หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่

30.เอาชนะความตระหนี่ให้ได้

๓๐. เอาชนะความตระหนี่ให้ได้ กิเลสอาสวะสอนให้ตระหนี่ เขาพยายามกันสมบัติเรา ด้วยการ ทำให้เราเกิดความรู้สึกหวงแหนเสียดายทรัพย์ วิตกกังวลเรื่องความ ปลอดภัยในชีวิต หรือทำให้เราเกิดความรู้สึกว่า ถ้าเรามีน้อยกว่าเขา ก็จะไม่ปลื้มใจ จะทำให้ฐานะทางสังคมเปลี่ยนแปลงไป ทำให้เราวิตก กังวลไปต่าง ๆ มากมาย ถ้าหากเราเชื่อตามกิเลสที่คอยบังคับอยู่ในใจ เท่ากับเรายอม ให้เขาเอาผังจนถาวรที่ดำมืดยาวเหยียดมาใส่ไว้ติดอยู่ในกลางกาย เหมือนไฟฟ้าที่สว่างตามเสาไฟฟ้าข้างทาง เวลาเขาดับสวิตช์ไฟทีเดียว ก็จะดับเป็นร้อยเป็นพันเสา มันก็มืดตลอดทางเลย นั่นหมายถึงว่า ชีวิตเราจะอยู่ด้วยความมืดเป็นร้อยชาติพันชาติ หรือเกินไปกว่านั้น ชีวิตที่อยู่ในความมืด อยู่ในความยากจน เป็นชีวิตที่เสี่ยง ต่ออบายภูมิ เพราะสิ่งแวดล้อมจะอำนวยความสะดวกให้เราสร้างแต่ บาปอกุศลที่จะนำไปสู่มหานรกได้ง่าย ซึ่งมันอันตราย ๓ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

31.ความแตกต่างของผลแห่งทาน ที่ให้โดยเคารพและไม่เคารพ

๓๑. ความแตกต่างของผลแห่งทานที่ให้โดยเคารพและไม่เคารพ พระบรมศาสดา ทรงตรัสเล่าเรื่องเวลามพราหมณ์ ว่าด้วย การให้ทานที่มีผลมาก แก่ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี บุคคลผู้ให้ทานที่ประณีตหรือไม่ก็ตาม หากให้โดยไม่เคารพ ในทาน ไม่ทำความนอบน้อมในทาน ไม่ได้ให้ด้วยมือของตน ให้ของ เหลือเดน ให้โดยไม่เชื่อเรื่องกรรมและผลของกรรม คือ ให้ไปอย่างนั้นเอง ให้ ๆ ไป ให้พ้นหูพ้นตา ทานนั้น ๆ จะส่งผลให้เขา เมื่อไปเกิดในที่ใดก็ตาม แม้มีทรัพย์มาก จิตของผู้นั้นย่อมไม่ยินดีที่จะทานอาหารอย่างดี จะรับประทานแต่ของเก่า ค้างคืน แม้มีทรัพย์มาก ย่อมไม่ยินดีที่จะใช้ผ้าเนื้อดี ชอบแต่ผ้าเนื้อหยาบ แม้มีทรัพย์มาก ย่อมไม่ยินดีที่จะใช้พาหนะดี ๆ ชอบแต่ของเก่า ๆ แม้มีทรัพย์มาก ย่อมไม่ยินดีที่จะนำทรัพย์นั้นมาบำรุงบำเรอด้วย สิ่งที่ตนปรารถนา แม้บริวารของผู้ให้ทาน คือ บุตร ภรรยา ทาส คนรับใช้ เป็นต้น ก็ไม่เชื่อฟัง เหล่านี้เป็นผลแห่งกรรมที่ทำทานโดยไม่เคารพ ไม่ตระหนัก เห็นคุณค่าในการทำทาน ส่วนบุคคลผู้ให้ทานที่ประณีตหรือไม่ก็ตาม ถ้าให้ทานโดยเคารพ ทำความนอบน้อมในทาน ให้ทานด้วยมือของตน …

31.ความแตกต่างของผลแห่งทาน ที่ให้โดยเคารพและไม่เคารพ Read More »

