หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่

เราเกิดมาสร้างบารมี ก็ต้องสร้างกันให้เต็มที่เต็มกำลัง อย่าไปขยักขย่อน เพราะชีวิตมนุษย์สั้นนัก ไม่ช้าเดี๋ยวเราก็ตายจากโลกนี้ไปแล้ว การเวียนว่ายในสังสารวัฏนี้ กายมนุษย์เท่านั้นที่สร้างบารมีได้ กายอื่น ภพอื่น ทำได้ยาก นานๆ จึงจะมีปรากฏสักครั้งหนึ่ง ซึ่งถือเป็นกรณียกเว้น อย่างท้าวสักกเทวราชกับนางสุชาดาที่ได้ถวายทานกับพระอรหันต์ เราอย่าไปคิดทำอย่างนั้น เพราะมันเกิดขึ้นได้ยากมากๆ ตอนนี้เรายังมีกายมนุษย์ ยังมีชีวิตอยู่ มีเรี่ยวมีแรงแค่ไหนก็สร้างบารมีกันให้เต็มที่เต็มกำลัง เมื่อไรที่บุญส่งผลเราจะปลื้ม ชีวิตในสังสารวัฏ เขาใช้บุญเอาไปสู้กับบาป เวลาที่บาปเข้ามาสิงจิตเรา จะบังคับให้เราคิดพูดทำในสิ่งอกุศล ทำแล้วก็มีวิบากติดไป ทำให้เป็นอุปสรรคของชีวิต ทั้งชีวิตตอนเป็นมนุษย์ ชีวิตในปรโลก และชีวิตในสังสารวัฏ อดีตที่ผ่านมา เรารู้เรื่องบุญบาปบ้าง ไม่ค่อยจะรู้บ้าง แต่เวลานี้เราได้เรียนรู้กันมามากแล้ว เมื่อรู้แล้วควรทำให้ถูกหลักวิชชา ออกแบบชีวิตของเราให้ดี คือ ภพชาติต่อไปชีวิตเราต้องสมบูรณ์พร้อมด้วยรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข มรรคผลนิพพาน พวกพ้องบริวาร วิชชาธรรมกาย เกิดมาระลึกชาติได้ เกิดมาระลึกชาติได้ ระลึกชาติเดียวก็ไม่เอานะ มีเรื่องกล่าวไว้ในพระไตรปิฎก มีอยู่หลายท่านระลึกชาติได้ชาติเดียว เห็นว่าภพในอดีต ตนเคยเกิดเป็นคนรวยได้ สั่งสมบุญมาอย่างดี แต่ชาตินี้กลับมาเกิดเป็นคนจน …

๒๘.เกิดมาอีกทีต้องพร้อม Read More »

อย่าลืมว่า เรามาเกิดเพื่อสร้างบารมี ไม่ใช่เพื่อวัตถุประสงค์อื่น เรามีเวลาอยู่ในโลกมนุษย์นี้เพียงเล็กน้อย ไม่ช้าเราก็ต้องตาย ชีวิตหลังความตายยาวนานเป็นหมื่น เป็นแสน เป็นล้านปี ถ้าหากเราทำดี สร้างบุญบารมีเอาไว้มากในเมืองมนุษย์ เวลาไปเสวยผลบุญมันก็ยาวนาน แล้วก็จะอยู่ในหมู่เทพเทวาที่มีอานุภาพ มีศักดิ์ใหญ่ มีบารมีมากๆ มีรัศมีมาก มีบริวารสมบัติมาก ในเทวโลกนั้นมีความเป็นธรรมในสังคม คือ ใครสร้างบุญมาก ก็จะไปอยู่ในหมู่ของเทวาผู้มีฤทธิ์ มีอานุภาพมาก มีรัศมีมาก มีความสุข สะดวกสบายมาก ถ้าสร้างบุญปานกลางก็จะอยู่ในเทพที่มีบุญปานกลาง มีศักดิ์ปานกลาง มีบริวารสมบัติปานกลาง ถ้าเราทำบุญน้อย แม้ขึ้นไปอยู่ชั้นเดียวกันก็อยู่รอบนอก อยู่ขอบภพ เพราะฉะนั้น ถ้าหากเราสร้างบุญเต็มที่ ชีวิตหลังความตายนั้นยาวนาน เราก็จะได้ไปเสวยผลบุญอย่างเต็มที่อย่างสมศักดิ์ศรี และเวลาเคลื่อนย้ายจากกายหยาบไปสู่กายทิพย์ก็จะไปอย่างสง่างาม ๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/90 ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 1 สิ่งที่ต้องสั่งสมคือบุญกุศล กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

