หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่

๔๒. อย่าประมาทว่ามีเวลาในโลกนี้ อีกยาวนาน ถ้าอยากเข้าถึงธรรมกันจริง ๆ ต้องใช้ทุกอนุวินาทีให้เป็นประโยชน์ โดยการประคับประคองใจของเรา ให้อยู่ภายในให้ได้ เรามีเวลาอีกเล็กน้อยเท่านั้นในโลก อย่านึกว่ามันยาว เพราะเรา มาเกิดในยุคอายุมนุษย์เฉลี่ยแค่ ๗๕ ปี ไม่ใช่มนุษย์ในยุค ๒๐,๐๐๐ ปี ถ้าหากอายุ ๒๐,๐๐๐ ปี เราก็ยังพอมีเวลา relax ไปเที่ยวเตร่อะไร ต่าง ๆ ได้ ยิ่งเวลาที่เหลืออยู่ต่อจากนี้ไปยิ่งเร็วขึ้นไปเรื่อย ๆ นี่ขนาดหลวงพ่อไม่ได้ขี้เกียจเลยนะ ไม่ได้อู้ด้วย แล้วก็ไม่ได้ ไปเที่ยวไหน สร้างบุญยังเพิ่งได้นิดเดียว สมัยก่อนคุณยายท่านพูด ก็ไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไร เพราะตอนนั้นเรายังมาไม่ถึงตรงนี้ ตอนที่ สร้างวัดท่านก็อายุ ๖๑ ปี พอมาถึงตอนนี้ โอ้ เข้าใจอะไรตั้งเยอะแยะ แล้วเวลาต่อจากนี้ไปมันเร็วนะ ๑๙ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ …

42.อย่าประมาทว่ามีเวลาในโลกนี้อีกยาวนาน Read More »

๒๓. ทาน ศีล ภาวนา เกิดบุญต่างกันอย่างไร? บุญ แปลว่า เครื่องชำระใจให้สะอาดบริสุทธิ์จากกิเลสอาสวะ มีวิธีทำได้หลายวิธี แต่โดยย่อมี ๓ วิธี คือ ทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ทาน ขจัดความโลภ ศีล ขจัดความโกรธ ภาวนา ขจัดความหลง หลงทิศ หลงทาง หลงผิด หลงลืม หลงใหล การทำทาน เมื่อเราบริจาคทาน พอเราให้ ความโลภที่หุ้มใจเรา ก็จางหายไปเรื่อย ๆ จิตที่ปราศจากความโลภ ก็จะใสขึ้น ความหิว ความอยากต่าง ๆ ก็หมดไป จิตก็บริสุทธิ์ยิ่งขึ้น ความบริสุทธิ์ของจิต นี้แหละ เขาเรียกว่า บุญ แต่ว่ามันสะอาดไปได้ระดับหนึ่งเท่านั้น การรักษาศีล จิตที่ถูกความโกรธเข้าไปหุ้ม ทำให้จิตเร่าร้อน อยู่ตลอดเวลา พอเราเริ่มรักษาศีล ความร้อนของจิตที่เกิดจากความ โกรธก็ค่อย ๆ คลายลง จิตก็ผ่องใสยิ่งขึ้น …

23.ทาน ศีล ภาวนา เกิดบุญต่างกันอย่างไร? Read More »

