รักษาใจให้เหมือนบัวต้องหยาดฝน
ดวงยุบลจะแช่มชื่นแย้มขยาย
ที่อึดอัดคับแคบจะคลี่คลาย
ตัวจะหายใจจะเย็นเช่นแสงจันทร์
ตะวันธรรม
(เมื่อเราได้สวดมนต์บูชาพระรัตนตรัยกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ต่อจากนี้ไปตั้งใจเจริญสมาธิภาวนากันนะ……..)
…รวมใจหยุดนิ่งๆ นุ่มๆ อยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗
แตะเบาๆ สบายๆ ใจจะได้เคลื่อนเข้าไปสู่ภายในเอง ใจจะ
ขยาย กายก็จะขยาย ความโล่ง โปร่ง เบา สบาย หายคับแคบ
หายอึดอัดก็จะเกิดขึ้นกับเรา
พอถูกส่วนมันจะหายไปหมดเลย เหมือนเราไม่มีตัวตน
ไม่มีร่างกาย คล้ายๆ กับกลมกลืนไปกับบรรยากาศ เป็นที่โล่ง
ว่างที่ไม่มีขอบเขต แต่อุดมไปด้วยความสุข ความบริสุทธิ์ แล้ว
ใจก็จะหยุดนิ่งแน่นนุ่ม เบาสบาย
จุดเล็กๆ ใสๆ ก็จะบังเกิดขึ้นเอง เป็นความใสบริสุทธิ์ที่
เราไม่เคยเห็นมาก่อนเลย ใสเกินความใสใดๆ ในโลก เพชร
ว่าใสแล้วในยามต้องแสงที่มีประกายเจิดจ้า แต่ว่ายังสู้จุดสว่าง
ใสๆ นี้ไม่ได้เลย ถ้าเทียบกันแล้วรัตนะภายนอกเหมือนของที่
ตาย ส่วนจุดใสๆ เหมือนของที่เป็น ที่มีชีวิตชีวา
จุดสว่างนี้ คือจุดเริ่มต้นของชีวิตใหม่ในเส้นทางของพระ
อริยเจ้า เส้นทางของท่านผู้รู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอดในธรรม
ของผู้พ้นแล้ว เจนจบในโลกนี้แล้ว เจนจบในชีวิตของวัฏสงสาร
แล้ว เจนจบชีวิตที่เวียนว่ายตายเกิด ผ่านการเป็นอะไรต่ออะไร
มามากแล้ว
จุดสว่างนี้จะมาพร้อมกับความสุขที่ยิ่งใหญ่ ความบริสุทธิ์
ของใจที่เกลี้ยง จนเรารู้สึกภาคภูมิใจ ปีติใจว่า เรามีใจที่ใสบริสุทธิ์
ที่ให้ความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่กว่าความรู้สึกใดๆ ที่ผ่านมา มันเหมือน
เติมเต็มความพร่องของชีวิตให้บริบูรณ์ขึ้น
จุดใสสว่างนี้เป็นประดุจเมล็ดพันธุ์พืชของ
ชีวิต ที่รวบรวมความลับของชีวิตเอาไว้ เรื่องราว
ต่างๆ ของสรรพสัตว์และสรรพสิ่งทั้งหลายทั้ง
ปวง เหมือนเมล็ดผลไม้ เมล็ดโพธิ์เมล็ดไทร ที่
รวมทั้งราก ทั้งต้น กิ่ง ก้าน ใบ ดอก ผลของต้น
โพธิ์ต้นไทร ครอบคลุมรวบรวมความร่มรื่นของ
ต้นโพธิ์ ความร่มเย็น ร่มเงาของต้นโพธิ์ เรื่อง
ราวของต้นโพธิ์เอาไว้ทั้งหมดเลย
จุดเล็กใสภายในก็คล้ายๆ อย่างนั้น แต่ว่า
