หลวงพ่อธัมมชโย

ทุกภารกิจ ฝึกจิตได้ การทำสมาธิ เราสามารถทำได้ทุกอิริยาบถ ทุกภารกิจเราสามารถ ฝึกใจได้ ให้สังเกตดูใจตัวเราเอง สังเกตดูการกระทำ การพูด การคิด ทุกอย่างที่เราทำว่า “พอดี” แล้วหรือยัง ไม่ว่าจะกวาดบ้าน จะล้างถ้วย ล้างชาม จะหั่นผัก งานต่าง ๆ เหล่านี้ เป็นกิจกรรมส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวัน ซึ่งเราต้องทำ ถ้าเราสามารถทำงานเหล่านี้ให้พอดีได้แล้ว เราก็สามารถ ฝึกใจให้พอดีได้ นั่นคือ เราจะรู้จักคำว่า “วางใจให้ถูกส่วน” แล้วธรรมะก็จะเกิด เป็นความสว่างขึ้นในใจ ดูคุณยายอาจารย์ฯ เป็นตัวอย่าง ท่านทำงานหยาบ* ได้พอดีทุกอย่าง งานละเอียด* ท่านจึงสามารถทำได้ดี ๒๓ เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๔ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/43 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 2 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

ใครบอกว่าวัดพระธรรมกาย ไม่ทำสังคมสงเคราะห์? ครูไม่ใหญ่ทำบุญทุกวันเลย สร้างพระธรรมกายประจำตัวทุกวัน ถวายภัตตาหารเป็นสังฆทานแด่พระภิกษุสามเณรผู้ประพฤติธรรมทุกวัน สร้างลานธรรมทุกวัน กฐินรายวันอีก แล้วก็บุญอะไรอีกตั้งหลายอย่าง ทำทุกวัน อย่างสม่ำเสมอ เพราะเราก็อยากรวยรายวัน แล้วก็อยากรวยทุกวัน รวยมาก็ไม่ใช่อะไรหรอก ก็จะนำมาสร้างบารมีต่อ ชาตินี้ไม่ค่อยได้เห็นเงินเห็นทองกับเขาหรอก เห็นเฉพาะอยู่ข้างหน้า แวบเดียว แล้วหายไปเลย แล้วก็เปลี่ยนมาเป็นสิ่งที่เป็นสาธารณประโยชน์ สาธารณกุศล ที่จะเป็นทั้งโรงเรียนและโรงพยาบาล เป็นโรงเรียน ที่สอนให้รู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ที่ไม่มี โรงเรียนไหน ๆ ในโลกเขาสอนกัน เป็นโรงพยาบาล รักษาไข้ใจ ที่เกิดจากกิเลส โลภะ โทสะ โมหะ ซึ่งไม่มีโรงพยาบาลไหนเขารักษากัน เพราะฉะนั้น ปัจจัยที่ร่วมบุญกันมาไม่เสียเปล่านะลูกนะ รวยก็เพื่อเอามาทำอย่างนี้แหละ หรือที่ชวนให้ลูก ๆ ทั้งหลายมารวย ก็เพื่อการนี้เหมือนกัน เพราะฉะนั้น สิ่งที่เราสร้างเป็นทั้งโรงเรียนและโรงพยาบาล ให้ความ รู้ทางใจ เป็นวิชชาชีวิต และรักษาไข้ใจ ส่วนโรงเรียนโรงพยาบาลทางโลก ก็เป็นวิชาชีพ กับรักษาไข้กายมีคนเขาทำกันเยอะแล้ว ดังนั้น ที่มีคำถามมาว่า วัดพระธรรมกายทำไมไม่ไปช่วยสร้างตรงนั้น ตรงนี้ ก็คนอื่นเขาสร้างกันอยู่แล้ว …

33.ใครบอกว่าวัดพระธรรมกายไม่ทำสังคมสงเคราะห์? Read More »

แก่นสารของชีวิตอยู่ที่ไหน? อะไรคือแก่นสารของชีวิต ความจริงในโลกนี้ ไม่มีอะไรเป็นแก่นสารเลย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องคน สัตว์ สิ่งของ เรื่องธุรกิจการงาน บ้านช่อง เรื่องอะไรก็ไม่เป็นแก่นสารของชีวิตทั้งนั้น สิ่งที่สำคัญ คือ การฝึกจิตให้หยุดนิ่ง ให้บริสุทธิ์ ให้เข้าถึงธรรมภายใน ดูชีวิตของชาวโลกทั่วไป ตายแล้วก็เอาอะไรไปไม่ได้ นอกจากบุญและบาปเท่านั้น ทั้งโลกก็เป็นอย่างนี้ เพราะฉะนั้น แก่นสารของชีวิตอยู่ที่ใจหยุด ใจนิ่ง ใจที่ดิ่งเข้าไปสู่ภายใน ไปพบสรณะภายใน ที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง ๑๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๙ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/43 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 2 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

สำคัญยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดทั้งหมด ในระหว่างที่เรายังมีชีวิตอยู่… เราจะดำเนินชีวิตอย่างไร ให้ได้ประโยชน์สูงสุดของการมาเกิดเป็นมนุษย์ ประโยชน์สูงสุดของชีวิต…คืออะไร ก็ต้องดูจากผู้ที่บรรลุประโยชน์อันสูงสุด คือ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า และพระอรหันต์ทั้งหลาย ที่ท่านได้บรรลุประโยชน์อันสูงสุดของชีวิตในสังสารวัฏแล้ว คือ สามารถดับทุกข์และหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะได้ นั่นคือประโยชน์อันสูงสุดของชีวิต… ส่วนการทำมาหากินเพื่อให้ได้ทรัพย์มาหล่อเลี้ยงสังขาร และนำมาสร้างบารมีนั้น ยังเป็นเรื่องรองลงมา แม้จะมีความจำเป็นก็ตาม แต่เรามีสิ่งเหล่านั้นก็เพื่อ…แสวงหาสิ่งที่ประเสริฐที่สุดในชีวิต ๑๘ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๒ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/43 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 2 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

เราเกิดมาเพื่อการนี้ การปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย เป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต ต้องจับหลักให้ได้ว่า เราเกิดมาเพื่อการนี้ ตราบใดเรายังไม่เจอพระรัตนตรัยในตัว เราจะไม่มีวันรู้จักความสุขที่แท้จริง เราจะไม่มีวันอบอุ่น และมีความรู้สึกว่าไม่ปลอดภัยในชีวิต เราจะมีแต่ความสะดุ้งกลัวต่อมรณภัยและภัยทั้งปวงอยู่ตลอดเวลา แต่เราจะหมดความรู้สึกอย่างนี้ แปรมาเป็นความสุขที่ไม่มีขอบเขต มีความปลอดภัยและอบอุ่นในชีวิต ต่อเมื่อเราปฏิบัติธรรมจนกระทั่งเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว ซึ่งมีอยู่แล้วในตัวของเรา ด้วยวิธีการง่าย ๆ แค่หลับตาเบา ๆ ทำตัวให้สบาย ทำใจให้สงบ ง่วงก็ปล่อยให้หลับ เมื่อยก็ขยับ ฟุ้งก็ลืมตา แล้วก็ว่ากันใหม่ ทำความเพียรเรื่อยไป ด้วยสูตรสำเร็จ คือ “หยุดเป็นตัวสำเร็จ” ใจหยุดนี่แหละเป็นตัวสำเร็จ หยุดใจได้…ก็เข้าถึงได้ ๒๒ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๗ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/43 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 2 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

ความทุกข์ของนักบุญ ! บุญในตัวจะคอยปรุงแต่งชีวิต ให้เราประสบความสุขความสำเร็จในชีวิต ในธุรกิจการงาน และในทุกสิ่งที่เราปรารถนา เคยสังเกตไหม ทำไมคนเราถึงต่างกัน บางคนประสบความสำเร็จ ในชีวิต แต่บางคนก็ไม่ประสบความสำเร็จในชีวิต ทั้ง ๆ ที่ใช้ความเพียร หนึ่งสมองสองมืออย่างมากเหมือนกัน ที่ประสบความสำเร็จ เพราะเขามีสายบุญที่ทำอย่างสม่ำเสมอ ต่อเนื่อง ไม่มีสายวิบัติมาคั่นระหว่างกลาง เพราะฉะนั้นทำอะไรก็ราบรื่น ยิ่งขยัน ก็ยิ่งรวย แต่บางคนขยัน แต่ก็เหนื่อยฟรี เพราะสายสมบัติมัน ขาดตอน เหตุเพราะทำบุญไม่สม่ำเสมอนั่นเอง บุญจะเชื่อมติดกันอยู่ในกลางกายของเรา บางคนในอดีตทำบุญ มาไม่สม่ำเสมอ ก็ต้องอาศัยบุญที่ทำในปัจจุบันนี้แหละ แต่บุญปัจจุบัน ก็เหมือนปลูกกล้าไม้ กว่าจะเจริญเติบโตออกดอกออกผลก็ต้องใช้เวลา ต้องให้เวลาบุญได้ทำงานบ้าง บางทีมันก็ไม่ได้ดั่งใจ เช่น เรามีความรู้สึกว่า บุญไม่ช่วย แต่จริง ๆ บุญกับบาปทำงานอยู่ตลอด ๒๔ น. บาป ทำให้เราเกิดความทุกข์ทรมานในชีวิต อุปสรรคของชีวิต มีทุกข์ โศกโรคภัย สิ่งที่ไม่ดีทั้งหลายเกิดขึ้น บุญ เขาก็แก้ไขอยู่ ๒๔ น. เหมือนกัน …

