ตำรวจ :
การนั่งสมาธิมีผลเสียบ้างไหมครับ
หลวงพ่อ :
หลวงพ่อยังไม่เคยเห็นผลเสียจากการนั่งสมาธินะ เพราะ
นั่งสมาธิแล้วสบาย มีความสุข เมื่อความสุขขยายตัวไปแล้ว มันก็
เป็นรากฐานของชีวิต ของการทำกิจกรรมทั้งปวง
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงอานิสงส์ของสมาธิกล่าวโดยสรุป
ไว้อย่างน้อย ๕ ข้อ คือ ได้ความสุข จิตเป็นหนึ่งแนบแน่น เป็นอัปปนาสมาธิ
ได้ฌาน ได้เข้าถึงกายในกายภายใน จนกระทั่งได้บรรลุธรรมไปตาม
ลำดับ หลวงพ่อยังนึกผลเสียไม่ออกเลย นอกจากนี้สมาธิยังเป็นสิ่ง
ที่จะนำไปใช้ในทุกกิจกรรมทั้งหมด
สมาธิเป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิต เราฝึกเพื่อเตรียมตัว
ในการทำสงครามศึกชิงภพนะ ตอนจะเปลี่ยนภพ เพราะทุกคน
ตายหมด ถ้าภาพสุดท้ายเป็นภาพที่ดี เราชนะ ไปสู่สุคติภพ แต่
ถ้าภาพสุดท้าย เป็นภาพไม่ดี ไปสู่อบาย อย่างนี้อันตราย
เพราะฉะนั้น หลวงพ่อถึงย้ำว่า กลับไปแล้วอย่าทิ้งการ
ปฏิบัติธรรม ไม่ว่าเราจะมีภารกิจมากเพียงไหนก็ตาม เพราะการ
งานที่เราทำอยู่ แม้ว่าเราจะทำเพื่อส่วนรวม เพื่อชาติ เพื่อเลี้ยงชีวิต
แต่จริง ๆ ปลดเกษียณแล้วเราคือตาแก่คนหนึ่งที่มีสังขารเสื่อม
ลงไปเรื่อย ๆ สักวันเราจะต้องไปนอนอยู่บนเตียงคนป่วย ตอนนั้น
ตำแหน่งหน้าที่การงาน หรืออะไรช่วยเราไม่ได้ทั้งนั้น แพทย์
พยาบาลก็ช่วยได้นิดหน่อย หมู่ญาติผู้มาเยี่ยมแค่เป็นกำลังใจ
เป็นกองเชียร์ แต่ถึงตอนนั้นเราต้องช่วยตัวเองนะ นี่คือวิชชาชีวิต
ของเรา เพื่อที่จะเอาภาพสุดท้ายก่อนที่เราจะลาโลก ถ้าได้ภาพ
สุดท้ายที่ดี เราก็ไปสุคติ ถ้าภาพสุดท้ายไม่ดี เราก็ไปทุคติ
การนั่งสมาธิมีประโยชน์มาก ซึ่งหลวงพ่อจะไม่พูดถึงเรื่อง
การคลายความเครียดในชีวิตประจำวัน แต่จะพูดถึงเรื่องจริงของ
ชีวิต เป็นเรื่องสำคัญเลย
การฝึกสมาธิ คือการขัดเกลาจิตใจของเรา ถ้าเราฝึกทุกวัน
จิตจะถูกฟอก ถูกขัด ถูกเกลา ถูกกลั่นไปเรื่อย ๆ โดยที่เราไม่รู้สึก
ตัว ใจเราจะค่อย ๆ บริสุทธิ์ขึ้น และจะมีผลต่อเราตลอดเวลา ตั้งแต่
ในชีวิตประจำวัน ก่อนปลดเกษียณ จนกระทั่งหลังปลดเกษียณแล้ว
และตอนสุดท้ายของชีวิต
เพราะฉะนั้น อย่าทิ้งการนั่งสมาธิ กลับไปทำต่อ นั่งให้
สม่ำเสมอทุกวัน ตอนนี้อาจยังเห็นคุณค่าไม่เต็มที่ เพราะยังไม่เข้าถึง
สุขจากสมาธิ ยังไม่ได้รับรสชาติตรงนี้ เพราะฉะนั้นอารมณ์ที่อยาก
จะฝึก ยังไม่มี ทั้ง ๆ เรามีเวลา แต่เราไม่มีอารมณ์ที่จะฝึก
ทุก ๆ ท่านก็เป็นเช่นเดียวกับหลวงพ่อ คือฝึกได้ยาก เพราะ
หลวงพ่อเป็นคนขี้สงสัยและเชื่อยาก ก็ต้องฝึกไปเรื่อย ๆ ล้มลุกคลุก
คลานมาตลอด กว่าจะถึงจุดที่ได้ที่พึ่งของตัวเองก็ใช้เวลาพอสมควร
เพราะฉะนั้นที่ทุกท่านมีประสบการณ์มา ก็เช่นเดียวกับหลวงพ่อ
มีประสบการณ์ในเบื้องต้น แต่ถ้าหากไม่ทิ้ง ทำต่อไปเรื่อย ๆ
ควบคู่กับชีวิตประจำวันที่เรามีภารกิจมาก แม้นอนไม่เป็นเวล่ำเวลา
ก็ตาม สักวันหนึ่งจะสมหวัง
หวังว่าทุกท่านกลับไปแล้วคงไปนั่งกันต่อ และถ้ามีโอกาส
มาส่งการบ้านหลวงพ่อนะ ไม่ว่าจะนั่งเป็นอย่างไร หลวงพ่อพร้อม
ที่จะรับฟัง และพร้อมที่จะให้คำแนะนำทุกท่าน
หลวงพ่อขออนุโมทนา ขอให้มีความสุข มีความเจริญ ให้ได้
เข้าถึงพระธรรมกาย ได้มีสรณะ ที่พึ่งภายใน มีความสุขไปทุกหน
ทุกแห่ง จงทุกประการเทอญ
๑๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๑
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา
คำตอบคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม ๑
https://www.dhamma01.com/book/48
๑๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๑