บุญที่เราได้ถวายที่ดินไว้ในพระพุทธศาสนา บุญนี้ถือว่าเป็นเบื้องต้นของบุญทุกๆ บุญ ที่จะเกิดขึ้นตามมาอีกมากมาย เป็นบุญรากฐานที่รองรับการสร้างบารมีทั้ง ๓๐ ทัศของเรา ให้เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ เหมือนต้นไม้ใหญ่ที่เจริญงอกงามผลิดอกออกผล ก็เพราะได้อาศัยแผ่นดินเป็นที่ตั้ง บุญใหญ่ทั้งหลายที่จะเกิดขึ้นได้ก็ต้องอาศัยแผ่นดิน เป็นที่สำหรับสร้างบารมี ผลบุญนี้จะส่งผลให้เราได้เป็นราชาราชินีที่ดิน คือ มีที่ดินมากมายเป็นของตัวเอง มีที่อยู่อาศัยอันเป็นสัปปายะ สะดวก สบาย อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เหมาะสมต่อการสร้างบารมี แล้วก็จะได้สร้างบารมีไปจนตลอดอายุขัย ไม่ว่าจะก้าวไปที่ใดก็จะได้รับการต้อนรับเชื้อเชิญเป็นอย่างดี ให้เราเข้าพักอาศัยด้วยความเต็มใจ ราวกับว่าเขาได้เชื้อเชิญบุคคลวิเศษผู้มีสิริมงคลที่มาเยี่ยมเยือนเขา เราจะเป็นที่รักของเจ้าของสถานที่ เป็นที่รักของมนุษย์และเทวาทั้งหลาย การถวายที่ดินเป็นสัญลักษณ์ของผู้มีจิตใจหนักแน่น ก็จะทำให้เราเป็นผู้ที่มีจิตใจหนักแน่นประดุจแผ่นดิน เราจะมีพลังใจอันสูงส่ง ที่จะสามารถเอาชนะกิเลสอาสวะทั้งหลายได้ ๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๘ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/90 ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 1 สิ่งที่ต้องสั่งสมคือบุญกุศล กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

การที่เราได้บูชามหาปูชนียาจารย์ บูชาบุคคลที่ควรบูชาด้วยประทีป แสงสว่าง จะทำให้เราเป็นผู้มีดวงปัญญาที่สว่างไสว มีดวงตาที่สดใส สวยงาม ปราศจากโรคเกี่ยวกับดวงตา สมบูรณ์ด้วยมังสจักษุ ทิพยจักษุ ปัญญาจักษุ สมันตจักษุ และธรรมจักษุ กระทั่งมีดวงตาเห็นธรรม ได้บรรลุธรรมโดยเร็วพลัน ธรรมอันใดที่พระเดชพระคุณหลวงปู่* ท่านได้บรรลุ เราก็จะมีส่วนในการบรรลุธรรมนั้นด้วย ซึ่งธรรมที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ท่านได้บรรลุ เป็นธรรมอันประเสริฐ เป็นธรรมอันวิเศษ มีความศักดิ์สิทธิ์ มีฤทธิ์ มีเดช มีอานุภาพมาก ทำให้ท่านเป็นผู้ที่ถึงพร้อมด้วยคุณธรรม คุณวิเศษ มีความศักดิ์สิทธิ์ มีอานุภาพที่ไม่มีประมาณ ๓๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๑ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/90 ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 1 สิ่งที่ต้องสั่งสมคือบุญกุศล กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

