หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่

๒๔. บุญไม่ใช่สินค้า… อยากได้ต้องทำเอง (๑) บุญ…ไม่มีการซื้อ ไม่มีการขาย อยากจะได้ก็ต้องทำเอา ไม่ใช่ธุรกิจ ไม่ใช่สินค้า ไม่ใช่กล้วยทอด ไม่ใช่เต้าฮวย เฉาก๊วย ซีเซ็กฉ่าย เกี่ยมฉ่าย “บุญ” ไม่ใช่สินค้า แต่เป็นเรื่องของจิตใจ ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยสติปัญญา มองการณ์ไกลไปในอนาคต ทำตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ว่า ชีวิตในวัฏสงสาร ถ้าไม่ทำบุญแล้วน่าสงสาร มันลำเค็ญ พระพุทธองค์จึงสอนให้ทำบุญเอาไว้ เพราะบุญเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิต ทั้งในมนุษยโลก และในเทวโลก ตลอดจนในสังสารวัฏ เราจะสมบูรณ์ด้วยรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข มรรคผล นิพพาน วิชชาธรรมกาย หรือทุกสิ่งที่ดี เพราะบุญอย่างเดียวเท่านั้น จะเป็นเศรษฐี มหาเศรษฐี เป็นพระอริยบุคคล บุญอยู่เบื้องหลังทั้งนั้น จะเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ พระอริยเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็บุญอีกเหมือนกัน เพราะฉะนั้น ซื้อขายบุญไม่มี ได้ยินคำนี้แล้ว อย่าท้อใจ อย่าคลางแคลงใจ เชื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า …

24.บุญไม่ใช่สินค้า…อยากได้ต้องทำเอง (๑) Read More »

๔๐.งานของผู้รู้…ที่ดูเหมือนไม่ได้ทำอะไร การปฏิบัติธรรม… เพื่อให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน คืองานที่แท้จริงของเรา และชาวโลกทั้งหลาย ดูท่านั่งของเราเหมือนคนไม่ได้ทำการงานอะไรเลย แต่จริง ๆ แล้วกำลังทำงานที่แท้จริง งานที่ยิ่งใหญ่ คืองานขจัดกิเลสอาสวะ ขจัด ศัตรูที่แท้จริงที่อยู่ภายใน เป็นสงครามภายในที่รบกับศัตรูที่แท้จริง เป็นสงครามภายในเพื่อสันติภาพภายนอก ทุกขั้นตอนของสงครามภายใน ไม่มีการพลัดพราก ไม่มีเลือด ไม่มีน้ำตา ไม่มีความโศกเศร้าเสียใจ คับแค้นใจร่ำพิไรรำพัน มีแต่ ความสุข สดชื่น เบิกบาน ความรู้แจ้งเห็นจริง กำลังใจในการสร้าง ความดี ความรักปรารถนาดีต่อเพื่อนมนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งหลาย จะเกิดขึ้น ดูเหมือนไม่ได้ทำอะไร คล้ายคนเกียจคร้าน แต่ชาวโลกเขา เคลื่อนไหว เขาคิด เขาพูด เขาทำ เขายืน เขาเดิน เขาวิ่ง ติดต่อคนโน้น คนนี้ ดูภายนอกเหมือนเขาขยันนะ ดูเขาทำอะไรตั้งเยอะแยะ แต่สรุป สุดท้ายไม่ได้อะไร ตายไปจะเอาตัวรอดจากอบายภูมิได้หรือเปล่า ก็ยังไม่รู้ สุขที่แท้จริงก็ไม่เคยเจอ ความจริงของชีวิตก็ไม่รู้จัก งานของผู้รู้อย่างหนึ่ง งานของผู้ไม่รู้อีกอย่างหนึ่ง งานของผู้รู้ มีความสุข ความสำเร็จ …

40.งานของผู้รู้…ที่ดูเหมือนไม่ได้ทำอะไร Read More »

