ธรรมะเพื่อประชาชน

อานิสงส์สมาทานศีล ๕ (ลูกเรือ 700 คนสมาทานศีลตอนเรือล่ม      ความสุขเป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา และจำเป็นอย่างยิ่งต่อการดำเนินชีวิตของมนุษย์ทุกๆคน เพราะหากกายและใจไม่มีความสุขแล้ว ไม่ว่าจะทำภารกิจการงานใด  ก็ยากจะประสบความสำเร็จได้  ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของเราที่จะแสวงหาความสุขที่แท้จริงให้ตัวเอง  ในเมื่อร่างกายยังต้องชำระล้างให้สะอาดทุกวัน จิตใจก็จำเป็นต้องมีการชำระให้สะอาด และบริสุทธิ์ผ่องใสทุกวันเช่นกัน  ใจที่ผ่องใสย่อมนำความสุขมาให้  และยังเป็นทางมาแห่งมหากุศล เป็นเครื่องนำพาสัตว์โลกไปสู่สุคติภูมิ และนำทุกชีวิตไปสู่เป้าหมายอันสูงสุดคืออายตนนิพพาน  ดังนั้น เราต้องหมั่นเจริญสมาธิภาวนา หมั่นฝึกฝนอบรมใจของเราให้หยุดนิ่ง ให้บริสุทธิ์ผ่องใส เพื่อจะได้เข้าถึงความสุขที่แท้จริง และเข้าถึงเป้าหมายอันสูงสุดของชีวิตกันทุกคน มีวาระพระบาลีใน อิฏฐสูตร ความว่า      “ดูก่อนคฤหบดี  ธรรม ๕ ประการที่น่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ  หาได้โดยยากในโลก  ๕ ประการเป็นไฉน  คือ อายุ วรรณะ สุข ยศ และสวรรค์  ดูก่อนคฤหบดี  ธรรม ๕ ประการนี้แล น่าใคร่ น่าพอใจ หาได้โดยยากในโลก  เรามิได้กล่าวว่าจะพึงได้ เพราะเหตุแห่งความอ้อนวอน หรือเพราะเหตุแห่งความปรารถนา  ถ้าธรรม …

อานิสงส์สมาทานศีล 5 Read More »

อานิสงส์แห่งความยึดมั่นในศีล (พระอินทร์กับนางสุชาดา)      ความสุข ความสบายใจ เป็นยอดปรารถนาของสรรพสัตว์ทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่  จะดำรงอยู่ในสถานะใดก็ตาม ล้วนแสวงหาความสุขกันทั้งสิ้น  ความสุขในโลกที่เจอะเจอกันอยู่นั้น  เป็นความสุขที่มีทุกข์เจือปนทั้งสิ้น เป็นสิ่งไม่จีรังยั่งยืนอะไร  เป็นแต่เพียงให้เพลิดเพลินไปวันๆ เท่านั้น  แต่ผู้เข้าถึงความสุขที่แท้จริง ซึ่งเป็นความสุขที่เที่ยงแท้ถาวร ที่เรียกว่าเอกันตบรมสุขนั้น  ในอดีตก็มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระอริยเจ้าทั้งหลาย ท่านเข้าถึงกันมามากมายแล้ว  พวกเราก็สามารถเข้าถึงได้  ถ้าหากมีความเพียรพยายามในการฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งเป็นประจำสมํ่าเสมอ  และก็ปฏิบัติตรงตามร่องรอยคำสอนของพระบรมศาสดา มีวาระพระบาลีที่ปรากฏใน ขุททกนิกาย เถรคาถาว่า                          “อาทิ สีลํ ปติฏฺฐา จ   กลฺยาณานญฺจ มาตุกํ                      ปมุขํ สพฺพธมฺมานํ     ตสฺมา สีลํ วิโสธเย      ศีลเป็นเบื้องต้น เป็นที่ตั้งอาศัย เป็นประดุจมารดาผู้ให้กำเนิด คุณงามความดีทั้งหลาย  เป็นประมุขแห่งกุศลธรรมทั้งปวง เพราะฉะนั้น นรชนพึงชำระศีลของตนให้บริสุทธิ์เถิด”      ผู้มีศีลบริสุทธิ์  แสดงถึงจิตใจที่งดงาม  มีความสุข สดชื่นเบิกบาน  อาจหาญร่าเริงอยู่เป็นนิตย์  ไม่มีความกังวลหรือความคิดเบียดเบียนผู้อื่น  ย่อมเป็นผู้ที่มนุษย์และเทวดาต่างก็ชื่นชม …

อานิสงส์แห่งความยึดมั่นในศีล Read More »

