ธรรมะเพื่อประชาชน

อานิสงส์ถวายดอกไม้หอม (พระจุนทอรหันตเถระ)      การทำตนให้พ้นจากอาสวกิเลส ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์เข้าถึงอายตนนิพพานนั้น เป็นเป้าหมายอันสูงสุดของการเกิดมาเป็นมนุษย์ แต่กว่าที่จะเข้าถึงความเต็มเปี่ยมของชีวิตเช่นนั้นได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย  ต้องมีหัวใจของพระบรมโพธิสัตว์ ผู้มุ่งมั่นในการสร้างบารมีอย่างเต็มที่ ในใจมีเพียงการสร้างบารมีเท่านั้น เพราะนักสร้างบารมีผู้มีหัวใจเต็มเปี่ยมด้วยการสร้างบารมี ย่อมตระหนักว่า การสร้างบุญบารมี คือ ภารกิจที่สำคัญที่สุด เพราะบุญที่เราสั่งสมนี้จะเป็นเครื่องสนับสนุนให้เราบรรลุวัตถุประสงค์ของชีวิต บนเส้นทางแห่งการเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏ  ชีวิตเราจะดำเนินไปอย่างสะดวกสบาย และได้สร้างบุญบารมีต่อไปเป็นบุญต่อบุญไม่มีที่สิ้นสุด จนกระทั่งได้บรรลุถึงเป้าหมายอันสูงสุดของชีวิตได้ มีพุทธพจน์ที่พระสิทธัตถสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสเอาไว้ว่า      “ผู้ใดได้ถวายดอกไม้มีค่า มีกลิ่นหอมฟุ้งแก่เรา เราจักพยากรณ์ผู้นั้น ท่านทั้งหลายจงฟังเรากล่าว บุคคลผู้นี้เคลื่อนจากโลกนี้แล้ว  จักแวดล้อมด้วยหมู่เทวดา เกลื่อนกล่นด้วยดอกมะลิ  จักไปสู่เทวโลก ภพของบุคคลนั้นสูงเสียดฟ้า สำเร็จด้วยทองและแก้วมณี วิมานทั้งหลายอันเกิดด้วยบุญกรรมจักปรากฏ เขาจักได้เสวยเทวรัชสมบัติ ๗๔ ครั้ง จักแวดล้อมด้วยนางอัปสร เสวยสมบัติ จักได้เป็นพระราชาในแผ่นดินครอบครองพสุธา ๓๐๐ ครั้ง จักได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๗๕ จักเป็นใหญ่กว่ามนุษย์  เสวยบุญนั้นประกอบด้วยกรรมของตน ไม่ไปสู่วินิบาตนรก”      การบูชาบุคคลที่ควรบูชา บูชาถูกเนื้อนาบุญด้วยอามิสบูชา แม้ว่าจะบูชาด้วยสิ่งเพียงเล็กน้อยในสายตาของชนทั้งหลาย  แต่เมื่อทำถูกเนื้อนาบุญอันยอดเยี่ยมแล้วไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย เป็นมหานิสงส์ที่ไม่มีประมาณ เป็นบุญใหญ่ติดตัวไปข้ามภพข้ามชาติ เหมือนพุทธพยากรณ์ของพระพุทธเจ้าองค์เก่าก่อน …

อานิสงส์ถวายดอกไม้หอม Read More »

อานิสงส์ถวายดอกอ้อ (นางกินนรีถวายดอกอ้อแด่พระปัจเจกพุทธเจ้า ชาติสุดท้ายเป็นพระอรหันต์ ปุณณาเถรี)      พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราทั้งหลาย พระองค์ได้สร้างบารมีมายาวนาน กว่าที่จะได้ตรัสรู้เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า พระพุทธองค์ทรงมีจิตใจเด็ดเดี่ยวมุ่งมั่นที่จะทำความดีอย่างยิ่งยวด ไม่มีข้อแม้ ข้ออ้าง หรือเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น ท่านสร้างบารมีจนกระทั่งบารมีเต็มเปี่ยมครบถ้วนบริบูรณ์ พวกเราทั้งหลายควรจะดูแบบอย่างของพระบรมครูของพวกเรา แล้วตั้งใจดำเนินตามรอยบาทพระศาสดาให้เต็มที่ โดยเฉพาะการนำใจของเรา ให้เข้าสู่เส้นทางสายกลาง อันเป็นเส้นทางเอกสายเดียวของพระอริยเจ้า ด้วยการหยุดใจที่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด ซึ่งเป็นฐานสำเร็จของชีวิต ที่จะนำพาชีวิตของเราให้เข้าถึงพระนิพพานได้อย่างแท้จริง * มีวาระแห่งภาษิตที่ตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย เถรีคาถา ความว่า      “ดูก่อนนางปุณณา เธอจงเต็มไปด้วยธรรมทั้งหลาย เหมือนพระจันทร์เพ็ญวันขึ้น ๑๕ ค่ำ เธอจงทำลายกองแห่งความมืด ด้วยปัญญาอันบริบูรณ์เถิด”      การเกิดมาในสังสารวัฏเป็นชีวิตที่ต้องอาศัยปัญญา เพราะหนทางแห่งชีวิตนั้นมีแต่อันตรายต่างๆ นานัปการ โดยเฉพาะอันตรายจากอบายภูมิ ซึ่งเป็นสิ่งที่ถ่วงให้เราเสียเวลาอย่างมาก ในการที่จะเข้าถึงพระนิพพาน เพราะเมื่อสรรพสัตว์ทั้งหลายพลัดตกลงไปสู่อบาย ชีวิตต้องตกอยู่ท่ามกลางความมืดที่ทุกข์ทรมาน ต้องก้มหน้าก้มตาชดใช้กรรมต่อไปจนกว่าผลแห่งบาปอกุศลนั้นจะหมดสิ้น      การทำตนให้เต็มเปี่ยมด้วยกุศลธรรมซึ่งเป็นธรรมที่สะอาดบริสุทธิ์ เป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่ง ในการที่จะประคับประคองตนเองให้เข้าถึงฝั่งแห่งพระนิพพาน เหมือนพระดำรัสที่พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสเตือน นางสิกขมานาท่านหนึ่ง ที่มีนามว่า ปุณณา ผู้ที่เตรียมตัวสละเพศฆราวาสออกบวช มาถือศีล …