ช่วงนี้ให้ลูกหลานหลวงปู่ทั่วโลกนึกน้อมเอาภาพพระเดชพระคุณหลวงปู่ จะเป็นภาพใดก็ได้ที่เราชอบ นึกน้อมอาราธนาท่านให้มาสิงสถิตอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ให้ท่านหันหน้าออกไปทางเดียวกับตัวของเรา อาราธนาท่านให้กลั่นกาย วาจา ใจ ของเราให้ใส สะอาด บริสุทธิ์ เชื่อมสายบุญ สายสมบัติ ทั้งโลกียทรัพย์และอริยทรัพย์ให้ติดตัวเราทั้งในปัจจุบันนี้และในภพชาติเบื้องหน้าไปทุกภพทุกชาติ ตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม ทำจิตให้เลื่อมใสด้วยความเคารพบูชาในพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระผู้ปราบมาร ที่การบังเกิดขึ้นของท่าน ทำให้เราเข้าใจแจ่มแจ้งในคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำให้เราดำเนินชีวิตได้ถูกต้อง ปิดอบาย ไปสวรรค์ และมีความสุขในปัจจุบัน อาราธนาท่านให้คุมบุญคุมบารมี กลั่นกาย วาจา ใจของเราให้ใสสะอาด บริสุทธิ์ แล้วก็เติมบุญเติมบารมี รัศมี กำลัง ฤทธิ์ อำนาจ สิทธิ เฉียบขาด สมบัติ คุณสมบัติ ลาภยศ สรรเสริญ สุข มรรคผลนิพพาน และวิชชาธรรมกายให้กับพวกเราทุกคน ๑๐ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๓ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/90 ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม …

๓๒. นึกถึงหลวงปู่ Read More »

ต้องสู้นะ ถึงจะชนะ ตั้งเป้าหมายไว้ แล้วเราก็เดินไปสู่เป้านั้น หากเราทำตามลำพังไม่ได้ มันก็มีทางออก คือ ไปชวนคนอื่นมาทำด้วย ถามว่าเหนื่อยไหม ก็เหนื่อยนะ เหนื่อยแต่มีความสุข แล้วได้สร้างบารมี เราจะมีบุญที่ไปชวนคนทำความดี บุญนี้จะส่งผลให้เรามีบริวาร พวกพ้องที่ดีๆ มีพรรคมีพวก ความสะดวกมันก็มี ถ้าเราทำตามลำพัง ไม่ไปชวนคนอื่นเขาทำด้วย เรารวยตามลำพัง แต่พวกพ้องบริวารหายาก เราต้องรวยด้วย มีพรรคมีพวกด้วย มีบริวารที่ดีด้วย ซึ่งจะได้มานั้น เราก็ต้องเหนื่อย ออกแรงกันหน่อย ความสำเร็จก็จะเกิดขึ้นได้ ไม่ได้ยากอะไร มันยากอยู่ที่ไม่ได้ทำ หรือไปคิดแทนคนอื่น เขาคงไม่ทำมั้ง เกรงใจเขา กลัวว่าจะไปรบกวน ไปเบียดเบียนเขา ความเกรงใจเป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้าจะชวนใครทำความดี ไม่ต้องเกรงใจ เราไม่ได้เอาของเขามาเข้ากระเป๋าเรา เราไปชวนเขาทำความดี เพราะฉะนั้นอย่าไปคิดแทนเขา กลัวเขาจะลำบาก กลัวเขาจะไม่ทำอะไรต่างๆ อย่าไปเอา ผังวิตกกังวลคิดแทนอย่างนี้มา ตรงข้าม เรากลับเป็นผู้ช่วยรักษาสมบัติของเขาให้ติดไปในภพเบื้องหน้า เรากำลังไปรื้อผังจน ผังลำเค็ญของเขา แล้วช่วยสร้างผังใหม่ให้เขา คือ ผังรวย ผังมหาเศรษฐีผู้ใจบุญ ผังมีสมบัติจักรพรรดิตักไม่พร่อง เรามีหน้าที่แค่เดินไปหาเขา …

๓๓. ทำหน้าที่กัลยาณมิตร Read More »

