หลวงพ่อธัมมชโย

21.ความทุกข์ของนักบุญ !

ความทุกข์ของนักบุญ ! บุญในตัวจะคอยปรุงแต่งชีวิต ให้เราประสบความสุขความสำเร็จในชีวิต ในธุรกิจการงาน และในทุกสิ่งที่เราปรารถนา เคยสังเกตไหม ทำไมคนเราถึงต่างกัน บางคนประสบความสำเร็จ ในชีวิต แต่บางคนก็ไม่ประสบความสำเร็จในชีวิต ทั้ง ๆ ที่ใช้ความเพียร หนึ่งสมองสองมืออย่างมากเหมือนกัน ที่ประสบความสำเร็จ เพราะเขามีสายบุญที่ทำอย่างสม่ำเสมอ ต่อเนื่อง ไม่มีสายวิบัติมาคั่นระหว่างกลาง เพราะฉะนั้นทำอะไรก็ราบรื่น ยิ่งขยัน ก็ยิ่งรวย แต่บางคนขยัน แต่ก็เหนื่อยฟรี เพราะสายสมบัติมัน ขาดตอน เหตุเพราะทำบุญไม่สม่ำเสมอนั่นเอง บุญจะเชื่อมติดกันอยู่ในกลางกายของเรา บางคนในอดีตทำบุญ มาไม่สม่ำเสมอ ก็ต้องอาศัยบุญที่ทำในปัจจุบันนี้แหละ แต่บุญปัจจุบัน ก็เหมือนปลูกกล้าไม้ กว่าจะเจริญเติบโตออกดอกออกผลก็ต้องใช้เวลา ต้องให้เวลาบุญได้ทำงานบ้าง บางทีมันก็ไม่ได้ดั่งใจ เช่น เรามีความรู้สึกว่า บุญไม่ช่วย แต่จริง ๆ บุญกับบาปทำงานอยู่ตลอด ๒๔ น. บาป ทำให้เราเกิดความทุกข์ทรมานในชีวิต อุปสรรคของชีวิต มีทุกข์ โศกโรคภัย สิ่งที่ไม่ดีทั้งหลายเกิดขึ้น บุญ เขาก็แก้ไขอยู่ ๒๔ น. เหมือนกัน …

21.ความทุกข์ของนักบุญ ! Read More »

37.ปฏิบัติธรรมเพื่ออะไร?

ปฏิบัติธรรมเพื่ออะไร? เราปฏิบัติธรรมเพื่อความบริสุทธิ์บริบูรณ์แห่งชีวิต ไม่ใช่เพื่อ อยากเด่นอยากดัง หรือต้องการให้ใครมายกย่องสรรเสริญ หรือ ปรารถนาลาภสักการะ แต่เรามุ่งปฏิบัติธรรมเพื่อทำความบริสุทธิ์ ให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป จิตยิ่งสะอาด ยิ่งบริสุทธิ์ ก็ยิ่งมีความสุขมาก มีปัญญาบริสุทธิ์เพิ่มขึ้น รู้เห็นอะไรไปตามความเป็นจริง ซึ่งจะทำให้เราดำเนินชีวิตได้ถูกต้อง สมบูรณ์ มีความสุขตลอดเส้นทางในระหว่างที่มีชีวิตอยู่ แม้จะอยู่บนเตียงผู้ป่วย ก็ป่วยแต่เพียงร่างกายเท่านั้น แต่จิตใจ องอาจ สูงส่ง มีความสุข อยู่ในบุญกุศล อยู่ในธรรม อยู่ในพระรัตนตรัย ภายในที่สุกใส สว่าง จนกระทั่งถึงวันสุดท้ายของชีวิตก็ยังมีความสุข เมื่อละโลกไปแล้ว ก็ยิ่งมีความสุขในสัมปรายภพ ไปสู่สุคติโลกสวรรค์ เข้าไปเป็นสหายแห่ง เทวดาทั้งปวง ๑๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/43 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 2 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

22.ทำบุญแล้วอธิษฐาน..เป็นการค้ากำไรเกินควรหรือไม่?

