ความปรารถนาของหลวงพ่อ คือ ตั้งใจอยากจะให้ทุกคน
ได้มานั่งสมาธิ ได้เข้าถึงธรรม อยากให้เขาเข้าถึงพระรัตนตรัย
ในตัว ซึ่งยังไม่สมหวังเลย
ที่สร้างศาสนสถานต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นพระมหาธรรมกาย
เจดีย์ มหารัตนวิหารคด สภาธรรมกายสากล มหาวิหารพระมงคล
เทพมุนี ก็เพื่อวัตถุประสงค์นี้ คือจะให้เป็นจุดรวมของผู้มีบุญได้
มาประพฤติปฏิบัติธรรมร่วมกัน
จู่ ๆ จะชวนเขาให้มานั่งหลับตา เขายังไม่เห็นประโยชน์
มักจะบอกว่า ไม่มีเวลาบ้าง ไม่ว่างบ้าง คอยให้พร้อมก่อนบ้าง
ดูเหมือนจะเป็นสูตรสำเร็จเลย ไปที่ไหนก็จะได้ยินอย่างนี้
หลวงพ่อก็ต้องมองหาโปรเจกต์ที่จะรวมคนผู้มีบุญที่ลงมา
เกิดตั้งเยอะแยะให้มารวมกัน เพื่อกระตุ้นให้เกิดความตื่นตัวใน
การประพฤติปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกาย ก็ต้องหาสิ่งที่เขา
สามารถทำกันได้ง่าย ๆ ก่อน มีความรู้สึกว่าง่าย ไม่อย่างนั้นก็จะ
ถูกครอบงำด้วยการทำมาหากิน กับการสนุกสนานเพลิดเพลิน
จนกระทั่งมองไม่เห็นการสร้างบารมี
ทุก ๆ โปรเจกต์ที่ตั้งขึ้นจุดประสงค์ก็เพื่อต้องการให้เขา
ปฏิบัติธรรม
โดยเริ่มต้นจากการสร้างมหาทานบารมีก่อน ซึ่งเขาจะมี
ความรู้สึกว่าง่าย และพอมาถึงแล้ว ก็จะได้รับการแนะนำเรื่องการ
รักษาศีล ได้ฟังธรรมะในพระไตรปิฎก สิ่งที่ควรรู้ และที่สำคัญ คือ
การปฏิบัติธรรม ที่จะให้เข้าถึงพระธรรมกาย ให้เขารู้ว่า ในตัวมี
พระธรรมกายอยู่นะ เป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุด สิ่งอื่นไม่ใช่ และ
เป็นที่รวมแห่งความปรารถนาที่ทุกคนกำลังแสวงหา ซึ่งรวมประชุม
อยู่ที่พระธรรมกายในตัวนั่นแหละ ไม่ได้อยู่ที่ไหนเลย เขาจะได้รับ
ความรู้ตรงนี้กัน
๑๙ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๕
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา
คำตอบคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม ๑
https://www.dhamma01.com/book/48
๑๙ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๕