21.ความทุกข์ของนักบุญ ! Read More »

ปฏิบัติธรรมเพื่ออะไร? เราปฏิบัติธรรมเพื่อความบริสุทธิ์บริบูรณ์แห่งชีวิต ไม่ใช่เพื่อ อยากเด่นอยากดัง หรือต้องการให้ใครมายกย่องสรรเสริญ หรือ ปรารถนาลาภสักการะ แต่เรามุ่งปฏิบัติธรรมเพื่อทำความบริสุทธิ์ ให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป จิตยิ่งสะอาด ยิ่งบริสุทธิ์ ก็ยิ่งมีความสุขมาก มีปัญญาบริสุทธิ์เพิ่มขึ้น รู้เห็นอะไรไปตามความเป็นจริง ซึ่งจะทำให้เราดำเนินชีวิตได้ถูกต้อง สมบูรณ์ มีความสุขตลอดเส้นทางในระหว่างที่มีชีวิตอยู่ แม้จะอยู่บนเตียงผู้ป่วย ก็ป่วยแต่เพียงร่างกายเท่านั้น แต่จิตใจ องอาจ สูงส่ง มีความสุข อยู่ในบุญกุศล อยู่ในธรรม อยู่ในพระรัตนตรัย ภายในที่สุกใส สว่าง จนกระทั่งถึงวันสุดท้ายของชีวิตก็ยังมีความสุข เมื่อละโลกไปแล้ว ก็ยิ่งมีความสุขในสัมปรายภพ ไปสู่สุคติโลกสวรรค์ เข้าไปเป็นสหายแห่ง เทวดาทั้งปวง ๑๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/43 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 2 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

ทำบุญแล้วอธิษฐาน..เป็นการค้ากำไรเกินควรหรือไม่? ทุกครั้งที่ทำบุญ เราต้องอธิษฐาน เป็นอธิษฐานบารมีของเรา อธิษฐานบารมี พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์ก็ทำมาตลอดนะ จะทำบุญอะไร พระองค์ก็อธิษฐานขอเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งเป็นภูมิที่ ยิ่งใหญ่กว่าการเป็นพระเจ้าจักรพรรดิที่ปกครองทวีปทั้งสี่ รอบเขา พระสุเมรุอันเป็นที่ตั้งของสวรรค์ ฉะนั้น เราทำบุญอะไร เราต้องอธิษฐาน เซ็ตโปรแกรมภายในตัว เป็นเป้าหมายของชีวิตเอาไว้ จะทำบุญเล็ก บุญปานกลาง บุญใหญ่ จะต้องอธิษฐานจิตให้ดี ทีนี้เราเคยได้ยินคำว่า “ค้ากำไรเกินควร” ขอทำความเข้าใจว่า นี่ไม่ใช่การค้า ไม่ใช่ธุรกิจแต่เป็นเรื่องจิตใจ เราทำตามคำสอนของพระ สัมมาสัมพุทธเจ้า สิ่งที่เราตั้งความปรารถนาที่จะเป็น จุลเศรษฐี มหาเศรษฐี บรมเศรษฐี ถ้าไปเทียบกับความปรารถนาที่จะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มันนิดเดียว เพราะฉะนั้นการอธิษฐานไม่ได้เป็นการค้ากำไรเกินควร ของ พระองค์แม้ให้อาหารกับคนที่มีศีลเพียงเล็กน้อย หรือแม้ให้สัตว์เดรัจฉาน ก็ยังตั้งความปรารถนาเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ดังนั้นเราจะไป ใช้คำว่า “ค้ากำไรเกินควร” ให้อาหารนก แต่ตั้งความปรารถนาเป็นพระ สัมมาสัมพุทธเจ้า มันไม่ถูก ดังนั้น การที่เราทำบุญอะไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นใส่บาตร นั่งสมาธิ เรา อย่าดูหมิ่นว่า เป็นบุญเล็กบุญน้อย ให้เราตั้งเป้าไปเลยในสิ่งที่เราปรารถนา เช่น …