32.ต้องเคารพในทาน

๓๒. ต้องเคารพในทาน เงินแต่ละบาทแต่ละสตางค์ที่เขานำมาทำบุญ เขาต้องเอา ชีวิตเป็นเดิมพัน เพราะฉะนั้นจะจับจ่ายใช้สอยสิ่งใดก็ตาม แม้จะ เป็นงานพระศาสนาก็ต้องรู้จักใช้ให้ทุกบาททุกสตางค์ประหยัดสุด ประโยชน์สูง ให้เป็นบุญกุศลของท่านเจ้าภาพและตัวเราด้วย อย่าใช้จ่ายฟุ่มเฟือย นี่เป็นเรื่องที่สำคัญนะ กว่าจะได้เงินมาแต่ละบาทแต่ละสตางค์ไม่ใช่ง่ายเลย สมัย คุณยายอาจารย์ยังมีชีวิตอยู่ ท่านจะพร่ำสอนว่า เงินทองเขาจบเหนือหัว มาทำบุญ จะจับจ่ายใช้สอยอะไรก็ต้องคิดให้รอบคอบ เราจะได้ไม่เป็นหนี้ และจะเป็นบุญทั้งของผู้ทำบุญและของเราด้วย ประโยชน์ก็จะเกิดขึ้น แก่งานพระศาสนา นี่คือสิ่งที่คุณยายสอนมา ซึ่งได้รับถ่ายทอดมา จากพระเดชพระคุณหลวงปู่พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) พระผู้ ปราบมาร พระเดชพระคุณหลวงปู่ ท่านเป็นคนประหยัด มัธยัสถ์ ท่าน มักจะสอนว่า ต้องใช้เงินให้เป็น ไม่อย่างนั้นเราจะเป็นทาสของเงิน กว่าญาติโยมเขาจะนำอาหาร นำปัจจัยมาถวาย เขาลำบาก ต้องอาบ เหงื่อต่างน้ำ เอาชีวิตเป็นเดิมพัน เพราะฉะนั้นจะจับจ่ายใช้สอยอะไร ก็ต้องใช้กันให้ดี ให้มีความเคารพในทานของเขา ๒๔ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๐ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา …

32.ต้องเคารพในทาน Read More »

33.ทำไมต้องทำบุญ ๗ วัน ๕๐ วัน ๑๐๐ วัน

๓๓. ทำไมต้องทำบุญ ๗ วัน ๕๐ วัน ๑๐๐ วัน ประเพณีชาวพุทธ เมื่อมีผู้เสียชีวิต เรามักจะคุ้นเคยกับการ ทำบุญให้ผู้ตาย ๗ วัน ๕๐ วัน และ ๑๐๐ วัน เคยสงสัยไหมว่า ทำไม ต้องเป็นอย่างนั้น การทำบุญ ๗ วัน คือ ช่วงที่ผู้ตายยังวนเวียนอยู่ในเมืองมนุษย์ นี่สำหรับผู้ที่ไม่ได้ไปมหานรก ก็จะได้มีโอกาส ๗ วันนั้นช่วยกันได้ การทำบุญ ๕๐ วัน คือ ช่วงที่กายละเอียดกำลังเข้าคิวรอคอย การพิพากษาจากพญายมราชในยมโลก การทำบุญ ๑๐๐ วัน คือ ช่วงระหว่าง ๕๐ – ๓๓. ทำไมต้องทำบุญ ๗ วัน ๕๐ วัน ๑๐๐ วัน ประเพณีชาวพุทธ เมื่อมีผู้เสียชีวิต เรามักจะคุ้นเคยกับการ …

33.ทำไมต้องทำบุญ ๗ วัน ๕๐ วัน ๑๐๐ วัน Read More »