๒๕. บุญไม่สินค้า…อยากได้ต้องทำเอง (๒) การซื้อบุญไม่มี เพราะบุญไม่ใช่สินค้า ไม่ใช่ว่า…ใครมีเงินจะซื้อได้ มีแต่การทำบุญ สร้างบุญเท่านั้น ไม่มีซื้อขายบุญ ต้องมีศรัทธา มีปัญญา มีความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องบุญอย่างแจ่มแจ้ง ก่อนอื่นเราต้องทำความเข้าใจก่อนว่า อะไรเป็นอุปสรรค ของชีวิต พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงค้นพบว่า ความโลภ ความโกรธ ความหลง ๓ อย่างนี้ ทำให้ชีวิตไม่สุขสมหวัง ไม่ประสบความสำเร็จ ในชีวิต ความโลภ ทำให้จิตพร่อง มีความอยาก มีความหิวอยู่ตลอดเวลา เหมือนตุ่มก้นรั่ว ขวดก้นรั่ว แก้วก้นรั่ว ความโกรธ ทำให้ใจเร่าร้อน ทุรนทุราย เหมือนถูกไฟเผาลน ตลอดเวลา ความหลง ทำให้ใจมืดบอด กิเลสทั้ง ๓ อย่างนี้ ทำให้ใจไม่ใส เมื่อใจไม่ใส ความสุขก็ไม่เกิด ดังนั้นการเอา ความโลภ ความโกรธ ความหลง ออกไปให้หมดจากใจ ได้นั่นแหละ ใจจึงจะเข้าถึงความสุขความสมหวังในชีวิต เข้าถึง อานุภาพอันไม่มีประมาณ และจะได้เข้าไปเรียนรู้ความจริงของชีวิต ยิ่ง …

25.บุญไม่ใช่สินค้า…อยากได้ต้องทำเอง (๒) Read More »

๒๖. บุญไม่ใช่สินค้า…อยากได้ต้องทำเอง (๓) มีชาวต่างประเทศท่านหนึ่งไม่เข้าใจเรื่องการทำบุญ ถามภรรยา ซึ่งเป็นคนไทยว่า เธอซื้อบุญหรือ? เพราะว่าเขาไม่เข้าใจจริง ๆ บุญไม่มีการซื้อขาย มีแต่ทำด้วยจิตที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัย ทำบุญเพื่อให้ได้บุญ เพื่อเอาชนะความตระหนี่ ความโลภในตัว หรือ กิเลสอาสวะในตัวให้มันเจือจางเบาบางลงไป การให้ทาน สามารถขจัดกิเลสหยาบ ๆ ได้ ในระดับหนึ่ง แต่กิเลสละเอียด ๆ ต้องไปรื้อด้วยศีล ด้วยภาวนา กิเลสหยาบ ๆ ก็เปรียบเหมือนก้อนหินใหญ่ ๆ เราต้องทลาย มันไปก่อน พอถึงก้อนกรวด ก้อนทราย เราค่อยเอาเครื่องมือที่ละเอียดขึ้น ไปเรื่อย ๆ ไปขจัดปัดเป่ามัน เพราะฉะนั้น ไม่ใช่เป็นการซื้อขายบุญ แต่เป็นการทำบุญ ด้วย จิตที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัย และรู้ว่าบุญนี้เป็นบ่อเกิดแห่งความสุข และความสำเร็จในชีวิต ตั้งแต่ปุถุชนจนกระทั่งเป็นพระอริยเจ้าจึงทำ ถ้าคิดว่าซื้อบุญ มักจะไม่ค่อยได้บุญ เพราะยังขาดดวงปัญญา ไม่เข้าใจว่า เขาทำบุญไปเพื่ออะไร ยังไม่เข้าใจเรื่องราวความเป็นจริง ของชีวิต ซื้อบุญ ซื้อสวรรค์ ซื้อไม่ได้ …

26.บุญไม่ใช่สินค้า…อยากได้ต้องทำเอง (๓) Read More »