อานิสงส์รักษาศีลครึ่งวัน (คนรับจ้างของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีรักษาศีลครึ่งวันได้มาเป็นรุกขเทวดาผู้มีฤทธิ์)      มนุษย์ทุกคนเกิดมา  ต่างก็ปรารถนาความสุขด้วยกันทั้งสิ้น  แต่เมื่อยังไม่รู้วิธีเข้าถึงความสุข  ไม่รู้ว่าความสุขที่แท้จริงอยู่ที่ไหน แม้เขาจะเดินทางไกลไปรอบโลก หรือออกไปนอกโลก  ก็หาไม่เจอ  แต่สำหรับผู้รู้ทั้งหลายพบว่าความสุขที่แท้จริงนั้น  อยู่ในกายยาววา หนาคืบ กว้างศอกนี่เอง และสามารถเข้าถึงได้ด้วยการทำใจให้หยุดนิ่งอยู่ภายใน การเจริญสมาธิภาวนาเป็นวิธีการเดียวเท่านั้น ที่จะนำไปสู่ความความสุขที่แท้จริง  และยังเป็นวิถีทางที่จะนำไปสู่ความบริสุทธิ์หลุดพ้นอีกด้วย  เพราะฉะนั้น จึงขอเรียนเชิญทุกท่าน หาโอกาสนั่งหลับตาเจริญสมาธิภาวนากันเป็นประจำ  การหยุดใจเป็นศิลปะอย่างหนึ่ง  จำเป็นต้องมีวิธีการที่ถูกต้อง  โดยวิธีการก็คือต้องทำใจให้นิ่งๆ อยู่ภายใน  นิ่งอย่างเดียว  หรือถ้าใจเราซัดส่ายไปมา  ยังไม่นิ่ง  เราก็ต้องกำหนดบริกรรมนิมิตขึ้นมาในใจ      เราอาจจะนึกถึงดวงตะวันแก้วเป็นบริกรรมนิมิตก็ได้  นึกอย่างสบายๆ  มีความสุข  ให้ใจหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗  เมื่อหยุดถูกส่วน เราจะเห็นดวงธรรมใสบริสุทธิ์  เป็นดวงธรรมเบื้องต้น  ที่เรียกว่าดวงปฐมมรรค หรือดวงธรรมานุปัสสนาสติปัฏฐาน  หยุดนิ่งต่อไปก็จะเห็นดวงศีลที่ชัด ใส  สว่างยิ่งขึ้นอยู่ภายใน  ยิ่งเราหยุดนิ่งได้สนิทมาก  ดวงศีลในกลางตัวก็จะชัดมากเป็น “ศีลเห็น” คือเห็นเป็นดวง  ใสยิ่งกว่าเพชร  สว่างยิ่งกว่าดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน  ใสบริสุทธิ์  ยิ่งใสบริสุทธิ์มากขึ้นเท่าไหร่  ความสุขก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น        พอเราหยุดใจเบาๆ …

อานิสงส์รักษาศีลครึ่งวัน Read More »

อานิสงส์ถวายภัตตาหาร (อันนสังสาวกเถระ ผู้สมปรารถนาด้วยอำนาจแห่งบุญที่ตนทำไว้ในกาลก่อน)      ทุกชีวิตที่เกิดขึ้นมา  มีจุดสุดท้ายที่เหมือนกัน คือ ล้วนบ่ายหน้าไปสู่ความตาย ความตายนั้นติดตัวเรามาพร้อมๆ กับการลืมตาขึ้นมาดูโลก บัณฑิตนักปราชญ์ผู้มีปัญญาจะมองเห็นว่า ความตายไม่ใช่เรื่องที่น่ากลัว แต่เป็นเครื่องเตือนสติไม่ให้ประมาทมัวเมาในชีวิต จะได้ดำรงตนให้เหมาะสมกับการเกิดมาเป็นมนุษย์  เมื่อทราบว่า ไม่สามารถที่จะพ้นจากพญามัจจุราชไปได้ ก็ตั้งใจสร้างบุญบารมีอย่างเต็มที่        เมื่อถึงเวลาที่จะละจากโลกนี้ไป ก็จากไปอย่างไม่สะทกสะท้าน เพียงแต่ย้ายที่อยู่ที่ทำงานใหม่  ไปสู่ภพภูมิที่เหมาะสม  กับบุญบารมีที่ได้ทำเอาไว้  เสวยผลบุญรอเวลาที่จะมาสร้างบารมีต่อไปในโลกมนุษย์  สร้างบารมีไปจนกว่าจะสามารถขจัดกิเลสอาสวะให้หมดสิ้นไปได้  เมื่อนั้นก็จะหลุดพ้นจากพญามัจจุราช ไม่ต้องกลับมาเวียนว่ายตายเกิดอีกต่อไป มีวาระแห่งภาษิตที่ปรากฏอยู่ใน อันนสังสาวกเถราปทาน ความว่า      “เรามีปีติอย่างยิ่ง เพราะได้เห็นพระสัมพุทธเจ้า ผู้มีพระฉวีวรรณดั่งทองคำพระนามว่าสิทธัตถะ เสด็จดำเนินอยู่ในระหว่างชุมชน  มีพระลักษณะประเสริฐ ๓๒ ประการ ดังดวงประทีปส่องโลกให้โชติช่วงหาประมาณมิได้ ไม่มีใครเปรียบ ทรงฝึกพระองค์แล้ว ยังความรุ่งเรืองให้ปรากฏ  เราถวายอภิวาทพระสัมพุทธเจ้า นิมนต์พระองค์ผู้เป็นมหามุนีให้เสวยภัตตาหาร พระมุนีผู้ประกอบด้วยมหากรุณาในโลก  ทรงอนุโมทนาแก่เราในกาลนั้น เรายังจิตให้เลื่อมใสในพระพุทธเจ้า ผู้ทรงพระมหากรุณาพระองค์นั้น  ทำความแช่มชื่นเบิกบานแล้ว  ได้บันเทิงอยู่ในสวรรค์ตลอดหนึ่งกัป ในกัปที่ ๙๔ แต่กัปนี้  เราได้ถวายทานใดในเวลานั้น …

