ธรรมะเพื่อประชาชน

อานิสงส์ถวายอาหารบิณฑบาต (อภิรูปนันทาเถรี ผู้รักสวยรักงาม บรรลุอรหันต์ด้วยอสุภภาวนา)      การเจริญสมาธิภาวนาเป็นภารกิจหลักของตัวเรา และมนุษย์ทุกๆ คนในโลก ที่จะต้องฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง ถ้าเราหยุดใจได้สนิท หยุดในหยุดลงตรงกลางของกลางธรรมภายในไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเข้าไปถึงที่สุดของกลาง คือ พระธรรมกายที่ละเอียดที่สุด ก็จะยิ่งเพิ่มพูนความบริสุทธิ์บริบูรณ์ขึ้นทุกๆ วัน การทำอย่างนี้เป็นวัตถุประสงค์หลักของเรานักสร้างบารมีทั้งหลาย ที่เกิดมาสร้างบารมี ในใจของเราจะต้องมีความมุ่งมั่น ที่จะทำตนให้เข้าไปถึงกายธรรมภายใน ดังนั้น ให้ขยันหมั่นเพียรในการประพฤติปฏิบัติธรรม เพื่อเป็นการสั่งสมบุญบารมีของเรา ให้ตั้งใจปฏิบัติธรรมกันให้ดี      มีวาระแห่งพระภาษิตที่ตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย เถรีคาถา ความว่า      “ดูก่อนนันทา เธอจงเห็นร่างกายอันกระดูก ๓๐๐ ท่อน ยกขึ้นแล้ว อันกระสับกระส่าย ไม่สะอาดเปื่อยเน่า จงอบรมจิตให้ตั้งมั่น มีอารมณ์เดียว ด้วยอสุภภาวนา อนึ่ง เธอจงอบรมจิตอันหานิมิตมิได้ ละเสียซึ่งอนุสัยคือมานะ เพราะการละมานะได้นั้น เธอจักเป็นผู้สงบเที่ยวไป”      พระคาถานี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสกับสาวิกาท่านหนึ่ง ให้รู้แจ้งเห็นจริงถึงความไม่จีรังยั่งยืนของสังขารร่างกาย เพื่อที่จะคลายความยึดมั่นถือมั่น  มุ่งเข้าสู่ภายใน ทำตนให้บริสุทธิ์ผ่องใส เข้าถึงกายธรรมอรหัตที่เที่ยงแท้ถาวร เมื่อเข้าถึงอย่างนี้ได้ก็เท่ากับว่า ชีวิตได้เข้าถึงความเต็มเปี่ยมที่สมบูรณ์ที่สุด …

อานิสงส์ถวายม้าอาชาไนย Read More »

อานิสงส์ถวายน้ำอ้อย (สุธัมมาเทพบุตรอดีตคนเฝ้าไร่อ้อย)      โลกใบนี้เป็นอาณาจักรแห่งความรู้ ที่คอยให้มนุษย์มาศึกษาค้นคว้า ใครจะศึกษาวิชาใด มากน้อยขนาดไหนก็ได้ เพราะขึ้นชื่อว่าการศึกษา ย่อมเป็นสิ่งที่มีคุณค่าต่อชีวิตเสมอ เพียงแต่ว่าจะมีสักกี่คนที่รู้ว่า สุดยอดของวิชาความรู้มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น นั่นคือวิชาความจริงของชีวิต เป็นวิชาที่หากใครยังไม่ได้มาศึกษา ต้องถือว่าตลอดชีวิตที่ผ่านมานั้น ว่างเปล่าจากประโยชน์ ทั้งประโยชน์ในปัจจุบันและประโยชน์ในสัมปรายภพ เป็นชีวิตที่น่าเสียดายที่สุด วิชาความจริงของชีวิต คือการประพฤติธรรม ฝึกใจให้บริสุทธิ์หยุดนิ่ง ให้เข้าถึงพระธรรมกายภายใน อันจะนำมาซึ่งปัญญาที่สว่างไสว และใจที่เปี่ยมด้วยพลังเปี่ยมด้วยความสุข วิชาของชีวิตเป็นวิชาที่เราต้องใส่ใจขวนขวายเรียนรู้ให้ได้เป็นอันดับรก เพราะวิชานี้ คือวิชาเพื่อการดับทุกข์นั่นเอง หากมีวิชานี้ติดตัวไป ย่อมปลอดภัยทั้งภัยในปัจจุบันและภัยในสังสารวัฏอย่างแน่นอน มีวาระพระบาลีที่ปรากฏใน ขุททกนิกาย เถรคาถา ว่า “อโมฆํ ทิวสํ กยิรา      อปฺเปน พหุเกน วา ยํ ยํ วิวหเต รตฺติ        ตทูนนฺตสฺส ชีวิตํฯ        ควรทำวันและคืนไม่ให้เปล่าประโยชน์ จะน้อยหรือมากก็ตาม เพราะวันคืนผ่านบุคคลใดไปแล้ว ชีวิตของบุคคลนั้นย่อมพร่องจากประโยชน์นั้น”      เวลาในชีวิตของมนุษย์นั้นมีอยู่จำกัด เมื่อหมดแล้วก็หมดเลย ไม่มีการต่อเวลา ชีวิตเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน …

อานิสงส์ถวายน้ำอ้อย Read More »