อานิสงส์ถวายดอกอ้อ Read More »

อานิสงส์ถวายเครื่องอัฏฐบริขาร (พระปิลินทวัจฉเถระ)      ทรัพย์สมบัติในโลกนี้เป็นเพียงเสบียงในการสร้างบารมี และมีไว้เพื่อหล่อเลี้ยงสังขารให้ดำรงอยู่ได้  ส่วนอริยทรัพย์เป็นทรัพย์อันประเสริฐที่จะส่งผลให้ได้รูปสมบัติ โภคสมบัติ คุณสมบัติ ตลอดจนสวรรค์สมบัติและนิพพานสมบัติในภพภูมิที่ได้ไปบังเกิด เป็นสิ่งที่นักปราชญ์บัณฑิตทั้งหลายมีพระพุทธเจ้าเป็นต้น ทรงสรรเสริญและแนะนำให้สั่งสมไว้ เพราะอริยทรัพย์เป็นสหายหรือมิตรแท้ในการเดินทางไกลในสังสารวัฏ  จะติดตามตัวเราไปเหมือนเงาตามตัว  ซึ่งอริยทรัพย์จะเกิดขึ้นได้ต้องอาศัยการสั่งสมบุญอย่างเดียวเท่านั้น มีวาระพระบาลีที่กล่าวไว้ใน ขุททกนิกาย ชาดกว่า      “มหาสมุทรไม่อิ่มด้วยน้ำที่ไหลมาจากทุกทิศทุกทาง  ไฟไม่อิ่มด้วยเชื้อ  พระราชาไม่ทรงอิ่มด้วยราชสมบัติ  คนพาลไม่อิ่มด้วยบาป  หญิงไม่อิ่มด้วยของ ๓ อย่าง คือ เมถุนธรรม เครื่องประดับ  และการคลอดบุตร  พราหมณ์ไม่อิ่มด้วยมนต์  ผู้ได้ฌานไม่อิ่มด้วยวิหารสมาบัติ คือการเข้าฌาน  พระเสขะไม่อิ่มด้วยการสละออกในการให้ทาน  ผู้มักน้อยไม่อิ่มด้วยธุดงค์คุณ ผู้เริ่มทำความเพียรไม่อิ่มด้วยการปรารภความเพียร ผู้แสดงธรรม คือนักเทศน์ไม่อิ่มด้วยการสนทนาธรรม ผู้กล้าหาญไม่อิ่มด้วยบริษัท  ผู้มีความศรัทธาไม่อิ่มด้วยการอุปัฏฐากพระสงฆ์  ทายกไม่อิ่มด้วยการบริจาค  บัณฑิตไม่อิ่มด้วยการฟังธรรม บริษัท ๔ ไม่อิ่มในการเฝ้าพระพุทธเจ้า”      ในโลกนี้มีสิ่งที่ไม่รู้จักอิ่มไม่รู้จักเบื่อมากมาย คือจะเติมเท่าไรก็ไม่เต็ม  มีความพร่องอยู่ตลอดเวลา  ซึ่งมีทั้งสิ่งที่ดีและไม่ดี  ดังที่หลวงพ่อได้ยกมากล่าวไว้ในเบื้องต้น ของบางอย่างแม้ไม่เคยอิ่มแต่ก็ไม่เป็นโทษ และนำแต่ความสุขสวัสดีมาให้  แต่ความไม่อิ่มที่เกิดขึ้นด้วยอำนาจแห่งตัณหาที่เข้ามาครอบงำจิตใจ นับเป็นมหันตภัยอันใหญ่หลวง ยิ่งสนองยิ่งนำพาใจให้ตกต่ำ …

อานิสงส์ถวายเครื่องอัฏฐบริขาร Read More »