22.ทำบุญแล้วอธิษฐาน..เป็นการค้ากำไรเกินควรหรือไม่? Read More »

เข้าถึงธรรม..ไม่ยาก การปฏิบัติธรรม…เป็นสิ่งที่ง่ายที่สุดในโลก ไม่มีอะไรที่ง่ายไปกว่านี้อีกแล้ว แค่เราหลับตาเบา ๆ ผ่อนคลายสบาย ไม่ต้องคิดเรื่องอะไรทั้งสิ้น ทำใจหยุดนิ่งที่กลางกายเท่านั้น เดี๋ยวเราก็จะเข้าถึงสิ่งที่มีอยู่ในตัวเช่นเดียว กับที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันต์ท่านได้เข้าถึง เหลือแต่เพียงเราประกอบความเพียรให้สม่ำเสมอ อย่าให้มีสิ่งใด มาเป็นข้ออ้าง ข้อแม้ เงื่อนไข ไม่ว่าเราจะเจ็บป่วยไข้ จะง่วงนอน หรือมี ภารกิจอันใดก็ตาม เศรษฐกิจจะขึ้นจะลง สิ่งแวดล้อมจะเป็นอย่างไร ไมใช่ อุปสรรคในการที่เราจะปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายในตัว ๑๙ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๐ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/43 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 2 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

เรื่องส่วนตัวให้วางอุเบกขา เรื่องส่วนตัวให้วางอุเบกขา เรื่องพระศาสนาให้เอาอุเบกขาวาง ต้องจำวาทธรรมนี้เอาไว้ให้ดี เราจะได้ช่วยกันรักษาพระพุทธศาสนา เอาไว้ให้เป็นที่พึ่งต่อชาวโลก ลูกหลาน เหลน โหลนของเรา เหมือนอย่าง ที่บรรพบุรุษของเราได้รักษาสืบทอดกันมาเพื่อตัวเรานี่แหละ บรรพบุรุษของเรา ท่านปกป้องผองภัยพระพุทธศาสนาด้วยชีวิต ไม่ว่าจะเป็นคฤหัสถ์ หรือบรรพชิตก็ตาม ซึ่งก็มีวิธีปกป้องพระพุทธศาสนา ด้วยชีวิตที่แตกต่างกัน ที่เป็นคฤหัสถ์ก็เอาชีวิตเป็นเดิมพันเลย ที่เป็นบรรพชิตก็เอาชีวิตเป็นเดิมพัน คือ ตายในผ้าเหลือง เพราะถือว่า การตายในผ้าเหลืองนี้ เป็น เกียรติยศอันสูงสุดของพระภิกษุ สามเณร เหมือนทหารที่เข้าสู่สมรภูมิ ตายในสมรภูมิ กลับมาก็จะได้รับการอัญเชิญมาอย่างสมเกียรติ มีธงชาติ คลุมร่างกาย มีเกียรติ มีคุณค่า ได้รับการยกย่องเทิดทูนไปทั้งประเทศ นักรบกองทัพธรรมก็เช่นเดียวกัน โดยเฉพาะกำลังรบหลัก คือ ภิกษุ สามเณร ก็จะต้องตายในผ้าเหลือง ความคิดว่าจะสึก อย่าให้มีอยู่ในใจ จะต้องคิดอย่างเดียวว่า ทำอย่างไร…เราจะทำพระนิพพานให้แจ้ง ทำอย่างไร…เราจะเป็นเนื้อนาบุญ ทำอย่างไร…เราจะเป็นอายุพระศาสนา ทำอย่างไร…เราจะให้ความกระจ่าง ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความ เป็นจริงของชีวิตให้ชาวโลกทั้งหลายได้รู้แจ้งเห็นจริง จะได้ดำเนินชีวิต ที่ถูกต้อง มีสุคติโลกสวรรค์และนิพพานเป็นที่ไป นี่ก็เป็นสิ่งที่พุทธบุตร ทุก ๆ …