เมื่อเราไปชวนใครมาทำบุญ คนมีบุญมาก อินทรีย์แก่ เขาก็ทำทันที คนมีอินทรีย์ปานกลาง เขาก็ทำเฉยๆ คนมีอินทรีย์อ่อน ฟังแล้วเขาก็ต่อต้าน ก็ไม่เห็นจะต้องเก็บมาเป็นทุกข์เป็นร้อนใจ เราเป็นนักสร้างบารมี จะต้องไม่เก็บสิ่งที่ไร้สาระมาทำให้เราทุกข์กายทุกข์ใจนะลูกนะ กายและใจเราควรจะถูกสั่งสมด้วยบุญ บารมี ความสุข พลังแห่งความดี ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นต้นแบบของโลก โลกยังขาดแคลนต้นบุญต้นแบบอย่างนี้ เราจึงจำเป็นต้องมาเกิดพร้อมๆ กัน เพื่อจะเป็นต้นบุญต้นแบบของเขา และผู้ที่จะเป็นต้นบุญต้นแบบได้ ต้องทำความเข้าใจกับโลกให้ดี กับสรรพสัตว์ทั้งหลายก็ดี กับมวลมนุษยชาติก็ดี ทุกชาติ ทุกภาษา ทุกศาสนาเป็นอย่างนี้ทั้งนั้น อินทรีย์แก่ อินทรีย์ปานกลาง อินทรีย์อ่อน เวลาเจออย่างนี้แล้วเราจะได้ไม่ทุกข์ใจ เพราะฉะนั้นนับจากวันนี้เป็นต้นไป อย่าเก็บสิ่งไร้สาระมาให้รกรุงรังตัดทอนกำลังใจของเรา ให้ทุกสิ่งที่เราพบเจอเป็นสิ่งที่นำมาซึ่งกำลังใจ พลังใจ บุญบารมีของเรา และก็ความสุขใจนะลูกนะ ๑๙ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/90 ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 1 สิ่งที่ต้องสั่งสมคือบุญกุศล กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

คนในโลกนี้ระลึกนึกถึงผู้ที่ละโลกแล้วด้วยน้ำตา คือ ให้น้ำตา ให้ความโศก ให้ความบ่นเพ้อพิไรรำพัน ซึ่งไม่เป็นประโยชน์ต่อตัวเองและผู้ที่ตายแล้ว คนในโลกมักจะเป็นกันอย่างนี้ เพราะว่าขาดสติกับปัญญา ขาดความรู้ตามความเป็นจริงของชีวิตว่า ความแตกดับของชีวิตนั้นเป็นของธรรมดา การละโลกก็เป็นของธรรมดา ไม่ใช่อัศจรรย์อะไร ไม่เหมือนกับดวงอาทิตย์ขึ้นทางทิศเหนือ แล้วตกทางทิศใต้ นั่นถึงจะเป็นเหตุอัศจรรย์ แต่ความตายไม่ใช่อัศจรรย์ คนในโลกนี้ส่วนมากระลึกนึกถึงผู้ที่ตายแล้วด้วยน้ำตา ด้วยความโศก ทำลายตัวเองให้เศร้าหมอง ให้ขุ่นมัว แล้วเป็นเหตุพลอยให้หมู่ญาตินั้นเศร้าหมองขุ่นมัวตามไปด้วย เขาระลึกนึกถึงผู้ตายกันอย่างนี้ เขาให้ความรักแก่ผู้ตายด้วยความโศก ด้วยความแห้งใจ ซึ่งเป็นวิธีที่ผิด เหมือนชักศึกเข้าบ้าน หรือให้ของแสลงกับคนป่วย ตัวเราก็ป่วยอยู่แล้ว แต่ให้ของแสลง คือความเข้าใจผิดกับใจซึ่งป่วยทางใจอยู่แล้วให้เพิ่มพูนมากขึ้น แต่ผู้ที่ฉลาดมีปัญญา จะระลึกนึกถึงผู้ที่เป็นที่รักที่ละโลกไปแล้ว ด้วยการบำเพ็ญบุญ แล้วอุทิศบุญกุศลไปให้ โดยทำตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว ที่เข้าใจโลกและชีวิตอย่างแท้จริง ใครทำอย่างนี้ได้ชื่อว่าเดินตามรอยบาทของพระพุทธองค์ ท่านไปถึงไหนก็เดินตามท่านไปถึงนั่น ท่านไปถึงสวรรค์ เราก็เดินตามท่านถึงสวรรค์ ท่านเดินถึงพรหม ก็เดินตามท่านถึงพรหม ท่านเดินถึงอรูปพรหม ก็เดินตามท่านถึงอรูปพรหม ท่านเดินถึงพระนิพพาน ก็เดินตามท่านถึงพระนิพพาน ๒๐ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๒๗ พระธรรมเทศนา โดย …

๓๕. อย่าร้องไห้ Read More »