อานิสงส์สมาทานศีล ๕ (ลูกเรือ 700 คนสมาทานศีลตอนเรือล่ม      ความสุขเป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา และจำเป็นอย่างยิ่งต่อการดำเนินชีวิตของมนุษย์ทุกๆคน เพราะหากกายและใจไม่มีความสุขแล้ว ไม่ว่าจะทำภารกิจการงานใด  ก็ยากจะประสบความสำเร็จได้  ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของเราที่จะแสวงหาความสุขที่แท้จริงให้ตัวเอง  ในเมื่อร่างกายยังต้องชำระล้างให้สะอาดทุกวัน จิตใจก็จำเป็นต้องมีการชำระให้สะอาด และบริสุทธิ์ผ่องใสทุกวันเช่นกัน  ใจที่ผ่องใสย่อมนำความสุขมาให้  และยังเป็นทางมาแห่งมหากุศล เป็นเครื่องนำพาสัตว์โลกไปสู่สุคติภูมิ และนำทุกชีวิตไปสู่เป้าหมายอันสูงสุดคืออายตนนิพพาน  ดังนั้น เราต้องหมั่นเจริญสมาธิภาวนา หมั่นฝึกฝนอบรมใจของเราให้หยุดนิ่ง ให้บริสุทธิ์ผ่องใส เพื่อจะได้เข้าถึงความสุขที่แท้จริง และเข้าถึงเป้าหมายอันสูงสุดของชีวิตกันทุกคน มีวาระพระบาลีใน อิฏฐสูตร ความว่า      “ดูก่อนคฤหบดี  ธรรม ๕ ประการที่น่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ  หาได้โดยยากในโลก  ๕ ประการเป็นไฉน  คือ อายุ วรรณะ สุข ยศ และสวรรค์  ดูก่อนคฤหบดี  ธรรม ๕ ประการนี้แล น่าใคร่ น่าพอใจ หาได้โดยยากในโลก  เรามิได้กล่าวว่าจะพึงได้ เพราะเหตุแห่งความอ้อนวอน หรือเพราะเหตุแห่งความปรารถนา  ถ้าธรรม …

อานิสงส์สมาทานศีล 5 Read More »

อานิสงส์แห่งความยึดมั่นในศีล (พระอินทร์กับนางสุชาดา)      ความสุข ความสบายใจ เป็นยอดปรารถนาของสรรพสัตว์ทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่  จะดำรงอยู่ในสถานะใดก็ตาม ล้วนแสวงหาความสุขกันทั้งสิ้น  ความสุขในโลกที่เจอะเจอกันอยู่นั้น  เป็นความสุขที่มีทุกข์เจือปนทั้งสิ้น เป็นสิ่งไม่จีรังยั่งยืนอะไร  เป็นแต่เพียงให้เพลิดเพลินไปวันๆ เท่านั้น  แต่ผู้เข้าถึงความสุขที่แท้จริง ซึ่งเป็นความสุขที่เที่ยงแท้ถาวร ที่เรียกว่าเอกันตบรมสุขนั้น  ในอดีตก็มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระอริยเจ้าทั้งหลาย ท่านเข้าถึงกันมามากมายแล้ว  พวกเราก็สามารถเข้าถึงได้  ถ้าหากมีความเพียรพยายามในการฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งเป็นประจำสมํ่าเสมอ  และก็ปฏิบัติตรงตามร่องรอยคำสอนของพระบรมศาสดา มีวาระพระบาลีที่ปรากฏใน ขุททกนิกาย เถรคาถาว่า                          “อาทิ สีลํ ปติฏฺฐา จ   กลฺยาณานญฺจ มาตุกํ                      ปมุขํ สพฺพธมฺมานํ     ตสฺมา สีลํ วิโสธเย      ศีลเป็นเบื้องต้น เป็นที่ตั้งอาศัย เป็นประดุจมารดาผู้ให้กำเนิด คุณงามความดีทั้งหลาย  เป็นประมุขแห่งกุศลธรรมทั้งปวง เพราะฉะนั้น นรชนพึงชำระศีลของตนให้บริสุทธิ์เถิด”      ผู้มีศีลบริสุทธิ์  แสดงถึงจิตใจที่งดงาม  มีความสุข สดชื่นเบิกบาน  อาจหาญร่าเริงอยู่เป็นนิตย์  ไม่มีความกังวลหรือความคิดเบียดเบียนผู้อื่น  ย่อมเป็นผู้ที่มนุษย์และเทวดาต่างก็ชื่นชม …

อานิสงส์แห่งความยึดมั่นในศีล Read More »

อานิสงส์ถวายน้ำอ้อย (สุธัมมาเทพบุตรอดีตคนเฝ้าไร่อ้อย)      โลกใบนี้เป็นอาณาจักรแห่งความรู้ ที่คอยให้มนุษย์มาศึกษาค้นคว้า ใครจะศึกษาวิชาใด มากน้อยขนาดไหนก็ได้ เพราะขึ้นชื่อว่าการศึกษา ย่อมเป็นสิ่งที่มีคุณค่าต่อชีวิตเสมอ เพียงแต่ว่าจะมีสักกี่คนที่รู้ว่า สุดยอดของวิชาความรู้มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น นั่นคือวิชาความจริงของชีวิต เป็นวิชาที่หากใครยังไม่ได้มาศึกษา ต้องถือว่าตลอดชีวิตที่ผ่านมานั้น ว่างเปล่าจากประโยชน์ ทั้งประโยชน์ในปัจจุบันและประโยชน์ในสัมปรายภพ เป็นชีวิตที่น่าเสียดายที่สุด วิชาความจริงของชีวิต คือการประพฤติธรรม ฝึกใจให้บริสุทธิ์หยุดนิ่ง ให้เข้าถึงพระธรรมกายภายใน อันจะนำมาซึ่งปัญญาที่สว่างไสว และใจที่เปี่ยมด้วยพลังเปี่ยมด้วยความสุข วิชาของชีวิตเป็นวิชาที่เราต้องใส่ใจขวนขวายเรียนรู้ให้ได้เป็นอันดับรก เพราะวิชานี้ คือวิชาเพื่อการดับทุกข์นั่นเอง หากมีวิชานี้ติดตัวไป ย่อมปลอดภัยทั้งภัยในปัจจุบันและภัยในสังสารวัฏอย่างแน่นอน มีวาระพระบาลีที่ปรากฏใน ขุททกนิกาย เถรคาถา ว่า “อโมฆํ ทิวสํ กยิรา      อปฺเปน พหุเกน วา ยํ ยํ วิวหเต รตฺติ        ตทูนนฺตสฺส ชีวิตํฯ        ควรทำวันและคืนไม่ให้เปล่าประโยชน์ จะน้อยหรือมากก็ตาม เพราะวันคืนผ่านบุคคลใดไปแล้ว ชีวิตของบุคคลนั้นย่อมพร่องจากประโยชน์นั้น”      เวลาในชีวิตของมนุษย์นั้นมีอยู่จำกัด เมื่อหมดแล้วก็หมดเลย ไม่มีการต่อเวลา ชีวิตเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน …

อานิสงส์ถวายน้ำอ้อย Read More »

อานิสงส์ถวายอาหารบิณฑบาต (อภิรูปนันทาเถรี ผู้รักสวยรักงาม บรรลุอรหันต์ด้วยอสุภภาวนา)      การเจริญสมาธิภาวนาเป็นภารกิจหลักของตัวเรา และมนุษย์ทุกๆ คนในโลก ที่จะต้องฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง ถ้าเราหยุดใจได้สนิท หยุดในหยุดลงตรงกลางของกลางธรรมภายในไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเข้าไปถึงที่สุดของกลาง คือ พระธรรมกายที่ละเอียดที่สุด ก็จะยิ่งเพิ่มพูนความบริสุทธิ์บริบูรณ์ขึ้นทุกๆ วัน การทำอย่างนี้เป็นวัตถุประสงค์หลักของเรานักสร้างบารมีทั้งหลาย ที่เกิดมาสร้างบารมี ในใจของเราจะต้องมีความมุ่งมั่น ที่จะทำตนให้เข้าไปถึงกายธรรมภายใน ดังนั้น ให้ขยันหมั่นเพียรในการประพฤติปฏิบัติธรรม เพื่อเป็นการสั่งสมบุญบารมีของเรา ให้ตั้งใจปฏิบัติธรรมกันให้ดี      มีวาระแห่งพระภาษิตที่ตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย เถรีคาถา ความว่า      “ดูก่อนนันทา เธอจงเห็นร่างกายอันกระดูก ๓๐๐ ท่อน ยกขึ้นแล้ว อันกระสับกระส่าย ไม่สะอาดเปื่อยเน่า จงอบรมจิตให้ตั้งมั่น มีอารมณ์เดียว ด้วยอสุภภาวนา อนึ่ง เธอจงอบรมจิตอันหานิมิตมิได้ ละเสียซึ่งอนุสัยคือมานะ เพราะการละมานะได้นั้น เธอจักเป็นผู้สงบเที่ยวไป”      พระคาถานี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสกับสาวิกาท่านหนึ่ง ให้รู้แจ้งเห็นจริงถึงความไม่จีรังยั่งยืนของสังขารร่างกาย เพื่อที่จะคลายความยึดมั่นถือมั่น  มุ่งเข้าสู่ภายใน ทำตนให้บริสุทธิ์ผ่องใส เข้าถึงกายธรรมอรหัตที่เที่ยงแท้ถาวร เมื่อเข้าถึงอย่างนี้ได้ก็เท่ากับว่า ชีวิตได้เข้าถึงความเต็มเปี่ยมที่สมบูรณ์ที่สุด …

อานิสงส์ถวายอาหารบิณฑบาต Read More »

อานิสงส์ถวายพวงมาลัย      ดวงใจที่สะอาดบริสุทธิ์ หยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เป็นใจที่มีพลานุภาพมหาศาล สามารถที่จะยังความปรารถนาให้สำเร็จได้ และจะดำเนินเข้าสู่ชีวิตอันประเสริฐ คือ เส้นทางสายกลางได้อย่างง่ายดาย ทางสายกลางนี้เป็นเส้นทางที่พระอริยเจ้าทั้งหลาย ดำเนินเข้าไปจนกระทั่งหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะทั้งปวง ใจที่หยุดนิ่งดีแล้วเท่านั้น จึงจะอยู่ในเส้นทางสายนี้ได้ และจะเข้าถึงความสุขที่เที่ยงแท้ถาวรอันเป็นอมตะ ไม่มีทุกข์เจือปนเลย การทำใจให้หยุดนิ่งนี้ จึงเป็นสิ่งสำคัญยิ่งของมนุษย์ทุกๆคนที่จะต้องประพฤติปฏิบัติ ดังนั้นให้ทุกท่านหมั่นทำใจหยุดใจนิ่งกันทุกๆวัน มีวาระพระบาลีที่ปรากฏอยู่ใน ปภัสสรวิมาน ความว่า      “ทวยเทพผู้มีศรัทธา คือ เชื่อในพระพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ และสังฆรัตนะ  ย่อมรุ่งโรจน์กว่าดิฉัน โดยอายุ ยศ สิริ ทวยเทพเหล่าอื่นผู้มีศรัทธาก็ยิ่งยวดกว่า โดยอำนาจ วรรณะ และมีฤทธิ์มากกว่าดิฉัน”      ถ้อยคำที่หลวงพ่อนำมากล่าวอันปรากฏอยู่ในพระคาถานี้ ไม่ใช่ถ้อยคำของบุคคลธรรมดา แต่เป็นคำกล่าวของนักสร้างบารมีท่านหนึ่ง ซึ่งกล่าวออกมาในทำนองที่แสดงความเสียดายอยู่ในใจลึกๆ ที่เมื่อครั้งตนเองมีโอกาสสร้างบารมีอยู่นั้น ไม่ได้เพิ่มพูนบารมีให้กับตัวเองอย่างเต็มที่ ได้ปล่อยโอกาสให้ผ่านไปแล้วก็มาเปล่งถ้อยคำแสดงความเสียดายในภายหลัง แต่ก็เป็นคำกล่าวที่ยืนยันหนักแน่นเช่นเดียวกันว่า  ใครก็ตามที่มีศรัทธามั่นคงในพระรัตนตรัยแล้ว ผู้นั้นก็ย่อมจะรุ่งเรืองด้วยบุญบารมีอย่างไม่มีประมาณ      * เหตุการณ์ที่หลวงพ่อกล่าวถึงนี้ ได้เกิดขึ้นเมื่อครั้งสมัยพุทธกาล  ตอนนั้นพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ที่กรุงราชคฤห์ พร้อมด้วยพระอริยสาวกเป็นจำนวนมาก ก็ได้อาศัยอยู่ในกรุงราชคฤห์พร้อมกับพระบรมศาสดา ประชาชนในกรุงราชคฤห์ …