อานิสงส์ถวายอาหารบิณฑบาต (อภิรูปนันทาเถรี ผู้รักสวยรักงาม บรรลุอรหันต์ด้วยอสุภภาวนา)      การเจริญสมาธิภาวนาเป็นภารกิจหลักของตัวเรา และมนุษย์ทุกๆ คนในโลก ที่จะต้องฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง ถ้าเราหยุดใจได้สนิท หยุดในหยุดลงตรงกลางของกลางธรรมภายในไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเข้าไปถึงที่สุดของกลาง คือ พระธรรมกายที่ละเอียดที่สุด ก็จะยิ่งเพิ่มพูนความบริสุทธิ์บริบูรณ์ขึ้นทุกๆ วัน การทำอย่างนี้เป็นวัตถุประสงค์หลักของเรานักสร้างบารมีทั้งหลาย ที่เกิดมาสร้างบารมี ในใจของเราจะต้องมีความมุ่งมั่น ที่จะทำตนให้เข้าไปถึงกายธรรมภายใน ดังนั้น ให้ขยันหมั่นเพียรในการประพฤติปฏิบัติธรรม เพื่อเป็นการสั่งสมบุญบารมีของเรา ให้ตั้งใจปฏิบัติธรรมกันให้ดี      มีวาระแห่งพระภาษิตที่ตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย เถรีคาถา ความว่า      “ดูก่อนนันทา เธอจงเห็นร่างกายอันกระดูก ๓๐๐ ท่อน ยกขึ้นแล้ว อันกระสับกระส่าย ไม่สะอาดเปื่อยเน่า จงอบรมจิตให้ตั้งมั่น มีอารมณ์เดียว ด้วยอสุภภาวนา อนึ่ง เธอจงอบรมจิตอันหานิมิตมิได้ ละเสียซึ่งอนุสัยคือมานะ เพราะการละมานะได้นั้น เธอจักเป็นผู้สงบเที่ยวไป”      พระคาถานี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสกับสาวิกาท่านหนึ่ง ให้รู้แจ้งเห็นจริงถึงความไม่จีรังยั่งยืนของสังขารร่างกาย เพื่อที่จะคลายความยึดมั่นถือมั่น  มุ่งเข้าสู่ภายใน ทำตนให้บริสุทธิ์ผ่องใส เข้าถึงกายธรรมอรหัตที่เที่ยงแท้ถาวร เมื่อเข้าถึงอย่างนี้ได้ก็เท่ากับว่า ชีวิตได้เข้าถึงความเต็มเปี่ยมที่สมบูรณ์ที่สุด …

อานิสงส์ถวายอาหารบิณฑบาต Read More »

อานิสงส์ถวายพวงมาลัย      ดวงใจที่สะอาดบริสุทธิ์ หยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เป็นใจที่มีพลานุภาพมหาศาล สามารถที่จะยังความปรารถนาให้สำเร็จได้ และจะดำเนินเข้าสู่ชีวิตอันประเสริฐ คือ เส้นทางสายกลางได้อย่างง่ายดาย ทางสายกลางนี้เป็นเส้นทางที่พระอริยเจ้าทั้งหลาย ดำเนินเข้าไปจนกระทั่งหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะทั้งปวง ใจที่หยุดนิ่งดีแล้วเท่านั้น จึงจะอยู่ในเส้นทางสายนี้ได้ และจะเข้าถึงความสุขที่เที่ยงแท้ถาวรอันเป็นอมตะ ไม่มีทุกข์เจือปนเลย การทำใจให้หยุดนิ่งนี้ จึงเป็นสิ่งสำคัญยิ่งของมนุษย์ทุกๆคนที่จะต้องประพฤติปฏิบัติ ดังนั้นให้ทุกท่านหมั่นทำใจหยุดใจนิ่งกันทุกๆวัน มีวาระพระบาลีที่ปรากฏอยู่ใน ปภัสสรวิมาน ความว่า      “ทวยเทพผู้มีศรัทธา คือ เชื่อในพระพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ และสังฆรัตนะ  ย่อมรุ่งโรจน์กว่าดิฉัน โดยอายุ ยศ สิริ ทวยเทพเหล่าอื่นผู้มีศรัทธาก็ยิ่งยวดกว่า โดยอำนาจ วรรณะ และมีฤทธิ์มากกว่าดิฉัน”      ถ้อยคำที่หลวงพ่อนำมากล่าวอันปรากฏอยู่ในพระคาถานี้ ไม่ใช่ถ้อยคำของบุคคลธรรมดา แต่เป็นคำกล่าวของนักสร้างบารมีท่านหนึ่ง ซึ่งกล่าวออกมาในทำนองที่แสดงความเสียดายอยู่ในใจลึกๆ ที่เมื่อครั้งตนเองมีโอกาสสร้างบารมีอยู่นั้น ไม่ได้เพิ่มพูนบารมีให้กับตัวเองอย่างเต็มที่ ได้ปล่อยโอกาสให้ผ่านไปแล้วก็มาเปล่งถ้อยคำแสดงความเสียดายในภายหลัง แต่ก็เป็นคำกล่าวที่ยืนยันหนักแน่นเช่นเดียวกันว่า  ใครก็ตามที่มีศรัทธามั่นคงในพระรัตนตรัยแล้ว ผู้นั้นก็ย่อมจะรุ่งเรืองด้วยบุญบารมีอย่างไม่มีประมาณ      * เหตุการณ์ที่หลวงพ่อกล่าวถึงนี้ ได้เกิดขึ้นเมื่อครั้งสมัยพุทธกาล  ตอนนั้นพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ที่กรุงราชคฤห์ พร้อมด้วยพระอริยสาวกเป็นจำนวนมาก ก็ได้อาศัยอยู่ในกรุงราชคฤห์พร้อมกับพระบรมศาสดา ประชาชนในกรุงราชคฤห์ …

