ผู้ที่จะสร้างบารมีไปกับยาย หรือไปเกิดร่วมกัน สร้างบารมีร่วมกันไปได้ตลอด จะต้องเป็นผู้มีใจสะอาด คือ จะทำอะไรก็ตาม ก็ตั้งใจเอาบุญจริง ๆ ทำเอาบุญอย่างเดียว คนใจสะอาดเท่านั้น จึงจะอยู่ใกล้ยายได้ ถ้าใจสกปรกก็อยู่ด้วยกันไม่ได้ เหมือนน้ำอยู่รวมกับน้ำมันไม่ได้ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
ชีวิตนี้เกิดมาสร้างบารมี ต้องพยายามทำความดีให้เต็มที่ ถ้าต้องการจะสร้างบารมีให้ได้ดีจริง ๆ ต้องติดธรรมะ อย่าติดบุคคล แล้วจะสร้างบารมีไปได้ตลอด จะนำความเจริญมาสู่ตัวเองและหมู่คณะด้วย ให้มีสติสอนตัวเองอยู่เสมอ ถ้าติดบุคคลแล้ว จะสร้างบารมีไปไม่ได้ตลอด จะเดือดร้อนในภายหลัง ทั้งตัวเองและหมู่คณะด้วย ถ้าติดธรรมะมีธรรมะเป็นที่พึ่ง จะชนะมิจฉาทิฐิได้ เพราะจะได้บุญที่สะอาดบริสุทธิ์ติดตัวไปทุกวัน จำเอาไว้ให้ดี แล้วเอาไปปฏิบัตินะ ยายอายุมากแล้ว แก่เข้าไปทุกวัน เมื่อยังมีแรงพูด ก็จะสอนไปเรื่อย ๆขอให้นำไปปฏิบัติ จะได้เอาตัวรอด โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
เราอย่าคิดนะว่า อยู่ใกล้ยายแล้วจะได้บุญมาก คนที่จะได้บุญมากคือ คนที่นึกถึงบุญได้เท่านั้น เราต้องพึ่งบุญ พึ่งอย่างอื่นไม่สำเร็จหรอก ยายจะบอกให้ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
ความลับไม่มีในโลก ธรรมะของหลวงพ่อวัดปากน้ำละเอียดลึกซึ้ง ยายได้เจอมาแล้ว ความลับแม้เส้นผมก็ไม่มี เห็น กระจ่างหมดทุกอย่าง ฉะนั้นใครทำอะไร ก็ทำให้ดี จะปิดบังอะไรไม่ได้ เพราะความลับไม่มีในโลก วิราคธาตุ วิราคธรรม เป็นธาตุธรรมของ พระพุทธเจ้านิพพานเป็น สะอาดที่สุด สะอาดบริสุทธิ์มาก สะอาดทั้งธาตุดิน น้ำ ลม ไฟ สะอาดทุกกาย สะอาดทุกดวง แยกออกสะอาดในสะอาด ยายไปเจอมาแล้ว ใช้เวลา 2 อาทิตย์ ทำวิชชา หลวงพ่อใช้ให้ไป ยายตอบปัญหาทุกอย่างได้ เอาตัวรอดได้เพราะวิชชาของหลวงพ่อวัดปากน้ำ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
การนั่งธรรมะ ก็เหมือนกำปั้นทุบขี้ดิน เพราะว่าอะไร ๆ ทุกอย่างก็ต้องอาศัยดิน จะมีบ้านก็ต้องอาศัยดิน จะเหาะไปได้ก็ต้องไปจากดิน จะเห็นได้ว่าดินเป็นสิ่งสำคัญมาก ดังนั้นเวลาเราปฏิบัติธรรม อย่านึกว่าเราจะไม่รู้ ไม่เห็น จะทำไม่เป็นอย่างคนอื่นเขา อย่าไปคิดอย่างนั้น เราต้องคิดว่า ทุกคำภาวนาว่า สัมมา อะระหัง สัมมา อะระหัง สัมมา อะระหัง นั้นเราได้บุญทุกคำ สัมมา อะระหัง ทีไรก็ได้บุญทุกที หลับตาทีไรก็ได้บุญทุกที เหมือนเราเอากำปั้นทุบขี้ดิน ทุบทีไรก็ถูกทุกทีอยู่ทางธรรม อย่าประมาท ต้องทำไปเรื่อย ๆ ทำไปไม่ต้องกลัว ใครเขาจะด่า ใครเขาจะว่า ใครไม่พอใจก็ช่างเขา ให้นึกว่าเราทำให้พระพุทธเจ้าท่านพอใจก็พอแล้วทำไปเรื่อย ๆ นึกว่า สำเร็จ สำเร็จ ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะสำเร็จ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