๓๙. ธรรมกายไม่ใช่ลัทธิใหม่ พระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ (สด จนฺทสโร) พระผู้ปราบมาร ท่านมีพระคุณต่อเราและชาวโลกมหาศาล แต่เราคง เข้าใจได้เพียงย่อ ๆ สั้น ๆ จะอธิบายให้ลึกซึ้งในสิ่งที่ท่านเป็นนั้นมันยาก ต่อการเข้าใจ เหมือนเอาสายบัวไปวัดความลึกของมหาสมุทร แล้วยก ขึ้นมาว่า ลึกเท่าสายบัวแค่นี้ หาควรไม่ แต่เมื่อเราพอที่จะเข้าใจอย่างนี้ มันก็จะต้องอธิบายเท่าที่เราพอจะเข้าใจ เอาแค่ว่า ท่านค้นพบธรรมกายขึ้นมา ซึ่งจริง ๆ คำนี้มีอยู่ใน พระไตรปิฎกในทุกนิกายด้วย ก็ยังถูกกล่าวหาว่า เป็นนิกายใหม่ แล้วผู้ที่กล่าวหาก็สร้างข่าว ใส่ไข่ จะด้วยวัตถุประสงค์อะไรก็แล้วแต่ ล้วนไม่เคยปฏิบัติเลย ถ้าปฏิบัติแล้วก็คงไม่พูดอย่างนี้ แสดงว่าแหล่ง ที่มาของความคิดนี้ไม่บริสุทธิ์ เพราะตอนเขียนข่าวก็ดี หรือคุยเรื่อง ข่าวก็ดีตอนนั้นกำลังมึนเมา นอกจากเมาเพราะเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ แล้วยังเมาวัย เมาชีวิต เมาลาภยศสรรเสริญด้วย มีความเมาอยู่ในตัว จึงไม่รู้เรื่องว่า สิ่งที่เขาเอามาพูดนั้นเพื่อ ประโยชน์ของตนนั่นเอง ซึ่งถ้าใครได้ยินได้ฟังแล้ว ผู้มีบุญจะมีปีติ ภาคภูมิใจ ดีใจว่า เป็นบุญของเราที่ได้มาเกิดในยุคนี้ ที่วิชชาธรรมกาย หวนคืนกลับมาอีกครั้ง …

39.ธรรมกายไม่ใช่ลัทธิใหม่ Read More »

๒๔. บุญไม่ใช่สินค้า… อยากได้ต้องทำเอง (๑) บุญ…ไม่มีการซื้อ ไม่มีการขาย อยากจะได้ก็ต้องทำเอา ไม่ใช่ธุรกิจ ไม่ใช่สินค้า ไม่ใช่กล้วยทอด ไม่ใช่เต้าฮวย เฉาก๊วย ซีเซ็กฉ่าย เกี่ยมฉ่าย “บุญ” ไม่ใช่สินค้า แต่เป็นเรื่องของจิตใจ ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยสติปัญญา มองการณ์ไกลไปในอนาคต ทำตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ว่า ชีวิตในวัฏสงสาร ถ้าไม่ทำบุญแล้วน่าสงสาร มันลำเค็ญ พระพุทธองค์จึงสอนให้ทำบุญเอาไว้ เพราะบุญเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิต ทั้งในมนุษยโลก และในเทวโลก ตลอดจนในสังสารวัฏ เราจะสมบูรณ์ด้วยรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข มรรคผล นิพพาน วิชชาธรรมกาย หรือทุกสิ่งที่ดี เพราะบุญอย่างเดียวเท่านั้น จะเป็นเศรษฐี มหาเศรษฐี เป็นพระอริยบุคคล บุญอยู่เบื้องหลังทั้งนั้น จะเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ พระอริยเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็บุญอีกเหมือนกัน เพราะฉะนั้น ซื้อขายบุญไม่มี ได้ยินคำนี้แล้ว อย่าท้อใจ อย่าคลางแคลงใจ เชื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า …

24.บุญไม่ใช่สินค้า…อยากได้ต้องทำเอง (๑) Read More »

