ข้าศึกมากไม่สำคัญ สำคัญลูกต้องชนะ
บวชเป็นพระแล้ว ให้ทำอย่างพระเดชพระคุณหลวงปู่พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) พระผู้ปราบมาร บวชวันหนึ่งรุ่งขึ้นอีกวันหนึ่งก็ปฏิบัติธรรมเรื่อยมา ลูกตั้งใจดีที่บวชอุทิศชีวิต เป็นสิ่งที่บังเกิดขึ้นได้ยากในโลก เฉพาะผู้มีบุญ บารมีมาก ๆ ที่สั่งสมมาอย่างดีหลายภพหลาย ชาติแล้วเท่านั้น จึงจะเกิดจิตสำนึกกระตุ้นเตือนให้รู้สึกอยากบวชตลอดชีวิต มนุษย์เทวดาทั้งหลายต่างอนุโมทนา
เฉกเช่นเดียวกับพระบรมโพธิสัตว์ ปรารถนาจะเป็นพระพุทธเจ้า พระองค์ตั้งเป้า หมายแล้วทำตามมโนปณิธานนั้นโดยเอาชีวิตเป็นเดิมพัน สละทรัพย์ตั้งแต่เล็ก ๆ น้อย ๆ จนถึงสมบัติจักรพรรดิ สละอวัยวะ ชีวิต แม้บุตร ภรรยา ใครอยากได้อะไรก็เอาไป เรียกได้ว่า สละทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะฉะนั้นลูกต้องตั้งใจเอาชีวิตเป็นเดิมพันให้เหมือนพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา
ลูกตั้งใจบวชอุทิศชีวิต ตอนนี้ชีวิตลูกเป็นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ใช่ของเราแล้ว ลูกยังอยู่ในวัยที่แข็งแรงสดชื่น ให้ตั้งใจศึกษา พระธรรมวินัยให้ดี ให้แตกฉานเพื่อนำไปสู่การปฏิบัติ
เมื่อลูกประกาศ “บวชตลอดชีวิต” ก็มีข้าศึกแล้ว เหมือนลงสนามรบ ข้าศึกจะมีมากแค่ไหนไม่สำคัญ สำคัญลูกต้องชนะมัน ต้องห่างจากสิ่งที่เป็นข้าศึกต่อกุศลและพรหมจรรย์ทั้งกายและใจ ถ้าใกล้เพราะมีภารกิจ อย่าชิด ไม่ชิด ทั้งกายและใจ เพราะผู้ที่ตั้งใจอย่างนี้แต่ไปไม่ตลอดก็มี เหมือนตั้งใจจะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้เป็นก็เยอะ ไม่ได้เป็นก็เยอะ ทุกพระองค์ต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพัน เพราะฉะนั้นลูกต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพัน
ในสนามรบ มีข้าศึก มีผู้พ่าย มีอย่างนี้อยู่เรื่อย ๆ ทั้ง ๆ ที่จุดเริ่มต้นก็ตั้งใจดี แต่ไม่ได้ดีอย่างที่ตั้งใจ เพราะฉะนั้นลูกต้องรู้จักข้าศึกอะไรที่เป็นข้าศึกต่อการกุศลและพรหมจรรย์ พระอุปัชฌาย์ท่านสอนกัมมัฏฐาน ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เป็นสิ่งที่เห็นได้ง่ายด้วยตา ไม่ต้องไป ดูของคนอื่น ดูของเรา ไม่สะอาดอย่างไรเรารู้ ร่างกายเราเป็นที่กำเนิดของเหม็น ที่ต้องอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ใส่ของหอมเพราะตัวเราเหม็น ไม่คิดก็ไม่ได้อะไร คิดไม่ได้เพราะไม่ได้คิด เพราะฉะนั้นต้องคิด ไม่ใช่ฟังเป็นพิธีกรรมเท่านั้น นั่นท่านให้อาวุธเราไว้ต่อสู้กับข้าศึก
