดี ดีทุกอย่าง แล้วยายก็ตั้งโรงทานขึ้นมาได้ ที่ยายตั้งได้ เพราะยายดูตัวอย่างจากหลวงพ่อวัดปากน้ำ เห็นหลวงพ่อวัดปากน้ำท่านเลี้ยงพระ เลี้ยงคนได้มาก ท่านทำได้ ท่านมีความสุข ท่านได้บุญมาก แม้ท่านจะละโลกแล้ว ท่านก็ยังได้บุญอยู่ทุกวัน ยายก็อยากได้บ้าง คิดว่าเมื่อมีสำนักแล้ว จะตั้งโรงทานให้ได้ แล้วยายก็ตั้งได้จริง ๆ เมื่อทำได้ยายก็ดีใจ คนอื่น ๆ เขาก็อยากตั้งเหมือนกัน แต่ตั้งไม่สำเร็จ เพราะเป็นของยาก ขนาดคุณยายทองสุข ท่านไปสอน ที่ไหน ๆ ท่านเทศน์เก่ง เก่งขนาดที่ว่า พระมหาเปรียญ ประโยคสูง ๆ สู้ไม่ได้ ท่านเก่งขนาดนี้ ท่านยังตั้งโรงทาน ไม่สำเร็จเลย เพราะยากอย่างนี้ ยายนึกอยากจะตั้ง ยายก็นึกถึงบุญเป็นใหญ่ เวลานั่งเข้าที่ ก็อธิษฐานเอาบุญมาช่วยทำ ในที่สุดก็สำเร็จได้ด้วยบุญ
คนมีบุญมาก จะปกครองคนมีบุญน้อย ทุกอย่างต้องอาศัยบุญอย่างเดียว มนุษย์เป็นเพียงหุ่น ต้องพยายามหาบุญให้มาก ๆ เวลานี้ยายต้องนึกถึงบุญ เอาบุญประคองทุกอย่าง ไม่เช่นนั้นก็อยู่อย่างมีความสุขไม่ได้ ทุกสิ่งทุกอย่างบริบูรณ์อย่างนี้ เพราะยายนึกถึงบุญ นั่งธรรมะเอาสมบัติ ตามคนให้มาช่วยอยู่เรื่อย ๆ ให้ได้คนดี ๆ มาช่วยงาน พวกเรานั่งธรรมะต้องนึกถึงบุญ
โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง
ที่มา หนังสือคำสอนยาย