ใจที่หยุดไม่สมบูรณ์ สิ่งที่เป็นมลทินของใจฉายมาให้เห็น แล้วตัวก็ไม่รู้เรื่องประสบการณ์ภายใน ก็เลยเข้าใจว่าสิ่งที่เห็นนั้นเป็นจริงทั้งๆที่เห็นจริง แต่สิ่งที่เห็นนั้นไม่จริง…พระโบราณจารย์จึงไม่ให้สนใจนิมิตเลื่อนลอย โดย ๑ ให้สักแต่ว่าเห็น ๒ ถอยจิตมาคิดนิดหนึ่งว่าเห็นภาพนี้ ภาพนั้นก็หาย
แต่ภาพบางภาพซึ่งเป็นของจริงมักจะเหมาหมดว่าเป็นนิมิตเลื่อนลอย และไม่ให้เห็น เช่นภาพดวงธรรมที่เกิดขึ้นมาใสๆ แต่ไม่รู้จัก ถอยจิตขึ้นมาคิดนิดหนึ่งภาพนั้นก็หายไป ก็แปลว่าเมื่อนั่งแล้วก็ได้เท่าเดิม
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)