34.อย่าหวังให้ใครอุทิศบุญไปให้

๓๔. อย่าหวังให้ใครอุทิศบุญไปให้ เราอย่าไปหวังให้ผู้ที่มีชีวิตอยู่เขาทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้เลย ให้คิดว่า ถ้าเขาทำให้ นั่นเป็นผลพลอยได้ เพราะผู้ที่อยู่ในโลกมักจะ ถูกหล่อหลอมด้วยเรื่องราวที่ให้ข้องอยู่กับโลก ความรู้เกี่ยวกับเรื่อง วิชชาของชีวิตไม่มี มีแต่วิชาหาเลี้ยงชีพเท่านั้น เพราะฉะนั้นเขาจะ รู้เรื่องการทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้นั้น อย่าพึงหวัง แม้เราเองก็เถอะ ก่อนที่จะมารู้เรื่องราวความจริงของชีวิต ก่อนนี้เราก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเรื่องในปรโลก ปู่ย่าตายายบรรพบุรุษของ เราละโลกไปแล้ว เรายังไม่ค่อยทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ท่านเลย ปีหนึ่งก็อาจจะทำกันครั้งหนึ่ง โดยอ้างว่า ไม่มีเวลา จะต้องทำมาหากิน ต้องทำมาค้าขาย ต้องเลี้ยงลูก เลี้ยงครอบครัวบ้าง อ้างกันไปอย่างนั้น หรือบางทีก็เพราะความไม่รู้จริง ๆ ชีวิตในปรโลก เป็นอยู่ได้ด้วยบุญ ด้วยบาป ด้วยตัวของเราเอง อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ คือ เราต้องพึ่งตัวเองด้วยการสั่งสมบุญทั้ง ทาน ศีล ภาวนาให้มาก ๆ ด้วยตัวเองตอนที่มีชีวิตอยู่ ๓ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 …

34.อย่าหวังให้ใครอุทิศบุญไปให้ Read More »

35.“บุญ” ส่งถึงกันได้

๓๕. “บุญ” ส่งถึงกันได้ เมื่อเราทำบุญ แล้วอุทิศส่วนกุศลไปให้หมู่ญาติที่ละโลกไปแล้ว หมู่ญาติเขาก็จะอนุโมทนาสาธุการ เมื่ออนุโมทนาสาธุการแล้ว จากทุกข์มาก ก็ทุกข์น้อย ทุกข์น้อย ก็พ้นทุกข์ สุขน้อย ก็สุขมาก สุขมากแล้ว ก็มากเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ ญาติที่ละโลกไปแล้วเมื่อพ้นทุกข์และมีสุขด้วยบุญที่เราอุทิศไปให้ เขาจะอนุโมทนาขอบคุณด้วยความซาบซึ้งที่พ้นจากทุกข์ พวกที่พ้นจากอบาย ก็จะดีใจมากเป็นพิเศษ จะลิงโลดใจตื่นเต้น อย่างออกนอกหน้า ที่เขาอยู่ในสุคติภพ ก็จะมีอาการปลื้มใจ อย่างสงบเสงี่ยม แต่สง่างาม อาการก็จะแตกต่างกันไป ส่วนผู้ที่ยังต้องเสวยวิบากเป็นสัตว์เดรัจฉานอยู่ ก็ต้องรอคอย จังหวะ แต่ก็ได้ลดหย่อนกระแสวิบากกรรมวิบัติบาปศักดิ์สิทธิ์ จาก ที่จะต้องใช้จำนวนมากชาติ ก็ลดหย่อนกันลงมา เพราะฉะนั้นบุญจึง เป็นทุกสิ่งในปรโลก ผู้รับที่อยู่ในปรโลก มีความปรารถนาบุญอย่างยิ่ง เพราะบุญเป็นทุกสิ่งในปรโลก เนื่องจากชีวิตในปรโลก ไม่มีการทำกิจแบบมนุษย์ ไม่ต้องทำมา หากิน ไม่มีการค้าขาย ไม่มีการทำไร่ ทำนา ทำสวน เป็นอยู่ได้ด้วยบุญ และบาปที่กระทำไว้ตอนเป็นมนุษย์ เมื่อผู้มีชีวิตอยู่อุทิศส่วนกุศลไปให้ มันก็ตรงกับผู้ที่รับปรารถนา และก็ใช้ได้จริงด้วย และเนื่องจากเขาได้ไปเห็นผลแห่งการกระทำแล้ว เขาจะตั้งจิต อธิษฐานให้เราสั่งสมแต่กุศลธรรมตลอดชีวิต ให้เราเป็นผู้ไม่ประมาทใน …

35.“บุญ” ส่งถึงกันได้ Read More »