ทำบุญแล้วอธิษฐาน..เป็นการค้ากำไรเกินควรหรือไม่? ทุกครั้งที่ทำบุญ เราต้องอธิษฐาน เป็นอธิษฐานบารมีของเรา อธิษฐานบารมี พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์ก็ทำมาตลอดนะ จะทำบุญอะไร พระองค์ก็อธิษฐานขอเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งเป็นภูมิที่ ยิ่งใหญ่กว่าการเป็นพระเจ้าจักรพรรดิที่ปกครองทวีปทั้งสี่ รอบเขา พระสุเมรุอันเป็นที่ตั้งของสวรรค์ ฉะนั้น เราทำบุญอะไร เราต้องอธิษฐาน เซ็ตโปรแกรมภายในตัว เป็นเป้าหมายของชีวิตเอาไว้ จะทำบุญเล็ก บุญปานกลาง บุญใหญ่ จะต้องอธิษฐานจิตให้ดี ทีนี้เราเคยได้ยินคำว่า “ค้ากำไรเกินควร” ขอทำความเข้าใจว่า นี่ไม่ใช่การค้า ไม่ใช่ธุรกิจแต่เป็นเรื่องจิตใจ เราทำตามคำสอนของพระ สัมมาสัมพุทธเจ้า สิ่งที่เราตั้งความปรารถนาที่จะเป็น จุลเศรษฐี มหาเศรษฐี บรมเศรษฐี ถ้าไปเทียบกับความปรารถนาที่จะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มันนิดเดียว เพราะฉะนั้นการอธิษฐานไม่ได้เป็นการค้ากำไรเกินควร ของ พระองค์แม้ให้อาหารกับคนที่มีศีลเพียงเล็กน้อย หรือแม้ให้สัตว์เดรัจฉาน ก็ยังตั้งความปรารถนาเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ดังนั้นเราจะไป ใช้คำว่า “ค้ากำไรเกินควร” ให้อาหารนก แต่ตั้งความปรารถนาเป็นพระ สัมมาสัมพุทธเจ้า มันไม่ถูก ดังนั้น การที่เราทำบุญอะไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นใส่บาตร นั่งสมาธิ เรา อย่าดูหมิ่นว่า เป็นบุญเล็กบุญน้อย ให้เราตั้งเป้าไปเลยในสิ่งที่เราปรารถนา เช่น …

22.ทำบุญแล้วอธิษฐาน..เป็นการค้ากำไรเกินควรหรือไม่? Read More »

38.เข้าถึงธรรม..ไม่ยาก

เข้าถึงธรรม..ไม่ยาก การปฏิบัติธรรม…เป็นสิ่งที่ง่ายที่สุดในโลก ไม่มีอะไรที่ง่ายไปกว่านี้อีกแล้ว แค่เราหลับตาเบา ๆ ผ่อนคลายสบาย ไม่ต้องคิดเรื่องอะไรทั้งสิ้น ทำใจหยุดนิ่งที่กลางกายเท่านั้น เดี๋ยวเราก็จะเข้าถึงสิ่งที่มีอยู่ในตัวเช่นเดียว กับที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันต์ท่านได้เข้าถึง เหลือแต่เพียงเราประกอบความเพียรให้สม่ำเสมอ อย่าให้มีสิ่งใด มาเป็นข้ออ้าง ข้อแม้ เงื่อนไข ไม่ว่าเราจะเจ็บป่วยไข้ จะง่วงนอน หรือมี ภารกิจอันใดก็ตาม เศรษฐกิจจะขึ้นจะลง สิ่งแวดล้อมจะเป็นอย่างไร ไมใช่ อุปสรรคในการที่เราจะปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายในตัว ๑๙ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๐ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/43 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 2 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