๔๐.งานของผู้รู้…ที่ดูเหมือนไม่ได้ทำอะไร การปฏิบัติธรรม… เพื่อให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน คืองานที่แท้จริงของเรา และชาวโลกทั้งหลาย ดูท่านั่งของเราเหมือนคนไม่ได้ทำการงานอะไรเลย แต่จริง ๆ แล้วกำลังทำงานที่แท้จริง งานที่ยิ่งใหญ่ คืองานขจัดกิเลสอาสวะ ขจัด ศัตรูที่แท้จริงที่อยู่ภายใน เป็นสงครามภายในที่รบกับศัตรูที่แท้จริง เป็นสงครามภายในเพื่อสันติภาพภายนอก ทุกขั้นตอนของสงครามภายใน ไม่มีการพลัดพราก ไม่มีเลือด ไม่มีน้ำตา ไม่มีความโศกเศร้าเสียใจ คับแค้นใจร่ำพิไรรำพัน มีแต่ ความสุข สดชื่น เบิกบาน ความรู้แจ้งเห็นจริง กำลังใจในการสร้าง ความดี ความรักปรารถนาดีต่อเพื่อนมนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งหลาย จะเกิดขึ้น ดูเหมือนไม่ได้ทำอะไร คล้ายคนเกียจคร้าน แต่ชาวโลกเขา เคลื่อนไหว เขาคิด เขาพูด เขาทำ เขายืน เขาเดิน เขาวิ่ง ติดต่อคนโน้น คนนี้ ดูภายนอกเหมือนเขาขยันนะ ดูเขาทำอะไรตั้งเยอะแยะ แต่สรุป สุดท้ายไม่ได้อะไร ตายไปจะเอาตัวรอดจากอบายภูมิได้หรือเปล่า ก็ยังไม่รู้ สุขที่แท้จริงก็ไม่เคยเจอ ความจริงของชีวิตก็ไม่รู้จัก งานของผู้รู้อย่างหนึ่ง งานของผู้ไม่รู้อีกอย่างหนึ่ง งานของผู้รู้ มีความสุข ความสำเร็จ …

40.งานของผู้รู้…ที่ดูเหมือนไม่ได้ทำอะไร Read More »

๒๕. บุญไม่สินค้า…อยากได้ต้องทำเอง (๒) การซื้อบุญไม่มี เพราะบุญไม่ใช่สินค้า ไม่ใช่ว่า…ใครมีเงินจะซื้อได้ มีแต่การทำบุญ สร้างบุญเท่านั้น ไม่มีซื้อขายบุญ ต้องมีศรัทธา มีปัญญา มีความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องบุญอย่างแจ่มแจ้ง ก่อนอื่นเราต้องทำความเข้าใจก่อนว่า อะไรเป็นอุปสรรค ของชีวิต พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงค้นพบว่า ความโลภ ความโกรธ ความหลง ๓ อย่างนี้ ทำให้ชีวิตไม่สุขสมหวัง ไม่ประสบความสำเร็จ ในชีวิต ความโลภ ทำให้จิตพร่อง มีความอยาก มีความหิวอยู่ตลอดเวลา เหมือนตุ่มก้นรั่ว ขวดก้นรั่ว แก้วก้นรั่ว ความโกรธ ทำให้ใจเร่าร้อน ทุรนทุราย เหมือนถูกไฟเผาลน ตลอดเวลา ความหลง ทำให้ใจมืดบอด กิเลสทั้ง ๓ อย่างนี้ ทำให้ใจไม่ใส เมื่อใจไม่ใส ความสุขก็ไม่เกิด ดังนั้นการเอา ความโลภ ความโกรธ ความหลง ออกไปให้หมดจากใจ ได้นั่นแหละ ใจจึงจะเข้าถึงความสุขความสมหวังในชีวิต เข้าถึง อานุภาพอันไม่มีประมาณ และจะได้เข้าไปเรียนรู้ความจริงของชีวิต ยิ่ง …

25.บุญไม่ใช่สินค้า…อยากได้ต้องทำเอง (๒) Read More »