4.นรกสวรรค์มีจริง

๔. นรกสวรรค์มีจริง เรื่องบุญต้องทำไว้ ถ้าตายแล้วสูญก็เจ๊ากันไป แต่ถ้าตายแล้วไม่สูญ เราจะมีความสุขในสุคติโลกสวรรค์ Law of Kamma หรือ กฎแห่งการกระทำ ทั้งทางกาย วาจา ใจ เป็นเรื่องที่เราควรศึกษาอย่างยิ่ง เพราะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับตัวเรา เราคิด เราพูด เราทำ ล้วนมีผลทั้งสิ้น ศึกษาเอาไว้เราจะได้ดำเนินชีวิต ได้อย่างถูกต้อง ปิดอบาย ไปสวรรค์ มีสุขในปัจจุบัน ดังนั้น อย่าไปสรุปว่า นรกสวรรค์เป็นเรื่องไกลตัว ไม่มีจริง มันไม่ใช่เรื่องไกลตัวนะ แต่เป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวเลย เพราะทุก การกระทำมีผลโยงไปถึงภพภูมิหลังความตายทั้งสิ้น กฎหมายเรายังหลีกเลี่ยงได้บางครั้ง แต่กฎแห่งกรรมหลีกเลี่ยงไม่ได้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ในน้ำ บนบก ยอดเขา ในอวกาศ ดวงดาวต่าง ๆ ตราบใดที่เรายังมีกายและใจ มันจะติดตามตัวเราไปเหมือนเงาตามตัว ซึ่งจำเป็นต้องศึกษาเรียนรู้เอาไว้ อย่าไปสรุปว่า นรกสวรรค์ไม่มี เพราะเราไม่เคยเห็น แล้วก็ ไม่เคยเห็นใครเห็น แล้วสรุปว่าไม่มี ไม่ได้ เพราะบางอย่างที่เราไม่เห็น ไม่ได้แปลว่า ไม่มี …

4.นรกสวรรค์มีจริง Read More »

20.เข้าวัดสร้างบุญ

๒๐. เข้าวัดสร้างบุญ วันพระ ในฐานะที่เราเป็นชาวพุทธ เราจะต้องเข้าวัดไปสั่งสม บุญกันดีกว่า เวลาเข้าวัดต้องเข้าให้เป็นนะ เข้าวัดให้เป็นทำอย่างไร คือต้องให้เป็นทางมาแห่งบุญ อะไรที่เป็นทางมาแห่งบุญ เราเอาหมด จะจัดเรียงรองเท้า ทำความสะอาดเสนาสนะ ถวายภัตตาหาร ฟังธรรม ปฏิบัติธรรม เวลาฟังธรรม อย่าไปคุยแข่งกับพระ ต้องให้ความเคารพในธรรม เคารพในทาน เพราะท่านเป็นตัวแทนพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กำลังนำ ความรู้ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาสอนให้เรารู้ว่า จะต้องดำเนินชีวิต อย่างไร การเคารพในธรรม เคารพในทาน มีอานิสงส์ คือ เราจะได้รับความเคารพยกย่องในทุกสถานที่ จะมีสามีภรรยา สามีภรรยานั้นก็เกรงใจ จะมีบุตรธิดา บุตรธิดาก็จะเคารพเชื่อฟัง จะมีบริวาร ในบ้าน นอกบ้าน ที่ทำงาน ทุกหนทุกแห่ง จะได้รับ การยกย่อง ให้เกียรติ ได้รับการชื่นชม ให้ความสำคัญแก่เรา เพราะฉะนั้น เมื่อเรามาวัดแล้ว ต้องฉลาดในการสั่งสมบุญ เห็น อะไรที่เป็นทางมาแห่งบุญ ในบุญกิริยาวัตถุ ๑๐ เราทำหมด และทำ ด้วยความเคารพ ด้วยจิตใจที่เบิกบานว่า …

20.เข้าวัดสร้างบุญ Read More »