23.เรื่องส่วนตัวให้วางอุเบกขา Read More »

ความสุขแท้จริง..อยู่ในตัว ใจของเราเตลิดเปิดเปิง จากฐานที่ ๗ มายาวนานแล้ว ที่เราเคยได้ยินคำว่า “ใจแตก” มันแตกจากตรงนี้แหละ ใจแตกไปติดในเรื่องราวต่าง ๆ มากมาย ตั้งแต่เราเติบโตเจริญวัยเรื่อยมากระทั่งถึงวันนี้ เราจึงไม่เคยพบความสุขที่แท้จริงสักที เพราะความสุขมีที่เดียว อยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตรงนี้ ดังนั้น เราจึงต้องนำใจกลับมาสู่ที่ตั้งดั้งเดิม เป็นตำแหน่งที่ถูกต้องและดีงาม ที่จะทำให้เรามีความสุขมาก ๆ และสมหวังในชีวิต ๒๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๓ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/43 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 2 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

อย่าวางเงียบ ! ถ้ารักสงบตอนนี้ ต่อไปจะไม่สงบ ชาวพุทธนี่แปลก เวลามีเรื่องราวอะไรมากระทบถึงพระศาสนา มักจะอยู่กันเฉย ๆ วางอุเบกขา แล้วก็ชอบมาลุยกันเอง ถนัดนักลุยกันเอง แต่ความจริงแล้ว ถ้าเป็นเรื่องส่วนตัวให้วางอุเบกขา ถ้าเป็นเรื่องพระศาสนา ให้เอาอุเบกขาวาง แล้วลุยกันเลยตามหลักวิชชา ลุยในที่นี้ ไม่ใช่เอาไม้ไปตีหัวเขานะ แต่หมายถึง ให้รวมพลังสร้างความดี และอะไรที่เขาเข้าใจไม่ถูกต้อง เราก็ต้องชี้แจง อย่าให้เขาคิดเอง เพราะถ้าให้เขาคิดเอง เขาก็คิดอย่างนั้น พูดอย่างนั้น แล้วมันก็กระทบ แล้วจะกระเทือนไปทั่วสังฆมณฑลไปหมด ดังนั้น ถ้าเป็นเรื่องส่วนตัว วางอุเบกขาได้ แต่ถ้าเรื่องพระศาสนา ต้องเอาอุเบกขาวาง แล้วรวมตัวไปชี้แจงด้วยเหตุผล เป็นต้น ต้องตื่นตัว ไม่ใช่วางเงียบกัน ถ้ารักสงบตอนนี้ ต่อไปมันจะไม่สงบ ! ๒๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๗ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/43 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 2 …

24.อย่าวางเงียบ ! ถ้ารักสงบตอนนี้ ต่อไปจะไม่สงบ Read More »

ใจหยุด ใจนิ่ง..เข้าถึงบรมสุข พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ทรงค้นพบว่า ความสุขที่แท้จริงนั้น อยู่ในตัวเรา ไม่ต้องไปแสวงหาที่ไหน ถ้าแสวงหาผิดที่ก็ไม่พบ ถ้าแสวงหา ถูกที่จึงจะพบ เมื่อพบแล้วพระองค์ก็สรุปให้ฟังว่า นตฺถิ สนฺติปรํ สุขํ  ใจหยุด ใจนิ่ง..เข้าถึงบรมสุข https://dhamma01.blogspot.com/2016/09/blog-post_1.html พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ทรงค้นพบว่า ความสุขที่แท้จริงนั้น อยู่ในตัวเรา ไม่ต้องไปแสวงหาที่ไหน ถ้าแสวงหาผิดที่ก็ไม่พบ ถ้าแสวงหา ถูกที่จึงจะพบ เมื่อพบแล้วพระองค์ก็สรุปให้ฟังว่า นตฺถิ สนฺติปรํ สุขํ  ใจหยุด ใจนิ่ง เป็นบรมสุข คือ ใจที่ปลด ปล่อย วาง จากอารมณ์ต่าง ๆ ภายนอก จากความ ยินดียินร้าย ในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์ต่าง ๆ เหล่านั้น ให้หันกลับมาหยุดนิ่งอยู่ภายใน สิ่งต่าง ๆ เหล่านั้นไม่ใช่ของจริง ไม่ว่าจะเป็นคน เป็นสัตว์ …