วันอาทิตย์ต้นเดือน บูชาข้าวพระอย่าขาดกันนะ แม้วันอาทิตย์ธรรมดา หากมีความจำเป็นเราอาจจะขาดได้บ้าง เฉพาะผู้ที่ไปมาวัดได้สะดวก แต่วันอาทิตย์ต้นเดือนอย่าขาด เพราะว่าเป็นบุญใหญ่ ซึ่งบังเกิดขึ้นได้ยาก ต้องมีการบังเกิดขึ้นของวิชชาธรรมกาย สิ่งนี้จึงจะบังเกิดขึ้นได้ไม่ใช่ของง่ายเลย ดังนั้น อาทิตย์ต้นเดือนต้องมาวัด และอย่ามาตามลำพัง ให้ชวนผู้ที่เป็นที่รักของเรามาด้วย แม้แต่เด็กตัวเล็กๆ ถ้าตัวเล็กมาก ที่เรายังควบคุมเสียงร้องของเธอยังไม่ได้ เราก็เอาไว้ขอบนอก ถ้าควบคุมได้ เราก็เอาเขยิบเข้ามา เพื่อจะได้ปลูกฝังวัฒนธรรมชาวพุทธ การบูชาข้าวพระอย่างนี้ เป็นบุญใหญ่ เพราะจะต้องเข้าถึงวิชชาธรรมกายจึงจะทำอย่างนี้ได้ บุญเกิดขึ้นมากในระดับที่เราเอามาแก้ไขวิบากกรรมวิบากมารของเราได้เร็วแรงสามารถย่นย่อระยะเวลาในการเดินทางที่ไปสู่จุดหมายปลายทางที่จะต้องไปเป็นทีมนี้ได้สั้นเข้า ใกล้เข้า กลั่นแก้วิบากกรรมจากหนักเป็นเบา เบาเป็นหาย เพราะฉะนั้น ในทุกๆ วันอาทิตย์ต้นเดือน ต้องมากันนะ เป็นบุญใหญ่พิเศษ ที่เราไม่ควรขาดเลย ๑ เดือน มีเพียงครั้งเดียว ๑ ปี มีเพียง ๑๒ ครั้งเท่านั้น เราทำต่อเนื่องกันมา ๕๐ กว่าปีแล้ว ที่ว่าเป็นบุญใหญ่ เพราะโอกาสที่จะน้อมนำไทยธรรมไปถวายเป็นพุทธบูชาแด่พระธรรมกายของพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ทั้งหลายที่ดับขันธปรินิพพานนานมาแล้วนับอสงไขยพระองค์ไม่ถ้วนอย่างนี้ ไม่ใช่เกิดขึ้นได้ง่าย เป็นสิ่งที่ยาก ต้องมีการบังเกิดขึ้นของพระพุทธศาสนา และวิชชาธรรมกายที่มีเป้าหมายในการปราบมารประหารกิเลสให้สิ้นเชื้อไม่เหลือเศษ และไปสู่ที่สุดแห่งธรรมบังเกิดขึ้นนั่นแหละ สิ่งนี้จึงบังเกิดขึ้นได้ เพราะฉะนั้นเราจึงไม่ค่อยคุ้นเคยกันเท่าไร …

๓๖. บูชาข้าวพระแบบเข้าถึง Read More »

เมื่อไม่ได้สั่งสมบุญอะไรเพิ่มเติม ก็เหมือนกับกินใช้บุญเก่าที่สั่งสมเอาไว้ในอดีตชาติไปเรื่อยๆ ตรงนี้คนไม่ค่อยเข้าใจกัน บุญธาตุนี่ เหมือนพลังงานนะ พลังงานแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิต ถ้าหมดบุญก็หมดพลังงาน และบุญเก่ามีไว้เพื่อส่งเสริมสนับสนุนให้สร้างบุญใหม่เพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ ถ้าหากไม่สั่งสมบุญใหม่ ก็กินบุญเก่าที่สั่งสมเอาไว้ในอดีตชาติไปเรื่อยๆ จนกระทั่งบุญเก่าหมดไป ชีวิตความเป็นอยู่จึงยิ่งลำบากยากจนมากขึ้นๆ แล้วก็มากขึ้นไปเรื่อยๆ ต้องสั่งสมบุญ แล้วเราจะจนยากมาก คือ ไม่มีวันจน ๑๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๓ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/90 ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 1 สิ่งที่ต้องสั่งสมคือบุญกุศล กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