๒๗. เหตุแห่งความรวยความจน คนจะรวยต้องมีบุญ บุญเก่าเราไม่รู้ว่ามีมากน้อยเพียงใด แต่บุญใหม่เราต้องสร้าง ต้องสั่งสม แล้วหมั่นนึกถึงบุญ เพราะ บุญเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จทั้งปวง หมั่นทำใจให้ใส ๆ ดวงบุญจะได้ใส ๆ อธิษฐานให้บุญบันดาล ให้ มีช่องทาง ถ้าหากเรานึกถึงบุญ ใจก็จรดที่บุญ กระแสธารแห่งบุญจะ หลั่งไหลมาที่ตัวเรา เมื่อบุญเต็มเปี่ยมก็จะสามารถดึงดูดทรัพย์สมบัติ มาได้ บุญเป็นเหตุแห่งความสำเร็จ ความรู้ความสามารถเป็นเพียงส่วน ประกอบ จังหวะที่ดี ถ้อยคำที่มีพลังให้สำเร็จได้นั้นต้องอาศัยกำลังบุญ คำพูดประโยคเดียวกัน คนมีบุญพูดกับคนไม่มีบุญพูดให้ผลต่างกัน คนมีบุญเงินมาหา แต่คนบุญน้อยต้องไปหาเงิน แล้วหาไม่ค่อยได้ คนมีบุญมีหนูตายตัวเดียว ยังมีวิธีการแสวงหาทรัพย์จนเป็น เศรษฐีได้ (จุลลกเศรษฐีชาดก) ๑๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๓๙ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

๒๘. ใช้ทรัพย์ให้เป็น ทรัพย์ที่เรามี คืออุปกรณ์สร้างบารมีในชาตินี้ ตายแล้วก็เอาไป ไม่ได้ จะเอาไปได้ต้องเปลี่ยนทรัพย์เป็นเครดิตการ์ดภายในฝากฝังไว้ ในพระพุทธศาสนา แปรเปลี่ยนทรัพย์หยาบเป็นทรัพย์ละเอียด เป็น ดวงบุญใส ๆ ภายใน แล้วก็แปรไปเป็นทิพยสมบัติในเทวโลกต่อไป ชีวิตในปรโลกยาวนานกว่าในเมืองมนุษย์มากมายนัก ในเมือง มนุษย์จนแค่ไม่กี่สิบปีก็ตายแล้ว แต่ถ้าจนในปรโลกเป็นพัน เป็นหมื่น เป็นแสน เป็นล้านปี ยาวนานอย่างที่เรานึกไม่ถึงเลย ถึงตอนนั้นเรา จะมานึกเสียดายก็ไม่เกิดประโยชน์ เพราะฉะนั้นรีบทำตั้งแต่ตอนนี้ ถ้ารวยในปรโลกก็รวยนาน รวยในเมืองมนุษย์ประเดี๋ยวเดียว ทำไมเรา ไม่มองไกลไปถึงปรโลก เพราะเราต้องไปอย่างแน่นอน ๒๖ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๐ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

วัดอยู่เหนือความรวยความจน เป็นพระนี่ อยู่เหนือความรวยความจนนะ พระไม่ได้คิดเรื่องรวย และไม่ได้คิดเรื่องจน มันเหนือตรงนั้นไปแล้ววัดก็เหมือนกันอยู่เหนือคำว่า “วัดรวย” หรือ “วัดจน”“วัด” เป็นเครื่องวัดของคนเข้าวัดว่า กิเลสหรือสิ่งไม่ดีนั้นหมดไปแค่ไหน ยังเหลืออีกแค่ไหน และเป็นสถานที่ตักตวงบุญเป็นแหล่งเนื้อนาบุญ เป็นแหล่งแห่งความรู้อันบริสุทธิ์ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่จะทำให้เราดำเนินชีวิตได้ถูกต้อง ไม่ผิดพลาด มีสุคติเป็นที่ไป มีเป้าหมายคือ พระนิพพาน เราจะมองที่ถาวรวัตถุ หรือจำนวนคนเข้าวัดว่า วัดนี้รวย วัดนี้จนไม่ถูกต้องวัดหลวงปู่หลวงตาในหลาย ๆ วัดที่ต่างจังหวัด ท่านมีแค่กุฏิหลังเล็ก ๆ มีทางจงกรม มีที่พักกลางวัน มีศาลาอเนกประสงค์ ที่ท่านทำอย่างนั้น เพราะท่านมีวัตถุประสงค์ต้องการปลีกวิเวก เพื่อให้กายสงัด ใจจะได้สงัด กิเลสจะได้หมดไป นั่นวัตถุประสงค์ของท่าน ไม่ใช่ท่านจน ถ้าท่านจะสร้างให้ใหญ่โตท่านก็ทำได้ แต่ท่านไม่มีวัตถุประสงค์อย่างนั้น ใครมีบุญอยากได้บุญก็มาฟังธรรม ไม่มีใครมา ท่านก็ปฏิบัติธรรมทำความเพียรของท่านไป มันแล้วแต่วัตถุประสงค์การสร้างวัด อย่างวัดใหญ่ ๆ หลาย ๆ วัด โดยเฉพาะวัดพระธรรมกายที่สร้างใหญ่ก็มีวัตถุประสงค์เพื่อเอาไว้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมให้สาธุชนผู้มีบุญทั้งหลายได้มาปฏิบัติธรรมรวมกัน เป็นพลังหมู่ในการปฏิบัติธรรม ในการศึกษาธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะฉะนั้นจะให้ไปตากแดด ตากลม ตากฝน ก็ทำไม่ได้ …

