17. นาคหลวง
การได้เป็นนาคหลวง คือการได้รับพระราชทานอุปสมบทจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ซึ่งเป็นสิ่งที่ได้ยากอย่างยิ่ง เมื่อได้รับพระราชทานแล้ว ก็หมายความว่าบัดนี้เราได้เป็นข้าราชการของพระองค์ด้วย จะต้องอุทิศตนรับใช้สนองพระองค์ในด้านพระพุทธศาสนาจนกว่าชีวิตจะหาไม่
พระรูปใดที่สมเด็จบรมบพิตรพระราชสมภารเจ้า ทรงอัญชลีบูชาแล้ว แสดงว่าทรงยอมรับว่าองค์นี้เป็นเนื้อนาบุญ เพราะฉะนั้นลูกเณรต้องรักษาเกียรติอันนี้เอาไว้ให้ดี รักษาบุญลาภเอาไว้ให้ดียิ่งกว่าชีวิต เมื่อเป็นนาคหลวงแล้วจะต้องมีคุณธรรมสูงขึ้นตามไปด้วย สิ่งใดที่จะทำให้คุณธรรมสูงขึ้น เป็นพระที่สมบูรณ์ขึ้น ก็ให้ลูกทำสิ่งนั้น สิ่งใดที่จะทำให้ตกต่ำก็พึงเว้นเสีย ให้ตั้งใจทำสิ่งนี้ให้ดี จะได้เป็นที่ปลื้มปีติโสมนัสแด่พระองค์ท่านและทุกๆ คน
การทำความดีนั้น ความดีก็เกิดขึ้นแก่ตัวของเราเป็นอันดับแรก ส่วนคนอื่นก็มีส่วนที่จะรองรับกันถัดๆ มา เพราะฉะนั้นลูกต้องรักษาความดีนี้ให้ยิ่งๆ ขึ้นไป อย่าให้ตกต่ำลงมา ชีวิตตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ให้ลูกยึดแบบของหลวงพ่อวัดปากน้ำภาษีเจริญ ที่ท่านปฏิบัติเป็นแบบแผนไว้ให้เป็นอย่างดี คือเมื่อท่านบวชได้วันหนึ่ง รุ่งขึ้นอีกวันหนึ่งก็ปฏิบัติธรรมเรื่อยไป ไม่เคยขาดเลยแม้แต่วันเดียว จนกระทั่งหมดอายุขัย เป็นแบบอย่างที่ดีที่ลูกจะต้องยึดถือเอาไว้เป็นแบบฉบับ ย่ำเท้าตามท่าน ท่านก้าวเท้าซ้าย เราก็ก้าวเท้าซ้าย ท่านย่างเท้าขวา เราก็ย่างเท้าขวา เดินตามรอยท่านไป ทับรอยเท้ากันไปเลย จะได้เป็นเนื้อนาบุญของโลก เป็นประโยชน์ต่อชาวโลกทั้งหลาย
ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ภารกิจของลูกเกี่ยวกับการศึกษาพระปริยัติธรรมได้สิ้นสุดไปในระดับหนึ่งแล้ว สิ่งที่ลูกจะต้องทำต่อไปก็คือ นำสิ่งที่ได้ศึกษาเล่าเรียนจากพระปริยัติธรรมนั้นมาสอนตัวของเราเอง ให้เป็นพระที่สมบูรณ์เป็นพระอริยเจ้าต่อไป ให้สมกับพุทธประสงค์ ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสั่งสอนเอาไว้
๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๐
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา
หนังสือ พ่อสอนลูก
www.dhamma01.com/book/1
๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๐