อานิสงส์ถวายภัตตาหาร Read More »

อานิสงส์รักษาศีลจนตลอดชีวิต (อรหันต์ 5 ขวบ)      ความไม่ประมาทเป็นยอดแห่งกุศลธรรมทั้งหลาย  ใครก็ตามที่มีความไม่ประมาทตระหนักแน่นอยู่ในใจ ความคิด คำพูด และการกระทำของผู้นั้นย่อมจะถูกต้องร่องรอยในธรรมของพระอริยเจ้าทั้งหลาย  ความไม่ประมาทนี้ได้ชื่อว่า เป็นที่ประชุมรวมแห่งธรรมในพระพุทธศาสนา  เหมือนรอยเท้าของสัตว์ทั้งหลายในพื้นชมพูทวีป ย่อมรวมลงในรอยเท้าช้างฉันใด ความไม่ประมาทก็เป็นที่รวมลงแห่งธรรมทั้งหลายฉันนั้น  หากเรามีความไม่ประมาทฝังลึกอยู่ในใจแล้ว เราก็จะใช้ชีวิตอยู่อย่างมีคุณค่า ชีวิตของเราก็จะสมบูรณ์บริบูรณ์ได้อย่างแท้จริง  ซึ่งความไม่ประมาทที่แท้จริงนั้น คือการมีสติอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตลอดเวลา  ทำใจหยุดใจนิ่งอยู่กลางพระธรรมกายหรือกลางสภาวธรรมที่ได้เข้าถึง  หากทำได้อย่างนี้ เราก็จะได้ชื่อว่าเป็นผู้ไม่ประมาทอย่างแท้จริง * มีธรรมภาษิตที่ปรากฏอยู่ใน ปัญจสมาทานิยเถราปทาน ความว่า      “เรารักษาศีลห้าแล้ว ย่อมได้เหตุ ๓ ประการ คือ เราเป็นผู้ที่มีอายุยืนนาน ๑ มีโภคสมบัติมาก ๑ มีปัญญาคมกล้า ๑  เบญจศีลอันเราผู้เป็นคนรับจ้าง มีความเพียรประพฤติแล้ว  เราพ้นจากเครื่องผูกทั้งปวงได้ในวันนี้  ด้วยศีลนั้น เรารักษาศีลห้าแล้ว ไม่รู้จักทุคติเลย ตลอดกัปอันนับประมาณมิได้  นี้เป็นผลแห่งการรักษาศีลนั้น”      อานิสงส์แห่งการรักษาศีลนั้นมีมากมายมหาศาล  มีภาษิตกล่าวไว้ว่า ศีลเป็นเบื้องต้น เป็นที่ตั้ง และเป็นบ่อเกิดแห่งคุณความดีทั้งหลาย …

อานิสงส์รักษาศีลจนตลอดชีวิต Read More »

อานิสงส์ถวายประทีป (พระเอกทีปิยเถระ)      มนุษย์มีความแตกต่างกันในหลายๆสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นอุปนิสัยใจคอ สติปัญญา  ความรู้ ความสามารถ ชีวิตความเป็นอยู่ เนื่องจากตาละคนได้รับการหล่อหลอมมาต่างกัน อีกทั้งสิ่งที่สั่งสมมาในอดีตก็ไม่เหมือนกัน  เพราะมีบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ฉากหลัง ทำให้เกิดความแตกต่างกัน  สิ่งนั้นก็คือบุญและบาป ซึ่งเราจะเข้าใจหรือไปรู้ไปเห็นสิ่งเหล่านี้ได้  ต่อเมื่อเข้าถึงธรรมกาย และได้ศึกษาวิชชาธรรมกายจึงจะรู้เห็นสิ่งเหล่านี้ได้แจ่มแจ้ง นี่คือความลึกซึ้งของพระพุทธศาสนา ที่เป็นสุดยอดของความรู้ทั้งปวง จะทำให้เรารู้เห็นเรื่องภพภูมิ เรื่องกฎแห่งกรรมได้อย่างละเอียดลึกซึ้ง ความรู้ชนิดนี้  เป็นความรู้อันบริสุทธิ์ที่กำลังรอคอยผู้มีบุญให้มาพิสูจน์ ขอเพียงหยุดใจให้ได้  เมื่อหยุดใจได้ก็สามารถรู้ได้ และช่วยให้เราพ้นทุกข์ได้อีก มีพุทธพจน์บทหนึ่งที่มาในมงคลสูตรว่า  “ปูชา จ ปูชนียานํ  เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ การบูชาบุคคลผู้ควรบูชาเป็นมงคลอย่างยิ่ง”      การบูชา คือการแสดงออกในลักษณะของความเลื่อมใสศรัทธา มีการยกย่องเชิดชู ทั้งทางกาย วาจาและใจ ด้วยความนอบน้อมทั้งต่อหน้าและลับหลัง  การแสดงต่อหน้า เป็นการแสดงออกถึงความเคารพและตระหนักในคุณธรรมความดีของบุคคลที่เราบูชาอย่างจริงใจ  ส่วนการแสดงอาการบูชาลับหลัง เป็นการเตือนใจตัวเราเอง  ให้ผูกใจไว้กับคุณธรรมอันสูงส่งของท่าน ก่อให้เกิดความรู้สึกอยากจะฝึกตัวให้ได้อย่างท่าน เป็นการยกใจของเราให้สูงขึ้นเรื่อยๆ  การบูชาเป็นกุศโลบายในการฝึกฝนใจที่ยังหยาบกระด้าง  ยังไม่อาจยอมรับคุณธรรมของใคร ให้กลับกลายเป็นผู้มีอัธยาศัยอ่อนโยน  ใจละเอียดอ่อนและนุ่มนวลตามท่านด้วย      โดยเฉพาะการได้บูชาบุคคลผู้ควรบูชา  ผู้กระทำการบูชาย่อมได้รับสิ่งที่เป็นสิริมงคลเข้ามาสู่ตัว  เพราะผู้บูชาย่อมได้รับการบูชาตอบ  การเลือกนับถือและบูชาบุคคลที่ควรบูชากราบไหว้ …

