ธรรมะเพื่อประชาชน

อานิสงส์การทำจิตของเราให้ผ่องใสตลอดเวลา (พระนางมัลลิกา)      อุปสรรคทั้งหลายที่เกิดขึ้นกับตัวเราในปัจจุบันนี้ คือบันไดที่จะพาเราก้าวไปสู่ความสำเร็จ อุปสรรคเป็นสิ่งที่ทำให้ชีวิตแข็งแกร่งขึ้น เหมือนทะเลต้องมีคลื่นลม  ท้องฟ้าต้องมีดวงดาราจึงน่าทัศนา ยามใดที่เราเหนื่อยล้า เพราะแก้ไขปัญหาไม่ได้ อย่าพึ่งท้อแท้ใจ ให้เพิ่มกำลังใจด้วยการหลับตาลงเบาๆ ปล่อยวางปัญหาเหล่านั้นไว้สักครู่ แล้วปล่อยใจไปตรงกลางกายฐานที่ ๗ อย่างสบายๆ เมื่อวางใจได้ถูกส่วน เราจะรู้สึกถึงพลังที่ซ่อนเร้นอยู่ภายใน ที่จะผลักดันให้เราก้าวข้ามอุปสรรค จะเกิดดวงปัญญาที่นำเราไปสู่จุดหมาย มีกำลังใจอันสูงส่งที่จะมุ่งไปสู่ความสำเร็จได้อย่างที่เราปรารถนาเอาไว้                พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ว่าในขุททกนิกาย ธรรมบทว่า                     “จิตฺเต อสงฺกิลิฏฺเฐ สุคติ ปาฏิกงฺขา                      เมื่อจิตไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นที่ไป                      จิตฺเต สงฺกิลิฏฺเฐ ทุคฺคติ ปาฏิกงฺขา                      เมื่อจิตเศร้าหมอง  ทุคติเป็นที่ไป”       พุทธวจนะบทนี้ เรามักจะได้ยินกันบ่อยๆ ซึ่งหลวงพ่อก็ได้ยกขึ้นมากล่าวเอาไว้หลายครั้งแล้ว ท่านใดที่รับฟังแล้วพิจารณาไตร่ตรอง และหมั่นนำไปปฏิบัติตาม ก็ไม่มีปัญหา แต่ผู้ที่ฟังผ่านก็อาจจะไม่ซาบซึ้ง และเกิดความสงสัยในพุทธพจน์เรื่องกฎแห่งกรรม อันที่จริงจิตเศร้าหมองหรือผ่องใส เป็นเรื่องที่ใกล้ตัวของเรา เพราะชีวิตในปรโลกจะไปสู่สุคติหรือทุคตินั้น ก็วัดกันตรงที่ความหมองกับใสของใจนี่แหละ ไม่ได้วัดกันตรงที่มีทรัพย์สินเงินทองมากหรือน้อย แต่วัดกันที่บุญกับบาป …

อานิสงส์ของการทำจิตผ่องใส Read More »

อานิสงส์ถวายวัดเวฬุวัน (พระเจ้าพิมพิสาร)      ความทุกข์ยากลำบากเป็นสิ่งที่สรรพสัตว์ทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นคนหรือหมู่สัตว์  มนุษย์หรือเทวดา ต่างก็ไม่พึงปรารถนาจะให้บังเกิดมีกับตัว อยากหลีกหนีไปให้ไกล  แล้วมุ่งแสวงหาความสุข และความปลอดภัยให้กับชีวิต ผู้คนจำนวนมาก แม้จะมีความสุขมั่งคั่งด้วยทรัพย์สินเงินทอง หรือยศฐาบรรดาศักดิ์ แต่ก็ยังต้องทุกข์ใจในหลายเรื่อง บางคนแสวงหาความสุขทั้งชีวิตก็ไม่เจอ      พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราทรงค้นพบว่า ทางที่จะนำไปสู่ความสุขอันเป็นอมตะนิรันดร์ จะต้องทำใจให้หยุดนิ่ง ให้ใสบริสุทธิ์ หลุดพ้นจากต้นเหตุแห่งทุกข์ คือ ความทะยานอยากทั้งหลาย หลุดจากความไม่รู้คืออวิชชา ให้กลายมาเป็นผู้รู้แจ้ง  การฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งเป็นประจำสมํ่าเสมอ เป็นวิธีที่ดีที่สุด  สำหรับชีวิตของผู้ที่ปรารถนาความหลุดพ้นจากทุกข์ ให้พบกับสุขอันเป็นอมตะ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสไว้ในมธุรัตถวิลาสินีว่า “อาวาสทานสฺส ปนานิสํสํ โก นาม วตฺตุ ํ ปุริโส สมตฺโถ อญฺญตฺร พุทฺธา ปน โลกนาถา ยุตฺโต มุขานํ นหุเตน จาปิ      นอกจากพระพุทธเจ้าผู้เป็นนาถะของโลก ปากคน ๑ นหุต  บุรุษไรเล่าผู้สามารถจะกล่าวอานิสงส์ของการถวายที่อยู่อาศัยได้”      การสร้างมหาวิหารเพื่อถวายแด่สงฆ์ผู้เดินทางมาจากทิศทั้งสี่ …