23.เรื่องส่วนตัวให้วางอุเบกขา

เรื่องส่วนตัวให้วางอุเบกขา เรื่องส่วนตัวให้วางอุเบกขา เรื่องพระศาสนาให้เอาอุเบกขาวาง ต้องจำวาทธรรมนี้เอาไว้ให้ดี เราจะได้ช่วยกันรักษาพระพุทธศาสนา เอาไว้ให้เป็นที่พึ่งต่อชาวโลก ลูกหลาน เหลน โหลนของเรา เหมือนอย่าง ที่บรรพบุรุษของเราได้รักษาสืบทอดกันมาเพื่อตัวเรานี่แหละ บรรพบุรุษของเรา ท่านปกป้องผองภัยพระพุทธศาสนาด้วยชีวิต ไม่ว่าจะเป็นคฤหัสถ์ หรือบรรพชิตก็ตาม ซึ่งก็มีวิธีปกป้องพระพุทธศาสนา ด้วยชีวิตที่แตกต่างกัน ที่เป็นคฤหัสถ์ก็เอาชีวิตเป็นเดิมพันเลย ที่เป็นบรรพชิตก็เอาชีวิตเป็นเดิมพัน คือ ตายในผ้าเหลือง เพราะถือว่า การตายในผ้าเหลืองนี้ เป็น เกียรติยศอันสูงสุดของพระภิกษุ สามเณร เหมือนทหารที่เข้าสู่สมรภูมิ ตายในสมรภูมิ กลับมาก็จะได้รับการอัญเชิญมาอย่างสมเกียรติ มีธงชาติ คลุมร่างกาย มีเกียรติ มีคุณค่า ได้รับการยกย่องเทิดทูนไปทั้งประเทศ นักรบกองทัพธรรมก็เช่นเดียวกัน โดยเฉพาะกำลังรบหลัก คือ ภิกษุ สามเณร ก็จะต้องตายในผ้าเหลือง ความคิดว่าจะสึก อย่าให้มีอยู่ในใจ จะต้องคิดอย่างเดียวว่า ทำอย่างไร…เราจะทำพระนิพพานให้แจ้ง ทำอย่างไร…เราจะเป็นเนื้อนาบุญ ทำอย่างไร…เราจะเป็นอายุพระศาสนา ทำอย่างไร…เราจะให้ความกระจ่าง ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความ เป็นจริงของชีวิตให้ชาวโลกทั้งหลายได้รู้แจ้งเห็นจริง จะได้ดำเนินชีวิต ที่ถูกต้อง มีสุคติโลกสวรรค์และนิพพานเป็นที่ไป นี่ก็เป็นสิ่งที่พุทธบุตร ทุก ๆ …

23.เรื่องส่วนตัวให้วางอุเบกขา Read More »

39.ความสุขแท้จริง..อยู่ในตัว

ความสุขแท้จริง..อยู่ในตัว ใจของเราเตลิดเปิดเปิง จากฐานที่ ๗ มายาวนานแล้ว ที่เราเคยได้ยินคำว่า “ใจแตก” มันแตกจากตรงนี้แหละ ใจแตกไปติดในเรื่องราวต่าง ๆ มากมาย ตั้งแต่เราเติบโตเจริญวัยเรื่อยมากระทั่งถึงวันนี้ เราจึงไม่เคยพบความสุขที่แท้จริงสักที เพราะความสุขมีที่เดียว อยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตรงนี้ ดังนั้น เราจึงต้องนำใจกลับมาสู่ที่ตั้งดั้งเดิม เป็นตำแหน่งที่ถูกต้องและดีงาม ที่จะทำให้เรามีความสุขมาก ๆ และสมหวังในชีวิต ๒๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๓ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/43 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 2 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

8.ทำไมเราต้องรักษาใจให้ใส ๆ

ทำไมเราต้องรักษาใจให้ใสๆ ทุกคนในโลก ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามจะต้องเดินทางไปสู่ปรโลกด้วย กันทุกคน ไม่มีใครสามารถหลีกเลี่ยง หรือปฏิเสธได้เลย แม้ว่าจะเต็มใจ หรือไม่เต็มใจก็ตาม ซึ่งปรโลกนั้นมีทางไปอยู่ ๒ ทาง คือ สุคติ กับ ทุคติ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า “ถ้าใจผ่องใส ไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นที่ไป ถ้าใจเศร้าหมอง ไม่ผ่องใส ทุคติเป็นที่ไป” ช่วงสุดท้ายของชีวิต ใครก็ช่วยเราไม่ได้ ความใสกับความหมอง เรา ต้องทำด้วยตัวของเราเอง คนอื่นได้แค่คอยชี้แนะ คอยเป็นกำลังใจให้เท่านั้น เราไม่ควรเอาชีวิตของเราไปเสี่ยง โดยการเลี่ยงการกระทำความดี ตอนที่ยังแข็งแรงอยู่ แล้วไปหวังพึ่งน้ำบ่อหน้า ไปแสวงหาความใส ตอนใกล้จะถึงวันสุดท้ายของชีวิต อย่าประมาทนะ มีบุคคลจำนวนน้อย แค่บางคนเท่านั้น ซึ่งถ้าเทียบเป็นเปอร์เซ็นต์ ไม่ถึงเปอร์เซ็นต์ที่โชคดี ดังนั้นเราอย่าเสี่ยงเลย เพราะถ้าพลาดพลั้งไป ชีวิตในปรโลกนั้นยาวนานเป็นหมื่น เป็นแสน เป็นล้าน เป็นหลาย ๆ ล้านปี เป็นกัป เป็นมหากัปในเมืองมนุษย์ ยาวนานมาก เพราะฉะนั้นอย่าไปเสี่ยง ๒๓ มีนาคม พ.ศ. …