อานิสงส์ถวายประทีป Read More »

อานิสงส์ถวายผ้าไตร ๑ แสนผืน (การตั้งความปรารถนาของมหาโกฏฐิตเถระผู้เลิศในด้านปฏิสัมภิทา)      ชีวิตของเราเกิดมาเพื่อสร้างบารมี  และเป็นความโชคดีอย่างยิ่ง ที่ได้เกิดมาภายใต้ร่มเงาบวรพระพุทธศาสนา ได้พบหลักธรรมอันประเสริฐของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำให้เรามีหลักในการดำเนินชีวิตอย่างถูกต้อง  เพื่อมุ่งไปสู่เป้าหมายอันสูงสุดของชีวิตคืออายตนนิพพาน และขณะกำลังสร้างบารมีเพื่อไปสู่เป้าหมายนั้น  เราต้องอดทนต่อสู้ เอาชนะกิเลสอาสวะที่มาครอบงำจิตใจ ซึ่งเป็นอุปสรรคในการสร้างบารมี  ดังนั้น ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่  ขอให้ทุกลมหายใจเป็นไปเพื่อการสร้างบารมี  อย่าได้ท้อแท้และเบื่อหน่ายในการสร้างบารมี ต่อเมื่อเราหมั่นฝึกฝนอบรมใจให้ใสสะอาดบริสุทธิ์หยุดนิ่งเป็นประจำสม่ำเสมอ  เราก็จะไม่เพลี่ยงพลํ้าต่อกระแสกิเลสทั้งหลายดังนั้น  การเจริญสมาธิภาวนาจึงเป็นหนทางที่ดีที่สุดเพื่อมุ่งสู่ความหลุดพ้นจากทุกข์ ไปสู่อายตนนิพพาน มหาโกฏฐิตเถระได้เปล่งอุทานในผลแห่งทานที่ท่านได้รับว่า      “เราได้เสวยสมบัติในเทวโลกถึง ๓๐๐ ครั้ง  ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๕๐๐ ครั้ง และเป็นพระราชาประเทศราชอันไพบูลย์ โดยเวลาสุดจะคณานับ  เพราะการถวายทานด้วยศรัทธานั้น  เราจึงเป็นผู้ถึงความสุขในทุกภพ  เราท่องเที่ยวไปในสองภพเท่านั้น คือในเทวดาและมนุษย์ คติอื่นเราไม่รู้จัก  นี้เป็นผลแห่งกรรมที่สั่งสมไว้ดี  เราเกิดแต่ในสองตระกูล คือตระกูลกษัตริย์ และตระกูลพราหมณ์ หาเกิดในตระกูลต่ำทรามไม่ นี้เป็นผลแห่งกรรมที่สั่งสมไว้ดีแล้ว”      ผลแห่งบุญที่ทำถูกเนื้อนาบุญและทำถูกหลักวิชานั้น เป็นเรื่องอจินไตย ส่งผลยิ่งใหญ่ไพศาล แม้ผู้มีรู้มีญาณทั้งหลายก็ยากจะคำนวณว่า บุญที่ได้ทำถูกทักขิไณยบุคคลนั้นมีประมาณเท่าใด จะส่งผลเป็นความสุขและความสำเร็จให้อย่างไรบ้าง  ดังนั้น ในครั้งนี้เราจะมารับฟังเรื่องราวการสร้างบารมีของท่านมหาโกฏฐิตเถระ ว่าท่านได้ทำบุญใหญ่อะไรไว้ในอดีต  ชีวิตในสังสารวัฏจึงได้เป็นใหญ่  …

อานิสงส์ถวายผ้าไตร ๑ แสนผืน Read More »