เรื่องราวภายในนั้นมันยิ่งใหญ่กว่าต้นโพธิ์ต้นไทร
มากมายนัก เรื่องภพภูมิ ภพชาติ เรื่องการเวียน
ว่ายตายเกิด เรื่องนิพพาน ภพ ๓ โลกันตร์ เรื่อง
แสนโกฏิจักรวาล อนันตจักรวาล เรื่องนิพพาน
ถอดกาย ไม่ถอดกาย เรื่องที่สุดแห่งธรรม อะไร
ต่างๆ เหล่านี้ เป็นต้น
จุดเล็กใสจะปรากฏเกิดขึ้นเมื่อใจหยุดนิ่งถูกส่วน มีความสุข
ความบริสุทธิ์ ความสว่าง ทั้งชัด ทั้งใส ทั้งสว่าง ทั้งนิ่ง ทั้งแน่น
ทั้งนุ่มนวลไปพร้อมๆ กันหมดเลย จะปรากฏเกิดขึ้นเมื่อใจเรา
นิ่ง แล้วก็จะขยายออกมาเป็นดวงใสๆ กลมรอบตัวเหมือนดวง
แก้วที่เจียระไนแล้ว จะใสเย็นสบาย มีความสุขมาก
ดวงใสๆ นั้นเป็นต้นทางไปสู่อายตนนิพพานที่พระพุทธเจ้า
พระอรหันต์ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว ผู้พ้นแล้วผ่านเส้นทางนี้
ในแนวดิ่งอย่างเดียว แต่ขยายไปทุกทิศทุกทาง กว้างขวางออก
ไปอย่างไร้ขอบเขต และในทางสายกลางนั้นเราก็จะเห็นสิ่งที่มี
อยู่แล้วในตัว เหมือนรถหลายๆ ผลัดที่ส่งต่อๆ กันไปให้ถึง
จุดหมายปลายทาง
มีทั้งดวง ทั้งกาย ชีวิตใหม่ภายในที่บริสุทธิ์บริบูรณ์เพิ่มขึ้น
ตั้งแต่กายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายพรหม กายอรูปพรหม
กายธรรมโคตรภู กายธรรมพระโสดาบัน กายธรรมพระสกทา
คามี กายธรรมพระอนาคามี กายธรรมพระอรหัต แล้วกายธรรม
ในกายธรรมอีกมากมายที่ซ้อนๆ กันอยู่ภายใน อย่างที่เราไม่รู้
เลย เพราะพญามารบดบังเอาไว้ไม่ให้รู้ แม้กระทั่งไม่รู้ตัวเองว่า
เรายังไม่รู้อะไรเลย เพื่อที่เราจะได้ไม่ขวนขวายแสวงหาความรู้
เขาบดบังเป็นชั้นๆ เข้าไปเลย ตั้งแต่กายมนุษย์หยาบก็
บดบัง ไปถึงกายมนุษย์ละเอียดก็ยังบดบังอีกระดับหนึ่ง ทิพย์
พรหม อรูปพรหม กายธรรมเป็นชั้นๆ เข้าไป กระทั่งนับชั้น
ไม่ถ้วนอยู่ภายใน
เมื่อเรามาเกิดเป็นมนุษย์ในชาติหนึ่ง เราควรจะตัดสินใจ
เลือกทางเดินที่จะให้ประโยชน์สุขแก่ชีวิตของเราดีที่สุด ให้ความ
พึงพอใจสูงสุดแก่ชีวิต ท่านผู้รู้มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอริยเจ้า
ทั้งหลาย ท่านมีบุญมีบารมีสอนตัวเอง ฝึกฝนตัวเอง ศึกษาฝึกฝน
อะไรต่างๆ เหล่านั้นมาตลอด ท่านตัดสินใจว่าชีวิตอันประเสริฐ
คือชีวิตที่เดินเข้าไปสู่เส้นทางสายกลางภายในที่เต็มเปี่ยม