อานิสงส์ถวายพวงมาลัย Read More »

อานิสงส์ถวายประทีป (พระเอกทีปิยเถระ)      มนุษย์มีความแตกต่างกันในหลายๆสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นอุปนิสัยใจคอ สติปัญญา  ความรู้ ความสามารถ ชีวิตความเป็นอยู่ เนื่องจากตาละคนได้รับการหล่อหลอมมาต่างกัน อีกทั้งสิ่งที่สั่งสมมาในอดีตก็ไม่เหมือนกัน  เพราะมีบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ฉากหลัง ทำให้เกิดความแตกต่างกัน  สิ่งนั้นก็คือบุญและบาป ซึ่งเราจะเข้าใจหรือไปรู้ไปเห็นสิ่งเหล่านี้ได้  ต่อเมื่อเข้าถึงธรรมกาย และได้ศึกษาวิชชาธรรมกายจึงจะรู้เห็นสิ่งเหล่านี้ได้แจ่มแจ้ง นี่คือความลึกซึ้งของพระพุทธศาสนา ที่เป็นสุดยอดของความรู้ทั้งปวง จะทำให้เรารู้เห็นเรื่องภพภูมิ เรื่องกฎแห่งกรรมได้อย่างละเอียดลึกซึ้ง ความรู้ชนิดนี้  เป็นความรู้อันบริสุทธิ์ที่กำลังรอคอยผู้มีบุญให้มาพิสูจน์ ขอเพียงหยุดใจให้ได้  เมื่อหยุดใจได้ก็สามารถรู้ได้ และช่วยให้เราพ้นทุกข์ได้อีก มีพุทธพจน์บทหนึ่งที่มาในมงคลสูตรว่า  “ปูชา จ ปูชนียานํ  เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ การบูชาบุคคลผู้ควรบูชาเป็นมงคลอย่างยิ่ง”      การบูชา คือการแสดงออกในลักษณะของความเลื่อมใสศรัทธา มีการยกย่องเชิดชู ทั้งทางกาย วาจาและใจ ด้วยความนอบน้อมทั้งต่อหน้าและลับหลัง  การแสดงต่อหน้า เป็นการแสดงออกถึงความเคารพและตระหนักในคุณธรรมความดีของบุคคลที่เราบูชาอย่างจริงใจ  ส่วนการแสดงอาการบูชาลับหลัง เป็นการเตือนใจตัวเราเอง  ให้ผูกใจไว้กับคุณธรรมอันสูงส่งของท่าน ก่อให้เกิดความรู้สึกอยากจะฝึกตัวให้ได้อย่างท่าน เป็นการยกใจของเราให้สูงขึ้นเรื่อยๆ  การบูชาเป็นกุศโลบายในการฝึกฝนใจที่ยังหยาบกระด้าง  ยังไม่อาจยอมรับคุณธรรมของใคร ให้กลับกลายเป็นผู้มีอัธยาศัยอ่อนโยน  ใจละเอียดอ่อนและนุ่มนวลตามท่านด้วย      โดยเฉพาะการได้บูชาบุคคลผู้ควรบูชา  ผู้กระทำการบูชาย่อมได้รับสิ่งที่เป็นสิริมงคลเข้ามาสู่ตัว  เพราะผู้บูชาย่อมได้รับการบูชาตอบ  การเลือกนับถือและบูชาบุคคลที่ควรบูชากราบไหว้ …

อานิสงส์ถวายประทีป Read More »