8.ทำไมเราต้องรักษาใจให้ใส ๆ Read More »

9.เลือกอาชีพให้เป็น

เลือกอาชีพให้เป็น จะประกอบอาชีพอะไรต้องเลือกให้ดี สัมมาอาชีวะหรือมิจฉาอาชีวะ เราต้องศึกษากันเสียก่อน อยากรวย ครูไม่ใหญ่เห็นด้วย แต่จะรวยด้วยอาชีพอะไรต้องศึกษา “มิจฉาอาชีวะ” แม้รวยมากก็ทุกข์ แล้วรวยชาติเดียว ทุกข์ทั้งปัจจุบัน หน้าชื่น อกมันเหงา ๆ ตายก็ไปอบาย เกิดมาในสังสารวัฏก็ทุกข์ยาวนานต่อไปอีก แต่ถ้า “สัมมาอาชีวะ” รวย…แม้ไม่เท่ามิจฉาอาชีวะ แต่ก็มีสุขกันไปทุกชาติ แล้วก็จะรวยไปหลายชาติ เวลานำปัจจัยนั้นมาทำบุญก็ได้บุญมาก แต่ถ้านำปัจจัยจากมิจฉาอาชีวะมาทำบุญ แม้ทำมากก็ได้บุญน้อย เพราะมันเป็นบุญปนบาป ( มิจฉาอาชีวะหรือมิจฉาวณิชชา คือ อาชีพต้องห้ามมี ๕ ประเภท ๑. ค้าอาวุธ ได้แก่ อาวุธปืน อาวุธเคมี ระเบิด นิวเคลียร์ อาวุธอื่น ๆ เป็นต้น ๒. ค้ามนุษย์ ได้แก่ การค้าเด็ก การค้าทาส ตลอดจนการใช้แรงงานเด็กและสตรี อย่างทารุณ รวมถึงการขายตัวหรือขายบริการทางเพศทั้งของตัวเองและผู้อื่น ๓. ค้าสัตว์เพื่อนำไปฆ่า หรือเบียดเบียน ๔. ค้าขายน้ำเมา ตลอดจนการค้าสารเสพติดทุกชนิด …

9.เลือกอาชีพให้เป็น Read More »

10.วิธีแก้ไขอดีตที่ผิดพลาด

วิธีแก้ไขอดีตที่ผิดพลาด ช่วงชีวิตที่ผ่านมา ก่อนที่เราจะได้มาเข้าวัด ปฏิบัติธรรม ได้มาศึกษา คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เราอาจเคยดำเนินชีวิตผิดพลาดกันมา ทั้งทางกาย วาจา ใจ ซึ่งทุกการกระทำล้วนมีผลเป็นวิบากกรรมทั้งสิ้น ทีนี้เราจะมีวิธีการแก้ไขวิบากกรรมอย่างไรให้หมดไป วิธีแก้ไขให้หมดไป คือ ต้องไปเกิดในยุคที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า บังเกิดขึ้น แล้วก็ฟังธรรม ปฏิบัติธรรมจนกระทั่งหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ เมื่อหมดกิเลสก็หมดกรรม หมดกรรมก็หมดวิบาก คือพระองค์จะสอนให้ เราหมดกิเลสนั่นแหละ แต่ถ้าไม่บังเกิดขึ้นในยุคที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าบังเกิดขึ้น แต่เกิด ในยุคที่มีพระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกาย สอนให้เราได้รู้เรื่องกฎแห่งกรรม สิ่งที่เราจะต้องทำ คือ ๑ อดีตที่ผิดพลาด ลืมให้หมด ๒ บาปทุกชนิดไม่ทำเพิ่มอีก ๓ หมั่นนึกถึงบุญที่ได้สั่งสมมาทั้งหมด ๔ ทำบุญเพิ่มขึ้น ให้เข้มข้น ทับทวี ๕ ปฏิบัติธรรม ให้เข้าถึงพระธรรมกาย ถ้าทำได้อย่างนี้ หนักก็จะเป็นเบา เบาก็จะหาย หรือบุญได้ช่อง ส่งผลก่อน บุญก็จะส่งผลก่อนตลอดต่อไปเรื่อย ๆ ด้วยอานุภาพ แห่งการเข้าถึงพระธรรมกายภายในตัว ๒๖ สิงหาคม พ.ศ. …