บุญบูชาข้าวพระ สิ่งนี้บังเกิดขึ้นได้ยาก และเป็นบุญใหญ่ที่จะติดตามตัวเราไปในภพเบื้องหน้า ที่ว่าเป็นบุญใหญ่ เพราะว่าไปถูกตัวจริงของความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันต์ในอายตนนิพพาน ด้วยอานุภาพของวิชชาธรรมกายที่มหาปูชนียาจารย์ท่านเชี่ยวชาญ การทำบุญทั่วไปว่าได้บุญเยอะแล้ว เช่น เรานำปัจจัยไทยธรรมถวายพระภิกษุสามเณรผู้ประพฤติธรรมอย่างนี้ได้อานิสงส์มาก แต่บุญบูชาข้าวพระแบบเข้าถึงตัวจริงของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านับอสงไขยพระองค์ไม่ถ้วน อุปมาผลบุญที่ได้เหมือนฝนตกลงมาในห้วงจักรวาล ที่ไม่มีลมพายุ เป็นจักรวาลที่โล่งๆ ว่างๆ อย่างนั้นหลายๆ ฟ้าครอบ คือ เป็นอสงไขยอัปปมาณังหลายๆ ครั้ง นี่อุปมาให้ฟัง กำลังบุญอย่างนี้จึงจะพอที่จะแก้ไขวิบากกรรมวิบากมารที่เราทำข้ามชาติมานับภพนับชาติไม่ถ้วน ให้หลายๆ วิบากกรรมหนักเป็นเบา เบาเป็นหาย แล้วก็ตั้งผังใหม่ที่เหมาะสมต่อการสร้างบารมีของเราต่อไปในอนาคต เมื่อเราลงมาเกิดสร้างบารมีในทุกๆ ครั้งนั่นแหละ ที่จะทำให้เราได้มนุษย์สมบัติ ทิพยสมบัติ และนิพพานสมบัติ ปิดอบาย ไปสวรรค์ มีสุขในปัจจุบัน เป็นต้น หลวงพ่ออยากให้ลูกๆ ทุกคนได้บุญเยอะ ไม่อยากให้ขาดวันอาทิตย์ต้นเดือน ส่วนวันอาทิตย์ธรรมดา ถ้าเราติดภารกิจที่จำเป็นจริงๆ หรืออยู่ห่างไกล เราไม่มาบ้างก็ไม่เป็นไร แต่อาทิตย์ต้นเดือนนี้ต้องมากันนะ ไม่อยากให้ตกบุญ ปีหนึ่งก็มีเพียง ๑๒ ครั้งเท่านั้น ไม่ควรขาดกันนะ บุญทุกบุญที่เราทำมีความสำคัญมากๆ ทำครั้งหนึ่งใช้ได้หลายครั้ง เหมือนรถยนต์ เขาใช้เวลาแค่ ๑ นาที ในการผลิตให้สำเร็จรูปเป็นรถยนต์ขึ้นมา …

๓๗. อย่าขาดบุญบูชาข้าวพระ Read More »

เราต้องสั่งสมบุญกันเอาไว้ การปฏิเสธบุญ คือ การ ปฏิเสธความสุขและความสำเร็จในชีวิตทุกๆ ระดับ ถ้าชาตินี้ เราลำเค็ญ แปลว่า ชาติที่ผ่านมาเราปฏิเสธบุญ เพราะเรา คิดว่า ที่เราประสบความสำเร็จในชีวิตเพราะหนึ่งสมองสองมือ ทีมถึง ทุนถึง ใจถึง มือถึง แต่มันไม่ใช่แค่นั้น เพราะบุญอยู่เบื้องหลังความสุขความสำเร็จในชีวิต ชาติที่ผ่านมาประสบความสำเร็จในชีวิต เพราะชาติก่อนหน้านั้นได้สั่งสมบุญเอาไว้ แต่ชาตินี้ลำเค็ญ เพราะปฏิเสธบุญในชาติที่ผ่านมา หรือใครมาชวนทำบุญแล้วเราปฏิเสธบุญ เพราะความประมาทในการดำเนินชีวิต บวก กับมีความตระหนี่หวงแหนทรัพย์ เลยทำให้ไม่เข้าใจเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ชาตินี้เลยมีชีวิตที่ลำเค็ญ ดังนั้น เราคงลำเค็ญเพียงพอแล้ว ถึงเวลาที่เราจะปฏิเสธความลำเค็ญ ยอมรับความรวย ยอมรับความสำเร็จในชีวิต แต่จะรวยและประสบความสำเร็จในชีวิตได้ก็ต้องสั่งสมบุญ เพราะบุญอยู่เบื้องหลังความสุขและความสำเร็จในชีวิตทุกระดับ นี่เป็นเรื่องที่เราจะต้องศึกษากันให้ดี ๒๖ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๙ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/90 ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 1 สิ่งที่ต้องสั่งสมคือบุญกุศล กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