อานิสงส์ถวายพวงมาลัย Read More »

อานิสงส์ถวายประทีป (พระเอกทีปิยเถระ)      มนุษย์มีความแตกต่างกันในหลายๆสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นอุปนิสัยใจคอ สติปัญญา  ความรู้ ความสามารถ ชีวิตความเป็นอยู่ เนื่องจากตาละคนได้รับการหล่อหลอมมาต่างกัน อีกทั้งสิ่งที่สั่งสมมาในอดีตก็ไม่เหมือนกัน  เพราะมีบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ฉากหลัง ทำให้เกิดความแตกต่างกัน  สิ่งนั้นก็คือบุญและบาป ซึ่งเราจะเข้าใจหรือไปรู้ไปเห็นสิ่งเหล่านี้ได้  ต่อเมื่อเข้าถึงธรรมกาย และได้ศึกษาวิชชาธรรมกายจึงจะรู้เห็นสิ่งเหล่านี้ได้แจ่มแจ้ง นี่คือความลึกซึ้งของพระพุทธศาสนา ที่เป็นสุดยอดของความรู้ทั้งปวง จะทำให้เรารู้เห็นเรื่องภพภูมิ เรื่องกฎแห่งกรรมได้อย่างละเอียดลึกซึ้ง ความรู้ชนิดนี้  เป็นความรู้อันบริสุทธิ์ที่กำลังรอคอยผู้มีบุญให้มาพิสูจน์ ขอเพียงหยุดใจให้ได้  เมื่อหยุดใจได้ก็สามารถรู้ได้ และช่วยให้เราพ้นทุกข์ได้อีก มีพุทธพจน์บทหนึ่งที่มาในมงคลสูตรว่า  “ปูชา จ ปูชนียานํ  เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ การบูชาบุคคลผู้ควรบูชาเป็นมงคลอย่างยิ่ง”      การบูชา คือการแสดงออกในลักษณะของความเลื่อมใสศรัทธา มีการยกย่องเชิดชู ทั้งทางกาย วาจาและใจ ด้วยความนอบน้อมทั้งต่อหน้าและลับหลัง  การแสดงต่อหน้า เป็นการแสดงออกถึงความเคารพและตระหนักในคุณธรรมความดีของบุคคลที่เราบูชาอย่างจริงใจ  ส่วนการแสดงอาการบูชาลับหลัง เป็นการเตือนใจตัวเราเอง  ให้ผูกใจไว้กับคุณธรรมอันสูงส่งของท่าน ก่อให้เกิดความรู้สึกอยากจะฝึกตัวให้ได้อย่างท่าน เป็นการยกใจของเราให้สูงขึ้นเรื่อยๆ  การบูชาเป็นกุศโลบายในการฝึกฝนใจที่ยังหยาบกระด้าง  ยังไม่อาจยอมรับคุณธรรมของใคร ให้กลับกลายเป็นผู้มีอัธยาศัยอ่อนโยน  ใจละเอียดอ่อนและนุ่มนวลตามท่านด้วย      โดยเฉพาะการได้บูชาบุคคลผู้ควรบูชา  ผู้กระทำการบูชาย่อมได้รับสิ่งที่เป็นสิริมงคลเข้ามาสู่ตัว  เพราะผู้บูชาย่อมได้รับการบูชาตอบ  การเลือกนับถือและบูชาบุคคลที่ควรบูชากราบไหว้ …

อานิสงส์ถวายประทีป Read More »

