ยืมเงินทำบุญ
การที่ไม่มีเงินแต่อยากทำบุญมาก และไปขอยืมเงินเขามาทำบุญเป็นการทำถูกหรือไม่ และการทำแบบนี้ บุญจะเกิดกับเราทันทีที่ทำ หรือจะเกิดตอนที่เราใช้หนี้เขาหมดแล้วสมบัติที่จะบังเกิดกับเราในกรณีนี้จะมีเงื่อนไขอย่างไรหรือไม่
ส่วนอีกกรณีหนึ่งเขาเต็มใจให้เรายืมเงินทำบุญ แต่ภายหลังเรายังไม่มีเงินไปใช้เขาสักที เขาก็เลยยกหนี้ให้ ผมสงสัยว่า ตอนสมบัติเกิดกับเรา จะมีข้อแม้เงื่อนไขอย่างไร
คุณครูไม่ใหญ่ :
การที่ไม่มีเงินแต่อยากทำบุญมากแล้วไปขอยืมเงินเขามาทำบุญนั้น ถือว่ายังทำไม่ถูกหลักวิชชาอย่างสมบูรณ์ เพราะยังเบียดเบียนตนเองอยู่ จะถูกหลักวิชชาต้องไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น ยกเว้นเรารู้ตัวว่าเราสามารถใช้คืนเขาได้ และเราได้คืนเขาด้วยเช่น เราไม่ได้นำเงินมาจากที่บ้าน จึงขอยืมคนที่มาวัดด้วยกันเพื่อมาทำบุญก่อน กลับบ้านเราก็เอาไปใช้คืนเขา อย่างนี้ได้ แต่ไม่ใช่เรารู้ว่าเราไม่มีเงินใช้คืนเขา แต่ก็ไปขอยืมเขา ถ้าขอลืมอย่างนี้ก็ไม่ถูกหลัก
บุญจะเกิดขึ้นทันทีที่ทำ แม้ว่าจะเป็นเงินที่เราขอยืมมาก็ตาม แต่ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย เพราะเรายังไม่ได้ใช้คืนเขา ต่อเมื่อใช้คืนเขาจึงจะได้เต็มเม็ดเต็มหน่วย ถือว่าเป็นเงินของเรา
การขอยืมเงินเขาไปทำบุญ ถ้าไม่ใช้คืนเขา เราก็จะกลายเป็นหนี้เขา เพราะเราทำบุญไปแล้ว บุญได้เกิดขึ้นแล้ว เวลาสมบัติเกิดขึ้นกับเรา ก็จะมีเหตุให้ไม่อาจจะใช้สมบัติได้ เช่นถูกยึด ถูกจี้ ถูกปล้น น้ำท่วม ไฟไหม้ มันจะมีเหตุให้ไม่อาจใช้สมบัติได้ เช่น ถูกรางวัลที่ ๑ แต่ช็อกตาย แต่ถ้าใช้คืนเขา เวลาสมบัติเกิดขึ้นก็สามารถใช้สมบัตินั้นได้อย่างเต็มที่ เพราะเป็นบุญของเรา
เขาเต็มใจให้เรายืมเงินมาทำบุญ แต่ภายหลังเราก็ไม่มีเงินใช้คืนเขาสักที คือ เราก็อยากใช้คืนแต่มันก็ไม่มี เขาสงสารก็เลยยกหนี้ให้ เมื่อบุญส่งผลก็จะได้เกิดใต้ใบบุญเขาคือ จะมีกินมีใช้ก็ต้องไปเป็นบริวารเขา
๒๙ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๘
พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา https://www.dhamma01.com/book/11
ต้นฉบับ หนังสือ ที่นี่มีคำตอบ ๑
กลับสู่
สารบัญ หนังสือที่นี่มีคำตอบ