๒๖. บุญไม่ใช่สินค้า…อยากได้ต้องทำเอง (๓) มีชาวต่างประเทศท่านหนึ่งไม่เข้าใจเรื่องการทำบุญ ถามภรรยา ซึ่งเป็นคนไทยว่า เธอซื้อบุญหรือ? เพราะว่าเขาไม่เข้าใจจริง ๆ บุญไม่มีการซื้อขาย มีแต่ทำด้วยจิตที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัย ทำบุญเพื่อให้ได้บุญ เพื่อเอาชนะความตระหนี่ ความโลภในตัว หรือ กิเลสอาสวะในตัวให้มันเจือจางเบาบางลงไป การให้ทาน สามารถขจัดกิเลสหยาบ ๆ ได้ ในระดับหนึ่ง แต่กิเลสละเอียด ๆ ต้องไปรื้อด้วยศีล ด้วยภาวนา กิเลสหยาบ ๆ ก็เปรียบเหมือนก้อนหินใหญ่ ๆ เราต้องทลาย มันไปก่อน พอถึงก้อนกรวด ก้อนทราย เราค่อยเอาเครื่องมือที่ละเอียดขึ้น ไปเรื่อย ๆ ไปขจัดปัดเป่ามัน เพราะฉะนั้น ไม่ใช่เป็นการซื้อขายบุญ แต่เป็นการทำบุญ ด้วย จิตที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัย และรู้ว่าบุญนี้เป็นบ่อเกิดแห่งความสุข และความสำเร็จในชีวิต ตั้งแต่ปุถุชนจนกระทั่งเป็นพระอริยเจ้าจึงทำ ถ้าคิดว่าซื้อบุญ มักจะไม่ค่อยได้บุญ เพราะยังขาดดวงปัญญา ไม่เข้าใจว่า เขาทำบุญไปเพื่ออะไร ยังไม่เข้าใจเรื่องราวความเป็นจริง ของชีวิต ซื้อบุญ ซื้อสวรรค์ ซื้อไม่ได้ …

26.บุญไม่ใช่สินค้า…อยากได้ต้องทำเอง (๓) Read More »

๒๗. เหตุแห่งความรวยความจน คนจะรวยต้องมีบุญ บุญเก่าเราไม่รู้ว่ามีมากน้อยเพียงใด แต่บุญใหม่เราต้องสร้าง ต้องสั่งสม แล้วหมั่นนึกถึงบุญ เพราะ บุญเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จทั้งปวง หมั่นทำใจให้ใส ๆ ดวงบุญจะได้ใส ๆ อธิษฐานให้บุญบันดาล ให้ มีช่องทาง ถ้าหากเรานึกถึงบุญ ใจก็จรดที่บุญ กระแสธารแห่งบุญจะ หลั่งไหลมาที่ตัวเรา เมื่อบุญเต็มเปี่ยมก็จะสามารถดึงดูดทรัพย์สมบัติ มาได้ บุญเป็นเหตุแห่งความสำเร็จ ความรู้ความสามารถเป็นเพียงส่วน ประกอบ จังหวะที่ดี ถ้อยคำที่มีพลังให้สำเร็จได้นั้นต้องอาศัยกำลังบุญ คำพูดประโยคเดียวกัน คนมีบุญพูดกับคนไม่มีบุญพูดให้ผลต่างกัน คนมีบุญเงินมาหา แต่คนบุญน้อยต้องไปหาเงิน แล้วหาไม่ค่อยได้ คนมีบุญมีหนูตายตัวเดียว ยังมีวิธีการแสวงหาทรัพย์จนเป็น เศรษฐีได้ (จุลลกเศรษฐีชาดก) ๑๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๓๙ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

๒๘. ใช้ทรัพย์ให้เป็น ทรัพย์ที่เรามี คืออุปกรณ์สร้างบารมีในชาตินี้ ตายแล้วก็เอาไป ไม่ได้ จะเอาไปได้ต้องเปลี่ยนทรัพย์เป็นเครดิตการ์ดภายในฝากฝังไว้ ในพระพุทธศาสนา แปรเปลี่ยนทรัพย์หยาบเป็นทรัพย์ละเอียด เป็น ดวงบุญใส ๆ ภายใน แล้วก็แปรไปเป็นทิพยสมบัติในเทวโลกต่อไป ชีวิตในปรโลกยาวนานกว่าในเมืองมนุษย์มากมายนัก ในเมือง มนุษย์จนแค่ไม่กี่สิบปีก็ตายแล้ว แต่ถ้าจนในปรโลกเป็นพัน เป็นหมื่น เป็นแสน เป็นล้านปี ยาวนานอย่างที่เรานึกไม่ถึงเลย ถึงตอนนั้นเรา จะมานึกเสียดายก็ไม่เกิดประโยชน์ เพราะฉะนั้นรีบทำตั้งแต่ตอนนี้ ถ้ารวยในปรโลกก็รวยนาน รวยในเมืองมนุษย์ประเดี๋ยวเดียว ทำไมเรา ไม่มองไกลไปถึงปรโลก เพราะเราต้องไปอย่างแน่นอน ๒๖ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๐ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