13.วัดอยู่เหนือความรวยความจน Read More »

๑๔. สิ่งที่วัดพระธรรมกายทำ คือ นำคำสอนพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไปสู่ใจชาวโลก ไม่มีวิธีการใดที่จะทำให้มวลมนุษยชาติ พ้นจากความทุกข์ทรมานของชีวิตได้ นอกจากพุทธวิธี คือวิธีของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่พระองค์ทรงพัฒนาฝึกฝน ตนเองอย่างไร จนกระทั่งดับทุกข์ได้ หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะได้ มีความสุขตั้งแต่วันที่บรรลุธรรม จนกระทั่งดับขันธปรินิพพาน และ มีชีวิตได้เสวยเอกันตบรมสุขเป็นนิรันดร เพราะฉะนั้น มีวิธีการเดียวเท่านั้น คือ นำคำสอนของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าขยายไปยังเพื่อนมนุษย์ทุก ๆ คนในโลก ให้เขาได้มาศึกษาเรียนรู้แล้วก็ปฏิบัติจะได้เข้าถึงสันติสุขภายใน เข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว แล้วหลังจากนั้นสิ่งดี ๆ ก็จะเกิดขึ้นกับโลก ใบนี้ ๒๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๐ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

๑๕. มหาธรรมกายเจดีย์ ความปรารถนาของหลวงพ่อ คือ ตั้งใจอยากจะให้ทุกคน มานั่งสมาธิ ได้เข้าถึงธรรม อยากให้เขาเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว ซึ่งยังไม่สมหวังเลย ที่สร้างศาสนสถานต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นมหาธรรมกายเจดีย์ มหารัตนวิหารคด สภาธรรมกายสากล มหาวิหารพระมงคลเทพมุนี ก็เพื่อวัตถุประสงค์นี้แหละ คือจะให้เป็นจุดรวมของผู้มีบุญได้มา ประพฤติปฏิบัติธรรมร่วมกัน เพราะจู่ ๆ จะชวนเขาให้มานั่งหลับตา เขายังไม่เห็นประโยชน์ มักจะบอกว่า ไม่มีเวลาบ้าง ไม่ว่างบ้าง คอยให้พร้อมก่อนบ้าง ดูเหมือน จะเป็นสูตรสำเร็จเลย ไปที่ไหนก็จะได้ยินอย่างนี้ หลวงพ่อก็ต้องมองหาโครงการที่จะรวมคนรวมผู้มีบุญที่ลงมา เกิดตั้งเยอะแยะให้มารวมกัน เพื่อกระตุ้นให้เกิดความตื่นตัวในการ ประพฤติปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกาย ก็ต้องหาสิ่งที่เขาสามารถ ทำได้ง่าย ๆ ก่อน มีความรู้สึกว่าง่าย ไม่อย่างนั้นจะถูกครอบงำด้วย การทำมาหากิน กับการสนุกสนานเพลิดเพลิน จนกระทั่งมองไม่เห็น การสร้างบารมี ทุก ๆ โครงการที่ตั้งขึ้น จุดประสงค์ก็เพื่อต้องการให้เขาปฏิบัติธรรม โดยเริ่มต้นจากการสร้างมหาทานบารมีก่อน ซึ่งเขาจะมีความ รู้สึกว่าง่าย และพอมาถึงแล้ว ก็จะได้รับการแนะนำเรื่องการรักษาศีล ได้ฟังธรรมะในพระไตรปิฎก สิ่งที่ควรรู้ และที่สำคัญคือการปฏิบัติธรรม …

15.มหาธรรมกายเจดีย์ Read More »