อานิสงส์ถวายวัดเวฬุวัน Read More »

อานิสงส์ถวายปูนขาวร่วมสร้างเจดีย์ (พระอโธปุปผิยเถรเจ้าและพระสุธาปิณฑิยเถระ)      การรักษาใจของเราให้ผ่องใส โดยมีพระรัตนตรัยเป็นอารมณ์ จักเป็นทางมาแห่งมหากุศล  เพราะพระรัตนตรัยมีอานุภาพไม่มีประมาณ ทั้งยังเป็นแหล่งกำเนิดแห่งบุญกุศล เป็นรัตนะที่ทรงค่าสูงส่ง ใครก็ตามที่มีจิตผูกพันกับพระรัตนตรัยอยู่ เมื่อจะสร้างบุญใดก็ตาม จะได้รับอานิสงส์ยิ่งใหญ่ ใจของผู้นั้นจะถูกกลั่นให้สะอาดบริสุทธิ์ จนกระทั่งสามารถทำใจหยุดใจนิ่งเข้าถึงพระรัตนตรัยภายในของตัวเราได้ เมื่อได้เข้าถึงพระธรรมกายนั่นก็เท่ากับว่า ได้เข้าถึงตัวจริงของพระพุทธศาสนา                มีวาระแห่งภาษิตที่ปรากฏอยู่ในสุธาปิณฑิยเถราปทานความว่า                     “ปูชารเห ปูชยโต          พุทฺเธ ยทิจ  สาวเก                      ปปญฺจสมติกฺกนฺเต        ติณฺณโสกปริทฺทเว ฯ                      เต ตาทิเส ปูชยโต        นิพฺพุเต อกุโตภเย                      น สกฺกา ปุญฺญํ สงฺขาตุ ํ   อิเมตฺตมปิ เกนจิ      ใครๆ ไม่อาจจะนับบุญของบุคคลผู้บูชาพระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า หรือพระสาวก ผู้สมควรบูชา ผู้ล่วงธรรมเครื่องให้เนิ่นช้า …

อานิสงส์ถวายปูนขาวร่วมสร้างเจดีย์ Read More »

อานิสงส์ถวายอาสนะสงฆ์ (บุญถวายตั่งแด่พระเถระทำให้กุลธิดาไปเกิดบนปีฐวิมานทองชั้นดาวดึงส์)      บุญกุศลที่เราทำไว้อย่างดีแล้ว คือสิ่งที่เป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิต  ซึ่งจะเป็นเครื่องสนับสนุนให้เราได้บรรลุวัตถุประสงค์ของชีวิต เราจะเข้าถึงความเป็นเศรษฐี มหาเศรษฐี จะเข้าถึงความเป็นพระราชาเป็นพระเจ้าจักรพรรดิได้ก็ล้วนแต่ต้องอาศัยบุญ แม้กระทั่งจะเข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้า พระอรหันต์ พระปัจเจกพุทธเจ้า หรือพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ก็เพราะบุญเหมือนกัน  เพราะฉะนั้น บุญจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้เราได้บรรลุเป้าหมายอันสูงสุดของชีวิต      มีวาระพระบาลี ที่ปรากฏในทักขิณาวิสุทธิกถาว่า      “ทักษิณาที่บริสุทธิ์ทั้งทางฝ่ายทายกและปฏิคคาหกเป็นอย่างไร  ทายกในโลกนี้เป็นผู้มีศีล มีกัลยาณธรรม  ปฏิคคาหกก็เป็นผู้มีศีล มีกัลยาณธรรม  ทักษิณาบริสุทธิ์ทั้งทางฝ่ายทายกและปฏิคคาหกเป็นอย่างนี้แล”      การถวายทานที่จะให้ผลมากนั้น เป็นสิ่งที่บัณฑิตผู้รู้ทั้งหลายต่างพิจารณา  และแสวงหากันมาก เพราะเมื่อทำแล้วจะบังเกิดผลคุ้มกับที่ลงทุนลงแรงไป  เหมือนชาวนาผู้ฉลาด คัดสรรพืชพันธุ์ที่ดีแล้วหว่านลงในนาดี ฉันใด เมื่อเราจะทำทานก็ต้องพิจารณาเลือกสรรผู้รับ  ซึ่งก็คือปฏิคาหก ฉันนั้น  การทำทานเพื่อขจัดความตระหนี่ให้หมดไปจากใจ ซึ่งเป็นเป้าหมายสูงสุดของการทำทาน  ถ้าเราได้เลือกทำทานอย่างดีแล้ว จะทำให้เราทุ่นระยะเวลาในการสร้างบารมี  และสามารถสร้างบารมีอื่นได้สะดวกสบายยิ่งขึ้น       * เรื่องการถวายอสทิสทานของพระเจ้าปเสนทิโกศลแด่ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุขตลอด ๗ วัน นั้นเป็นที่เลื่องลือปรากฏไปทั่วชมพูทวีป  ทำให้มหาชนในสมัยนั้นต่างยกเรื่องนี้  มาสนทนากันในที่ต่างๆ ว่า  ทานจักมีผลมากก็ด้วยการบริจาคสมบัติมากมายอย่างนี้  หรือว่าจะมีผลมากก็ต่อเมื่อบริจาคทานพอสมควรแก่ทรัพย์สมบัติของตน      ภิกษุทั้งหลายฟังคำนั้นแล้ว ก็กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้า …

