มีคนถามว่า ทำไมต้องสร้างวัดใหญ่ ที่สร้างใหญ่ ๆ ก็สร้าง
ให้เขานะ ลำพังตัวเองอยู่เล็ก ๆ แต่ที่สร้างใหญ่ เพราะคนมาเยอะ
สร้างเล็ก ๆ สถานที่ไม่พอรองรับ เขาต้องไปนั่งตากแดด ตากฝน
ตั้งแต่ศาลาจาตุมหาราชิกาในวัด จุได้ ๕๐๐ คน ก็คิดว่าจะ
เอาแค่นั้น ก็มากัน ๕,๐๐๐ คน ก็ต้องไปเช่าเต็นท์เป็น ๑๐๐ เต็นท์มา
เรียงต่อ ๆ กัน อยู่ใต้เต็นท์มันก็ไม่ค่อยสบาย ทั้งร้อน ทั้งอบ แต่เขาก็
มากัน จนกระทั่งล้นเต็นท์อีก เอากลดไปปัก นั่งในกลด เอาร่มชูชีพ
ที่เขาไม่ใช้แล้วมากาง ก็อยู่กันไปอย่างนั้น เห็นแล้วก็สงสารพุทธ
บริษัทญาติโยมที่เขารักการปฏิบัติธรรมต้องมาลำบาก ตากแดด
ตากลม ตากฝน แต่ทำไมเขามากันได้ ก็คิดจะอนุเคราะห์เขา
ต่อมาก็ขยับมาสร้างสภาหลังคาจาก จุได้ ๑๐ ,๐๐๐ คน
สร้างคร่อมเนื้อที่ ๑๐ ไร่ คิดว่าแค่นี้น่าจะพอ แต่ตอนหลังเต็ม
อีกแล้ว ก็น่าปีติยินดีนะ ที่เห็นพุทธบริษัท ๔ ทั้งพระภิกษุ สามเณร
อุบาสก อุบาสิกาทั่วประเทศสนใจการปฏิบัติธรรมมาก อยากมา
ศึกษาธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อยากเข้าถึงพระในตัว
เพราะครูไม่ใหญ่ก็เฝ้าเพียรบอกว่า ในตัวของเรามีพระรัตนตรัย
เรียกว่า “พระธรรมกาย” พุทธรัตนะสวยงามมาก เขาก็เกิดการตื่น
ตัวกันทั้งพระภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา คราวนี้มากันใหญ่
เลย จะมาปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายในตัว
ต่อมาล้นอีกแล้ว ภาพเดิมกลับมาใหม่ ต้องไปเช่าเต็นท์
มาเรียงต่อกันยาวเป็นพรืดอีก เพราะงานบุญใหญ่คนมาประมาณ
๓๐ ,๐๐๐ คน แต่สภาหลังคาจากจุได้แค่ ๑๐ ,๐๐๐ คน การที่จะเรียน
ธรรมะ จะปฏิบัติธรรมให้ได้ดี สถานที่ต้องสัปปายะ ต้องสบาย ๆ
เหมือนผู้มีบุญที่ไปปฏิบัติธรรมที่เชียงใหม่ สถานที่สัปปายะ
บรรยากาศสบาย ๆ อย่างกับเทพบุตรเทพธิดาจุติมาสร้างบารมี
แต่พอนั่งใต้เต็นท์ทั้งอบ ทั้งร้อน ทั้งฝุ่น บางทีฝนก็มา ๓ ฤดูเลย
เอายังไงดี
อัธยาศัยของคุณยายท่านจะสมถะ สันโดษ มักน้อย ชอบ
นั่งหลับตา ท่านบอก “พอทีเถอะท่าน อย่าสร้างอีกเลย ท่านมานั่ง
หลับตาดีกว่า” แต่พอเห็นครูไม่ใหญ่จะสงเคราะห์ญาติโยม ท่าน
ก็ตามใจ ตอนหลังท่านอ่อนใจบอกว่า “ก็แล้วแต่ท่าน” แล้วก็ลงมือ
ช่วยเต็มที่ แล้วท่านไปแอบกระซิบกับหลวงพ่อทัตตชีโว “อีกหน่อย
แก่แล้วหมดแรงก็เลิกเองแหละ” เอ้อ รู้สึกจะเป็นอย่างนั้น
ต่อมาก็ได้มาสร้างสภาธรรมกายสากลหลังนี้ สร้างคราวนี้
สร้างใหญ่ให้สะใจไปเลย มี ๒ ชั้น จุคนได้ ๓๐๐ ,๐๐๐ ขึ้น สร้าง
ครอบสนามหลวง สนามหลวงมีเนื้อที่ ๗๐ ไร่ เราสร้าง ๑๐๐ ไร่เศษ
คิดว่าแค่นี้เพียงพอ ต่อมาพอถึงวันงานบุญใหญ่ล้นอีกแล้ว ก็ไม่รู้
จะทำยังไง สงสารปนปีติ สงสารกลัวเขาจะตากแดด ตากลม
ปีติใจว่า ชาวพุทธสนใจการปฏิบัติธรรม เพราะเหตุนี้จึงสร้างชิ้น
สุดท้าย มหารัตนวิหารคดรอบพระมหาธรรมกายเจดีย์ ส่วนตรง
ลานธรรมจุได้สักล้านคน
หลังจากนี้ขยายธรรมะทางจานดาวธรรมดีกว่า พูดผ่านจาน
ดาวธรรม (สัญญาณโทรทัศน์ผ่านจานดาวเทียม ช่อง DMC) ชักชวน
ผู้มีบุญมานั่งธรรมะพร้อมกันทางจานดาวธรรม ส่วนวันอาทิตย์
ผู้ที่ไม่ติดภารกิจอะไร ก็มานั่งธรรมะด้วยกันที่วัดก็ทำกันมาอย่างนี้
102.ไม่ชอบมาวัดพระธรรมกายเพราะคนเยอะ
บางคนบอกว่า ไม่อยากมาวัดพระธรรมกายเพราะคนเยอะ
ก็แล้วแต่รสนิยม ใครชอบวัดไหนก็ไปวัดนั้น ซึ่งก็ยังมีหลายวัดนะ
วัดร้าง ไม่มีคน วัดนั้นคนน้อย ชอบวัดไหน เราก็ไปวัดนั้น แต่
การที่คนเยอะ เราควรจะดีใจว่า ชาวพุทธเกิดการตื่นตัวมาศึกษา
คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะถ้ามาเห็นบรรยากาศ
ของวัดพระธรรมกาย เราจะเห็นว่า แม้คนเยอะ แต่เขาเงียบ สงบ
เวลานั่งธรรมะ เราได้ยินเสียงนกคุยกันในท้องเลยนะ (เสียงท้องร้อง)
แสดงว่า เงียบมาก คนมาเยอะ แต่เหมือนคน ๆ เดียว
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา
คำตอบคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม ๑
https://www.dhamma01.com/book/48