ในสนามรบ มีผู้เพลี่ยงพล้ำ มีผู้ชนะ ลูกเลือกเอา จะเป็นอย่างไหน พันธุ์อย่างลูกเกิดยาก เพราะฉะนั้นสิ่งที่ได้จากพระอุปัชฌาย์ต้องนึกทบทวนบ่อย ๆ ตอกย้ำให้เหมือนตอกตะปู ตอกทีเดียวไม่ได้ ต้องตอกบ่อย ๆ ต้องบอกตัวเองทุกวัน “บวชตลอดชีวิต” เป็นพระอย่างเดียว มุ่งไปสู่พระภายใน องค์เดียวไม่พอ ต้องเข้าไปให้หนาแน่น ต้องเห็นข้าศึกตัวจริงให้ได้ สตรีสตางค์เป็นข้าศึกตัวปลอม
ถ้าลูกรบชนะศึก รุ่นน้องที่ตามมาในภายหลังไม่ว่าจะอายุมากหรือน้อยจะเดินตามรอย ลูกถูกยกระดับจากธงในตลาดเป็นธงชัยสู่ยอดเสา เป็นตัวอย่างของผู้ชนะ ลูกจะเป็นผู้แพ้หรือผู้ชนะ นับจากนี้ไป เวลาหลวงพ่อมีไม่มาก อย่าให้หลวงพ่อปลื้มฟรีนะ ให้หลวงพ่อได้ปลื้มตลอดชาติ
รักษามโนปณิธานเอาไว้ให้ดี ต้องชนะพ่ายไม่ได้ ดูพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ เป็นหลัก ถ้าไม่ทันก็ดูพระมหาเถระ ถ้าไม่ทันก็เอา ตัวเราเป็นหลัก ไปตั้งหลักให้ดี อย่าให้เทวดาอนุโมทนาฟรี วันใดที่ลูกเข้าถึงธรรม ไปดูเทวดาอนุโมทนาจริง หรือหลวงพ่อพูดลอย ๆ หรืออนุโมทนาจริง เขาอนุโมทนากันอย่างไร ถึงวันนั้นลูกจะได้เห็นลูกอยู่ในสายตาเขาตลอด อย่าคิดว่าเราอยู่ตามลำพัง ถ้าคิดได้อย่างนี้ลูกเอาตัวรอด ถ้าคิดว่าลูกอยู่ตามลำพังลูกพ่ายแล้ว ลูกต้องจัดอยู่ในผู้ชนะ ไม่ใช่ผู้แพ้ น้อง ๆ จะตามมาอีกมาก ที่เอาลูกเป็นธงชัย รุ่นสืบต่อ คือ ลูก ๆ ทั้งหลาย อย่าให้สร้างกันเหนื่อยฟรี มันเหนื่อยทั้งทีม ต้องมีการสืบทอดอย่างมีคุณภาพ เขารุ่นสร้างวัด ของลูกรุ่นสร้างโลก ถ้าบวชได้หลาย ๆ ชั้น ลูกจะเข้าใจ
หลวงพ่อชื่นใจ ดีใจมากเลยที่ลูกบวช ลูกเณรจะเป็นกำลังสาคัญของพระพุทธศาสนา และเป็นกำลังใจให้แก่สังฆมณฑลด้วย บุญจากการบวชจะถึงกับโยมพ่อโยมแม่ มนุษย์และเทวดาทั้งหลาย จะเป็นตัวอย่างแก่น้องเณรรุ่นต่อ ๆ ไป ให้ลูกเณรตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเองให้ดี จะทำให้บวชสองชั้นได้ในวันเวลาที่เหลืออยู่นะลูกนะ
พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา https://www.dhamma01.com/book/17
ต้นฉบับ หนังสือ ที่นี่มีคำตอบ ๗
กลับสู่
สารบัญ หนังสือที่นี่มีคำตอบ