อานิสงส์ถวายอาสนะสงฆ์ Read More »

อานิสงส์ถวายอารามสงฆ์ (ความปรารถนาพระอุบาลี เอตทัคคะด้านพระวินัย)      การสั่งสมบุญเป็นหน้าที่หลักของมวลมนุษยชาติทั้งหลาย  เพราะบุญเป็นเบื้องหลังของความสุขและความสำเร็จทุกๆ อย่าง  เพราะการเดินทางไกลในสังสารวัฏอันยาวไกล ที่หาเบื้องต้นท่ามกลางและที่สุดไม่ได้นี้ จำเป็นต้องมีเสบียงในการเดินทางคือบุญกุศล ซึ่งจะเป็นเหตุทำให้เราไม่พลัดตกไปในอบายภูมิ แต่กลับจะได้เวียนวนอยู่ในสุคติโลกสวรรค์ ได้มีโอกาสชำระกาย วาจา ใจให้สะอาดบริสุทธิ์มากยิ่งขึ้น จนกระทั่งหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ เข้าสู่อายตนนิพพานอันเป็นเป้าหมายปลายทางของชีวิต  ดังนั้น การสั่งสมบุญจึงเป็นสิ่งที่ต้องทำควบคู่กันไปกับการทำธุรกิจการงาน การดำเนินชีวิต โดยเฉพาะบุญที่เกิดจากการเจริญสมาธิภาวนาที่เป็นบุญพิเศษที่จะเป็นเหตุเป็นปัจจัยให้หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะทั้งปวง สามารถไปถึงฝั่งนิพพานได้รวดเร็วยิ่งขึ้น  พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ ในอันนสูตรว่า “ตสฺมา วิเนยฺย มจฺเฉรํ    ทชฺชา ทานํ มลาภิภู ปุญฺญานิ ปรโลกสฺมึ    ปติฏฺฐา โหนฺติ ปาณินํ      บุคคลพึงนำความตระหนี่ออกไปเสีย พึงข่มความตระหนี่ซึ่งเป็นตัวมลทิน  แล้วพึงให้ทานเถิด เพราะบุญทั้งหลายเป็นที่พึ่งของเหล่าสัตว์ในโลกหน้า”      เราจะได้ยินกันเป็นประจำว่า เวลาตายไปแล้วต้องเกิดเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ เป็นเวลาถึง ๕๐๐ ชาติบ้าง ๑,๐๐๐ ชาติบ้าง พวกเราอาจสงสัยว่า กระบวนการส่งผลของกุศลวิบากนั้นเป็นอย่างไร  สมมุติว่าเราได้ทำบุญถวายภัตตาหารเป็นสังฆทานแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพร้อมทั้งพระอริยสาวก เมื่อถวายทานเสร็จ พระพุทธองค์ก็สอดญาณดูกำลังบุญที่ติดอยู่ในศูนย์กลางกาย ท่านมองด้วยธรรมจักขุของกายธรรมอรหัตที่ทำให้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า ซึ่งปราศจากกิเลสอาสวะ …

อานิสงส์ถวายอารามสงฆ์ Read More »

อานิสงส์ถวายข้าวตัง (หญิงยากไร้ถวายข้าวตังก้นหม้อแด่พระมหากัสสปะเถรที่เพิ่งออกจากสมาบัติ)      สมบัติในโลกนี้ บังเกิดขึ้นมาก็เป็นเพียงเครื่องอาศัยสำหรับเอาไว้ใช้สร้างบารมี ไม่ใช่มีไว้เพื่อยึดติด เพราะทรัพย์หยาบๆ ในโลกนี้ ไม่สามารถที่จะนำติดตัวไปได้  มีเพียงทรัพย์ละเอียดคือบุญเท่านั้น ที่จะติดตามตัวเราไปได้ทุกหนทุกแห่งเหมือนเงาตามตัว เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว เราไม่ควรยึดมั่นถือมั่นในสิ่งเหล่านี้ ให้นำสิ่งเหล่านี้มาเป็นอุปกรณ์หรือเครื่องอำนวยความสะดวกในการสร้างบารมี เราจะได้มุ่งไปแสวงหาสิ่งที่เป็นสาระแก่นสารของชีวิต คือการสร้างบารมีเพื่อให้บรรลุมรรคผลนิพพาน มีวาระพระบาลีที่ปรากฏอยู่ใน อาจามทายิกาวิมานความว่า “นิมฺมานรติโน นาม     สนฺติ เทวา มหิทฺธิกา ตตฺถ สา สุขิตา นารี   โมทิตาจามทายิกา      หญิงผู้ยากไร้ มีจิตเลื่อมใส ได้ถวายข้าวตังแก่เราผู้เที่ยวบิณฑบาต  ด้วยอานุภาพแห่งบุญนั้น ครั้นละจากอัตภาพนี้ไป ได้บังเกิดเป็นเทวดาผู้มีฤทธิ์มาก  ชั้นนิมมานรดี เพียงการถวายข้าวตังเป็นทานก็เข้าถึงสุขอันเป็นทิพย์ในเทวโลก”      พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า “เมื่อมีจิตเลื่อมใสแล้ว ไทยธรรมไม่ชื่อว่า  เศร้าหมองเลย” หมายถึงว่า เมื่อเกิดความศรัทธาอย่างเต็มเปี่ยม และตัดใจถวายทานได้ ตัดความตระหนี่ออกจากใจอย่างหมดสิ้น มหากุศลอันยิ่งใหญ่ หรือผลบุญอันไพบูลย์  ก็จะบังเกิดขึ้นเป็นอสงไขยอัปปมาณัง ใจที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัยเป็นต้นทางแห่งบุญกุศล เหมือนต้นนํ้าเป็นบ่อเกิดของความชุ่มเย็นแก่สรรพชีวิต ดังนั้นเส้นทางแห่งบุญจึงมีแต่ความสดชื่นเบิกบาน ชุ่มเย็นใจอยู่ตลอดเวลา      …