อานิสงส์ถวายผ้าไตร ๑ แสนผืน (การตั้งความปรารถนาของมหาโกฏฐิตเถระผู้เลิศในด้านปฏิสัมภิทา)      ชีวิตของเราเกิดมาเพื่อสร้างบารมี  และเป็นความโชคดีอย่างยิ่ง ที่ได้เกิดมาภายใต้ร่มเงาบวรพระพุทธศาสนา ได้พบหลักธรรมอันประเสริฐของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำให้เรามีหลักในการดำเนินชีวิตอย่างถูกต้อง  เพื่อมุ่งไปสู่เป้าหมายอันสูงสุดของชีวิตคืออายตนนิพพาน และขณะกำลังสร้างบารมีเพื่อไปสู่เป้าหมายนั้น  เราต้องอดทนต่อสู้ เอาชนะกิเลสอาสวะที่มาครอบงำจิตใจ ซึ่งเป็นอุปสรรคในการสร้างบารมี  ดังนั้น ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่  ขอให้ทุกลมหายใจเป็นไปเพื่อการสร้างบารมี  อย่าได้ท้อแท้และเบื่อหน่ายในการสร้างบารมี ต่อเมื่อเราหมั่นฝึกฝนอบรมใจให้ใสสะอาดบริสุทธิ์หยุดนิ่งเป็นประจำสม่ำเสมอ  เราก็จะไม่เพลี่ยงพลํ้าต่อกระแสกิเลสทั้งหลายดังนั้น  การเจริญสมาธิภาวนาจึงเป็นหนทางที่ดีที่สุดเพื่อมุ่งสู่ความหลุดพ้นจากทุกข์ ไปสู่อายตนนิพพาน มหาโกฏฐิตเถระได้เปล่งอุทานในผลแห่งทานที่ท่านได้รับว่า      “เราได้เสวยสมบัติในเทวโลกถึง ๓๐๐ ครั้ง  ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๕๐๐ ครั้ง และเป็นพระราชาประเทศราชอันไพบูลย์ โดยเวลาสุดจะคณานับ  เพราะการถวายทานด้วยศรัทธานั้น  เราจึงเป็นผู้ถึงความสุขในทุกภพ  เราท่องเที่ยวไปในสองภพเท่านั้น คือในเทวดาและมนุษย์ คติอื่นเราไม่รู้จัก  นี้เป็นผลแห่งกรรมที่สั่งสมไว้ดี  เราเกิดแต่ในสองตระกูล คือตระกูลกษัตริย์ และตระกูลพราหมณ์ หาเกิดในตระกูลต่ำทรามไม่ นี้เป็นผลแห่งกรรมที่สั่งสมไว้ดีแล้ว”      ผลแห่งบุญที่ทำถูกเนื้อนาบุญและทำถูกหลักวิชานั้น เป็นเรื่องอจินไตย ส่งผลยิ่งใหญ่ไพศาล แม้ผู้มีรู้มีญาณทั้งหลายก็ยากจะคำนวณว่า บุญที่ได้ทำถูกทักขิไณยบุคคลนั้นมีประมาณเท่าใด จะส่งผลเป็นความสุขและความสำเร็จให้อย่างไรบ้าง  ดังนั้น ในครั้งนี้เราจะมารับฟังเรื่องราวการสร้างบารมีของท่านมหาโกฏฐิตเถระ ว่าท่านได้ทำบุญใหญ่อะไรไว้ในอดีต  ชีวิตในสังสารวัฏจึงได้เป็นใหญ่  …

อานิสงส์ถวายผ้าไตร ๑ แสนผืน Read More »

อานิสงส์ถวายยารักษาโรค (ตำนานเด็กในท้องปลา พระพากุละเถระ เอตทัคคะด้านผู้มีอาพาทน้อย อายุยืน 160 ปี)      สิ่งที่เป็นบ่อเกิดแห่งความสุข และความสำเร็จในชีวิต คือบุญกุศลที่เราได้ทำไว้อย่างดีแล้ว บุญจะเป็นเครื่องสนับสนุนให้ได้บรรลุวัตถุประสงค์ของชีวิต การที่เราจะเข้าถึงความเป็นเศรษฐี มหาเศรษฐีได้ก็เพราะบุญ จะเข้าถึงความเป็นพระราชา เป็นพระเจ้าจักรพรรดิได้ก็เพราะบุญ จะเข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้า เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า หรือเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ก็เพราะบุญ  บุญจึงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดต่อชีวิตของเรา ยิ่งถ้าเราหมั่นชำระกาย วาจา ใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์อยู่เสมอ ก็จะเป็นเหตุให้เราได้เข้าถึงความเต็มเปี่ยมของชีวิต คือเข้าถึงพระธรรมกายได้อย่างรวดเร็ว พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน สุทัตตสูตร ว่า   “บุคคลใดให้โภชนาหาร แก่ปฏิคาหกผู้มีศีล ผู้บริโภคของที่คนอื่น  ให้โดยเคารพตามกาลอันควร บุคคลนั้นชื่อว่าให้ฐานะ ๔ ประการ  คืออายุ วรรณะ สุขะ  พละ  นรชนผู้ให้อายุ ให้วรรณะ ให้สุขะ ให้พละ  จะไปบังเกิดในภพใดๆ ย่อมเป็นผู้อายุยืน  มียศ ในภพนั้นๆ”      มนุษย์ส่วนใหญ่เห็นว่า ความสุขและความสำเร็จในชีวิตที่ตนได้มานั้น  เกิดจากความรู้ความสามารถของตน ที่ได้ทุ่มเทให้กับหน้าที่การงาน อาศัยความขยันหมั่นเพียรไม่ลดละ …

อานิสงส์ถวายยารักษาโรค Read More »