อานิสงส์ถวายผ้าไตร ๑ แสนผืน (การตั้งความปรารถนาของมหาโกฏฐิตเถระผู้เลิศในด้านปฏิสัมภิทา)      ชีวิตของเราเกิดมาเพื่อสร้างบารมี  และเป็นความโชคดีอย่างยิ่ง ที่ได้เกิดมาภายใต้ร่มเงาบวรพระพุทธศาสนา ได้พบหลักธรรมอันประเสริฐของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำให้เรามีหลักในการดำเนินชีวิตอย่างถูกต้อง  เพื่อมุ่งไปสู่เป้าหมายอันสูงสุดของชีวิตคืออายตนนิพพาน และขณะกำลังสร้างบารมีเพื่อไปสู่เป้าหมายนั้น  เราต้องอดทนต่อสู้ เอาชนะกิเลสอาสวะที่มาครอบงำจิตใจ ซึ่งเป็นอุปสรรคในการสร้างบารมี  ดังนั้น ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่  ขอให้ทุกลมหายใจเป็นไปเพื่อการสร้างบารมี  อย่าได้ท้อแท้และเบื่อหน่ายในการสร้างบารมี ต่อเมื่อเราหมั่นฝึกฝนอบรมใจให้ใสสะอาดบริสุทธิ์หยุดนิ่งเป็นประจำสม่ำเสมอ  เราก็จะไม่เพลี่ยงพลํ้าต่อกระแสกิเลสทั้งหลายดังนั้น  การเจริญสมาธิภาวนาจึงเป็นหนทางที่ดีที่สุดเพื่อมุ่งสู่ความหลุดพ้นจากทุกข์ ไปสู่อายตนนิพพาน มหาโกฏฐิตเถระได้เปล่งอุทานในผลแห่งทานที่ท่านได้รับว่า      “เราได้เสวยสมบัติในเทวโลกถึง ๓๐๐ ครั้ง  ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๕๐๐ ครั้ง และเป็นพระราชาประเทศราชอันไพบูลย์ โดยเวลาสุดจะคณานับ  เพราะการถวายทานด้วยศรัทธานั้น  เราจึงเป็นผู้ถึงความสุขในทุกภพ  เราท่องเที่ยวไปในสองภพเท่านั้น คือในเทวดาและมนุษย์ คติอื่นเราไม่รู้จัก  นี้เป็นผลแห่งกรรมที่สั่งสมไว้ดี  เราเกิดแต่ในสองตระกูล คือตระกูลกษัตริย์ และตระกูลพราหมณ์ หาเกิดในตระกูลต่ำทรามไม่ นี้เป็นผลแห่งกรรมที่สั่งสมไว้ดีแล้ว”      ผลแห่งบุญที่ทำถูกเนื้อนาบุญและทำถูกหลักวิชานั้น เป็นเรื่องอจินไตย ส่งผลยิ่งใหญ่ไพศาล แม้ผู้มีรู้มีญาณทั้งหลายก็ยากจะคำนวณว่า บุญที่ได้ทำถูกทักขิไณยบุคคลนั้นมีประมาณเท่าใด จะส่งผลเป็นความสุขและความสำเร็จให้อย่างไรบ้าง  ดังนั้น ในครั้งนี้เราจะมารับฟังเรื่องราวการสร้างบารมีของท่านมหาโกฏฐิตเถระ ว่าท่านได้ทำบุญใหญ่อะไรไว้ในอดีต  ชีวิตในสังสารวัฏจึงได้เป็นใหญ่  …

อานิสงส์ถวายผ้าไตร ๑ แสนผืน Read More »

อานิสงส์ถวายยารักษาโรค (ตำนานเด็กในท้องปลา พระพากุละเถระ เอตทัคคะด้านผู้มีอาพาทน้อย อายุยืน 160 ปี)      สิ่งที่เป็นบ่อเกิดแห่งความสุข และความสำเร็จในชีวิต คือบุญกุศลที่เราได้ทำไว้อย่างดีแล้ว บุญจะเป็นเครื่องสนับสนุนให้ได้บรรลุวัตถุประสงค์ของชีวิต การที่เราจะเข้าถึงความเป็นเศรษฐี มหาเศรษฐีได้ก็เพราะบุญ จะเข้าถึงความเป็นพระราชา เป็นพระเจ้าจักรพรรดิได้ก็เพราะบุญ จะเข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้า เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า หรือเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ก็เพราะบุญ  บุญจึงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดต่อชีวิตของเรา ยิ่งถ้าเราหมั่นชำระกาย วาจา ใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์อยู่เสมอ ก็จะเป็นเหตุให้เราได้เข้าถึงความเต็มเปี่ยมของชีวิต คือเข้าถึงพระธรรมกายได้อย่างรวดเร็ว พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน สุทัตตสูตร ว่า   “บุคคลใดให้โภชนาหาร แก่ปฏิคาหกผู้มีศีล ผู้บริโภคของที่คนอื่น  ให้โดยเคารพตามกาลอันควร บุคคลนั้นชื่อว่าให้ฐานะ ๔ ประการ  คืออายุ วรรณะ สุขะ  พละ  นรชนผู้ให้อายุ ให้วรรณะ ให้สุขะ ให้พละ  จะไปบังเกิดในภพใดๆ ย่อมเป็นผู้อายุยืน  มียศ ในภพนั้นๆ”      มนุษย์ส่วนใหญ่เห็นว่า ความสุขและความสำเร็จในชีวิตที่ตนได้มานั้น  เกิดจากความรู้ความสามารถของตน ที่ได้ทุ่มเทให้กับหน้าที่การงาน อาศัยความขยันหมั่นเพียรไม่ลดละ …

อานิสงส์ถวายยารักษาโรค Read More »

