คำถาม:
หลวงพ่อเจ้าขา เราจะฝึกลูกหลานของเราอย่างไร เพื่อว่าเมื่อเขาโตเป็นผู้ใหญ่ เขาจะเป็นผู้ใหญ่ที่มีระเบียบวินัยเคร่งครัดเจ้าคะ
คำตอบ:
เจริญพร ในเรื่องของความมีระเบียบ มีวินัยที่เคร่งครัด เรื่องนี้เป็นเรื่องของนิสัย เมื่อเป็นเรื่องของนิสัย ก็จะเกิดจากการย้ำคิด ย้ำพูด ย้ำทำ เป็นประจำอีกเหมือนกัน นั่นคือเมื่อเราเห็นคุณค่าของความมีวินัย เพื่อความเจริญรุ่งเรืองของลูกหลานเรา ของประเทศชาติบ้านเมืองของเรา ตลอดจนพระศาสนาแล้ว นับเป็นสิ่งที่ดีที่คิดจะฝึกให้ลูกหลานมีวินัยตั้งแต่เล็ก ไม่ใช่ไปบังคับกันตอนโต
วินัยไม่ว่าเรื่องอะไร ล้วนต้องเริ่มจากบ้านทั้งนั้น ให้ลูกหลานของเรา ฝึกวินัยกับตัวเองเสียก่อน จากเรื่องเล็กๆ น้อยๆ จนกระทั่งถึงเรื่องใหญ่ ตั้งแต่วินัยในเรื่องของการกิน การนอน การใช้เสื้อผ้า การปัดกวาดเช็ดถูบ้าน กระทั่งวินัยในการใช้ห้องน้ำสารพัด เราต้องฝึกจากตรงนี้ก่อน เมื่อเราฝึกวินัยจากน้อยไปหาใหญ่ให้เขาได้ ลูกหลานเราจะมีวินัยเคร่งครัดเมื่อโต หลวงพ่อจะยกตัวอย่างให้ฟัง
ในกรณีที่ 1. เราฝึกลูกหลานของเรา ให้เป็นคนนอนตรงเวลา นอนหัวค่ำ ไม่ให้เกิน 4 ทุ่ม แล้วก็ตื่นแต่เช้ามืด ประเภทนอนเที่ยงคืนแล้วตื่นสาย ตรงนั้นพลาดแล้ว นั่นคือไม่มีวินัย เพราะถ้านอนดึก ตอนเช้ามันไม่อยากตื่น ถึงเวลาจะตื่น มันก็รู้ตัว มันก็ไม่ยอมตื่น วินัยในเรื่องเวลาก็เสียไปแล้ว
ตรงกันข้าม ถ้านอนสัก 4 ทุ่ม ตื่นเช้ามืด ลูกหลานเราจะเป็นคนที่ มีความตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา เพราะว่าเขานอนเต็มอิ่ม พอลุกขึ้นมาก็พร้อมที่จะเตรียมตัวไปรับงาน คือการเรียน งานคืองานที่จะต้องช่วยพ่อแม่ในบ้าน หรืองาน คือออกไปทำงานนอกบ้านก็ตามที ลูกหลานของเราจะกลายเป็นคนที่มีวินัย ในเรื่องเวลาขึ้นมาโดยอัตโนมัติ
นอกจากเวลาในเรื่องของการนอน การตื่น เวลาในเรื่องของการกินอาหาร ก็เช่นกัน แม้เมื่อคืนมีงานดึก นอนดึกเป็นพิเศษ แต่ถึงอย่างนั้น ตอนนี้ถึงเวลาตื่น ลูกต้องตื่น เวลานี้ถึงเวลารับประทานอาหารเช้า ลูกก็ต้องมากินข้าวพร้อมๆ กัน ถ้ามันเพลียจริงๆ ย้อนกลับไปนอนใหม่ได้ แต่ว่าถ้าลูกไม่ตื่น ลูกก็จะเสีย ทั้งเวลา ผิดทั้งเวลาตื่น ผิดทั้งเวลาอาหาร แล้วอย่างอื่นมันจะผิดรวนไปหมด เมื่อเวลานอน เวลากินก็ตรงเวลา เพราะฉะนั้นเวลาไปโรงเรียน เวลาทำการบ้าน มันก็จะตรงเวลา ถ้าปล่อยให้ลูกนอนดึกแล้ว การบ้านไม่ได้ทำ อย่างอื่นก็รวน ก็ตามไปด้วยขี้เกียจไปโรงเรียน หนีเรียน แล้วก็ตามไปด้วยคบเพื่อนเกเร ฝึกวินัยเรื่องเวลาที่เกี่ยวกับปัจจัย 4 เวลากิน เวลานอน เวลาตื่น เวลาซักเสื้อผ้า เวลาที่จะต้องไปช่วยกันทำงานบ้าน แม้เวลานอน เวลาสวดมนต์ สวดมนต์เสร็จ เวลานี้เป็นเวลาที่มากราบขอพรจากพ่อแม่ก่อนนอน ทุกอย่างกำหนดเวลาลงไปให้หมด
สิ่งเหล่านี้ก็เป็นสิ่งที่จะต้องเคี่ยวเข็ญให้เป็นวินัยให้ดี โดยย่อวินัยหลักๆ ไว้ คือวินัยในเรื่องเวลา กับวินัยในเรื่องของการใช้เงิน ถ้าเราฝึกวินัย 2 เรื่องนี้ได้ดี เรื่องอื่นๆ มันจะถูกปรับลงตัวไปโดยไม่น่าเชื่อ แล้วก็ เราก็จะได้ลูกประเภทที่เป็นคนตรงไปตรงมาอีก เพราะว่าถ้าคนไม่ตรงเวลา คนใช้เงินไม่เป็น เขาจะมีเรื่องโกหกไปได้เยอะแยะ มีเรื่องแก้ตัวไปได้สารพัด นั่นก็คือไม่มีวินัย แต่ถ้าเราฝึกเอาไว้เลย เรื่องเวลา เรื่องการใช้เงิน หรือกำหนดงบประมาณชัดเจน สิ่งเหล่านี้ที่เราฝึกมาดี ในที่สุดจะกลายเป็นวินัยติดตัวลูกเราไป แม้เป็นผู้ใหญ่ขนาดไหน เขาก็จะมีวินัยเคร่งครัดในทุกเรื่องราวตามมาด้วย
โอวาท หลวงพ่อทัตตชีโว (คุณครูไม่เล็ก)
วันที่
ที่มา
เรียบเรียงจากรายการหลวงพ่อตอบปัญหา ทาง DMC
บทความหลวงพ่อตอบปัญหา