อานิสงส์ถวายมะม่วง (ถวายมะม่วงของพระราชาแด่พระโมคคัลลานะโดยเอาชีวิตเป็นเดิมพัน)        โลกมนุษย์เป็นดินแดนแห่งการสร้างบุญและบาป แล้วแต่ผู้ใดจะเลือกเส้นทางใด เพราะโลกมนุษย์เป็นสถานที่ที่สามารถสร้างบารมีได้เต็มที่  หากประมาทก็อาจพลั้งพลาดไปทำบาปอกุศลได้เสมอ เราจะต้องใช้ชีวิตในแต่ละวันให้ผ่านไปอย่างมีคุณค่า เหมือนชีวิตของพระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลาย ที่ท่านเกิดมาสร้างบารมีอย่างเดียว เราควรดำรงชีวิตให้ถูกต้องร่องรอยตามท่าน เพื่อจะได้ทำพระนิพพานให้แจ้งตามท่านไปด้วย * มีวาระแห่งสุภาษิตใน ผลทายกวิมาน ความว่า      “ผู้มีจิตเลื่อมใส เมื่อได้ถวายทานในหมู่แห่งภิกษุผู้ปฏิบัติตรง  ย่อมได้ผลอันไพบูลย์ ผู้นั้นแล ย่อมไปสู่สวรรค์ บันเทิงอยู่ในสวรรค์ชั้นไตรทิพย์ เสวยผลบุญอันไพบูลย์ เพราะเหตุนั้นแล มนุษย์ผู้ต้องการความสุข  ปรารถนาความสุขอันเป็นทิพย์ หรือปรารถนามนุษย์สมบัติอันเลิศ  ควรถวายทานเป็นนิตย์ทีเดียว”      ทานบารมี เป็นบารมีแรกในบารมีทั้ง ๑๐ ทัศ เป็นสิ่งที่มีความจำเป็นอย่างยิ่ง เพราะเป็นบ่อเกิดแห่งมหาสมบัติทั้งหลาย ที่จะต้องเอาไว้ใช้สร้างบารมีในภพชาตินั้นๆ  และยังเป็นรากฐานเบื้องต้นในการที่จะทำให้สร้างบารมีอย่างอื่นได้อย่างสะดวกสบาย  ไม่ต้องวิตกกังวลเรื่องปัจจัยสี่ ไม่ต้องลำบากในการหาเลี้ยงชีพ  เพราะบุญที่เกิดจากการสร้างมหาทานบารมี จะคอยหล่อเลี้ยงและอำนวยประโยชน์สุขให้ตลอดเวลา      นักสร้างบารมีทั้งหลายในอดีตจึงสร้างทานบารมีก่อน แม้แต่พระเดชพระคุณ  พระมงคลเทพมุนี หลวงปู่วัดปากนํ้าภาษีเจริญ ครูบาอาจารย์ของเรา ท่านได้กล่าวไว้ชัดเจนว่า จะสร้างบารมีอะไรก็สร้างไปเถิด แต่อย่าลืมการสร้างทานบารมี  ผลแห่งทานบารมีนี้มีมากมาย ในครั้งนี้ หลวงพ่อขอยกตัวอย่างนักสร้างบารมีในสมัยพุทธกาล …

อานิสงส์ถวายมะม่วง Read More »

อานิสงส์ถวายผลพุทรา (พระคยากัสสปะเถระ)      บัณฑิตทั้งหลาย ไม่ว่าจะในอดีต ปัจจุบัน หรือในอนาคตก็ตาม จะมีลักษณะเด่นอยู่อย่างที่เหมือนกันคือ รักในการสั่งสมบุญ จะไม่มองข้ามบุญเล็กบุญน้อย มองว่าทุกบุญมีความสำคัญต่อตัวเอง จะเป็นประโยชน์ทั้งในปัจจุบัน ประโยชน์ในสัมปรายภพ และประโยชน์อย่างสูงสุดคือการได้บรรลุมรรคผลนิพพาน  แล้วรีบขวนขวายตั้งใจสร้างบุญอย่างเต็มที่        บางครั้งแม้วัตถุทานจะไม่พร้อม แต่เมื่อถึงคราวมีเนื้อนาบุญมาอยู่ตรงหน้า  อย่างน้อยที่สุดก็ทำความศรัทธาเลื่อมใสให้บังเกิดขึ้นภายในใจ  มองลึกเข้าไปว่า ท่านเป็นอู่แห่งทะเลบุญที่ควรจะเอาบุญกับท่านให้เต็มที่ ทั้งบุญหยาบบุญละเอียด ก็ทำให้เต็มที่  จนกระทั่งวันที่เรารู้ด้วยตัวของเราเองว่า กิเลสทั้งหลายไม่สามารถจะมาครอบงำใจของเราได้แล้ว  วันนั้นแหละจะเป็นวันแห่งชัยชนะของเรา  แต่ก่อนที่จะถึงวันนั้น เราก็ต้องเริ่มทำวันนี้ให้ดีเสียก่อนและทำอย่างสมํ่าเสมอ  ด้วยการทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา  อย่างที่บัณฑิตทั้งหลายท่านทำกัน มีวาระแห่งธรรมภาษิตที่มาใน ขุททกนิกายเถราปทาน ว่า      “เราไม่เห็นวัตถุใดๆ ที่เราจะหามาถวายได้ เราได้เห็นผลพุทราที่สุกแล้วเพียงอย่างเดียว แล้วได้ระลึกถึงพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด เรายินดี ได้เข้าไปเฝ้าพระพุทธเจ้าพระนามว่าสิขี  แล้วได้ถวายผลพุทราสุกแด่พระองค์ผู้เป็นเนื้อนาบุญ  เป็นนักปราชญ์ด้วยใจอันผ่องใส  ในกัปนี้เอง  เพราะเราได้ถวายผลพุทราสุกใด  ในกาลนั้น  ด้วยการถวายผลพุทราสุกนั้น  เราไม่รู้จักทุคติเลย  นี้เป็นผลแห่งการถวายผลพุทรา  เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว  คำสอนของพระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว”      ผลของการกระทำความดีอาจจะผลิดอกออกผลช้าบ้างในบางครั้ง  …