อานิสงส์ถวายมะม่วง (ถวายมะม่วงของพระราชาแด่พระโมคคัลลานะโดยเอาชีวิตเป็นเดิมพัน)        โลกมนุษย์เป็นดินแดนแห่งการสร้างบุญและบาป แล้วแต่ผู้ใดจะเลือกเส้นทางใด เพราะโลกมนุษย์เป็นสถานที่ที่สามารถสร้างบารมีได้เต็มที่  หากประมาทก็อาจพลั้งพลาดไปทำบาปอกุศลได้เสมอ เราจะต้องใช้ชีวิตในแต่ละวันให้ผ่านไปอย่างมีคุณค่า เหมือนชีวิตของพระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลาย ที่ท่านเกิดมาสร้างบารมีอย่างเดียว เราควรดำรงชีวิตให้ถูกต้องร่องรอยตามท่าน เพื่อจะได้ทำพระนิพพานให้แจ้งตามท่านไปด้วย * มีวาระแห่งสุภาษิตใน ผลทายกวิมาน ความว่า      “ผู้มีจิตเลื่อมใส เมื่อได้ถวายทานในหมู่แห่งภิกษุผู้ปฏิบัติตรง  ย่อมได้ผลอันไพบูลย์ ผู้นั้นแล ย่อมไปสู่สวรรค์ บันเทิงอยู่ในสวรรค์ชั้นไตรทิพย์ เสวยผลบุญอันไพบูลย์ เพราะเหตุนั้นแล มนุษย์ผู้ต้องการความสุข  ปรารถนาความสุขอันเป็นทิพย์ หรือปรารถนามนุษย์สมบัติอันเลิศ  ควรถวายทานเป็นนิตย์ทีเดียว”      ทานบารมี เป็นบารมีแรกในบารมีทั้ง ๑๐ ทัศ เป็นสิ่งที่มีความจำเป็นอย่างยิ่ง เพราะเป็นบ่อเกิดแห่งมหาสมบัติทั้งหลาย ที่จะต้องเอาไว้ใช้สร้างบารมีในภพชาตินั้นๆ  และยังเป็นรากฐานเบื้องต้นในการที่จะทำให้สร้างบารมีอย่างอื่นได้อย่างสะดวกสบาย  ไม่ต้องวิตกกังวลเรื่องปัจจัยสี่ ไม่ต้องลำบากในการหาเลี้ยงชีพ  เพราะบุญที่เกิดจากการสร้างมหาทานบารมี จะคอยหล่อเลี้ยงและอำนวยประโยชน์สุขให้ตลอดเวลา      นักสร้างบารมีทั้งหลายในอดีตจึงสร้างทานบารมีก่อน แม้แต่พระเดชพระคุณ  พระมงคลเทพมุนี หลวงปู่วัดปากนํ้าภาษีเจริญ ครูบาอาจารย์ของเรา ท่านได้กล่าวไว้ชัดเจนว่า จะสร้างบารมีอะไรก็สร้างไปเถิด แต่อย่าลืมการสร้างทานบารมี  ผลแห่งทานบารมีนี้มีมากมาย ในครั้งนี้ หลวงพ่อขอยกตัวอย่างนักสร้างบารมีในสมัยพุทธกาล …

อานิสงส์ถวายมะม่วง Read More »

อานิสงส์ถวายผลพุทรา (พระคยากัสสปะเถระ)      บัณฑิตทั้งหลาย ไม่ว่าจะในอดีต ปัจจุบัน หรือในอนาคตก็ตาม จะมีลักษณะเด่นอยู่อย่างที่เหมือนกันคือ รักในการสั่งสมบุญ จะไม่มองข้ามบุญเล็กบุญน้อย มองว่าทุกบุญมีความสำคัญต่อตัวเอง จะเป็นประโยชน์ทั้งในปัจจุบัน ประโยชน์ในสัมปรายภพ และประโยชน์อย่างสูงสุดคือการได้บรรลุมรรคผลนิพพาน  แล้วรีบขวนขวายตั้งใจสร้างบุญอย่างเต็มที่        บางครั้งแม้วัตถุทานจะไม่พร้อม แต่เมื่อถึงคราวมีเนื้อนาบุญมาอยู่ตรงหน้า  อย่างน้อยที่สุดก็ทำความศรัทธาเลื่อมใสให้บังเกิดขึ้นภายในใจ  มองลึกเข้าไปว่า ท่านเป็นอู่แห่งทะเลบุญที่ควรจะเอาบุญกับท่านให้เต็มที่ ทั้งบุญหยาบบุญละเอียด ก็ทำให้เต็มที่  จนกระทั่งวันที่เรารู้ด้วยตัวของเราเองว่า กิเลสทั้งหลายไม่สามารถจะมาครอบงำใจของเราได้แล้ว  วันนั้นแหละจะเป็นวันแห่งชัยชนะของเรา  แต่ก่อนที่จะถึงวันนั้น เราก็ต้องเริ่มทำวันนี้ให้ดีเสียก่อนและทำอย่างสมํ่าเสมอ  ด้วยการทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา  อย่างที่บัณฑิตทั้งหลายท่านทำกัน มีวาระแห่งธรรมภาษิตที่มาใน ขุททกนิกายเถราปทาน ว่า      “เราไม่เห็นวัตถุใดๆ ที่เราจะหามาถวายได้ เราได้เห็นผลพุทราที่สุกแล้วเพียงอย่างเดียว แล้วได้ระลึกถึงพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด เรายินดี ได้เข้าไปเฝ้าพระพุทธเจ้าพระนามว่าสิขี  แล้วได้ถวายผลพุทราสุกแด่พระองค์ผู้เป็นเนื้อนาบุญ  เป็นนักปราชญ์ด้วยใจอันผ่องใส  ในกัปนี้เอง  เพราะเราได้ถวายผลพุทราสุกใด  ในกาลนั้น  ด้วยการถวายผลพุทราสุกนั้น  เราไม่รู้จักทุคติเลย  นี้เป็นผลแห่งการถวายผลพุทรา  เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว  คำสอนของพระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว”      ผลของการกระทำความดีอาจจะผลิดอกออกผลช้าบ้างในบางครั้ง  …

อานิสงส์ถวายผลพุทรา Read More »