อานิสงส์ถวายยารักษาโรค (ตำนานเด็กในท้องปลา พระพากุละเถระ เอตทัคคะด้านผู้มีอาพาทน้อย อายุยืน 160 ปี)      สิ่งที่เป็นบ่อเกิดแห่งความสุข และความสำเร็จในชีวิต คือบุญกุศลที่เราได้ทำไว้อย่างดีแล้ว บุญจะเป็นเครื่องสนับสนุนให้ได้บรรลุวัตถุประสงค์ของชีวิต การที่เราจะเข้าถึงความเป็นเศรษฐี มหาเศรษฐีได้ก็เพราะบุญ จะเข้าถึงความเป็นพระราชา เป็นพระเจ้าจักรพรรดิได้ก็เพราะบุญ จะเข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้า เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า หรือเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ก็เพราะบุญ  บุญจึงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดต่อชีวิตของเรา ยิ่งถ้าเราหมั่นชำระกาย วาจา ใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์อยู่เสมอ ก็จะเป็นเหตุให้เราได้เข้าถึงความเต็มเปี่ยมของชีวิต คือเข้าถึงพระธรรมกายได้อย่างรวดเร็ว พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน สุทัตตสูตร ว่า   “บุคคลใดให้โภชนาหาร แก่ปฏิคาหกผู้มีศีล ผู้บริโภคของที่คนอื่น  ให้โดยเคารพตามกาลอันควร บุคคลนั้นชื่อว่าให้ฐานะ ๔ ประการ  คืออายุ วรรณะ สุขะ  พละ  นรชนผู้ให้อายุ ให้วรรณะ ให้สุขะ ให้พละ  จะไปบังเกิดในภพใดๆ ย่อมเป็นผู้อายุยืน  มียศ ในภพนั้นๆ”      มนุษย์ส่วนใหญ่เห็นว่า ความสุขและความสำเร็จในชีวิตที่ตนได้มานั้น  เกิดจากความรู้ความสามารถของตน ที่ได้ทุ่มเทให้กับหน้าที่การงาน อาศัยความขยันหมั่นเพียรไม่ลดละ …

อานิสงส์ถวายยารักษาโรค Read More »

อานิสงส์ถวายมะม่วง (ถวายมะม่วงของพระราชาแด่พระโมคคัลลานะโดยเอาชีวิตเป็นเดิมพัน)        โลกมนุษย์เป็นดินแดนแห่งการสร้างบุญและบาป แล้วแต่ผู้ใดจะเลือกเส้นทางใด เพราะโลกมนุษย์เป็นสถานที่ที่สามารถสร้างบารมีได้เต็มที่  หากประมาทก็อาจพลั้งพลาดไปทำบาปอกุศลได้เสมอ เราจะต้องใช้ชีวิตในแต่ละวันให้ผ่านไปอย่างมีคุณค่า เหมือนชีวิตของพระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลาย ที่ท่านเกิดมาสร้างบารมีอย่างเดียว เราควรดำรงชีวิตให้ถูกต้องร่องรอยตามท่าน เพื่อจะได้ทำพระนิพพานให้แจ้งตามท่านไปด้วย * มีวาระแห่งสุภาษิตใน ผลทายกวิมาน ความว่า      “ผู้มีจิตเลื่อมใส เมื่อได้ถวายทานในหมู่แห่งภิกษุผู้ปฏิบัติตรง  ย่อมได้ผลอันไพบูลย์ ผู้นั้นแล ย่อมไปสู่สวรรค์ บันเทิงอยู่ในสวรรค์ชั้นไตรทิพย์ เสวยผลบุญอันไพบูลย์ เพราะเหตุนั้นแล มนุษย์ผู้ต้องการความสุข  ปรารถนาความสุขอันเป็นทิพย์ หรือปรารถนามนุษย์สมบัติอันเลิศ  ควรถวายทานเป็นนิตย์ทีเดียว”      ทานบารมี เป็นบารมีแรกในบารมีทั้ง ๑๐ ทัศ เป็นสิ่งที่มีความจำเป็นอย่างยิ่ง เพราะเป็นบ่อเกิดแห่งมหาสมบัติทั้งหลาย ที่จะต้องเอาไว้ใช้สร้างบารมีในภพชาตินั้นๆ  และยังเป็นรากฐานเบื้องต้นในการที่จะทำให้สร้างบารมีอย่างอื่นได้อย่างสะดวกสบาย  ไม่ต้องวิตกกังวลเรื่องปัจจัยสี่ ไม่ต้องลำบากในการหาเลี้ยงชีพ  เพราะบุญที่เกิดจากการสร้างมหาทานบารมี จะคอยหล่อเลี้ยงและอำนวยประโยชน์สุขให้ตลอดเวลา      นักสร้างบารมีทั้งหลายในอดีตจึงสร้างทานบารมีก่อน แม้แต่พระเดชพระคุณ  พระมงคลเทพมุนี หลวงปู่วัดปากนํ้าภาษีเจริญ ครูบาอาจารย์ของเรา ท่านได้กล่าวไว้ชัดเจนว่า จะสร้างบารมีอะไรก็สร้างไปเถิด แต่อย่าลืมการสร้างทานบารมี  ผลแห่งทานบารมีนี้มีมากมาย ในครั้งนี้ หลวงพ่อขอยกตัวอย่างนักสร้างบารมีในสมัยพุทธกาล …

อานิสงส์ถวายมะม่วง Read More »