40.ใจหยุด ใจนิ่ง..เข้าถึงบรมสุข Read More »

วัดพระธรรมกาย..ไม่ใช่นิกายใหม่ “วาทกรรม” คือ ถ้อยคำที่พูดซ้ำ ๆ บ่อย ๆ ไม่ว่าดีหรือชั่วก็ตาม จริงหรือโกหกก็ตาม พูดบ่อย ๆ จนคนเชื่อว่า เป็นความจริง ครูไม่ใหญ่เจอวาทกรรมเรื่อยเลย สมัยก่อนตอนสร้างวัดใหม่ ๆ มีคน ไปให้ข้อมูลสื่อ แล้วก็คุยต่อ ๆ กันว่า ใต้ถุนโบสถ์มีอาวุธ ตอนแรกก็เหมือน พูดเล่นสนุก ๆ แต่พอกระทุ้งกันไปเรื่อย ๆ ก็มีคนเชื่อนะ ในยุคนั้น ใครมาเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดปทุมธานี จะต้องแวะเวียน มาเยี่ยมวัดพระธรรมกาย โดยมีวัตถุประสงค์จะไปดูใต้ถุนโบสถ์ ต้องมุด ลงไปดู ลำบากทีเดียว ปรากฏว่าไม่มีอาวุธ พอหมดวาระ คนใหม่มารับ ตำแหน่ง ก็มาดูอีกแล้ว หรือท่านนายอำเภอคลองหลวงก็มาเยี่ยมเยียน ใต้ถุนโบสถ์ รู้สึกว่าที่นั่นเป็นที่รับแขกอย่างดี หมดยุคนั้น ก็มายุคคอมมิวนิสต์ เขาก็แต่งตั้งให้เป็นคอมมิวนิสต์ อีกแล้ว ต่อมาว่า วัดพระธรรมกายเป็นนิกายใหม่ ตอกย้ำซ้ำเดิมไปเรื่อย ๆ เป็นนิกายใหม่ ๆ เพราะสอนเรื่องธรรมกาย คือ …

25.วัดพระธรรมกาย..ไม่ใช่นิกายใหม่ Read More »

พุทธบุตรต้องเป็นหนึ่งเดียวกัน พระทุกวัดจะต้องรักกัน อย่าแบ่งแยกกัน เป็นวัดนั้น วัดนี้ นิกายนั้น นิกายนี้ เราได้ทดลองทำ อย่างนั้นมาแล้ว ลองแยกนิกายแล้ว นึกว่ามันจะดี ปรากฏว่าจนถึงปัจจุบันนี้มันไม่ดี มีปัญหากันเรื่อยมา หมดเวลาที่จะแบ่งแยกแล้ว ถึงเวลาแล้วที่พระต้องรวมเป็นหนึ่ง คิดเหมือนกัน พูดเหมือนกัน ทำเหมือนกัน คิดถูก พูดถูก ทำถูก ไปพร้อม ๆ กันเหมือนในสมัยพุทธกาล ถ้ารวมกันเป็นหนึ่งเป็นนิกายเดียว “พุทธนิกาย” ไม่มีนิกายนั้น นิกายนี้ แล้วมีความรักสมัครสมานสามัคคีกัน มุ่งทำพระนิพพานให้แจ้ง ดังวาทธรรมที่ว่า พุทธบุตรต้องเป็นหนึ่งเดียวกัน เหมือนดวงตะวันที่มีดวงเดียว ดวงตะวันไม่มีข้างแรม ไม่มีแหว่ง ไม่มีเว้า เหมือนพระจันทร์ มีอยู่ดวงเดียวทำหน้าที่ส่องแสงสว่างให้แก่โลก พุทธบุตรเช่นเดียวกัน ต้องรวมกันเป็นหนึ่ง เพราะเป็นผู้ให้แสงสว่างส่องทางชีวิตให้ชาวโลก เหมือนดวงตะวันอย่างนั้น ถ้าต่างคนต่างทำ แล้วไม่รักกัน มันก็ไม่มีพลัง ไม่มีประโยชน์ เพราะ ฉะนั้นถึงเวลาแล้วที่จะต้องรวมกัน แล้วไปศึกษาคำสอนดั้งเดิมของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ทรงสอนอย่างไร มีข้อวัตรปฏิบัติอย่างไร จะได้ทำเหมือน ๆ กัน …

26.พุทธบุตรต้องเป็นหนึ่งเดียวกัน Read More »