อานิสงส์ต้อนรับดี (พระเจ้าปเสนทิโกศลกับคุณสมบัติของทานบดีที่ดี)      การสร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นกับโลกนั้น ไม่ใช่เรื่องเพ้อฝันแต่เป็นสิ่งที่เป็นไปได้ เพราะพระธรรมกายมี อยู่แล้วในตัว ของมนุษย์ทุกๆ คน ไม่ว่าจะเป็นชาติไหนภาษาไหน ศาสนาไหน หรือเผ่าพันธุ์ใดก็ตาม ขึ้นชื่อว่ามนุษย์ทุกคนเข้าถึงได้ทั้งนั้น วิธีที่ จะทำให้เกิดสันติภาพแก่ โลก เราจะต้องเริ่มต้นจากตัวเราก่อน โดยการสร้างสันติสุขภายในให้บังเกิดขึ้น ฝึกใจของเราให้หยุดนิ่ง ให้เข้าถึง พระธรรมกายภายใน เมื่อเข้าถึงแล้ว ความสุข ความบริสุทธิ์ ความเบิก บาน ก็จะแผ่ขยายออกไป กลั่นบรรยากาศและทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัว ให้ สะอาดบริสุทธิ์ขึ้นไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งแผ่คลุมไปทั่วทั้งโลก เมื่อ ความแตกต่างหมดไป สันติสุขทั้งภายนอกและภายในก็จะบังเกิดขึ้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสไว้ในคาถาธรรมบทว่า      “ตระกูลที่ประกอบด้วยองค์ ๙ เหล่านี้ คือเขาต้อนรับด้วยความพอใจ อภิวาทด้วยความพอใจ ให้อาสนะด้วยความพอใจ ไม่ซ่อนของที่มี อยู่ เมื่อของมีมาก ก็ให้มาก เมื่อมีของประณีต ก็ให้ของประณีต ให้โดยเคารพ ไม่ให้โดยไม่เคารพ เข้าไปนั่งใกล้เพื่อฟังธรรม เมื่อกล่าวธรรมอยู่ เขาก็ยินดีในธรรมเทศนา …

อานิสงส์ต้อนรับดี Read More »

อานิสงส์ถวายอาสนะสงฆ์ (บุญถวายตั่งแด่พระเถระทำให้กุลธิดาไปเกิดบนปีฐวิมานทองชั้นดาวดึงส์)      บุญกุศลที่เราทำไว้อย่างดีแล้ว คือสิ่งที่เป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิต  ซึ่งจะเป็นเครื่องสนับสนุนให้เราได้บรรลุวัตถุประสงค์ของชีวิต เราจะเข้าถึงความเป็นเศรษฐี มหาเศรษฐี จะเข้าถึงความเป็นพระราชาเป็นพระเจ้าจักรพรรดิได้ก็ล้วนแต่ต้องอาศัยบุญ แม้กระทั่งจะเข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้า พระอรหันต์ พระปัจเจกพุทธเจ้า หรือพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ก็เพราะบุญเหมือนกัน  เพราะฉะนั้น บุญจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้เราได้บรรลุเป้าหมายอันสูงสุดของชีวิต      มีวาระพระบาลี ที่ปรากฏในทักขิณาวิสุทธิกถาว่า      “ทักษิณาที่บริสุทธิ์ทั้งทางฝ่ายทายกและปฏิคคาหกเป็นอย่างไร  ทายกในโลกนี้เป็นผู้มีศีล มีกัลยาณธรรม  ปฏิคคาหกก็เป็นผู้มีศีล มีกัลยาณธรรม  ทักษิณาบริสุทธิ์ทั้งทางฝ่ายทายกและปฏิคคาหกเป็นอย่างนี้แล”      การถวายทานที่จะให้ผลมากนั้น เป็นสิ่งที่บัณฑิตผู้รู้ทั้งหลายต่างพิจารณา  และแสวงหากันมาก เพราะเมื่อทำแล้วจะบังเกิดผลคุ้มกับที่ลงทุนลงแรงไป  เหมือนชาวนาผู้ฉลาด คัดสรรพืชพันธุ์ที่ดีแล้วหว่านลงในนาดี ฉันใด เมื่อเราจะทำทานก็ต้องพิจารณาเลือกสรรผู้รับ  ซึ่งก็คือปฏิคาหก ฉันนั้น  การทำทานเพื่อขจัดความตระหนี่ให้หมดไปจากใจ ซึ่งเป็นเป้าหมายสูงสุดของการทำทาน  ถ้าเราได้เลือกทำทานอย่างดีแล้ว จะทำให้เราทุ่นระยะเวลาในการสร้างบารมี  และสามารถสร้างบารมีอื่นได้สะดวกสบายยิ่งขึ้น       * เรื่องการถวายอสทิสทานของพระเจ้าปเสนทิโกศลแด่ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุขตลอด ๗ วัน นั้นเป็นที่เลื่องลือปรากฏไปทั่วชมพูทวีป  ทำให้มหาชนในสมัยนั้นต่างยกเรื่องนี้  มาสนทนากันในที่ต่างๆ ว่า  ทานจักมีผลมากก็ด้วยการบริจาคสมบัติมากมายอย่างนี้  หรือว่าจะมีผลมากก็ต่อเมื่อบริจาคทานพอสมควรแก่ทรัพย์สมบัติของตน      ภิกษุทั้งหลายฟังคำนั้นแล้ว ก็กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้า …

อานิสงส์ถวายอาสนะสงฆ์ Read More »