อานิสงส์ถวายผลพุทรา (พระคยากัสสปะเถระ)      บัณฑิตทั้งหลาย ไม่ว่าจะในอดีต ปัจจุบัน หรือในอนาคตก็ตาม จะมีลักษณะเด่นอยู่อย่างที่เหมือนกันคือ รักในการสั่งสมบุญ จะไม่มองข้ามบุญเล็กบุญน้อย มองว่าทุกบุญมีความสำคัญต่อตัวเอง จะเป็นประโยชน์ทั้งในปัจจุบัน ประโยชน์ในสัมปรายภพ และประโยชน์อย่างสูงสุดคือการได้บรรลุมรรคผลนิพพาน  แล้วรีบขวนขวายตั้งใจสร้างบุญอย่างเต็มที่        บางครั้งแม้วัตถุทานจะไม่พร้อม แต่เมื่อถึงคราวมีเนื้อนาบุญมาอยู่ตรงหน้า  อย่างน้อยที่สุดก็ทำความศรัทธาเลื่อมใสให้บังเกิดขึ้นภายในใจ  มองลึกเข้าไปว่า ท่านเป็นอู่แห่งทะเลบุญที่ควรจะเอาบุญกับท่านให้เต็มที่ ทั้งบุญหยาบบุญละเอียด ก็ทำให้เต็มที่  จนกระทั่งวันที่เรารู้ด้วยตัวของเราเองว่า กิเลสทั้งหลายไม่สามารถจะมาครอบงำใจของเราได้แล้ว  วันนั้นแหละจะเป็นวันแห่งชัยชนะของเรา  แต่ก่อนที่จะถึงวันนั้น เราก็ต้องเริ่มทำวันนี้ให้ดีเสียก่อนและทำอย่างสมํ่าเสมอ  ด้วยการทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา  อย่างที่บัณฑิตทั้งหลายท่านทำกัน มีวาระแห่งธรรมภาษิตที่มาใน ขุททกนิกายเถราปทาน ว่า      “เราไม่เห็นวัตถุใดๆ ที่เราจะหามาถวายได้ เราได้เห็นผลพุทราที่สุกแล้วเพียงอย่างเดียว แล้วได้ระลึกถึงพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด เรายินดี ได้เข้าไปเฝ้าพระพุทธเจ้าพระนามว่าสิขี  แล้วได้ถวายผลพุทราสุกแด่พระองค์ผู้เป็นเนื้อนาบุญ  เป็นนักปราชญ์ด้วยใจอันผ่องใส  ในกัปนี้เอง  เพราะเราได้ถวายผลพุทราสุกใด  ในกาลนั้น  ด้วยการถวายผลพุทราสุกนั้น  เราไม่รู้จักทุคติเลย  นี้เป็นผลแห่งการถวายผลพุทรา  เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว  คำสอนของพระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว”      ผลของการกระทำความดีอาจจะผลิดอกออกผลช้าบ้างในบางครั้ง  …

อานิสงส์ถวายผลพุทรา Read More »

อานิสงส์ต้อนรับดี (พระเจ้าปเสนทิโกศลกับคุณสมบัติของทานบดีที่ดี)      การสร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นกับโลกนั้น ไม่ใช่เรื่องเพ้อฝันแต่เป็นสิ่งที่เป็นไปได้ เพราะพระธรรมกายมี อยู่แล้วในตัว ของมนุษย์ทุกๆ คน ไม่ว่าจะเป็นชาติไหนภาษาไหน ศาสนาไหน หรือเผ่าพันธุ์ใดก็ตาม ขึ้นชื่อว่ามนุษย์ทุกคนเข้าถึงได้ทั้งนั้น วิธีที่ จะทำให้เกิดสันติภาพแก่ โลก เราจะต้องเริ่มต้นจากตัวเราก่อน โดยการสร้างสันติสุขภายในให้บังเกิดขึ้น ฝึกใจของเราให้หยุดนิ่ง ให้เข้าถึง พระธรรมกายภายใน เมื่อเข้าถึงแล้ว ความสุข ความบริสุทธิ์ ความเบิก บาน ก็จะแผ่ขยายออกไป กลั่นบรรยากาศและทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัว ให้ สะอาดบริสุทธิ์ขึ้นไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งแผ่คลุมไปทั่วทั้งโลก เมื่อ ความแตกต่างหมดไป สันติสุขทั้งภายนอกและภายในก็จะบังเกิดขึ้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสไว้ในคาถาธรรมบทว่า      “ตระกูลที่ประกอบด้วยองค์ ๙ เหล่านี้ คือเขาต้อนรับด้วยความพอใจ อภิวาทด้วยความพอใจ ให้อาสนะด้วยความพอใจ ไม่ซ่อนของที่มี อยู่ เมื่อของมีมาก ก็ให้มาก เมื่อมีของประณีต ก็ให้ของประณีต ให้โดยเคารพ ไม่ให้โดยไม่เคารพ เข้าไปนั่งใกล้เพื่อฟังธรรม เมื่อกล่าวธรรมอยู่ เขาก็ยินดีในธรรมเทศนา …

อานิสงส์ต้อนรับดี Read More »