10.วิธีแก้ไขอดีตที่ผิดพลาด Read More »

11.ทำไมคนเราถึงแตกต่างกัน?

ทำไมคนเราถึงแตกต่างกัน? ทาน…ทำให้ รวย ศีล…ทำให้ สวย หล่อ ภาวนา…ทำให้ ฉลาด มีปัญญา การที่เราเกิดมาเป็นหญิง หรือชายก็ดี เกิดในตระกูลที่ดีงาม สูงส่ง หรือต่ำทรามก็ดี มีความสำเร็จมากหรือน้อยก็ดี หล่อ สวย อัปลักษณ์ ขี้เหร่ก็ดี เฉลียวฉลาด เป็นบัณฑิตนักปราชญ์ หรือไม่ฉลาดก็ดี ล้วนเป็นผลจากการกระทำของเราในอดีตทั้งสิ้น เราปรารถนาอย่างไร เราก็เป็นอย่างนั้น แต่บางทีเราก็ไม่ได้ปรารถนา แต่เราไม่มีความรู้ว่า ทำอย่างไรจึงจะได้สิ่งดี ๆ เกิดขึ้น บางทีเราไม่เชื่อเรื่องการเวียนว่ายตายเกิดด้วยซ้ำไป จึงไม่สั่งสมสิ่งที่ดีงาม ดังนั้น เราจึงไม่ควรหันหลังให้กับความดี และไม่ควรละทิ้งคำสอนของท่านผู้รู้ เพราะทุกสิ่งที่เราทำ ทุกคำที่เราพูด จนกระทั่งความคิดของเรา ทั้งหมดล้วนส่งผลปรับปรุงชีวิตของเรา ให้ดีหรือเลวได้ทั้งสิ้น ๒๐ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๘ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/43 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 2 …

11.ทำไมคนเราถึงแตกต่างกัน? Read More »

12.มนุษย์เหมือนหุ่น..ให้บุญและบาปเชิด

มนุษย์เหมือนหุ่น..ให้บุญและบาปเชิด “บุญ” เป็นบ่อเกิดแห่งความสุข และความสำเร็จในชีวิตของเรา ทุกระดับเลย ตั้งแต่ระดับปุถุชนจนกระทั่งเป็นพระอริยเจ้า บุญจะติดตามส่งผลให้เราทั้งในมนุษยโลกและในเทวโลก แม้แต่ไปใน อบาย ถ้าบุญได้ช่องจะแวบลงไปช่วยทันทีเลย แต่ว่าคนส่วนมากไม่ค่อยจะ เข้าใจ เวลาอะไรไม่ได้ดังใจก็มักจะบ่นว่า “บุญไม่ช่วย” แต่จริง ๆ บุญช่วย ตลอดเวลา ๒๔ น. อย่าลืมว่า มีแค่บุญกับบาปเท่านั้นที่กำลังประมวลฤทธิ์กันอยู่ ปะทะ กันอยู่ มนุษย์เหมือนหุ่นเชิด ต่างก็ทำงานกันทุกอนุวินาที คือ ตลอดเวลา ชิงช่วงช่วงชิงกันอยู่ ใครได้จังหวะช่วงชิงไปได้ก็เป็นหุ่นของเขา ถ้าบุญได้จังหวะ…ก็เป็นหุ่นของบุญ ถ้าบาปชิงช่วงได้…ก็เป็นหุ่นของบาป ถ้าเป็นหุ่นของบุญ ก็คิดดี พูดดี ทำดี ถ้าเป็นหุ่นของบาปก็คิดไม่ดี พูด ไม่ดี ทำไม่ดี ผลออกมามันก็ตรงกันข้าม นี่คือกฎแห่งกรรม Law of Kamma มันเป็นอย่างนี้ เราจะต้องศึกษาให้เข้าใจ แล้วก็ต้องเลือกทำแต่สิ่งที่ดี ที่จะ นำพาชีวิตไปสู่ความสุขความสำเร็จในชีวิตทุกระดับ ๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา …

12.มนุษย์เหมือนหุ่น..ให้บุญและบาปเชิด Read More »

13.อานิสงส์แห่งบุญ

อานิสงส์แห่งบุญ ทำบุญสงเคราะห์โลก อานิสงส์น้อยกว่าทำบุญในแหล่งเนื้อนาบุญ แต่เราก็ต้องทำควบคู่กันทั้งสองอย่าง แต่ถ้าถามว่า อย่างไหนได้มากกว่า? ก็ต้องในแหล่งเนื้อนาบุญ แต่ถามว่า ควรทำสิ่งใด? ก็ต้องทำทั้งสองอย่าง “บุญ” จะช่วยให้เรามีรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติเป็นอุปกรณ์ สร้างบารมีต่อไปในภพเบื้องหน้า เรายังต้องเวียนว่ายตายเกิดกันอีก โดยเฉพาะเรามีมโนปณิธานที่จะ ไปสู่ที่สุดแห่งธรรม ซึ่งการที่จะไปอยู่ตรงนั้นได้ต้องมีบุญบารมีมาก บารมี ๑๐ ทัศ หรือ ๓๐ ทัศ จะได้มาก็ต้องสร้างเอง ทำแทนกันไม่ได้ บุญหล่นทับไม่มี และต้องทำตอนมีกายมนุษย์ เพราะกายมนุษย์เท่านั้น ที่สร้างบารมีได้เต็มที่ ตอนนี้เรามาเกิดเป็นมนุษย์แล้ว แต่อุปกรณ์การสร้างบารมีของ เรายังไม่พร้อม ให้เราสังเกตว่า ปัจจุบันครอบครัวของเราเป็นอย่างไร สิ่งแวดล้อมเป็นอย่างไร สมัครพรรคพวกพี่น้องเพื่อนฝูงเป็นอย่างไร เราขาดตกบกพร่องอะไร รูปสมบัติ ของเราในชาตินี้ ไม่เฉพาะแต่ความงาม แต่หมายถึง ความแข็งแรงด้วย ยังพร่องกันอยู่ เราจะต้องเติมเต็มสิ่งเหล่านี้ให้สมบูรณ์ ทรัพย์สมบัติ ก็เช่นเดียวกัน มีเนื้อนาบุญ มีศรัทธา แต่ขาดโภคทรัพย์ สมบัติ ความตั้งใจของเราก็จะไม่สมหวัง เพราะฉะนั้นการมีโภคทรัพย์ สมบัติ …

13.อานิสงส์แห่งบุญ Read More »

14.ถ้าบุญไม่ถึง ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ

ถ้าบุญไม่ถึง ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ ชีวิตขึ้นอยู่กับบุญบาปในตัว จะประสบความสำเร็จอะไรสักอย่างในชีวิต ก็ต้องมีบุญอยู่เบื้องหลัง บุญทำให้เรามีรูปสมบัติ มีทรัพย์สมบัติ มีคุณสมบัติที่สมบูรณ์ มีเหตุการณ์ดี สมองแจ่มใส ความคิดอ่านดี คาดการณ์อะไรต่าง ๆ ได้ดี แล้วความคิดนั้นถูกต้องเสียด้วย เมื่อขยายมาสู่คำพูด คำพูดก็มีพลัง แจ่มแจ้ง ใครฟังแล้วก็เชื่อตาม ทำตาม พอลงมือทำทางกายก็ประสบความสำเร็จ แต่พอถึงตรงนี้ ถ้าหากว่าขาดความรู้เรื่องบุญบาป เราก็มักจะ คิดว่าเป็นเพราะความรู้ความสามารถของตัวเราเอง แล้วอติมานะก็จะ เข้ามา จะมีทิฐิมานะว่า เราเก่งด้วยฝีมือของเรา เลยลืมคิดไปว่า คนเก่งกว่า เราก็เยอะ แต่เขาไม่ประสบผลสำเร็จ จริง ๆ แล้วเราก็ไม่ได้เก่งเกินกว่าเขา แต่เราประสบความสำเร็จ เพราะว่าบุญนี่แหละมันอยู่ฉากหลัง ต่อให้มือถึง ใจถึง ทีมถึง ทุนถึง แต่ถ้าบุญไม่ถึง ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ แต่ถ้าบุญถึง…สำเร็จ ! บุญบาปนี่แหละคอยชักใยอยู่ข้างหลัง ๑ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๖ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) …

14.ถ้าบุญไม่ถึง ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ Read More »

15.ให้รวยก่อนแล้วค่อยมาทำบุญ !

