หลวงพ่อธัมมชโย

การส่งกำลังใจ เราจะส่งพลังใจ ส่งกำลังใจ ก็ต้องสร้างใจของเราเอง ให้มีกำลังขึ้นมาเสียก่อน ใจจะมีกำลังได้ ต้องไปเชื่อมกับแหล่งพลังอันไม่มีที่สิ้นสุด คือพระรัตนตรัย ซึ่งมีอานุภาพไม่มีประมาณ ให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน แล้วช่วยกันอธิษฐานจิต อย่างนี้จึงจะถูกหลักวิชชาของการส่งกำลังใจ 11 สิงหาคม 2546 โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ ในที่สุดคุณก็ชนะ น.167

พลังจากการหยุดนิ่ง ผลจากการปฏิบัติธรรมอย่างสม่ำเสมอนั้น จะช่วยให้เรามีกำลังใจเอาชนะอุปสรรค และสิ่งยั่วเย้าได้ จะสามารถชนะใจตนได้ ชนะสิ่งเหล่านั้นได้ เพราะใจเรามีพลังจากการหยุดนิ่งทุกๆ วันไม่ขาดเลย แม้แต่เพียงวันเดียว นี้เป็นสิ่งที่ทุกคนพึงจำเอาไว้ 10 พฤษภาคม 2549 โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ ในที่สุดคุณก็ชนะ น.137

สมหวังดังใจ การให้กำลังใจผู้ทำความดี จะมีอานิสงส์คือ ทำให้เราเป็นผู้มีกำลังใจสูงส่ง ไม่มีใครมาตัดรอนกำลังใจได้ จะเป็นที่รักของมนุษย์ และเทวดาทั้งหลาย สิ่งเหล่านี้จะเกื้อหนุนทำให้เราเข้าถึงธรรมได้ สมหวังดังตั้งใจ 11 กรกฎาคม 2549 โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ ในที่สุดคุณก็ชนะ น.169

ผู้กล้าที่แท้จริง ผู้ชนะสงครามภายในได้ จึงจะได้ชื่อว่าเป็นผู้กล้าที่แท้จริง สมรภูมิรบที่แท้จริงนั้น อยู่ภายในตัวเรา ไม่ได้อยู่นอกตัวเลย เราต้องรบกับความโลภ ความโกรธและความหลง ซึ่งเป็นสาเหตุแห่งปัญหาทั้งมวล ทำให้ตัวเราและโลกใบนี้ มีแต่ความทุกข์ทรมาน ต่อเมื่อเราหยุดใจได้ โลกนี้จึงจะเกิดสันติสุข แล้วเราจะได้ชื่อว่า เป็นผู้ชนะที่แท้จริง 4 สิงหาคม 2549 โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ ในที่สุดคุณก็ชนะ น.139

ขยายดวงใจ เรามีเวลาสร้างบารมีในโลกนี้อย่างจำกัด ในขณะที่เป้าหมายของเรานั้นยิ่งใหญ่ เราจะมีเพียงหัวใจดวงเล็กๆไม่ได้ ต้องขยายใจให้กว้างออกไป จนเห็นโลกเท่ากับผลมะขามป้อม แล้วลงมือทำโดยไม่คำนึงถึงอุปสรรค ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะง่ายไปหมด 7 ตุลาคม 2550 โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ ในที่สุดคุณก็ชนะ น.171

ยอมเพื่อชนะ ถ้าหากว่าเรายอมกันหน่อย ก็จะไม่มีปัญหาอะไร คือยอมชนะใจกัน อาจดูคล้ายกับว่าเรายอมแพ้ เพียงแค่ยอมยิ้ม ยอมหยุด ยอมเย็น ยอมยืดหยุ่น หรือยินยอมเท่านั้นเอง อย่างนี้เรียกว่ายอมชนะ ไม่ใช่ยอมแพ้ เขาเรียกว่ายอมชนะ ชนะอะไร ชนะใจกันนั่นเอง พอชนะใจกันได้แล้ว เรื่องอื่นก็เป็นเรื่องเล็ก 3 เมษายน 2549 โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ ในที่สุดคุณก็ชนะ น.141