ไปด้วยความสุขและความบริสุทธิ์ ความรู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอด
ในธรรมนั้นเป็นสิ่งที่ประเสริฐสุด
ดังนั้น ทุกชาติที่ผ่านๆ มาท่านจึงแสวงหาสิ่งนี้ โดยให้
โอกาสตัวเอง ตั้งแต่สละทรัพย์ สละอวัยวะ กระทั่งสละชีวิตเพื่อ
ให้เข้าถึงตรงนี้ ถึงความหยุดนิ่งอยู่ภายใน อะไรที่เป็นเครื่อง
พะรุงพะรังของชีวิตก็ปลดปล่อยมันไป เปลี่ยนแปลงสภาพสิ่ง
นั้นให้เป็นบุญเป็นบารมี ที่จะส่งเสริมเป็นพลังผลักดันให้เข้าไป
สู่เส้นทางสายกลางภายใน
เมื่อทรัพย์ที่แสวงหาเป็นเครื่องพะรุงพะรังของชีวิต ต้อง
ห่วง ต้องกังวล มีปัญหา แรงกดดัน ก็เปลี่ยนแปลงทรัพย์นั้น
เป็นอริยทรัพย์เป็นบุญเป็นกุศลไป อวัยวะและชีวิตก็ในทำนอง
เดียวกัน มุ่งแสวงหาสิ่งนี้ เพื่อเส้นทางสายกลางภายใน คือ หยุด
เป็นตัวสำเร็จ นี่แหละ
เพราะฉะนั้น ในชีวิตหนึ่งที่เกิดมาเป็นมนุษย์ เราต้องหยุด
นิ่งตรงนี้ให้ได้ แล้วเราจะพบว่าปัญหาที่เกิดขึ้นในโลกนี้เกิดขึ้น
เพราะความไม่รู้ เพราะใจมนุษย์ไม่หยุด ถ้าหยุดนิ่งแล้วจะมี
ความรู้ขึ้นมาอย่างหนึ่งว่า
สิ่งที่ยากที่สุด จะแก้ได้ด้วยวิธีการที่ง่ายที่สุด
ซึ่งเรานึกไม่ถึงเลย มันยิ่งกว่าหญ้าปากคอก ที่วัวออกจาก
คอกแล้วเดินข้ามไปเสียอีก เรามองข้ามไปนานแล้ว
ถ้าใจมวลมนุษยชาติทุกคนหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกาย
ฐานที่ ๗ ได้ เข้าถึงสันติสุขภายใน อะไรๆ ก็จะดีขึ้น เริ่มตั้งแต่
ภายในตัวของมนุษย์ทุกคนในโลกแล้วก็ขยายมาสู่โลก
ภายนอกจะสุขเย็นตั้งแต่ สัตวโลก คือ จิตใจ ขยายมาที่
ขันธโลก คือ ร่างกาย ระบบประสาท กล้ามเนื้อ สุข สดชื่น แล้ว
ก็ค่อยๆ ขยายไปสู่โอกาสโลก คือสิ่งแวดล้อม ตั้งแต่บรรยากาศ
ติดผิวหนัง อากาศในตัวช่องว่างๆ ออกไปสู่โลกภายนอก
จักรวาล ภพภูมิ แสนโกฏิจักรวาล อนันตจักรวาล ไปทั่วธาตุ
ทั่วธรรม สันติสุขก็จะเกิดขึ้นง่ายๆ อย่างนี้
วันอาทิตย์ที่ ๕ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๑
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา หนังสือง่ายแต่ลึก 2 บทที่ 14 www.dhamma01.com
น้อมกราบอนุโมทนาบุญกับโอวาท
คำสอนและธรรมทานทรงคุณค่า
จากหลวงพ่อธัมมชโย#คุณครูไม่ใหญ่
ด้วยครับ สาธุ สาธุ สาธุครับ