อานิสงส์ถวายข้าวตัง Read More »

อานิสงส์ถวายสังฆาราม (การตั้งความปรารถนาของพระอานนท์ พุทธอุปัฏฐาก) พระอานนท์เถระ ยอดของภิกษุผู้เป็นพหูสูต และ พุทธอุปัฏฐากนั้น ท่านได้เคยถวายวิหารเป็นสังฆทานแด่ภิกษุสงฆ์โดยมีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข มาก่อน        จิตใจที่ใสสะอาดบริสุทธิ์ประกอบด้วยความรักและความเมตตา เป็นทางมาแห่งสันติภาพอันไพบูลย์ เป็นหลักพื้นฐานที่จะทำให้มนุษยชาติอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข  พลังมวลแห่งความบริสุทธิ์จะช่วยเปลี่ยนแปลงกระแสโลกที่กำลังร้อนแรงด้วยไฟ กิเลส มาเป็นกระแสแห่งความดีที่รุกเงียบไปในบรรยากาศ มวลมนุษยชาติจะปรองดองกัน  จะช่วยเหลือเกื้อกูลกัน โดยถือว่าพวกเราทุกคนคือเครือญาติเดียวกัน ที่ต้องเดินทางไกลในวัฏสังสารไปสู่นิพพาน พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสไว้ในมธุรัตถวิลาสินีว่า “อายุญฺจ วณฺณญฺจ สุขํ พลญฺจ วรํ ปสตฺถํ ปฏิภาณเมว ททาติ นามาติ ปวุจฺจเต โส โย เทติ สงฺฆสฺส นโร วิหารํ นรชนใด ถวายวิหารแก่สงฆ์  นรชนนั้น ท่านกล่าวว่า ชื่อว่า ให้อายุ วรรณะ สุขะ พละ และปฏิภาณอันประเสริฐ ที่พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญแล้ว”       การทำบุญวิหารทานเป็นสังฆาราม เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญ  เพราะเป็นการอำนวยความสะดวกแด่พระสงฆ์ผู้ประพฤติธรรม มุ่งขจัดกิเลสอาสวะให้หมดสิ้นไป และมีอานิสงส์ใหญ่ …

อานิสงส์ถวายสังฆาราม Read More »

อานิสงส์ถวายผ้าครึ่งท่อน (พระอัฑฒเจลกเถระ และพระสูจิทายกเถระ )      การเจริญสมาธิภาวนา ทำใจหยุดใจนิ่ง เป็นสิ่งที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง  เพราะนั่นคือการเดินเข้าไปสู่ฝั่งแห่งพระนิพพาน หนทางที่จะเดินเข้าไปถึงได้  มีเพียงทางเดียวคือทางสายกลางภายใน เข้ากลางของกลางไปเรื่อยๆ ไม่มีถอนถอย ทำกันอย่างนี้ จึงจะได้ชื่อว่า เดินตามรอยของพระอริยเจ้าทั้งหลาย แล้วเมื่อนั้นเราจะรู้ว่า ชีวิตเกิดมาทำไม มีอะไรเป็นเป้าหมายที่แท้จริง แจะได้มุ่งไปให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์ที่สุดแห่งธรรม  สามารถปลดเปลื้องพันธนาการของชีวิต เข้าถึงความสุขที่แท้จริงเยี่ยงพระอริยเจ้าทั้งหลาย      มีวาระแห่งภาษิตที่ปรากฏอยู่ใน อัฑฒเจลกเถราปทาน ความว่า      “เราเป็นคนเข็ญใจ สมควรได้รับความการุญอย่างยิ่ง  ได้ถวายผ้าครึ่งท่อนแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า พระนามว่า ติสสะ  ครั้นถวายผ้าครึ่งท่อนนั้นแล้ว ได้บันเทิงอยู่ในสวรรค์ตลอดกัปหนึ่ง  และเราได้ทำกุศลในกัปทั้งหลายที่เหลือ ในกัปที่ ๙๒ แต่กัปนี้  เราได้ถวายผ้าใดในกาลนั้น ด้วยกรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย  นี้เป็นผลแห่งการถวายผ้าเพียงครึ่งท่อนเท่านั้น”      พระมหากรุณาธิคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นสิ่งที่เราทั้งหลายต่างตระหนักและซาบซึ้งกันอย่างดี พระองค์ทรงเป็นพระศาสดาที่สมบูรณ์พร้อมในทุกๆเรื่อง ทรงเป็นเนื้อนาบุญที่ยอดเยี่ยมที่สุดในสากลโลก ทรงมีพระเมตตาต่อสรรพสัตว์ทั้งหลายไม่มีที่สิ้นสุด  บุคคลใดที่ได้เกิดมาพบพระพุทธองค์ นับว่าเป็นความโชคดีอย่างมหาศาล ไม่มีสิ่งใดจะเปรียบปาน ดังความโชคดีของพระอรหันต์องค์ที่มีนามว่า  พระอัฑฒเจลกเถระ      * …

