ช่วงนี้เป็นเทศกาลบุญกฐิน เป็นเทศกาลที่ทุกคนต่างมีจิตเป็นกุศลร่วมกัน พอมนุษย์เกิดโกลาหลด้วยบุญที่จะทอดกฐิน สมมติใครจะตั้งกองกฐินขึ้นมา ภุมเทวา รุกขเทวา อากาสเทวา ที่เขาดูแลในเขตนั้นๆ เขาจะคุยกัน ชื่นชมอนุโมทนา และจะประกาศชื่อกันเลย บอกชื่อนี้ นามสกุลนี้ ที่อยู่นี้ แล้วบุญกุศลที่ทำ เขาจะโจษต่อๆ กันไปเลย ไปถึงชั้นจาตุมหาราชิกา ถึงดาวดึงส์ ไปยามา ยามารับทราบ ก็โจษไปถึงดุสิตา นิมมานรดี ปรนิมมิตวสวัตดี ถึงพรหมแต่ละชั้นขึ้นไปเรื่อยๆ
เสียงมนุษย์ดังไม่เท่าเสียงเทวดา เทวดาโจษกันทีเกิดโกลาหลเลย ซึ่งหากมนุษย์ไปเห็นเทวดาโกลาหลแล้วจะตื่นเต้น อากัปกิริยาอาการที่เขาชื่นบาน ผิวพรรณวรรณะมีรัศมีเปล่งออกมา ของมนุษย์รัศมียังไม่ออก แต่พอจะมองออกทางแววตาได้บ้าง หรือผิวพรรณวรรณะผุดผ่อง แต่ไม่ถึงกับเปล่งรัศมีออกมาแบบเทวดา
โดยเฉพาะผู้นำบุญที่ทำบุญเต็มที่ ผู้ทำบุญก็ทำเต็มกำลัง แล้วก็เตรียมตัวอย่างถูกหลักวิชชา ทั้งก่อนทำ กำลังทำก็ปลื้มใจ ยังไม่ถึงวันกฐินก็ปลื้มใจกันแล้ว ใจใสกันแล้ว ตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรมกันด้วยจิตที่เบิกบาน แช่มชื่น
เพราะฉะนั้น บุญเกิดขึ้นแล้ว ชาวสวรรค์เขาโจษกันแล้ว กระหึ่มกันไปเลย ใครที่ถวายแล้ว บุญก็เกิดขึ้นเต็มที่ แล้วก็เกิดไปเรื่อยๆ ใครที่เตรียมจะถวายบุญก็ทยอยกันไป
แต่ผู้ถวายแล้วจะได้บุญมากกว่าเต็มที่ในช่วงนี้ ถวายแล้วปลื้ม บุญก็ยิ่งทับทวีเข้าไปอีก คือเพิ่มเติมจากเดิมต่อๆ กันไปเลย ดวงบุญต่อๆ กันเหมือนสายแห่งบุญ ใส บริสุทธิ์ เป็นสายสมบัติเชื่อมมาติดตรงกลาง สว่างไสว
การที่เราทุ่มเทสร้างบุญกันอย่างเต็มที่เต็มกำลัง โดยไม่คำนึงถึงอุปสรรคใดๆ ในภาวะที่เศรษฐกิจตกต่ำ สภาวะแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวย ทั้งทำด้วยตนเองและทำหน้าที่ผู้นำบุญ บุญยิ่งเกิดขึ้นทับทวี เวลาสมบัติใหญ่เกิดขึ้นมา เราจะคาดไม่ถึงเลย
รูปสมบัติเกิดขึ้น..ก็คาดไม่ถึง
ทรัพย์สมบัติเกิดขึ้น..ก็คาดไม่ถึง
คุณสมบัติเกิดขึ้น..ก็คาดไม่ถึง
ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข มรรคผลนิพพาน
เกิดขึ้น..ก็คาดไม่ถึง
วิมานสมบัติเกิดขึ้นในสุคติโลกสวรรค์ เราก็คาดไม่ถึงว่า ทำไมจึงมีผลอะไรขนาดนั้น นึกแล้วชื่นอกชื่นใจ
ไม่อายเทวดาไหนเลย
ในเมืองมนุษย์เราอาจจะปกปิดบางสิ่งได้ รวยอาจจะทำเป็นไม่รวยได้ ไม่รวยอาจจะสร้างภาพให้รวยได้ แต่พอไปถึงโลกสวรรค์ ตรงนั้นปิดไม่อยู่ รัศมีกับบริวารสมบัติจะปรากฏให้เราเห็น เพราะฉะนั้นชีวิตในปรโลกไม่มีอะไรกำบัง เราประกอบเหตุอย่างไร ผลก็จะเป็นอย่างนั้น
หลวงพ่อชื่นใจนะลูกนะ ที่ลูกทุกคนมีความตั้งใจที่จะเป็นคนดี ตั้งใจที่จะทำความดีอย่างเต็มกำลังที่จะให้สมบูรณ์ที่สุด ทั้งทาน ทั้งศีล ทั้งภาวนา เพราะฉะนั้นทำกันต่อไปนะ
๗ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๕
พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา https://www.dhamma01.com/book/90
ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 1 สิ่งที่ต้องสั่งสมคือบุญกุศล
กลับสู่
สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่