เราทำบุญ ดูเหมือนเราเสียทรัพย์นะ แต่มันจะแปรเปลี่ยนไปเป็นดวงบุญที่อยู่ภายในกลางกายของเรา ที่จะส่งผลให้เรามีสุขในภพชาตินี้ และภพชาติต่อๆ ไป เวลาบุญส่งผลมันมหัศจรรย์นะ ยกตัวอย่างมหาเศรษฐีในกาลก่อน ชฎิลเศรษฐี ทันทีที่ก้าวเท้าข้ามธรณีประตูแล้วเหยียบลงบนพื้นบ้านด้วยเท้าเพียงข้างเดียว ภูเขาทองขนาด ๘๐ ศอก ก็ผุดขึ้นมาหลังบ้าน แถมยังตักไม่พร่องอีกด้วย แล้วถ้าใครไม่มีบุญไปตัก ก็ตักไม่ได้ แม้เป็นลูกของตัวก็ตาม ภูเขาทองคำนี้ เป็นสมบัติอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นสำหรับชฎิลเศรษฐีและลูกชายคนเล็กเท่านั้น เมณฑกเศรษฐี เวลาบุญส่งผล มันเหลือเชื่อจริงๆ มีแพะกายสิทธิ์เกิดขึ้นมาด้วยบุญจำนวนหนึ่ง ในปากแพะมีกลุ่มด้าย ๕ สี คือ สีเขียว สีทอง สีแดง สีขาวเงิน และสีส้ม ใครต้องการอะไร ก็ดึงด้ายสีนั้น สิ่งที่ต้องการก็จะออกมา เช่น ต้องการอาหารก็ตั้งจิตอธิษฐานแล้วดึงด้ายสีเขียว อยากได้ทองก็ดึงด้ายสีทอง ด้ายสีแดงก็เป็นพวกเสื้อผ้า เครื่องประดับ ถ้าอยากได้เงินกหาปณะ ก็ดึงด้ายสีขาวเงิน ถ้าอยากได้ยาก็ดึงด้ายสีส้ม เป็นต้น แต่ต้องตั้งจิตอธิษฐานและมีบุญเก่าด้วยจึงจะได้ แพะเหล่านี้เกิดขึ้นมาด้วยกำลังบุญของท่านเศรษฐี เป็นแพะกายสิทธิ์ที่สามารถนำความสมปรารถนามาให้กับเจ้าของ และผู้ที่มาขอสมบัติต่างๆ ได้ โชติกเศรษฐี ยิ่งรวยหนักเข้าไปอีก มีสมบัติจักรพรรดิตักไม่พร่อง มีต้นกัลปพฤกษ์ มีปราสาทแก้ว …

๗. ผลบุญอัศจรรย์ Read More »

บุญทั้งหมดที่เราทำจะถูกรวมไว้ในศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เป็นดวงบุญที่ใส สว่างไสว เป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิตทั้งในโลกนี้และในปรโลก หรือในสัมปรายภพ ชีวิตในสัมปรายภพ ไม่มีการทำมาหากิน ไม่มีการหว่าน การไถ การพาณิชย์ เป็นอยู่ได้ด้วยบุญและบาปที่เราได้กระทำตอนเป็นมนุษย์ มีอายุที่ยาวนาน เป็นหมื่น เป็นแสนปี เป็นต้น ถ้าไปอบายอายุก็ยืนยาวเป็นหมื่นเป็นแสนปีเหมือนกัน มีรูปกายใหม่ที่ไม่สวยงาม ทุกข์ทรมานอยู่อย่างนั้น แต่ถ้าหากเราสร้างกุศลกรรม ก็จะส่งผลให้เรามีสุขอยู่ในสุคติโลกสวรรค์ เข้าไปเป็นสหายแห่งเทวดา เมื่อละโลกไปแล้วบุญจะเป็นที่พึ่งของเราสิ่งอื่นไม่ใช่ จะส่งผลให้เรามีวิมานที่สุกใส สว่างไสว รัศมีกายเจิดจ้า มีสมบัติอันเป็นทิพย์ ไม่อายเพื่อนชาวสวรรค์ทั้งหลายซึ่งเขาวัดกันด้วยกำลังบุญ กำลังบารมี ซึ่งจะปรากฏที่รัศมีกาย เครื่องประดับ ที่วิมาน บริวาร สมบัติอันเป็นทิพย์ทั้งหลาย ถ้ารัศมีกายเราสว่างมาก เวลาเข้าไปในหมู่เทวดา ในเทวสมาคมเราก็จะอยู่แถวหน้า ที่มีรัศมีน้อยๆ ก็จะอยู่แถวหลังๆ ถัดออกไปตามกำลังบุญ คล้ายๆ ในโลกมนุษย์อย่างนี้แหละ ผู้ที่สั่งสมบุญมามากในอดีต ทำความดีมากในปัจจุบัน เขาก็จะมีแบ่งเป็นชนชั้นอย่างนั้นตามกำลังบุญกำลังบารมีที่ได้สั่งสมมา ๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/90 …