อานิสงส์ถวายผ้าครึ่งท่อน Read More »

อานิสงส์ถวายมหาวิหารทาน (พระมหากัปปินะพระอรหันต์ คืออดีตหัวหน้าช่างหูก) บุญถวายวิหารทานเป็นบุญใหญ่ สามารถพลิกชีวิตของปุถุชนคนธรรมดากลายมาเป็นพระอริยเจ้าได้      ธรรมดาของชีวิตที่มีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่และการดับไปในที่สุด ชีวิตหลังความตายเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวสำหรับผู้ที่ยังไม่ได้สั่งสมบุญเอาไว้ แต่สำหรับผู้เป็นบัณฑิตที่ได้สั่งสมบุญมาด้วยดีแล้วนั้น จะเห็นว่าการเกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องธรรมดา เป็นเพียงการเปลี่ยนภพเปลี่ยนที่อยู่ใหม่เท่านั้นเอง ไม่ใช่เรื่องที่เลวร้ายอะไรอย่างที่คนส่วนใหญ่มักจะทุกข์อกทุกข์ใจกัน แม้เมื่อหมู่ญาติอันเป็นที่รักได้จากไป ส่วนหลักประกันที่มั่นคงในการเดินทางไปสู่สัมปรายภพนั้น ก็คือการปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายในตัว ได้เข้าถึงที่พึ่งที่ระลึกภายใน เพราะพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งที่ให้ความอบอุ่นใจและความปลอดภัยในชีวิต พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสไว้ในอาทิตตสูตรว่า “นีหเรเถว ทาเนน ทินฺนํ โหติ สุนิพฺภตํ ทินฺนํ สุขผลํ โหติ นาทินฺนํ โหติ ตํ ตถา บุคคลควรนำสมบัติออกด้วยการให้ทาน เพราะสิ่งที่ให้แล้ว ได้ชื่อว่านำออกดีแล้ว ทานวัตถุที่บุคคลให้แล้วนั้น ย่อมมีสุขเป็นผล ส่วนที่ยังไม่ได้ให้ ย่อมไม่เป็นเหมือนอย่างนั้น”      การให้ทานจัดเป็นบุญที่ทำได้อย่างง่ายๆ ยิ่งทำในขณะที่ใจหยุดนิ่ง อยู่ ณ ศูนย์กลางกาย จะยิ่งทำให้ได้รับอานิสงส์ใหญ่ ไม่มีวิบัติเข้ามาเจือปนเป็นเลย จะทำให้สร้างบารมีได้อย่างเต็มที่ไปจนตลอดอายุขัย ยิ่งให้สิริก็ยิ่งเกิดจะเป็นที่มานอนแห่งโภคทรัพย์สมบัติทั้งหลาย คือทรัพย์นั้นมาแล้วก็อยู่ไม่หายไปใหน ให้เราได้ใช้สร้างบารมีอย่างสะดวกสบาย บุญที่เราทำไม่ได้สูญหายไปไหน เมื่อถึงคราวส่งผลก็จะทำให้เราสมบูรณ์พร้อมในทุกสิ่ง จะมีแต่ความสุขความเจริญรุ่งเรือง ประสบความสำเร็จในชีวิตทุกด้าน …

อานิสงส์ถวายมหาวิหารทาน Read More »