อานิสงส์ถวายอารามสงฆ์ (ความปรารถนาพระอุบาลี เอตทัคคะด้านพระวินัย)      การสั่งสมบุญเป็นหน้าที่หลักของมวลมนุษยชาติทั้งหลาย  เพราะบุญเป็นเบื้องหลังของความสุขและความสำเร็จทุกๆ อย่าง  เพราะการเดินทางไกลในสังสารวัฏอันยาวไกล ที่หาเบื้องต้นท่ามกลางและที่สุดไม่ได้นี้ จำเป็นต้องมีเสบียงในการเดินทางคือบุญกุศล ซึ่งจะเป็นเหตุทำให้เราไม่พลัดตกไปในอบายภูมิ แต่กลับจะได้เวียนวนอยู่ในสุคติโลกสวรรค์ ได้มีโอกาสชำระกาย วาจา ใจให้สะอาดบริสุทธิ์มากยิ่งขึ้น จนกระทั่งหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ เข้าสู่อายตนนิพพานอันเป็นเป้าหมายปลายทางของชีวิต  ดังนั้น การสั่งสมบุญจึงเป็นสิ่งที่ต้องทำควบคู่กันไปกับการทำธุรกิจการงาน การดำเนินชีวิต โดยเฉพาะบุญที่เกิดจากการเจริญสมาธิภาวนาที่เป็นบุญพิเศษที่จะเป็นเหตุเป็นปัจจัยให้หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะทั้งปวง สามารถไปถึงฝั่งนิพพานได้รวดเร็วยิ่งขึ้น  พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ ในอันนสูตรว่า “ตสฺมา วิเนยฺย มจฺเฉรํ    ทชฺชา ทานํ มลาภิภู ปุญฺญานิ ปรโลกสฺมึ    ปติฏฺฐา โหนฺติ ปาณินํ      บุคคลพึงนำความตระหนี่ออกไปเสีย พึงข่มความตระหนี่ซึ่งเป็นตัวมลทิน  แล้วพึงให้ทานเถิด เพราะบุญทั้งหลายเป็นที่พึ่งของเหล่าสัตว์ในโลกหน้า”      เราจะได้ยินกันเป็นประจำว่า เวลาตายไปแล้วต้องเกิดเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ เป็นเวลาถึง ๕๐๐ ชาติบ้าง ๑,๐๐๐ ชาติบ้าง พวกเราอาจสงสัยว่า กระบวนการส่งผลของกุศลวิบากนั้นเป็นอย่างไร  สมมุติว่าเราได้ทำบุญถวายภัตตาหารเป็นสังฆทานแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพร้อมทั้งพระอริยสาวก เมื่อถวายทานเสร็จ พระพุทธองค์ก็สอดญาณดูกำลังบุญที่ติดอยู่ในศูนย์กลางกาย ท่านมองด้วยธรรมจักขุของกายธรรมอรหัตที่ทำให้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า ซึ่งปราศจากกิเลสอาสวะ …

อานิสงส์ถวายอารามสงฆ์ Read More »

อานิสงส์ถวายข้าวตัง (หญิงยากไร้ถวายข้าวตังก้นหม้อแด่พระมหากัสสปะเถรที่เพิ่งออกจากสมาบัติ)      สมบัติในโลกนี้ บังเกิดขึ้นมาก็เป็นเพียงเครื่องอาศัยสำหรับเอาไว้ใช้สร้างบารมี ไม่ใช่มีไว้เพื่อยึดติด เพราะทรัพย์หยาบๆ ในโลกนี้ ไม่สามารถที่จะนำติดตัวไปได้  มีเพียงทรัพย์ละเอียดคือบุญเท่านั้น ที่จะติดตามตัวเราไปได้ทุกหนทุกแห่งเหมือนเงาตามตัว เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว เราไม่ควรยึดมั่นถือมั่นในสิ่งเหล่านี้ ให้นำสิ่งเหล่านี้มาเป็นอุปกรณ์หรือเครื่องอำนวยความสะดวกในการสร้างบารมี เราจะได้มุ่งไปแสวงหาสิ่งที่เป็นสาระแก่นสารของชีวิต คือการสร้างบารมีเพื่อให้บรรลุมรรคผลนิพพาน มีวาระพระบาลีที่ปรากฏอยู่ใน อาจามทายิกาวิมานความว่า “นิมฺมานรติโน นาม     สนฺติ เทวา มหิทฺธิกา ตตฺถ สา สุขิตา นารี   โมทิตาจามทายิกา      หญิงผู้ยากไร้ มีจิตเลื่อมใส ได้ถวายข้าวตังแก่เราผู้เที่ยวบิณฑบาต  ด้วยอานุภาพแห่งบุญนั้น ครั้นละจากอัตภาพนี้ไป ได้บังเกิดเป็นเทวดาผู้มีฤทธิ์มาก  ชั้นนิมมานรดี เพียงการถวายข้าวตังเป็นทานก็เข้าถึงสุขอันเป็นทิพย์ในเทวโลก”      พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า “เมื่อมีจิตเลื่อมใสแล้ว ไทยธรรมไม่ชื่อว่า  เศร้าหมองเลย” หมายถึงว่า เมื่อเกิดความศรัทธาอย่างเต็มเปี่ยม และตัดใจถวายทานได้ ตัดความตระหนี่ออกจากใจอย่างหมดสิ้น มหากุศลอันยิ่งใหญ่ หรือผลบุญอันไพบูลย์  ก็จะบังเกิดขึ้นเป็นอสงไขยอัปปมาณัง ใจที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัยเป็นต้นทางแห่งบุญกุศล เหมือนต้นนํ้าเป็นบ่อเกิดของความชุ่มเย็นแก่สรรพชีวิต ดังนั้นเส้นทางแห่งบุญจึงมีแต่ความสดชื่นเบิกบาน ชุ่มเย็นใจอยู่ตลอดเวลา      …

