ธรรมทายาทหญิง :
เนื่องจากทุกวันนี้รถเมล์ขับซิ่งมาก
กลัวว่าเวลายืนหรือนั่งทำสมาธิแล้ว
เกิดรถเบรกกะทันหันกลัวจะไถลไปข้างหน้าเจ้าค่ะ
หลวงพ่อ :
หลวงพ่อว่า รถสมัยนั้นกับสมัยนี้มันก็เหมือน ๆ กันนะ
มีอยู่คราวหนึ่งรถชนกัน หรือเกิดอุบัติเหตุอย่างไรไม่ทราบ รถที่นั่ง
มันเข้าไปในร้านก๋วยเตี๋ยว เก้าอี้มันพับ ๆ เข้ามา แล้วมาจ่อที่ผู้หญิง
ที่นั่งข้าง ๆ เขาก็ไม่เจ็บนะ แต่เขาเป็นลมไปเลย ในรถมีคนไม่เจ็บ
อยู่ ๒ – ๓ คน มีหลวงพ่อและคนที่นั่งข้าง ๆ ส่วนกระเป๋ารถกระเด็น
หลุดไปเลย
หลวงพ่อก็แปลกใจตัวเอง ทำไมตอนนั้นเราเป็นแบบนั้น คือ
ไม่รู้สึกตื่นเต้น ตกใจอะไรเลย ใจมันนิ่ง ๆ มีความสุขอยู่ข้างใน แล้วก็ลง
จากรถไปขึ้นรถต่อมาหาคุณยายเลย ตอนนั้นก็ไม่ได้นึกอัศจรรย์นะ
แต่พอมานึกย้อนหลังแล้วแปลก ทำไมเราเป็นอย่างนี้นะ
๑๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา
คำตอบคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม ๑
https://www.dhamma01.com/book/48
๑๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