๘. บุญคือที่พึ่ง Read More »

สั่งสมบุญไว้เถิด ประเสริฐนัก เพราะตอนช่วงศึกชิงภพ ต้องใช้บุญสู้กับบาป เพื่อนำพาไปสู่สุคติ นี่เป็นเรื่องที่สำคัญนะ กำลังบุญเท่านั้น ที่จะนำพาเราไปสู่คติโลกสวรรค์ได้ ให้เรามีสมบัติที่เป็นทิพย์อันโอฬาร มีรูปทิพย์ เสียงทิพย์ กลิ่นทิพย์ รสทิพย์ สัมผัสอันเป็นทิพย์ มีอายุ วรรณะ สุข ยศ อธิปไตย ความเป็นใหญ่อันเป็นทิพย์ จะมีความสุขอันยาวนานในสุคติภูมิ และท่องเที่ยวอยู่แต่ในมนุษยโลกและเทวโลกจนกว่าจะถึงจุดหมายปลายทางคือ ที่สุดแห่งธรรม เราเป็นนักสร้างบารมีพันธุ์รื้อวัฏฏะ มีบารมีพิเศษที่จะมุ่งไปสู่ที่สุดแห่งธรรม ฉะนั้นการกลับคืนสู่ดุสิตบุรีก็เป็นแค่การย้ายที่อยู่ หรือที่ทำงานชั่วคราว แล้วก็ต้องไปทำงานละเอียดกันต่อ รอคอยจังหวะโอกาสในการกลับมาเกิดสร้างบารมีกันอีก เมื่อขึ้นไปแล้วก็จะได้ทบทวนดูว่า ตอนที่เป็นมนุษย์สร้างบารมีเต็มที่เหมือนอย่างที่ตั้งใจก่อนที่จะลงไปหรือเปล่า แล้วก็จะเห็นเลยว่า ความสว่างของรัศมีกายของเรา ของวิมานและบริวาร จะเป็นเครื่องวัดว่า เราลงมาคราวนี้สร้างบารมีอย่างเต็มที่เต็มกำลังหรือไม่ ถึงตรงนั้นจะรู้เห็นด้วยตัวเอง และจะแก้ไขอะไรก็ไม่ทันแล้ว เพราะโลกสวรรค์เป็นโลกแห่งการเสวยบุญ โลกมนุษย์เท่านั้นที่เป็นโลกแห่งการสร้างบารมี วันเวลาที่เหลืออยู่ในโลกนี้มีไม่มาก ถ้าเรายังมีโอกาสสร้างบารมีได้ ก็ใช้เวลาที่เหลืออยู่อย่างจำกัดนี้สร้างบารมีกันให้เต็มที่ ตราบใดที่ยังไม่หมดกิเลส เราก็จะต้องสร้างบารมีกันต่อไป ตอนนี้เรายังอยู่ในระหว่างการเติมบุญเติมบารมีกันอยู่ พึงอย่าประมาท ชะล่าใจ วันสุดท้ายของเราจะมาถึงเมื่อไรก็ไม่ทราบ คติของเรายังไม่แน่นอน เราจะให้คติในปรโลกของเราเป็นอย่างไรก็แล้วแต่ใจจะไขว่คว้าเอา เพราะเราคือผู้ออกแบบชีวิตของตัวเราเอง เราจะออกแบบชีวิตให้เป็นอย่างไร เลือกเอานะลูกนะ แต่ชีวิตจะมีคุณค่าเมื่อได้สร้างบารมี …

๙. สั่งสมบุญไว้เถิด Read More »