อานิสงส์ถวายตั่ง (พระสุปีฐิยเถระ)      การเกิดมาในสังสารวัฏของมนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งหลาย  ล้วนมีเป้าหมายสูงสุดคือพระนิพพาน  ต่างปรารถนาจะไปสู่นิพพานแดนเกษม  จากกิเลสอาสวะทั้งปวง ซึ่งการที่จะเข้าถึงตรงนั้นได้ ต้องสร้างบารมีกันอย่างเต็มที่ ให้เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ ทั้งทาน ศีล และภาวนา  บำเพ็ญบารมี ๓๐ ทัศให้ครบถ้วน  อีกทั้งหมั่นทำความบริสุทธิ์กายวาจาใจ ทำความบริสุทธิ์ภายในให้บังเกิดขึ้น  ด้วยการทำใจให้หยุดนิ่ง เพื่อกลั่นจิตกลั่นใจให้ละเอียดควบคู่ไปกับงานสร้างบารมีทุกๆ วันทุกๆ คืน หากทำอย่างนี้  เราก็จะประสบความสุขในทุกๆ ขั้นตอนของชีวิตการสร้างบารมี  จนกระทั่งได้บรรลุจุดหมายสูงสุดคืออายตนนิพพาน       มีวาระแห่งภาษิตที่ปรากฏอยู่ใน สุปีฐิยเถราปทาน ความว่า       “เรายินดี มีจิตโสมนัส ได้ถวายตั่งอันสวยงามแด่พระพุทธเจ้าพระนามว่าติสสะ ผู้เป็นนาถะของโลก เป็นเผ่าพันธุ์พระอาทิตย์ ในกัปที่ ๓๘ เราได้เป็นพระราชาพระนามว่า มหารุจิ  โภคสมบัติอันไพบูลย์และที่นอนมิใช่น้อยได้มีแล้วแก่เรา  เรามีใจผ่องใสได้ถวายตั่งแด่พระพุทธเจ้า ย่อมเสวยกรรมของตน  ที่ตนได้ทำไว้ดีแล้วในกาลก่อน”      * ผู้ที่ทำความดี ย่อมได้รับผลแห่งการกระทำนั้น ดังเช่นพระอรหันต์รูปนี้ ซึ่งมีนามว่า สุปีฐิยเถระ ท่านได้เปล่งถ้อยคำออกมาด้วยความโสมนัส  ถึงผลแห่งบุญที่เกิดขึ้นจากการสร้างบุญถูกเนื้อนาบุญ คือพระสัมมาสัมพุทธเจ้า   …

อานิสงส์ถวายตั่ง Read More »

อานิสงส์ถวายวิหาร (พระสุเมธาเถรี) พระนางสุเมธากับเพื่อนหญิงอีก ๒ คน ได้พร้อมใจกันถวายวิหารทานแด่พระภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข       โลกในปัจจุบันนี้ไม่ได้ใหญ่เกินกว่าที่เราคิดกันแล้ว การกระทำของชนกลุ่มเล็กๆ ที่อยู่กันคนละซีกโลก ก็สามารถทำให้ผู้ที่อยู่อีกซีกโลกหนึ่งรับรู้รับทราบได้ เพราะความก้าวหน้าของการสื่อสารในยุคปัจจุบัน ดังนั้นถ้าหากเราทำความดีแม้เพียงเล็กๆ น้อยๆ ถึงแม้อาจจะเป็นเพียงกลุ่มเล็กๆ แต่ก็ทำให้ทั่วโลกรับทราบได้ และสามารถขยายผลดีต่อไปยังโลกและจักรวาลได้ ความดีที่เกิดจากการฝึกฝนใจให้บริสุทธิ์หยุดนิ่งเป็นประจำนี้เอง จะช่วยกลั่นบรรยากาศโลกให้เกิดกระแสแห่งความบริสุทธิ์ ขจัดสิ่งที่เป็นมลทินในอากาศโลก ขันธโลก สัตวโลกให้หมดสิ้นไปได้ ดังนั้นการเจริญสมาธิภาวนาจึงเป็นกรณียกิจที่ทุกๆ คน ควรพร้อมใจกันลงมือปฏิบัติเพื่อตัวของเราเอง เพื่อโลก เพื่อจักรวาล และเพื่อสันติสุขของสรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง มีวาระพระบาลีที่กล่าวไว้ในวิหารทาน วินัยปิฎก จุลลวรรคว่า “เลณตฺถญฺจ สุขตฺถญฺจ                ฌายิตุญฺจ วิปสฺสิตุํ วิหารทานํ สงฺฆสฺส                อคฺคํ พุทฺเธหิ วณฺณิตํ ตสฺมา หิ ปณฺฑิโต โปโส         …

อานิสงส์ถวายวิหาร Read More »