๑๖. จดหมายจากพระกัลยาณมิตร มีพระกัลยาณมิตรรูปหนึ่งเขียนจดหมายมา ท่านใช้คำว่า “ขอแสดงอาบัติ” กับคุณครูไม่ใหญ่ ที่จริงอยากอ่านตามลำพัง แต่มี หลายข้อที่ท่านเขียนมาอาจจะไปตรงกับใจใครบางคน จะได้ถือโอกาส ตรงนี้ชี้แจง ทำความเข้าใจกันสักนิด ที่จริงถึงไม่ได้แสดงอาบัติ หรือมาขอขมาอะไร ก็ให้ไปหมด แล้ว เพราะครูไม่ใหญ่อยากจะจากโลกนี้ไปอย่างใจใส ๆ ไม่มีเวรมีภัย กับใคร แต่นี่ก็เป็นความงามของพุทธบุตรที่เมื่อท่านมีความรู้สึกที่ดี เกิดขึ้นแล้ว ท่านจะแสดง ไม่ปกปิด จะเปิดเผย เพื่อความบริสุทธิ์ บริบูรณ์ เพราะท่านมีพระนิพพานเป็นเป้าหมาย ท่านเขียนมาย่อ ๆ ว่า ท่านเคยมีอคติในใจ ที่ยังไม่กล้าบอกกับใครในส่วนลึกก้นบึ้ง หัวใจ ซึ่งอาจจะไปตรงกับความคิดของคนอื่น ๆ ที่มีต่อวัดพระธรรมกาย พูดง่าย ๆ กับครูไม่ใหญ่นั่นแหละ แต่เขามักจะเหมารวม ๆ เป็น วัดพระธรรมกาย ไม่รู้เป็นยังไง ที่จริงว่าครูไม่ใหญ่โดยตรงจะดีกว่า เพราะว่าพระธรรมกาย บาปนะ เพราะคำว่า “ธรรมกาย” เป็นคำสูง หมายถึงพระพุทธเจ้า ที่อยู่ภายในตัว หมายถึง พระรัตนตรัย …

16.จดหมายจากพระกัลยาณมิตร Read More »

๑. กฎที่ต้องรู้… ไม่รู้อันตราย กฎแห่งกรรมเป็นกฎที่เราหลีกเลี่ยงไม่ได้ ไม่รู้ก็ไม่ได้ ไม่รู้ก็ดำเนินชีวิตผิดพลาด ต้องศึกษาให้รู้ เป็นเรื่องสำคัญ เพราะเราตกอยู่ภายใต้ Law of Kamma กฎแห่งการกระทำ ทางกาย ทางวาจา ทางใจ ไม่ว่าดีหรือชั่วล้วนมีผลทั้งสิ้น ถ้าชั่วก็มีผลไปอบาย ถ้าดีก็มีผลไปสุคติ ที่ไปอบาย อุปมาเหมือนฝุ่นในผืนปฐพี ไปสวรรค์ อุปมาเหมือนฝุ่นในเล็บมือ เพราะไม่มีความรู้เรื่องกฎแห่งกรรม จึงดำเนินชีวิตผิดพลาดไปอบาย ไปถึงตรงนั้น ไม่มีสิทธิ์คิดอะไร ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะพูดว่า รู้อย่างนี้ ไม่รู้ด้วยว่า ทำไมถึงมาอยู่ตรงนี้ พอลงมา ก็ตุ้บ ลุยกันเลย ไม่ได้พูดคุยกันก่อน ไม่มีการผลักอก หรือเจรจาให้เกิดอารมณ์ ไม่มีนะ มาถึงก็ลุยกันเลย และอย่างยาวนานทีเดียว เพราะฉะนั้น เมื่อชีวิตเสี่ยงอยู่แล้ว เราไม่ควรจะเสี่ยงกันต่อไป ด้วยการมาศึกษาความรู้สากลที่ทุกคนศึกษาได้ ไม่ว่าจะเป็นเชื้อชาติ ศาสนา หรือเผ่าพันธุ์ใด นั่นคือ Law of Kamma ๒๗ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๘ …

1.กฎที่ต้องรู้…ไม่รู้อันตราย Read More »