อานิสงส์ถวายข้าวตัง Read More »

อานิสงส์ถวายสังฆาราม (การตั้งความปรารถนาของพระอานนท์ พุทธอุปัฏฐาก) พระอานนท์เถระ ยอดของภิกษุผู้เป็นพหูสูต และ พุทธอุปัฏฐากนั้น ท่านได้เคยถวายวิหารเป็นสังฆทานแด่ภิกษุสงฆ์โดยมีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข มาก่อน        จิตใจที่ใสสะอาดบริสุทธิ์ประกอบด้วยความรักและความเมตตา เป็นทางมาแห่งสันติภาพอันไพบูลย์ เป็นหลักพื้นฐานที่จะทำให้มนุษยชาติอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข  พลังมวลแห่งความบริสุทธิ์จะช่วยเปลี่ยนแปลงกระแสโลกที่กำลังร้อนแรงด้วยไฟ กิเลส มาเป็นกระแสแห่งความดีที่รุกเงียบไปในบรรยากาศ มวลมนุษยชาติจะปรองดองกัน  จะช่วยเหลือเกื้อกูลกัน โดยถือว่าพวกเราทุกคนคือเครือญาติเดียวกัน ที่ต้องเดินทางไกลในวัฏสังสารไปสู่นิพพาน พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสไว้ในมธุรัตถวิลาสินีว่า “อายุญฺจ วณฺณญฺจ สุขํ พลญฺจ วรํ ปสตฺถํ ปฏิภาณเมว ททาติ นามาติ ปวุจฺจเต โส โย เทติ สงฺฆสฺส นโร วิหารํ นรชนใด ถวายวิหารแก่สงฆ์  นรชนนั้น ท่านกล่าวว่า ชื่อว่า ให้อายุ วรรณะ สุขะ พละ และปฏิภาณอันประเสริฐ ที่พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญแล้ว”       การทำบุญวิหารทานเป็นสังฆาราม เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญ  เพราะเป็นการอำนวยความสะดวกแด่พระสงฆ์ผู้ประพฤติธรรม มุ่งขจัดกิเลสอาสวะให้หมดสิ้นไป และมีอานิสงส์ใหญ่ …

อานิสงส์ถวายสังฆาราม Read More »

อานิสงส์ถวายผ้าครึ่งท่อน (พระอัฑฒเจลกเถระ และพระสูจิทายกเถระ )      การเจริญสมาธิภาวนา ทำใจหยุดใจนิ่ง เป็นสิ่งที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง  เพราะนั่นคือการเดินเข้าไปสู่ฝั่งแห่งพระนิพพาน หนทางที่จะเดินเข้าไปถึงได้  มีเพียงทางเดียวคือทางสายกลางภายใน เข้ากลางของกลางไปเรื่อยๆ ไม่มีถอนถอย ทำกันอย่างนี้ จึงจะได้ชื่อว่า เดินตามรอยของพระอริยเจ้าทั้งหลาย แล้วเมื่อนั้นเราจะรู้ว่า ชีวิตเกิดมาทำไม มีอะไรเป็นเป้าหมายที่แท้จริง แจะได้มุ่งไปให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์ที่สุดแห่งธรรม  สามารถปลดเปลื้องพันธนาการของชีวิต เข้าถึงความสุขที่แท้จริงเยี่ยงพระอริยเจ้าทั้งหลาย      มีวาระแห่งภาษิตที่ปรากฏอยู่ใน อัฑฒเจลกเถราปทาน ความว่า      “เราเป็นคนเข็ญใจ สมควรได้รับความการุญอย่างยิ่ง  ได้ถวายผ้าครึ่งท่อนแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า พระนามว่า ติสสะ  ครั้นถวายผ้าครึ่งท่อนนั้นแล้ว ได้บันเทิงอยู่ในสวรรค์ตลอดกัปหนึ่ง  และเราได้ทำกุศลในกัปทั้งหลายที่เหลือ ในกัปที่ ๙๒ แต่กัปนี้  เราได้ถวายผ้าใดในกาลนั้น ด้วยกรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย  นี้เป็นผลแห่งการถวายผ้าเพียงครึ่งท่อนเท่านั้น”      พระมหากรุณาธิคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นสิ่งที่เราทั้งหลายต่างตระหนักและซาบซึ้งกันอย่างดี พระองค์ทรงเป็นพระศาสดาที่สมบูรณ์พร้อมในทุกๆเรื่อง ทรงเป็นเนื้อนาบุญที่ยอดเยี่ยมที่สุดในสากลโลก ทรงมีพระเมตตาต่อสรรพสัตว์ทั้งหลายไม่มีที่สิ้นสุด  บุคคลใดที่ได้เกิดมาพบพระพุทธองค์ นับว่าเป็นความโชคดีอย่างมหาศาล ไม่มีสิ่งใดจะเปรียบปาน ดังความโชคดีของพระอรหันต์องค์ที่มีนามว่า  พระอัฑฒเจลกเถระ      * …

อานิสงส์ถวายผ้าครึ่งท่อน Read More »