อานิสงส์ขอน้อยให้มาก (การตั้งความปรารถนาของพระธัมมทินนาเถรีเอตทัคคะด้านธรรมกถึก )      จุดมุหมายสูงสุดในการสร้างบารมี คือ การทำกาย วาจา ใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์ จะบริสุทธิ์ได้ต้องทำใจหยุดในหยุดตรงกลางของกลางพระธรรมกายไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเข้าไปถึงที่สุดของกลาง  ตรงนี้เป็นจุดหมายที่สำคัญมาก เพราะจะทำให้เราหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะทั้งหลายได้ แต่กว่าจะเข้าถึงตรงนี้ได้ ก็ต้องอาศัยบุญบารมีที่เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ กอปรกับความเพียรอันกลั่นกล้า ไม่ท้อแท้ใจในการประพฤติปฏิบัติธรรม  สักวันหนึ่งเราจะสมปรารถนา เข้าถึงฝั่งแห่งพระนิพพาน ได้เสวยเอกันตบรมสุข มีวาระแห่งภาษิตที่ปรากฏอยู่ใน ขุททกนิกาย เถรีคาถา ความว่า “ฉนฺทชาตา อวสายี        มนสา จ ผุฏฺฐา  สิยา กาเมสุ อปฺปฏิพทฺธจิตฺตา     อุทฺธํโสตาติ วุจฺจติ       ผู้ที่เกิดฉันทะมีที่สุด พึงถูกต้องพระนิพพานด้วยใจ ผู้ที่มีจิตไม่ปฏิพัทธ์ในกามทั้งหลายท่านเรียกว่า มีกระแสในเบื้องบน”       ผู้ที่มีใจสูงส่งมุ่งตรงต่อพระนิพพานอยู่ตลอดเวลา ดังเช่นพระอริยเจ้าทั้งหลาย ท่านเรียกว่ามีจิตตกกระแสของพระนิพพาน ถ้าจิตใจยังหมกมุ่นอยู่กับเบญจกามคุณ ก็ไม่สามารถถอนตนขึ้นจากหล่ม เพื่อย่างขึ้นสู่พระนิพพานอันเป็นแดนเกษมได้  ผู้ที่จะเข้าถึงพระนิพพานต้องรักในการสร้างบารมี และต้องรักในการทำความบริสุทธิ์หยุดนิ่งอย่างต่อเนื่อง มาหลายภพหลายชาติ จนกระทั่งเป็นผู้ที่มีอุปนิสัยแห่งพระนิพพานฝังแน่นอยู่ในขันธสันดาน      พระคาถาที่ได้นำมากล่าวข้างต้น …

อานิสงส์ขอน้อยให้มาก Read More »

อานิสงส์ถวายสังฆทาน (พระทัพพะมัลลบุตรผู้เลิศด้านการจัดแจงเสนาสนะ” )      ทุกชีวิตที่เกิดมาในโลกนี้ ล้วนเกิดมาจากสถานที่ที่แตกต่างกัน ได้รับการอบรมเลี้ยงดูหล่อหลอมจากสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน แต่ในความเหมือนของมนุษย์  คือเกิดมาเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง เพื่อฝึกฝนอบรมตนเองทั้งกาย วาจา ใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์ เพื่อเพิ่มเติมบุญบารมีให้มากยิ่งขึ้นไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดกิเลสเข้าสู่อายตนนิพพาน ซึ่งหนทางที่ลัดที่สุดในการพัฒนากาย วาจา ใจ ให้บริสุทธิ์ คือการทำใจให้หยุดนิ่ง  ด้วยการเจริญสมาธิภาวนา เมื่อเราฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งสนิทดีแล้ว ความบริสุทธิ์ก็จะเกิดขึ้น ทำให้ใจของเราใสสว่าง จะคิดก็คิดแต่สิ่งที่ดีเป็นสิริมงคล แล้วก็จะส่งผลออกมาถึงคำพูดและการกระทำให้ดี เป็นไปเพื่อบุญกุศลล้วนๆ และเพื่อให้ได้บรรลุมรรคผลนิพพาน มีถ้อยคำสุภาษิตที่ปรากฏใน ขุททกนิกาย อปทาน ว่า      “ด้วยกรรมที่ทำสังฆทานไว้ดีแล้ว และด้วยการตั้งเจตจำนงไว้ เราละร่างมนุษย์แล้ว ได้ไปสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เราได้เสวยราชสมบัติในเทวโลก ๓๐๐ ครั้ง และได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๕๐๐ ครั้ง  เป็นพระเจ้าประเทศราชอันไพบูลย์โดยคณานับมิได้ เพราะกรรม  คือการถวายสังฆทานนั้นนำไป เราจึงมีความสุขในที่ทุกสถาน”      นี่เป็นถ้อยคำของพระทัพพะมัลลบุตรที่ท่านระลึกชาติย้อนหลัง ไปดูประวัติการสร้างบารมีของตัวเอง ว่ามีบุญอะไรบ้างหนอที่เป็นเหตุให้ท่านได้นิพพานสมบัติ ก็รู้ว่าเป็นเพราะบุญที่ได้ถวายสังฆทานแด่ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข การที่ท่านประสบความสำเร็จแล้วย้อนกลับไปดูต้นเหตุแห่งความสุขและความสำเร็จนั้น  ทำให้ตระหนักว่า การที่บุคคลใดบุคคลหนึ่งเกิดมาในโลกนี้  …