อานิสงส์ถวายผลพุทรา Read More »

อานิสงส์ต้อนรับดี (พระเจ้าปเสนทิโกศลกับคุณสมบัติของทานบดีที่ดี)      การสร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นกับโลกนั้น ไม่ใช่เรื่องเพ้อฝันแต่เป็นสิ่งที่เป็นไปได้ เพราะพระธรรมกายมี อยู่แล้วในตัว ของมนุษย์ทุกๆ คน ไม่ว่าจะเป็นชาติไหนภาษาไหน ศาสนาไหน หรือเผ่าพันธุ์ใดก็ตาม ขึ้นชื่อว่ามนุษย์ทุกคนเข้าถึงได้ทั้งนั้น วิธีที่ จะทำให้เกิดสันติภาพแก่ โลก เราจะต้องเริ่มต้นจากตัวเราก่อน โดยการสร้างสันติสุขภายในให้บังเกิดขึ้น ฝึกใจของเราให้หยุดนิ่ง ให้เข้าถึง พระธรรมกายภายใน เมื่อเข้าถึงแล้ว ความสุข ความบริสุทธิ์ ความเบิก บาน ก็จะแผ่ขยายออกไป กลั่นบรรยากาศและทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัว ให้ สะอาดบริสุทธิ์ขึ้นไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งแผ่คลุมไปทั่วทั้งโลก เมื่อ ความแตกต่างหมดไป สันติสุขทั้งภายนอกและภายในก็จะบังเกิดขึ้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสไว้ในคาถาธรรมบทว่า      “ตระกูลที่ประกอบด้วยองค์ ๙ เหล่านี้ คือเขาต้อนรับด้วยความพอใจ อภิวาทด้วยความพอใจ ให้อาสนะด้วยความพอใจ ไม่ซ่อนของที่มี อยู่ เมื่อของมีมาก ก็ให้มาก เมื่อมีของประณีต ก็ให้ของประณีต ให้โดยเคารพ ไม่ให้โดยไม่เคารพ เข้าไปนั่งใกล้เพื่อฟังธรรม เมื่อกล่าวธรรมอยู่ เขาก็ยินดีในธรรมเทศนา …

อานิสงส์ต้อนรับดี Read More »

อานิสงส์ขอน้อยให้มาก (การตั้งความปรารถนาของพระธัมมทินนาเถรีเอตทัคคะด้านธรรมกถึก )      จุดมุหมายสูงสุดในการสร้างบารมี คือ การทำกาย วาจา ใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์ จะบริสุทธิ์ได้ต้องทำใจหยุดในหยุดตรงกลางของกลางพระธรรมกายไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเข้าไปถึงที่สุดของกลาง  ตรงนี้เป็นจุดหมายที่สำคัญมาก เพราะจะทำให้เราหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะทั้งหลายได้ แต่กว่าจะเข้าถึงตรงนี้ได้ ก็ต้องอาศัยบุญบารมีที่เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ กอปรกับความเพียรอันกลั่นกล้า ไม่ท้อแท้ใจในการประพฤติปฏิบัติธรรม  สักวันหนึ่งเราจะสมปรารถนา เข้าถึงฝั่งแห่งพระนิพพาน ได้เสวยเอกันตบรมสุข มีวาระแห่งภาษิตที่ปรากฏอยู่ใน ขุททกนิกาย เถรีคาถา ความว่า “ฉนฺทชาตา อวสายี        มนสา จ ผุฏฺฐา  สิยา กาเมสุ อปฺปฏิพทฺธจิตฺตา     อุทฺธํโสตาติ วุจฺจติ       ผู้ที่เกิดฉันทะมีที่สุด พึงถูกต้องพระนิพพานด้วยใจ ผู้ที่มีจิตไม่ปฏิพัทธ์ในกามทั้งหลายท่านเรียกว่า มีกระแสในเบื้องบน”       ผู้ที่มีใจสูงส่งมุ่งตรงต่อพระนิพพานอยู่ตลอดเวลา ดังเช่นพระอริยเจ้าทั้งหลาย ท่านเรียกว่ามีจิตตกกระแสของพระนิพพาน ถ้าจิตใจยังหมกมุ่นอยู่กับเบญจกามคุณ ก็ไม่สามารถถอนตนขึ้นจากหล่ม เพื่อย่างขึ้นสู่พระนิพพานอันเป็นแดนเกษมได้  ผู้ที่จะเข้าถึงพระนิพพานต้องรักในการสร้างบารมี และต้องรักในการทำความบริสุทธิ์หยุดนิ่งอย่างต่อเนื่อง มาหลายภพหลายชาติ จนกระทั่งเป็นผู้ที่มีอุปนิสัยแห่งพระนิพพานฝังแน่นอยู่ในขันธสันดาน      พระคาถาที่ได้นำมากล่าวข้างต้น …

อานิสงส์ขอน้อยให้มาก Read More »