คนมีบุญมากปกครองคนมีบุญน้อย ค่อย ๆ ชวน กันดึงกันไป เพราะคนมีบุญน้อยไปเองไม่ได้ ต้องเข้ามา อาศัยบารมีของคนมีบุญมาก คนมีบุญน้อยจะไปสวรรค์ ก็ไปเองไม่ได้ ต้อง อาศัยคนมีบุญมากคอยฉุดไปคนมีบุญมากต้องสร้างความดี ทำให้ดูเป็นตัวอย่าง คนที่จะไปช่วยพ่อขึ้นมาจากนรกได้น่ะ มีน้อยนะ แทบจะไม่มีเลย พอยายไปช่วยมาได้ ยายก็โล่ง มีความสุขทีเดียว มีความสุขมาจนถึงทุกวันนี้แหละ เพราะคนหูหนวกนะ เป็นทุกข์ที่สุด* เขาจะพูดอะไรก็ไม่ได้ยิน ไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจ ทุกข์จริง ๆ กว่ายายจะไปนรกได้นะ ยายต้องเดินฌาน เดินจนกายใสทุกกายเลยล่ะ ยายถึงไปได้ แม้แต่ควายที่ยายเฆี่ยนมัน ยายก็ไปดูว่ามันตายแล้วไปไหน ยายก็แผ่ส่วนกุศลให้มัน
(*สมัยคุณยายยังเด็กเคยถูกพ่อแช่งให้หูหนวก คุณยายกลัวมาก จึงตั้งใจปฏิบัติธรรมไปช่วยพ่อจากนรก และได้ขอขมาพ่อ)
โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง
ที่มา หนังสือคำสอนยาย