ถ้าเราอยู่ในธรรม เราดูคนทางธรรมให้ออก แล้วเราก็จะสามารถดูคนทางโลกออกได้ไม่ยากเลย เพราะโลกหยาบกว่าธรรม ถ้าเรายังไม่สามารถทำได้ในชาตินี้ ในขณะที่เราต่อสู้ถึงที่สุดแล้ว ก็ให้คิดว่าชาติต่อไปเราต้องชนะ เราต้องชนะให้ได้ แล้วสร้างบุญในชาตินี้ให้มาก ให้หนักกว่าเดิม ให้แก้ไขที่ตัวเราเอง ให้สร้างบุญ สร้างความบริสุทธิ์กาย วาจา ใจ ในตัวเราให้ หนักยิ่งขึ้น แล้วเราจะเป็นผู้ชนะ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
เพราะเหตุที่ยายเป็นคนที่บริสุทธิ์กาย วาจา ใจ มีศีล มีสัจจะ และรักธรรมะมากที่สุด เมื่อมาถึงหลวงพ่อวัดปากน้ำแล้ว ก็ได้ทำวิชชาเลย ปกติคนที่จะทำวิชชาได้ ต้องสอบแล้วสอบอีก สอบกันมากมายก่อน ถ้าผ่านจึงเข้าทำวิชชาได้ แต่ยายมาถึงก็ได้เข้าไปทำวิชชาเลย โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
ในชีวิตของเราต้องมีความเพียรที่จะนั่งธรรมะให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป สมัยก่อน ยายยังไม่เห็นธรรมะ ก็พยายามนึกทั้งเดิน และนั่ง พอทำไป ทำไป ใจก็หยุด เข้าถึงธรรมได้ การเข้าถึงธรรมะนี่แหละ เป็นหน้าที่ที่สำคัญที่สุด โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
เออ ! ช่วยกันทำเอาบุญ พวกเรายังหนุ่มยังสาวมีกำลัง ช่วยกันทำงานให้พระศาสนา ทำกันแล้วก็อธิษฐานให้ได้บุญเยอะ ๆ ใครตั้งใจมากก็ได้บุญมาก ใครตั้งใจน้อยก็ได้บุญน้อย ชาติหน้ายายจะดูหน้าคนแล้วระลึกชาติว่าใครทำ อะไรมา ชาตินั้นชื่ออะไร ๆ มาจากไหน ชาตินี้ก็ทำได้ แต่ขี้เกียจ กิเลสมันยังหนาอยู่ ชาติหน้ายายมองปุ๊บ สว่างโล่งเลยล่ะ พอยายจะลงมาเกิด ยายจะตามพวกเราลงมาอีก ตามมาให้หมด ยายจะขนไปหมดนั่นแหละ ไปสวรรค์ก็เอาไปให้หมด ไปนิพพานก็เอาไปให้หมด จะลงมาเกิดสร้างบุญ ก็จะตามลงมาให้หมด โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
ยายปฏิบัติธรรมมาก ในสมัยสงครามโลก ต้องนั่งธรรมะเวลากลางวัน 6 ชั่วโมง กลางคืน 6 ชั่วโมง วิชชานั้นต้องละเอียดมาก ถึงยายไม่ได้ทำวิชชารุ่นแรก แต่ก็มาทันทำวิชชาละเอียด ๆ เพราะหลวงพ่อเริ่มทำวิชชาละเอียดตอนที่ยาย เข้ามาอยู่ในโรงงานแล้ว ธรรมะของยายจึงเชี่ยวชาญมาก เพราะในชีวิตของยาย ยายรักธรรมะจริง ๆ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