อานิสงส์ถวายงา (เป็นเทพธิดาดาวดึงส์จากการถวายงาแด่พระพุทธเจ้า)      วันคืนผ่านไป ได้นำพาสังขารร่างกายของเราไปสู่ความเสื่อมสลาย  จากผมที่เคยดกดำเหมือนสีขนนกกาน้ำ ก็เปลี่ยนแปลงเป็นสีขาวราวกับปุยฝ้าย  ร่างกายที่เคยแข็งแรง สดชื่นแจ่มใสก็อ่อนแอไปตามกาลเวลา บัณฑิตนักปราชญ์ทั้งหลายจึงดำรงชีวิตอยู่อย่างไม่ประมาท และตระหนักว่าคุณค่าที่แท้จริงของชีวิตและแก่นสารของชีวิต คือการสั่งสมบุญบารมีให้ยิ่งๆขึ้นไป จนกว่าบุญบารมีจะเต็มเปี่ยมบริบูรณ์  กระทั่งสามารถทำอาสวกิเลสให้หมดสิ้นไป เข้าสู่อายตนนิพพานได้ มีวาระพระบาลีที่ปรากฏอยู่ใน ติลทักขิณวิมาน ความว่า “อทฺทสํ วิรชํ พุทฺธํ       วิปฺปสนฺนมนาวิลํ อาสชฺช ทานํ อทาสิ       เตน เม อิธมิชฺฌติ      เราได้เห็นพระพุทธเจ้าผู้ปราศจากธุลีกิเลส ผ่องใสไม่มัวหมอง  ก็เลื่อมใส ทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจถวาย ก็ได้ถวายทานอย่างกะทันหัน ผลแห่งบุญจึงสำเร็จอย่างน่าอัศจรรย์”      การทำใจให้เบิกบานผ่องใส และตัดความตระหนี่ออกจากใจได้อย่างเด็ดขาด แล้วตั้งใจให้ทานด้วยมือของตนเองนั้น  หากไม่มีหัวใจเยี่ยงพระบรมโพธิสัตว์แล้ว ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะกระทำได้เลย  แต่ทว่าผู้ใดสวมหัวใจพระโพธิสัตว์ที่คิดทำก่อน ไม่ใช่คิดดูก่อน ก็จะเป็นสิ่งที่ก่อให้เกิดบุญกุศลอย่างใหญ่หลวง เป็นทางไหลมาของกระแสธารแห่งบุญอันใสบริสุทธิ์ แล้วผลแห่งบุญนั้นก็จะทำให้สมความปรารถนาในทุกเรื่องได้อย่างน่าอัศจรรย์      * เหมือนเรื่องที่เกิดขึ้นในสมัยก่อน เมื่อครั้งที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังทรงพระชนม์ชีพอยู่ ตอนนั้นพระองค์ประทับอยู่ที่พระเชตวัน อารามที่อนาถปิณฑิกเศรษฐีสร้างถวาย  พระบรมศาสดาทรงเปี่ยมไปด้วยพระมหากรุณาอันไม่มีประมาณ  …

อานิสงส์ถวายงา Read More »

อานิสงส์ถวายเสา ๑ ต้นร่วมสร้างศาลา (พระเอกถัมภิกเถระ อดีตผู้พิทักษ์ป่า) ชายพิทักษ์ป่าได้ให้เสาไม้แก่นอย่างดีต้นหนึ่ง ไปร่วมสร้างสถานที่บำรุงพระศาสดา      การเกิดมาได้อัตภาพเป็นมนุษย์นั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่าเป็นการยาก และการที่จะดำรงภาวะของความเป็นมนุษย์ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์นั้นยากยิ่งกว่า เพราะจะต้องรักษาตนให้รอดปลอดภัยจากอบายภูมิ เมื่อได้เกิดเป็นมนุษย์แล้ว การหมั่นประคับประคองตนเองให้ตั้งอยู่ในสัมมาทิฏฐิเป็นสิ่งที่สำคัญยิ่ง สัมมาทิฏฐิของเราจะหนักแน่นมั่นคงได้นั้น ต้องเกิดจากใจที่บริสุทธิ์ผ่องใสไม่มีมลทินทั้งหลาย ใจจะผ่องใสและบริสุทธิ์ได้นั้น ต้องเป็นใจที่หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ หยุดในหยุดเข้าไป สัมมาทิฏฐิก็จะยิ่งบริบูรณ์ขึ้น มีวาระแห่งพระบาลีที่ปรากฏอยู่ในเอกถัมภิกเถราปทานความว่า   “ยํ ยํ โยนูปปชฺชามิ เทวตฺตํ อถ มานุสํ อนุโภมิ สพฺพเมตํ เอกตฺถมฺภสฺสิทํ ผลํ เราเข้าถึงกำเนิดใดๆ คือความเป็นเทวดาหรือความเป็นมนุษย์ก็ตาม เราย่อมเสวยผลนั้นๆ ทั้งหมด นี้เป็นผลแห่งการถวายเสาต้นหนึ่ง ”       การให้ทานเป็นทางมาแห่งบุญทางหนึ่ง บุญที่เกิดขึ้นในใจเป็นธาตุสำเร็จ ที่คอยอำนวยประโยชน์สุขให้เกิดขึ้นแก่ผู้ได้ทำบุญ ทุกๆ คนที่เกิดมาในโลกนี้มีสาเหตุที่ทำให้ต่างออกกันไปก็คือ บางคนบุญมาก บางคนบุญน้อย ความแตกต่างกันตรงจุดนี้ที่ทำให้แตกต่างกันทั้งรูปร่าง หน้าตา ผิวพรรณวรรณะและความเป็นอยู่ การที่เราจะสมความปรารถนาได้ในทุกสิ่งต้องอาศัยบุญในตัวเรา ฉะนั้นเราต้องสั่งสมบุญกันอย่างเต็มที่ ทำทุกๆ วัน ทุกลมหายใจเข้าออกของเราทีเดียว …

อานิสงส์ถวายเสา ๑ ต้น ร่วมสร้างศาลา Read More »

อานิสงส์ถวายทานแด่พระสงฆ์ (พระมหาโมคคัลลานะเยี่ยมเยียนชาวสวรรค์เล่าอานิสงส์แห่งทาน)      หลังจากที่เราก็ต่างเหน็ดเหนื่อยกันมาตลอดทั้งวันแล้ว จากการประกอบธุรกิจหน้าที่การงาน การศึกษาเล่าเรียน ในช่วงเวลาต่อจากนี้ไป เราควรให้โอกาสแก่ตัวของเราเองบ้าง ในการแสวงหาสาระอันแท้จริงของชีวิต เพิ่มเติมสิ่งที่มีคุณค่าที่สุดให้กับชีวิตของเรา ด้วยการปฏิบัติธรรม ชีวิตจะได้ประสบแต่ความเจริญรุ่งเรืองทั้งทางโลกและทางธรรม ให้ใจของเราอยู่ในกระแสแห่งธรรม จะได้พบกับความสุข สดชื่น เบิกบาน คลายจากความเหน็ดเหนื่อยที่เราได้ตรากตรำกันมาตลอดทั้งวัน เพราะฉะนั้น ช่วงเวลานี้สำคัญที่สุด เป็นเวลาแห่งการหยุดนิ่ง เพื่อทำความสะอาดบริสุทธิ์ให้บังเกิดขึ้นในใจ แล้วเราจะได้เข้าไปพบกับพระรัตนตรัยภายใน พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสไว้ในทานานิสังสสูตรว่า “ททมาโน ปิโย โหติ สตํ ธมฺมํ อนุกฺกมํ สนฺโต นํ สทา ภชนฺติ สญฺญตา พฺรหฺมจารโย เต ตสฺส ธมฺมํ เทเสนฺติ สพฺพทุกฺขาปนูทนํ ยํ โส ธมฺมํ อิธญฺญาย ปรินิพฺพาตนาสโวติ ผู้ให้ทาน ย่อมเป็นที่รักของชนเป็นอันมาก ชื่อว่าดำเนินตามธรรมของสัตบุรุษ สัตบุรุษผู้สงบผู้สำรวมอินทรีย์ ประพฤติพรหมจรรย์ ย่อมคบหาผู้ให้ทานทุกเมื่อ สัตบุรุษเหล่านั้น ย่อมแสดงธรรมเป็นที่บรรเทาทุกข์ทั้งปวง เมื่อได้ทราบชัดแล้ว …

อานิสงส์ถวายทานแด่พระสงฆ์ Read More »

อานิสงส์ถวายรองเท้า (สภิยปริพพาชกทูลถามปัญหา 20 ข้อที่มหาพรหมอดีตมารดาได้ผูกไว้) การถวายรองเท้าเป็นการถวายยานพาหนะ      สรรพสัตว์ทั้งหลายล้วนปรารถนาความสุข ความอบอุ่นใจ และความปลอดภัยในชีวิตด้วยกันทั้งนั้น ทุกชีวิตพยายามเสาะแสวงหาที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง แต่หลายชีวิตก็ยังไม่พบ และยังไม่ทราบว่า ที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงนั้นคืออะไร อยู่ที่ตรงไหน จะเข้าถึงได้ด้วยวิธีการใด ยิ่งดิ้นรนแสวงหาก็ยิ่งเพิ่มพูนความทุกข์หนักขึ้นไปอีก เพราะไปแสวงหาไม่ถูกวิธีการ แต่ถ้าหากทุกคนในโลกได้รู้วิธีการแสวงหาสรณะที่ถูกต้อง โดยการแสวงหากลับเข้าไปสู่ภายในตัวของเราเอง ตรงศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ก็จะพบกับที่พึ่งที่ระลึกอันประเสริฐคือพระรัตนตรัย และจะพบกับความสุขที่แท้จริงที่ปรารถนามายาวนาน พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ในสภิยสูตรว่า “ผู้ใดลอยบาปทั้งหมดแล้ว เป็นผู้ปราศจากมลทิน มีจิตตั้งมั่นดีแล้ว ดำรงตนมั่น ก้าวล่วงสงสารได้แล้ว เป็นผู้สำเร็จกิจ เป็นผู้บริบูรณ์ด้วยคุณมีศีล เป็นต้น ผู้นั้นอันตัณหาและทิฏฐิไม่อาศัยแล้ว เป็นผู้คงที่บัณฑิตกล่าวว่า เป็นพราหมณ์ ผู้ใดมีกิเลสสงบแล้ว ละบุญและบาปได้แล้ว ปราศจากธุลีกิเลส รู้โลกนี้และโลกหน้า ล่วงชาติชราและมรณะได้ ผู้คงที่เห็นปานนั้น บัณฑิตกล่าวว่า เป็นสมณะ”      นี่เป็นพุทธวจนะที่พระพุทธองค์ทรงตอบคำถามของสภิยปริพพาชก ซึ่งเป็นนักบวชนอกพระพุทธศาสนา ว่าลักษณะของพราหมณ์และสมณะที่แท้จริงในโลกนี้เป็นอย่างไร เพราะชาวโลกถือกันว่า ผู้ที่แสดงตนว่าเป็นพราหมณ์หรือสมณะนั้น เป็นบุคคลที่ควรเคารพนอบน้อม ควรให้การต้อนรับ เพียงแต่ไม่ทราบว่า คุณสมบัติ ของพราหมณ์และสมณะหรือพระแท้ในอุดมคตินั้นเป็นอย่างไร สภิยปริพพาชกเมื่อได้คำตอบที่ชัดเจนอย่างนั้น …

อานิสงส์ถวายรองเท้า Read More »