พรุ่งนี้วันพระ แรม 14 ค่ำเดือน 7 เราจะต้องไปเข้าวัดฟังธรรม ปฏิบัติธรรม แล้วก็บำเพ็ญบุญ
วัดใกล้บ้านเรานะจ๊ะ อย่าไปทิ้งวัดกันนะ
ทิ้งวัดก็ทิ้งบุญของเรา..ไม่ใช่ของใคร
เข้าวัดฟังธรรม ปฏิบัติธรรม บำเพ็ญบุญ ก็เป็นทางมาแห่งบุญกุศลของเรา
บุญเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขความสำเร็จในชีวิตของเราเอง
นี่เป็นเรื่องที่สำคัญนะจ๊ะ
มนุษย์สมบัติ ทิพยสมบัติ และนิพพานสมบัติ
เวลาหมดบุญเหมือนท่านเศรษฐี มีทองเยอะแยะ อยู่ๆทองเป็นถ่าน ทำเป็นเล่นไปนะ
จนกระทั่งต้องเปลี่ยนเอาถ่านมาขาย เพราะว่ามันต้องกินต้องใช้ทุกวัน
เอาถ่านมากองขายข้างๆกับที่ขายผัก แบกับดิน
ขายถ่านเพราะว่าบุญในตัวหมด
แต่ไม่ได้หมดถึงตาย หมดที่จะครอบครองทอง
แล้วก็อยู่ดีๆก็มีสาวน้อยมาชมตลาด เดินมาตกใจหมดเลย
“ลุง..ทำไมเอาทองกองไว้อย่างนี้” ด้วยตาคนมีบุญมองเห็นเป็นอีกอย่างหนึ่ง
“ไหนหละหนู ลองหยิบมาให้ลุงดูสิ”
มือของผู้มีบุญที่สั่งสมไว้ในตัว จับอะไรเป็นเงินเป็นทอง จับถ่านเป็นทอง
สาวน้อยนั้นชื่อ
กีสาโคตมี
เห็นไหมจ๊ะว่า บุญเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จของเรา พอหมดบุญเราก็หมดสิทธิ์ครอบครองทรัพย์ แม้แต่ชีวิตเรา ถ้าหมดบุญก็เอาเรื่องนะจ๊ะ
เป็นเรื่องที่สำคัญ
เพราะฉะนั้นทำไปเถิดประเสริฐนัก
พรุ่งนี้ไปวัดข้างบ้าน ใกล้ๆบ้าน หรือวัดที่เราคุ้นเคย
เตรียมไทยธรรมอย่างดีเลย อาหารหวานคาวอร่อยๆ ถวายพระเณรที่วัดใกล้ๆบ้านของเรา
และก็ต้องฟังธรรมด้วยความเคารพ แล้วก็ปฏิบัติธรรม มีอะไรเป็นทางมาแห่งบุญเราก็ลุยเลย
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)