5.สวรรค์…ภพภูมิแห่งการเสวยผลบุญ

๕. สวรรค์…ภพภูมิแห่งการเสวยผลบุญ สวรรค์…ภพภูมิแห่งการเสวยผลบุญ สวรรค์… เป็นที่เสวยผลบุญ ที่เรากระทำเมื่อตอนเป็นมนุษย์ สวรรค์… เขาไม่ได้ดูว่า ตอนเป็นมนุษย์ใครมียศถาบรรดาศักดิ์ สูงต่ำแค่ไหน จะหล่อรวยสวยฉลาดแค่ไหน… เขาดูที่ใครสั่งสมบุญมามากแค่ไหน สวรรค์… เขาไม่ได้ดูว่าใครอายุยืนยาว หรืออยู่มานาน จึงจะให้เป็นผู้มียศใหญ่ มีความเป็นใหญ่ แต่เขาดูที่ใครมีบุญมาก เขาก็ให้โอกาสผู้นั้น เป็นผู้มียศใหญ่ มีความเป็นใหญ่ สวรรค์… เทพบุตรเทพธิดาผู้มีบุญมาก รัศมีที่ออกจากกาย จากเครื่องประดับก็มาก บริวารสมบัติก็มาก วิมานใหญ่โตโอฬาร สวรรค์…มีพื้นที่ใหญ่โตโอฬาร มีการปกครองแบ่งออกเป็นเขต ๆ ประชากรชาวสวรรค์ในแต่ละชั้น มีจำนวนมากกว่าในเมืองมนุษย์มาก สวรรค์…มีฤดูเดียว คือ ฤดูสบาย ไม่มีฤดูร้อน ฤดูฝน ฤดูหนาว ฤดูใบไม้ผลิ สวรรค์…ไม่มีความมืด มีแต่ความสว่างไสว แม้วัตถุสิ่งของก็สว่างไสว สวรรค์…มีแต่ความเป็นหนุ่มเป็นสาว เทพธิดาอายุ ๑๖ – ๑๘ ปี เทพบุตรอายุ ๑๘ – ๒๐ ปี สวรรค์…มีแต่เกิดกับตาย ไม่มีแก่ …

5.สวรรค์…ภพภูมิแห่งการเสวยผลบุญ Read More »

6.นรก…ภพภูมิแห่งการเสวยผลบาป

๖. นรก…ภพภูมิแห่งการเสวยผลบาป นรก… เป็นที่เสวยผลแห่งบาป ที่กระทำไว้เมื่อตอนเป็นมนุษย์ นรก… เป็นสิ่งสากล ไม่ได้เป็นของชาติไหน ภาษาไหน หรือศาสนาไหน ไม่ใช่ของคริสต์ พุทธ มุสลิม หรือของความเชื่อใด นรก… เป็นอีกโลกหนึ่ง สำหรับรองรับผู้ไปสู่ปรโลก ด้วยใจที่เศร้าหมอง เพราะบาปกรรมที่ทำไว้ นรก… แออัดไปด้วยอดีตมนุษย์ผู้กระทำกรรมชั่ว ไม่ละเว้นแม้แต่อดีตผู้ยิ่งใหญ่ อดีตมหาเศรษฐี นรก… ดินแดนแห่งความมืดมิด อบอวลไปด้วยบรรยากาศที่ร้อน ทึม มืด ความเจ็บปวด ทุกข์ทรมาน มีแต่เสียงร้องโหยหวนของสัตว์นรกอยู่ตลอดเวลา นรก… นายนิรยบาลบังเกิดขึ้นจากวิบากกรรมของสัตว์นรก พร้อมเครื่องทัณฑ์ทรมานที่หลากหลาย จนจินตนาการไปไม่ถึง ทั้งสัตว์นรกและนายนิรยบาล มีกายโตใหญ่เป็นภูเขาเลากา ขนาดลูกเล็กบ้าง ปานกลางบ้าง ใหญ่บ้าง นรก… มีไฟอันร้อนแรง สามารถทำลายนัยน์ตาของผู้ยืนดูอยู่ ที่ห่างออกไป ๑๐๐ โยชน์ ก้อนหินน้อย ๆ ทิ้งลงไปในไฟปกติ ไฟเผาลนอยู่ตลอดวันไม่ย่อยยับ แต่ว่าหินก้อนโตเท่าปราสาท ทิ้งลงไปในไฟนรก ก็ย่อยยับไปในทันที แม้ดวงอาทิตย์ใส่ลงไปในไฟนรก ก็แวบละลายหายไปในทันที …