อานิสงส์ถวายสังฆทาน Read More »

อานิสงส์ถวายศาลาจาตุรมุข (ปราสาทของอุบาสกนันทิยะ)      จุดหมายปลายทางของทุกชีวิต คือการไปสู่อายตนนิพพาน  พระบรมศาสดาทรงเป็นต้นแบบของบุคคลที่สมบูรณ์แล้ว  ได้บรรลุวัตถุประสงค์ของชีวิตแล้ว ในระหว่างที่ทรงสร้างบารมี  พระองค์ต้องเวียนวนอยู่ในสังสารวัฏยาวนาน เกิดไปเป็นอะไรต่ออะไรมากมาย  ท่านเห็นว่าชีวิตเป็นทุกข์  ไม่ว่าท่านจะเกิดเป็นพระราชามหากษัตริย์ เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ก็ยังไม่พ้นจากทุกข์  ดังนั้นท่านจึงสละราชสมบัติ แล้วมุ่งแสวงหาหนทางพระนิพพานอันเป็นบรมสุข  ด้วยการทำใจให้หยุดนิ่ง จนได้เข้าถึงกายธรรมอรหัต เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า             พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ในขุททกนิกาย  คาถาธรรมบทว่า                  “ จิรปฺปวาสึ ปุริสํ           ทูรโต โสตฺถิมาคตํ                 ญาตี มิตฺตา สุหชฺชา จ       อภินนฺทนฺติ อาคตํ                 ตเถว กตปุญฺญมฺปิ            อสฺมา โลกา ปรํ คตํ                 ปุญฺญานิ ปฏิคณฺหนฺติ         ปิยํ ญาตีว …

อานิสงส์ถวายศาลาจาตุรมุข Read More »

อานิสงส์ถวายเข็ม (พระสูจิทายกเถระเคยถวายเข็ม 5 เล่มแด่พระพุทธเจ้าทำให้มีปัญญาเฉียบแหลมไปทุกชาติ)      การบังเกิดขึ้นของพระพุทธศาสนา ไม่ใช่เป็นเรื่องที่บังเกิดขึ้นได้ง่าย จะต้องรอคอยการบังเกิดขึ้นของพระบรมโพธิสัตว์เจ้าทั้งหลาย ท่านเหล่านั้นต้องสั่งสมบุญบารมีมากมาย กว่าที่บารมีจะเต็มเปี่ยม จะต้องอดทนสร้างบารมีด้วยหัวใจที่แข้มแข็ง เปี่ยมไปด้วยมหากรุณาที่จะยกตนและสรรพสัตว์ทั้งหลาย ให้พ้นจากกองทุกข์ และมุ่งหน้าสั่งสมบารมีทั้งสามสิบทัศให้เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ จนกระทั่งได้ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ แล้วบังเกิดเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระธรรมคำสอนที่ทรงคุณค่าขึ้น ดังนั้นการดำเนินตามรอยของพระบรมศาสดา จึงเป็นสิ่งที่เราต้องดำเนินตาม มีวาระแห่งภาษิตที่ปรากฏอยู่ใน ปรัปปสาทกเถราปทาน ความว่า      “ใครได้เห็นพระสัมพุทธเจ้าผู้องอาจ ผู้ประเสริฐ ผู้แกล้วกล้า ผู้แสวงหาคุณใหญ่ ทรงชนะวิเศษ มีพระฉวีวรรณดังทองแล้ว  จะไม่เลื่อมใสเล่า ใครเห็นพระฌานของพระพุทธเจ้า อันเปรียบเหมือนภูเขาหิมวันต์อันประมาณไม่ได้ ดังสาครอันข้ามได้ยาก แล้วจะไม่เลื่อมใสเล่า ใครเห็นศีลของพระพุทธเจ้า ซึ่งเปรียบเหมือนแผ่นดินอันประมาณมิได้ ดุจมาลัยประดับศีรษะอันวิจิตรฉะนั้นแล้ว จะไม่เลื่อมใสเล่า ใครเห็นพระญาณของพระพุทธเจ้า ซึ่งเปรียบดังอากาศอันไม่กำเริบ  ดุจอากาศอันนับไม่ได้ฉะนั้นแล้ว จะไม่เลื่อมใสเล่า”        ถ้อยคำสุภาษิตนี้ พราหมณ์ผู้หนึ่งได้กล่าวสรรเสริญคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่าสิทธัตถะ เป็นถ้อยคำที่พราหมณ์ผู้นั้นเกิดความปีติซาบซึ้งในพระพุทธคุณ และได้พูดออกจากใจด้วยความเลื่อมใสศรัทธา ด้วยถ้อยคำที่กล่าวในครั้งนั้น เป็นเหตุให้ท่านได้เข้าถึงสวรรค์สมบัติและนิพพานสมบัติในเวลาต่อมา      ในครั้งนี้ หลวงพ่อก็เลยถือโอกาสนำคำกล่าวอันเป็นมงคลนี้มาให้พวกเราได้รับทราบ จุดประสงค์ก็คือ อยากจะให้ได้ตระหนักในการสรรเสริญพระรัตนตรัย หากเรามีใจผูกพันกับพระรัตนตรัย …

อานิสงส์ถวายเข็ม Read More »