สุดท้ายก็ชนะ แม้ตอนนี้เรายังไม่ชนะ แต่อย่างไรเราต้องชนะแน่ แม้ตอนนี้เรายังไม่ถึงเป้าหมาย แต่อย่างไรเราต้องไปถึงเป้าหมาย เพียงเรามุ่งมั่นไปจนถึงเท่านั้น ตอนแรกอาจดูเหมือนแพ้ แต่สุดท้ายเราก็ชนะ ถ้าเราตั้งใจทำอย่างถูกหลักวิชชา เราก็จะทำได้สำเร็จ 7 ตุลาคม 2550 โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ ในที่สุดคุณก็ชนะ น.173

ชนะใจ หากเราอดทน ให้อภัยและ ทำแต่ความดี ก็จะสามารถชนะใจเขาได้ในที่สุด เป็นวิธีการที่ถูกต้องทีเดียว เหมือนแก่นจันทน์ตอบแทนคมขวานด้วยความหอม เมื่อขวานฟันไปที่แก่นจันทน์จนขาดกระเด็น ความหอมกลับติดขวานนั้นมา แม้ใครจะร้ายกับเรา ก็ให้เราทำแต่ความดีตอบแทน ในที่สุดก็เป็นชัยชนะอย่างถาวรและยั่งยืน คือชนะใจกัน เมื่อชนะใจแล้ว เราก็จะได้ทุกสิ่งทุกอย่าง คือได้ความรักและความปรารถนาดีกลับคืนมา 22 มิถุนายน 2549 โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ ในที่สุดคุณก็ชนะ น.143

สัญลักษณ์แห่งชัยชนะ ยามใดที่เราอ่อนล้า และพลังใจถดถอย ให้เรามองมาที่อนุสรณ์สถานมหาวิหาร ของหลวงปู่วัดปากน้ำฯ หรือคุณยายอาจารย์ฯ เพราะตลอดชีวิตของท่าน คำว่าท้อแท้ ท้อถอย ไม่เคยมีอยู่ในใจท่านเลย ท่านเป็นยอดนักสู้แห่งกองทัพธรรม ผู้ไม่ครั่นคร้ามต่ออุปสรรคอันใด วิหารของท่าน จึงเปรียบเสมือนสัญลักษณ์แห่งชัยชนะ ที่ใครเห็นแล้วจะบังเกิดมีกำลังใจเยี่ยงท่าน เกิดจิตสำนึกของนักรบกองทัพธรรมที่ไม่หวั่นไหวในการสร้างบารมี คล้ายกับเทวดา เมื่อได้เห็นธงรบของพระอินทร์ในสมรภูมิแล้ว ย่อมไม่หวั่นไหวในการต่อสู้กับเหล่าอสูรทั้งหลาย 9 พฤศจิกายน 2546 โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ ในที่สุดคุณก็ชนะ น.145

เป้าหมายชีวิต สำหรับคฤหัสถ์นั้น สิ่งที่ต้องเรียนรู้ก่อนอันดับแรก คือเราเกิดมาเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง เมื่อรู้เป้าหมายอย่างนี้แล้ว ก็ต้องทำงานทางใจ ควบคู่ไปกับภารกิจประจำวัน คือเศรษฐกิจกับจิตใจไปด้วยกัน เมื่อตื่นนอนแล้ว ก็สวดมนต์ ไหว้พระ เจริญสมาธิภาวนา ทำใจให้สงบ ให้ใจมีความพร้อม ก่อนออกไปทำมาหากิน ก่อนเผชิญปัญหาของชีวิต เมื่อกลับมาถึงบ้าน ก่อนเข้านอน ให้สวดมนต์ ไหว้พระ เจริญสมาธิภาวนา เพื่อชำระกาย วาจา ใจ ให้สะอาด บริสุทธิ์ สลายเรื่องราวหรือความเครียดต่างๆที่เกิดขึ้น ในแต่ละวันให้หมดสิ้นไป แล้วก็หลับอย่างเป็นสุข 5 พฤศจิกายน 2549 โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ ในที่สุดคุณก็ชนะ น.147

อย่าท้อแท้ อย่าท้อถอย เราต้องหมั่นฝึกฝนอบรมใจไว้เรื่อยๆ ทำความเพียรไป อย่าท้อแท้ อย่าท้อถอย อย่าขี้เกียจ ให้ฝึกฝนทุกวัน ฝืนทำบ้าง แข็งใจทำบ้าง จนกระทั่งเราทำด้วยความสมัครใจและเต็มใจ เอาใจจรดจ่อตลอดเวลา ทุกอิริยาบถ หมั่นสังเกตดูว่าทำถูกวิธีหรือไม่ แล้วก็จำเอาไว้ ให้หมั่นทำ ซ้ำแล้ว ซ้ำอีก เรื่อยไป เพื่อให้พบที่พึ่งที่แท้จริงอันประเสริฐ คือพระรัตนตรัยที่มีอยู่ภายในตัวเรา 27 มกราคม 2545 โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ ในที่สุดคุณก็ชนะ น.149