6.นรก…ภพภูมิแห่งการเสวยผลบาป Read More »

7.รู้ไหม การฆ่าตัวตายเป็นกรรมหนัก บาปมาก

๗. รู้ไหม การฆ่าตัวตาย เป็นกรรมหนัก บาปมาก การฆ่าตัวตายเป็นกรรมที่หนักมาก… เพราะการที่ใครสักคน คิดทำร้ายตัวเอง…ด้วยการฆ่าตัวตาย ซึ่งเป็นการทำลายชีวิตที่พ่อแม่ให้มาสร้างบารมีได้นั้น ใจของผู้นั้นจะต้องหดหู่และเศร้าหมองเป็นอย่างมาก คือ มากแบบสุด ๆ (มืดมาก) อีกทั้งจะต้องตั้งใจและคิดหาวิธีที่จะฆ่าตัวตายด้วย ดังนั้นบาปที่เกิดขึ้นจากการฆ่าตัวตายจึงมีกำลังมาก มากกว่าการที่เราไปฆ่าผู้อื่นมากมาย (แต่ฆ่าผู้อื่นก็ไปมหานรกเหมือนกัน) ๒๕ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๓ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

8.สิ่งที่สูติแพทย์ต้องรู้ (๑)

สิ่งที่สูติแพทย์ต้องรู้ (๑) แพทย์บางสาขาต้องเสี่ยงต่อการทำกรรมเช่น สูติแพทย์ ถ้าสงสัยว่าเด็กในครรภ์จะพิการหรือไม่สมประกอบ ในทางการแพทย์เห็นว่าควรทำแท้งได้อย่างนี้ในทางกฎแห่งกรรมผิดหรือไม่ และจะแก้ไขอย่างไรครับ คุณครูไม่ใหญ่ การทำแท้ง ไม่ว่ากรณีใด ตามหลักกฎแห่งกรรมล้วนมีวิบากกรรมทั้งสิ้น แต่ว่ากรรมมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับเจตนา เช่น รับทำแท้งเพราะผู้ท้องไม่พร้อม ด้วยเหตุอะไรก็แล้วแต่ ถ้าเกิดจากความรักสนุกอย่างนี้บาปมากแต่ถ้าพิจารณาว่า เด็กคนนี้คงจะพิการ หรืออาจจะไม่สมประกอบจึงทำแท้ง ตามหลักพระพุทธศาสนาอย่างนี้ก็บาป แต่น้อยลงมาหน่อยหนึ่ง ซึ่งจะมีวิบากกรรมทำให้อายุไม่ยืนในภพชาติต่อไป หรือถ้ากรรมทำแท้งมากก็จะถูกทำแท้งบ้างเช่นเดียวกันถ้าใครอยู่ในประเภทหลัง คือ สมมติว่า เป็นสูติแพทย์ จะต้องตัดสินใจอย่างนี้ก่อน ก็อย่าลืมทำบุญเยอะ ๆ เพราะกรรมทำแท้งทำให้อายุไม่ยืน เราก็ไปทำบุญให้อายุยืน ๆ เช่น ถวายกองทุนยารักษาโรคเป็นสังฆทาน หรือไปเลี้ยงพระ ก็จะมีอานิสงส์ได้อายุ วรรณะ สุขะพละ ปฏิภาณ ให้อายุพระศาสนา หรือบวชพระสืบอายุพระศาสนาอย่างนี้หนักก็จะเป็นเบา เบาก็จะหาย ถ้าบุญนี้ให้ผลก่อน อายุจะยืนถ้าบาปทำแท้งด้วยการพิจารณาของสูติแพทย์ หนักก็จะเป็นเบา หรือตามไม่ทัน แต่ถ้าทันมันก็ต้องยอมเขาเพราะฉะนั้น ต้องทำบุญเยอะ ๆ เพื่อหนีกรรม เพราะเรามีอาชีพนี้ก็ต้องทำหน้าที่ให้สมบูรณ์ ไปตัดสินใจเอาเองนะ ๑๖ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๘ …

8.สิ่งที่สูติแพทย์ต้องรู้ (๑) Read More »

9.สิ่งที่สูติแพทย์ต้องรู้ (๒)