ให้รวยก่อนแล้วค่อยมาทำบุญ ! ตอนที่ยังลำบากยากจน มีทรัพย์น้อย ก็อย่าขาดบุญ ก็ทำไปเท่าที่ เราจะทำได้ ด้วยใจที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัยก็จะเป็นทางมาแห่งบุญ จะนำเราไปสู่สุคติโลกสวรรค์ได้ หรือมีความสุขในปรโลกได้ บางคนเป็นมหาเศรษฐีด้วยซ้ำ มีทรัพย์ตั้งเยอะ เป็นหมื่นเป็นแสนล้าน แต่ตอนเป็นมนุษย์สั่งสมแต่บาปอกุศล ตายแล้วไปตกมหานรกก็มี เพราะฉะนั้น จนแต่ทำบุญ ดีกว่ารวยแล้วทำบาป ดังนั้น อย่าไปคิดว่า ขอให้เรารวยก่อน แล้วค่อยทำบุญ ทำไปเรื่อย ๆ เท่าที่เรามีนี่แหละ มีพระผ่านหน้าบ้าน เราก็ใส่บาตรพระ พระไม่ผ่านหน้าบ้าน เราก็ ไปเลี้ยงพระที่วัด หรือไปปัดกวาดลานวัดอะไรต่าง ๆ ก็จะเป็นทางมาแห่ง บุญของเราได้ บุญบางอย่างไม่ต้องใช้ทรัพย์ บางอย่างก็ใช้ทรัพย์ บางครั้งเราไม่มี ทรัพย์ เราก็ใช้แรง หรือใช้สติปัญญาของเราไปชวนคนเขามาทำความดี มีวิธีการตั้งเยอะแยะ เพราะฉะนั้น อย่าคิดว่า ให้พร้อมก่อนแล้วจึงทำบุญ ความพร้อมหาได้ยากในโลก เราต้องพร้อมเสมอนะลูกนะ ๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๘ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา …

15.ให้รวยก่อนแล้วค่อยมาทำบุญ ! Read More »

16.ทำบุญเยอะแล้ว..ขอพักแป๊บ

ทำบุญเยอะแล้ว..ขอพักแป๊บ อย่าเบื่อหน่ายในการสร้างบุญ อย่าเกียจคร้านในการทำความเพียร อย่าประมาทชะล่าใจว่า เราทำบุญมาเยอะแล้ว ขอพักก่อน แล้วค่อย ไปทำบุญต่อไปในบุญข้างหน้า เพราะมีความคิดว่า จะทำทุก ๆ บุญเท่าที่ ปัจจัยจะอำนวย ดังนั้นก็คอย project หน้า ถ้ามีบุญก็จะทำ อย่างนี้ถือว่าประมาท เพราะวันพรุ่งนี้จะมีสำหรับเราหรือไม่ ยังไม่ ทราบ เพราะมีตัวอย่างมากมายที่เกิดขึ้นกับมนุษย์ในโลก โดยเฉพาะเพื่อน สหธรรมิกที่ได้จากพวกเราไปในวัยที่เราคาดไม่ถึง พบเห็นกันอยู่หลัด ๆ ก็มาพลัดพรากกันไป เพราะฉะนั้นทุกบุญที่เกิดขึ้นทำไว้เถิด สิ่งที่เราทำนั่นแหละ คือของ ๆ เราอย่างแท้จริง สิ่งที่เรายังไม่ได้ทำ ก็ยังไม่ใช่ของเรา การชิงช่วงช่วงชิงเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา ทรัพย์อาจจะถูกช่วงชิงไปทำอย่างอื่นให้หมดสิ้นไปก็ได้ หรือ…เราอาจตายก่อนก็ได้ เพราะฉะนั้น…อย่าประมาท ๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/43 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 2 กลับสู่ สารบัญ …

16.ทำบุญเยอะแล้ว..ขอพักแป๊บ Read More »