งานทางใจ อย่าปล่อยให้ปัจจัยภายนอก เป็นอุปสรรคต่อการทำความเพียร ไม่ว่าจะอยู่ในอิริยาบถใด จะนั่ง นอน ยืน เดิน กิน ดื่ม ทำ พูดคิด เพราะการเจริญภาวนาเป็นงานทางใจ ไม่ต้องแบกหามอะไร แค่เราตรึก ระลึกนึกถึงดวงใสๆ องค์พระใสๆ ก็ได้ชื่อว่าทำภาวนาแล้ว เหมือนการขับรถนั่นเอง เราสามารถใช้ทุกส่วนของร่างกาย รวมถึงจิตใจทำงานไปพร้อมๆกัน 28 สิงหาคม 2545 โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ ในที่สุดคุณก็ชนะ น.151

พึ่งชั่วคราว พึ่งถาวร คน สัตว์ สิ่งของ ล้วนไม่ใช่ที่พึ่ง ที่ระลึกอย่างแท้จริง พึ่งพากันได้แค่ชั่วคราว สิ่งที่จะพึ่งได้นั้น ต้องพ้นจากไตรลักษณ์ ต้องเป็น นิจจัง สุขัง อัตตา ซึ่งเป็นสิ่งที่มีอานุภาพไม่มีประมาณ จากการสำรวจทั้งหมดแล้ว พบว่าทั้งดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาวก็ยังพึ่งไม่ได้ เพราะเมื่อถึงคราวกัปพินาศ ทุกสิ่งก็จะเสื่อมสลายไปหมด จรดพรหมโลก ดังนั้น จะบูชาดวงอาทิตย์ ไหว้พระจันทร์หรือดวงดาวอะไรก็ตาม ถึงเวลาก็ดับสิ้นไปทั้งคนไหว้ ทั้งพระจันทร์ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสำรวจมาแล้ว ตลอดภพสามและนอกภพสาม สรุปว่า มีเพียงพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ และสังฆรัตนะเท่านั้น ที่พึ่งได้จริง สามสิ่งนี้คือพระรัตนตรัย ซึ่งมีอยู่ภายในตัวมนุษย์ทุกๆคน 19 กุมภาพันธ์ 2547 โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ ในที่สุดคุณก็ชนะ น.153

ไม่มีใครเอาไปได้ โรคภัยนำเอาความเจ็บป่วยมาให้ นำเอาความแข็งแรงไปจากเรา แต่ไม่ว่าจะเอาอะไรไปได้ก็ตาม มีสิ่งหนึ่งที่เรายังไม่สูญเสีย ไม่มีใครเอาไปได้ นั่นคือลมหายใจกับศูนย์กลางกาย ให้เราใช้สิ่งนี้เพื่อสร้างความสุขภายในที่แท้จริงให้เกิดขึ้น 20 มิถุนายน 2549 โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ ในที่สุดคุณก็ชนะ น.155

เหมือนคบเพลิงที่จุ่มน้ำ เข้าถึงพระธรรมกายแล้วจะหมดทุกข์ หมดความเซ็ง ความเครียด ความเบื่อ ความกลุ้ม ความโศกเศร้าเสียใจ คับแค้นใจ พิไรรำพัน เสมือนคบเพลิงร้อนๆที่เราถือมา แล้ววิ่งทวนกระแสลม ลมก็พัดเอาเปลวไฟร้อนๆ มาปะทะตัว แต่พอไปถึงแอ่งน้ำ แล้วเราก็จุ่มคบเพลิงให้ดับลง เราจะลืมไปเลยว่า เมื่อครู่นี้เราทุกข์ได้อย่างไร เปลี่ยนเป็นความสุข ความอบอุ่น ใจเปี่ยมไปด้วยพลังใจ ที่จะทำความดีพร้อมเผชิญกับทุกสิ่ง ยิ้มได้แม้ภัยมาก็ตอนนี้เอง 21 พฤษภาคม 2547 โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ ในที่สุดคุณก็ชนะ น.157