สิ่งที่สูติแพทย์ต้องรู้ (๒) ในกรณีที่คนท้องมีความผิดปกติบางอย่าง ที่คุณหมอยืนยันว่า ต้องทำแท้งเด็กออกเพื่อรักษาชีวิตแม่ไว้หากเป็นกรณีนี้ต้องตัดสินอย่างไร คุณครูไม่ใหญ่ ในกรณีที่คนท้องมีความผิดปกติบางอย่าง ที่คุณหมอยืนยันว่าต้องทำแท้งออกเพื่อรักษาชีวิตแม่ไว้ หากเป็นกรณีนี้ก็ให้ทำตามหลักวิชชา คือในกรณีที่ลูกยังไม่ตายในท้อง ให้ใจอยู่ในบุญ นึกถึงบุญ นึกถึงพระรัตนตรัยไปเรื่อยๆ ทำบุญทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิตให้เด็กรอดปลอดภัยถึงอย่างไรก็ตาม ครูไม่ใหญ่มีความเห็นว่า ไม่ควรทำแท้ง ให้หมั่นสั่งสมบุญดังกล่าว แต่ถ้าลูกตายในท้อง จึงค่อยเอาออก ๓ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๐ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

10.ใช้สื่อผิด ใส่ร้ายบิดเบือนผู้อื่น…กรรมหนัก

๑๐. ใช้สื่อผิด ใส่ร้ายบิดเบือนผู้อื่น…กรรมหนัก บุคคลที่ใช้สื่อ ในการใส่ร้ายบิดเบือนผู้อื่น มักจะมีจิตใจที่ขุ่นมัว คิดแต่ว่าจะเอาความผิดไปใส่เขาอย่างไร และก็คิดหาผลประโยชน์เป็นปกติ เพราะฉะนั้นในใจจะมีแต่สิ่งชั่วร้ายตลอดเวลา ผ่านกระบวนความคิด คำพูด และการกระทำ คนพวกนี้ เมื่อตายไปแล้ว… ด้วยจิตเศร้าหมอง ก็จะไปบังเกิดในมหานรก ขุมที่ ๔ จะถูกดึงดูดวูบลงไปเลย จะไม่ไปโดนพิพากษาแบบในยมโลก ซึ่งเป็นลหุโทษ และจะถูกทรมานในรูปแบบต่าง ๆ ทุกข์ทรมานมาก ๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๘ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

11.สัมมาอาชีพ…อาชีพที่ปลอดภัย

๑๑. สัมมาอาชีพ…อาชีพที่ปลอดภัย จะประกอบอาชีพอะไร ต้องเลือกให้ดี เพราะมันมีผล กับความใสความหมองของใจ เราจะเห็นภาพนั้น ได้ยินเสียงนั้น และถูกบันทึกเป็นภาพเอา ไว้ในใจ มันจะปรุงให้ใจเราใสหรือหมองตลอดเวลาเลย จะถูกบันทึก อย่างนี้ไปเรื่อย ๆ และจะไปฉายเป็นภาพให้เห็นตอนใกล้จะละโลก ที่ เรียกว่า “กรรมนิมิต” เหมือนเราดูหนังอยู่คนเดียว ซึ่งมีตัวเองเป็นพระเอกหรือเป็น ผู้ร้ายอยู่ตรงนั้น มีผลทำให้ใจหมองหรือใส คตินิมิตก็จะไปตามความใสความ หมองของใจ แล้วนำไปสู่ปรโลก คือ สุคติ หรือทุคติ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเห็นตรงนี้ ถึงสอนว่าให้ประกอบ สัมมาอาชีวะเท่านั้น งดเว้นมิจฉาอาชีวะ ๕ อย่าง คือ ค้าอาวุธ ค้ามนุษย์ ค้ายาพิษ ค้าสุรายาเสพติด และค้าสัตว์นำไปฆ่า เพราะฉะนั้น เรื่องอาชีพไม่เลือกไม่ได้ ต้องเลือกให้ดี ไม่อย่างนั้นจะมีคำว่า สัมมาอาชีวะได้อย่างไร ๒๗ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๘ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 …

11.สัมมาอาชีพ…อาชีพที่ปลอดภัย Read More »