๒๙. ทำไมต้องชวนทำบุญบ่อยๆ บุญ แปลว่า เครื่องชำระใจให้บริสุทธิ์ เมื่อใจบริสุทธิ์ ใจจะ มีคุณภาพ ความใสความสว่างจะบังเกิดขึ้น นี้แหละคือ ตัวบุญ กระแสบุญอยู่ตรงกลางดวงบุญ บุญเกิดขึ้นเมื่อเราให้ทาน รักษาศีล หรือเจริญภาวนา จะทำให้ จิตมีคุณภาพขึ้น มีอานุภาพส่งกระแสบุญไปทุกทิศทุกทาง สามารถ ดึงดูดสมบัติทั้งหลายที่มีอยู่ในโลกได้ ยามใดที่เรามีบุญ กระแสบุญจะส่งผล เราก็รวมสมบัติให้มาเป็น ของเราได้ แต่ยามใดบุญน้อย กระแสบุญก็อ่อนตัวลง สมบัติแม้มีอยู่ ก็สูญสลายไป พลัดพรากไป เพราะไม่มีแรงดึงดูดเข้ามา เพราะฉะนั้น สมบัติจะอยู่กับเราได้ ต่อเมื่อเรามีบุญ ถ้าหมดบุญ ก็เปลี่ยนมือไป บุญจึงเป็นสิ่งสำคัญ แม้เรามองไม่เห็นด้วยตา สัมผัส ไม่ได้ด้วยมือ แต่ว่าสิ่งนั้นมีอยู่ จะเห็นได้ก็ต้องเข้าถึงธรรมกาย มีญาณ- ทัสสนะเกิดขึ้น เราจะเห็นกระแสธารแห่งบุญ ซึ่งอยู่ในกลางดวงบุญ คอยส่งกระแสออกไปทุกทิศทุกทาง แม้แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ในระหว่างที่ สร้างบารมี พระองค์ทรงสั่งสมบุญอยู่เป็นนิจ เพราะพระองค์รู้เห็นว่า บุญเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิต ตั้งแต่ชีวิตใน ระดับของปุถุชนจนกระทั่งเป็นพระอริยเจ้า …

29.ทำไมต้องชวนทำบุญบ่อย ๆ Read More »

๓๐. เอาชนะความตระหนี่ให้ได้ กิเลสอาสวะสอนให้ตระหนี่ เขาพยายามกันสมบัติเรา ด้วยการ ทำให้เราเกิดความรู้สึกหวงแหนเสียดายทรัพย์ วิตกกังวลเรื่องความ ปลอดภัยในชีวิต หรือทำให้เราเกิดความรู้สึกว่า ถ้าเรามีน้อยกว่าเขา ก็จะไม่ปลื้มใจ จะทำให้ฐานะทางสังคมเปลี่ยนแปลงไป ทำให้เราวิตก กังวลไปต่าง ๆ มากมาย ถ้าหากเราเชื่อตามกิเลสที่คอยบังคับอยู่ในใจ เท่ากับเรายอม ให้เขาเอาผังจนถาวรที่ดำมืดยาวเหยียดมาใส่ไว้ติดอยู่ในกลางกาย เหมือนไฟฟ้าที่สว่างตามเสาไฟฟ้าข้างทาง เวลาเขาดับสวิตช์ไฟทีเดียว ก็จะดับเป็นร้อยเป็นพันเสา มันก็มืดตลอดทางเลย นั่นหมายถึงว่า ชีวิตเราจะอยู่ด้วยความมืดเป็นร้อยชาติพันชาติ หรือเกินไปกว่านั้น ชีวิตที่อยู่ในความมืด อยู่ในความยากจน เป็นชีวิตที่เสี่ยง ต่ออบายภูมิ เพราะสิ่งแวดล้อมจะอำนวยความสะดวกให้เราสร้างแต่ บาปอกุศลที่จะนำไปสู่มหานรกได้ง่าย ซึ่งมันอันตราย ๓ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

