อานิสงส์ของการถวายธง
อานิสงส์ของการถวายธง ทุกชีวิตที่เกิดมา ล้วนบ่ายหน้าไปสู่ความตาย ตั้งแต่วันแรกที่ลืมตามาดูโลก ความตายก็พร้อมจะเกิดขึ้นกับเราได้ตลอดเวลา บัณฑิตนักปราชญ์ผู้มีปัญญามองเห็นว่าความตายไม่ใช่เรื่องที่น่ากลัว ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย เป็นเพียงการย้ายที่อยู่ไปสู่ภพภูมิที่เหมาะสมกับบุญบารมีหรือบาปอกุศลที่ได้ทำไว้เมื่อครั้งที่เป็นมนุษย์ ผู้มีบุญมากจะย้ายที่อยู่ไปสุคติโลกสวรรค์ ส่วนผู้ทำบาปไว้มากก็ต้องไปอยู่ในอบายภูมิ เสวยวิบากกรรมในมหานรก หากเราไม่ยอมตาย มีเพียงวิธีเดียวเท่านั้น คือ ต้องไม่กลับมาเกิดอีก โดยทำใจหยุดใจนิ่ง เข้ากลางของกลางเรื่อยไปไม่ถอนถอย จนได้บรรลุกายธรรมอรหัต กำจัดกิเลสอาสวะให้หมดสิ้นไป หากทำได้เช่นนี้ เราย่อมหลุดพ้นจากวังวนของสังสารวัฏได้อย่างแน่นอน * มีวาระแห่งสุภาษิตที่ใน อุปวาณเถราปทาน ความว่า “กรรมที่เรากระทำเมื่อแสนกัปที่แล้ว ให้ผลแก่เราในที่นี้ เราได้เผากิเลสของเราแล้ว ดุจกำลังลูกศรพ้นจากแล่งไป ในแสนกัปแต่กัปนี้ เราได้ทำกรรมใดไว้ ด้วยผลแห่งกรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการถวายธง คุณวิเศษเหล่านี้คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และอภิญญา ๖ เราได้ทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว” บุคลใดทำกรรมเช่นใดไว้ บุคลนั้นย่อมต้องรับผลของกรรมนั้น ทุกการกระทำเราสั่งสมไว้ จะติดตามตัวเราเหมือนเงาตามตัว หากมีโอกาสสร้างบุญผลแห่งบุญย่อมส่งผลดีไปทุกภพทุกชาติ ดังเช่นถ้อยคำที่ยกมากล่าวข้างต้นนั้น เป็นผลแห่งการทำความดีของนักสร้างบารมีในกาลก่อน …