การนั่งธรรมะเป็นเรื่องสำคัญที่สุดในชีวิตเราต้องคิดอยู่เสมอว่าต้องเข้าถึงธรรมะให้ได้ เพราะเป็นเรื่องที่สำคัญจริง ๆ เราต้องหมั่นนึกถึงบ่อย ๆ ทุก ๆ เวลา ไม่ว่าเราจะเดิน ขับรถ หรือทำอะไรก็ตาม เมื่อมีเวลาก็ให้นึกถึงให้มาก ๆ เหมือนอย่างยาย เมื่อยังไม่เห็นธรรมะ ก็พยายามนั่ง ขยันนั่ง จนเห็นธรรมะจากเห็นธรรมะได้ ก็ไปขาดรู้* ได้ ธรรมะยายจึงก้าวหน้า เพราะยายนั่งจริง ๆ การปฏิบัติธรรมเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต ถ้าเราไม่หาความสุขในชาตินี้ ชาติหน้าก็หาไม่พบ ถ้าจะพบก็ต้องพบในชาตินี้ เมื่อก่อน ยายนั่งสมาธิกลางวัน ๖ ชั่วโมง กลางคืน 6 ชั่วโมง เดี๋ยวนี้ยายแก่แล้ว อายุ 84 ปี นั่งเดี๋ยวเดียว ก็เมื่อยแล้ว เลยนอนดิ่งธรรมะไป ตอนนี้เรายังไม่รู้หรอก ถ้าเราแก่ เราถึงจะรู้ว่า เมื่อยหลังปวดเอวเป็นอย่างไร ตอนยังหนุ่มยังสาวอยู่ไม่รู้ หรอก . * (ขาดรู้ คือ การทำใจหยุดนิ่งสนิทสมบูรณ์ จนกระทั่งหลุดจากกายหยาบไปติดข้าง …
ยอมแพ้อะไรก็ยอมเถิด แต่อย่ายอมแพ้เรื่องบุญก็แล้วกัน โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
ยายสังเกตดู หมอปิยะ หมอคว้าน หมอเจริญ แต่ละหมอที่รักษายายก็เก่งคนละอย่าง ชำนาญไม่เหมือนกัน ชำนาญแต่เฉพาะในเรื่องของตัว หมอปิยะก็ชำนาญในเรื่องฟัน หมอคว้านก็ชำนาญในเรื่องแมะ หมอเจริญก็ชำนาญในเรื่องลูกตา คนเราจะทำอะไรเก่ง ก็อาศัยที่ว่า รักในสิ่งที่ทำนั้น ๆ ใครรักสิ่งใดก็ทำสิ่งนั้นได้ดี ได้ประณีต ละเอียด อ่อน และดีที่สุด เหมือนยายรักธรรมะมาก รักเป็นที่สุด เพราะฉะนั้น ธรรมะของยายจึงละเอียดตลอด เวลา และเชี่ยวชาญ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
มาอยู่วัดปากน้ำ ทำวิชชากับหลวงพ่อ ยายไม่ได้หนีไปไหนเลย คนอื่นเขากลับบ้านบ้าง เดี๋ยวไปโน่น ไปนี่บ้าง แต่ยายห่วงธรรมะ รักธรรมะ ไม่เคยหนีไปไหนเลย คนอื่นจึงรู้ไม่เท่ายาย โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
พวกเราอยู่ที่วัด การที่เราเข้าวัดนี่ ต้องเสียสละทุกสิ่งทุกอย่างทางโลก จึงเข้ามาอยู่วัดได้ เมื่อเรามาอยู่วัดแล้ว ต้องพยายามทำความดี ต้องคิดว่า เสียสละทางโลก แล้วเข้ามาอยู่วัดก็เพื่อมาทำความดี ต้องทำความดีสุดชีวิตของเราทีเดียว ให้สมกับความตั้งใจของเราที่มาอยู่วัด งานทุกอย่างต้องช่วยกันทำ ช่วยกันดูช่วยกันแล อย่าละเลยหน้าที่ คิดเสียว่าเป็นงานของเราทั้งนั้น อย่าคอยเกี่ยงว่า ไม่ใช่หน้าที่ของเรา แล้วทำเป็นไม่สนใจ อย่างนี้ใช้ไม่ได้ ทำไปเถอะ เราทำเราก็ได้ คนอื่นเขาก็ไม่ได้ เราทำก็เป็นสมบัติติดตัวเราไป ของเหล่านี้จะติดตัวเราไปข้ามภพข้ามชาติ ยายบอกให้ เราได้จริง ๆ นะ เพราะเราทำทุกอย่างในวัดนี้เป็นของศาสนา เป็นของพระพุทธเจ้า เราทำอะไร ๆ ก็เป็นบุญไปหมด จะงานเล็กงานใหญ่ ก็เป็นบุญทั้งนั้น เมื่อมีงาน ก็ร่วมกันช่วยกันทำงาน เมื่อว่างงานแล้ว ก็หาเวลานั่งธรรมะให้ใจใส อ่านหนังสือบ้าง จะได้มีความรู้กว้างขวาง เวลาไปหาใคร จะคุยกับเขาได้ ได้เป็นนักปราชญ์ เป็นบัณฑิต โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย