อานิสงส์ยกมือไหว้พระ
อานิสงส์ยกมือไหว้พระ (พระรังสิสัญญกเถระ) การปฏิบัติธรรม เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของทุกๆ คน สันติสุขที่แท้จริงนั้นจะบังเกิดขึ้นได้ ก็ด้วยการปฏิบัติธรรมเท่านั้น โดยน้อมนำเอาใจไปหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เพราะในศูนย์กลางกายกายของมนุษย์ทุกคนล้วนมีพระธรรมกายสิงสถิตอยู่ วิถีทางเข้าถึงกายธรรมได้นั้น ก็ต้องหมั่นทำใจหยุดใจนิ่ง จนกระทั่งใจละเอียดสามารถเข้ากลางของกลางได้ ได้เข้าถึงดวงปฐมมรรค เข้าถึงกายภายในตามลำดับ จนเข้าถึงพระธรรมกาย การดำเนินจิตเข้าสู้เส้นทางสายกลาง จึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง เพราะจะทำให้มนุษย์ทุกคนหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะทั้งหลาย มีวาระแห่งภาษิตที่ปรากฏอยู่ใน รังสิสัญญกเถราปทาน ความว่า “เมื่อก่อน เราอาศัยอยู่ที่ภูเขาหิมพานต์ เรานุ่งห่มหนังสัตว์ อยู่ในระหว่างภูเขา เราได้เห็นพระสัมพุทธเจ้า ผู้มีพระฉวีวรรณดั่งทองคำ ดุจพระอาทิตย์แผดแสง เสด็จเข้าป่างามเหมือนพญารังมีดอกบาน จึงยังจิตให้เลื่อมใสในพระรัศมี แล้วนั่งกระโหย่งประณมอัญชลี ถวายบังคมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่า วิปัสสี ด้วยเศียรเกล้า ในกัปที่ ๙๑ แต่กัปนี้ เราได้ทำกรรมใดในกาลนั้น ด้วยกรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งสัญญาในพระรัศมี” ถ้อยคำอุทานนี้ เป็นคำกล่าวของพระอรหันต์องค์หนึ่งในสมัยพุทธกาล ที่ท่านได้เปล่งอุทานเอาไว้ ภายหลังจากที่ได้ย้อนอดีตของตัวท่านเอง กลับไปดูชาติที่เกิดมาสร้างบุญ ทุกๆ คนต้องมีอดีต มีประวัติการเกิดมาครั้งแล้วครั้งเล่า ได้ถูกบันทึกไว้ในศูนย์กลางกายของพวกเราเองทุกๆ …