๓๑. ความแตกต่างของผลแห่งทานที่ให้โดยเคารพและไม่เคารพ พระบรมศาสดา ทรงตรัสเล่าเรื่องเวลามพราหมณ์ ว่าด้วย การให้ทานที่มีผลมาก แก่ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี บุคคลผู้ให้ทานที่ประณีตหรือไม่ก็ตาม หากให้โดยไม่เคารพ ในทาน ไม่ทำความนอบน้อมในทาน ไม่ได้ให้ด้วยมือของตน ให้ของ เหลือเดน ให้โดยไม่เชื่อเรื่องกรรมและผลของกรรม คือ ให้ไปอย่างนั้นเอง ให้ ๆ ไป ให้พ้นหูพ้นตา ทานนั้น ๆ จะส่งผลให้เขา เมื่อไปเกิดในที่ใดก็ตาม แม้มีทรัพย์มาก จิตของผู้นั้นย่อมไม่ยินดีที่จะทานอาหารอย่างดี จะรับประทานแต่ของเก่า ค้างคืน แม้มีทรัพย์มาก ย่อมไม่ยินดีที่จะใช้ผ้าเนื้อดี ชอบแต่ผ้าเนื้อหยาบ แม้มีทรัพย์มาก ย่อมไม่ยินดีที่จะใช้พาหนะดี ๆ ชอบแต่ของเก่า ๆ แม้มีทรัพย์มาก ย่อมไม่ยินดีที่จะนำทรัพย์นั้นมาบำรุงบำเรอด้วย สิ่งที่ตนปรารถนา แม้บริวารของผู้ให้ทาน คือ บุตร ภรรยา ทาส คนรับใช้ เป็นต้น ก็ไม่เชื่อฟัง เหล่านี้เป็นผลแห่งกรรมที่ทำทานโดยไม่เคารพ ไม่ตระหนัก เห็นคุณค่าในการทำทาน ส่วนบุคคลผู้ให้ทานที่ประณีตหรือไม่ก็ตาม ถ้าให้ทานโดยเคารพ ทำความนอบน้อมในทาน ให้ทานด้วยมือของตน …

31.ความแตกต่างของผลแห่งทาน ที่ให้โดยเคารพและไม่เคารพ Read More »

๓๒. ต้องเคารพในทาน เงินแต่ละบาทแต่ละสตางค์ที่เขานำมาทำบุญ เขาต้องเอา ชีวิตเป็นเดิมพัน เพราะฉะนั้นจะจับจ่ายใช้สอยสิ่งใดก็ตาม แม้จะ เป็นงานพระศาสนาก็ต้องรู้จักใช้ให้ทุกบาททุกสตางค์ประหยัดสุด ประโยชน์สูง ให้เป็นบุญกุศลของท่านเจ้าภาพและตัวเราด้วย อย่าใช้จ่ายฟุ่มเฟือย นี่เป็นเรื่องที่สำคัญนะ กว่าจะได้เงินมาแต่ละบาทแต่ละสตางค์ไม่ใช่ง่ายเลย สมัย คุณยายอาจารย์ยังมีชีวิตอยู่ ท่านจะพร่ำสอนว่า เงินทองเขาจบเหนือหัว มาทำบุญ จะจับจ่ายใช้สอยอะไรก็ต้องคิดให้รอบคอบ เราจะได้ไม่เป็นหนี้ และจะเป็นบุญทั้งของผู้ทำบุญและของเราด้วย ประโยชน์ก็จะเกิดขึ้น แก่งานพระศาสนา นี่คือสิ่งที่คุณยายสอนมา ซึ่งได้รับถ่ายทอดมา จากพระเดชพระคุณหลวงปู่พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) พระผู้ ปราบมาร พระเดชพระคุณหลวงปู่ ท่านเป็นคนประหยัด มัธยัสถ์ ท่าน มักจะสอนว่า ต้องใช้เงินให้เป็น ไม่อย่างนั้นเราจะเป็นทาสของเงิน กว่าญาติโยมเขาจะนำอาหาร นำปัจจัยมาถวาย เขาลำบาก ต้องอาบ เหงื่อต่างน้ำ เอาชีวิตเป็นเดิมพัน เพราะฉะนั้นจะจับจ่ายใช้สอยอะไร ก็ต้องใช้กันให้ดี ให้มีความเคารพในทานของเขา ๒๔ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๐ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา …

32.ต้องเคารพในทาน Read More »

๓๓. ทำไมต้องทำบุญ ๗ วัน ๕๐ วัน ๑๐๐ วัน ประเพณีชาวพุทธ เมื่อมีผู้เสียชีวิต เรามักจะคุ้นเคยกับการ ทำบุญให้ผู้ตาย ๗ วัน ๕๐ วัน และ ๑๐๐ วัน เคยสงสัยไหมว่า ทำไม ต้องเป็นอย่างนั้น การทำบุญ ๗ วัน คือ ช่วงที่ผู้ตายยังวนเวียนอยู่ในเมืองมนุษย์ นี่สำหรับผู้ที่ไม่ได้ไปมหานรก ก็จะได้มีโอกาส ๗ วันนั้นช่วยกันได้ การทำบุญ ๕๐ วัน คือ ช่วงที่กายละเอียดกำลังเข้าคิวรอคอย การพิพากษาจากพญายมราชในยมโลก การทำบุญ ๑๐๐ วัน คือ ช่วงระหว่าง ๕๐ – ๓๓. ทำไมต้องทำบุญ ๗ วัน ๕๐ วัน ๑๐๐ วัน ประเพณีชาวพุทธ เมื่อมีผู้เสียชีวิต เรามักจะคุ้นเคยกับการ …

33.ทำไมต้องทำบุญ ๗ วัน ๕๐ วัน ๑๐๐ วัน Read More »

๓๔. อย่าหวังให้ใครอุทิศบุญไปให้ เราอย่าไปหวังให้ผู้ที่มีชีวิตอยู่เขาทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้เลย ให้คิดว่า ถ้าเขาทำให้ นั่นเป็นผลพลอยได้ เพราะผู้ที่อยู่ในโลกมักจะ ถูกหล่อหลอมด้วยเรื่องราวที่ให้ข้องอยู่กับโลก ความรู้เกี่ยวกับเรื่อง วิชชาของชีวิตไม่มี มีแต่วิชาหาเลี้ยงชีพเท่านั้น เพราะฉะนั้นเขาจะ รู้เรื่องการทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้นั้น อย่าพึงหวัง แม้เราเองก็เถอะ ก่อนที่จะมารู้เรื่องราวความจริงของชีวิต ก่อนนี้เราก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเรื่องในปรโลก ปู่ย่าตายายบรรพบุรุษของ เราละโลกไปแล้ว เรายังไม่ค่อยทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ท่านเลย ปีหนึ่งก็อาจจะทำกันครั้งหนึ่ง โดยอ้างว่า ไม่มีเวลา จะต้องทำมาหากิน ต้องทำมาค้าขาย ต้องเลี้ยงลูก เลี้ยงครอบครัวบ้าง อ้างกันไปอย่างนั้น หรือบางทีก็เพราะความไม่รู้จริง ๆ ชีวิตในปรโลก เป็นอยู่ได้ด้วยบุญ ด้วยบาป ด้วยตัวของเราเอง อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ คือ เราต้องพึ่งตัวเองด้วยการสั่งสมบุญทั้ง ทาน ศีล ภาวนาให้มาก ๆ ด้วยตัวเองตอนที่มีชีวิตอยู่ ๓ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 …

34.อย่าหวังให้ใครอุทิศบุญไปให้ Read More »