๑๗. ท่านมาเพราะเห็นความสำคัญ ของพระพุทธศาสนา มีบางคนคิดว่า ที่พระมาวัดพระธรรมกายเยอะ ๆ เพราะเราไปจ้างท่านมา? โปรดรับทราบว่า พระมหาเถรานุเถระ พระสังฆาธิการ ๓๐,๐๐๐ กว่าวัดทั่วประเทศ ไม่ใช่ว่าท่านมาวัดเรา เพราะอยากได้ เครื่องไทยธรรม อย่าไปคิดตื้น ๆ อย่างนั้น ท่านบวชแล้ว ไม่ต้องการอะไรแล้ว หวังทำพระนิพพานให้แจ้ง เท่านั้น แต่ท่านเห็นแก่การคณะสงฆ์ เห็นว่าในคราวนี้ถึงคราวที่ทุกวัด จะต้องรวมกัน เพื่อความเป็นปึกแผ่นแน่นแฟ้นของพระพุทธศาสนา เพราะว่าในยามนี้หรือที่ผ่านมา พระพุทธศาสนาถูกโจมตีขึ้นหน้าหนึ่ง อยู่เรื่อย ๆ ท่านมาเพื่อที่จะมาทำความคุ้นเคยกัน รู้จักกัน แล้วก็จะได้ ร่วมงานกัน ช่วยกันแก้ปัญหา ปัญหาบางอย่างแก้ตามลำพังได้ แต่ ปัญหาใหญ่นั้นต้องมาช่วยกันแก้ ท่านถึงได้มา อีกประการหนึ่ง ท่านเอ็นดูหลวงพ่อ สงสาร อยากจะมาให้กำลังใจ เพราะฉะนั้น ท่านถึงได้ทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง ทั้ง ๆ ที่ท่านมีภารกิจมาก ต้อง สงเคราะห์เพื่อนมนุษย์และมีกิจอย่างอื่นอีกหลาย ๆ อย่างที่จะต้องทำ กิจบางอย่างท่านยอมเลื่อนออกไปเพื่อจะมาร่วมงานนี้ ๒๗ …

17.ท่านมาเพราะเห็นความสำคัญ ของพระพุทธศาสนา Read More »

๒. กฎแห่งกรรม…สิ่งที่ทุกคนต้องศึกษา การศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรม มีความจำเป็นมาก เราจะต้องศึกษา ให้เข้าใจ โดยเฉพาะพระภิกษุ สามเณร ซึ่งเป็นกองรบหลักของ กองทัพธรรม จะต้องมีความเชื่อหรือเข้าใจเรื่องกฎแห่งกรรมให้ได้ มากที่สุด เมื่อเข้าใจแล้ว เราก็กล้าที่จะยืนยันให้ญาติโยมเชื่อเรื่องบาปบุญ คุณโทษ ซึ่งถ้าพระเชื่อ เณรเชื่อ โยมเชื่อ ความชั่วก็จะไม่เกิดขึ้นในโลก หิริโอตตัปปะก็จะตั้งขึ้นได้ จะมีความละอายต่อการทำบาป คล้าย ๆ เสียศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ คนอย่างเราต้องไม่ทำบาป หรือไม่ก็ เกรงกลัวว่าจะมีผลไปอบาย ซึ่งมีความทุกข์ทรมานยาวนานมาก ถึงเวลาแล้วที่พุทธบริษัท ๔ จะต้องมาศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรม ให้เข้าใจ ให้แจ่มแจ้ง เพื่อจะได้ปฏิบัติให้ถูก เพราะถ้าไม่ได้ศึกษา พอถึงเวลาเราเดินทางจากโลกนี้ไป มันอันตราย ๒๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๗ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

๑๘. ธรรมเทศนาในยุคโซเชียลมีเดีย สงครามข่าวในยุคโซเชียลมีเดีย ปัจจุบันมีผู้ไม่หวังดี โจมตี ด่าว่าพระ ด่าว่าวัดเยอะ ลงข่าวเป็นประเด็นทุกวัน เพื่อมุ่งหวังทำลาย ศรัทธาของชาวพุทธให้คลอนแคลน และหวังบ่อนทำลายพระพุทธ ศาสนาและสังฆมณฑล ถึงเวลาแล้ว ที่เราจะต้องชี้แจงแสดงความจริงให้โลกรู้ และ กระจายออกไปให้มากที่สุด เราไม่ชี้แจงไม่ได้…ขนาดขึ้นศาลยังต้องฟัง ข้อมูลทั้งสองฝ่าย ถ้าเราไม่ชี้แจงความจริงไปให้มาก ๆ จะปล่อยให้ เขาให้ข้อมูลข้างเดียวหรือ? สิ่งที่เราช่วยกันกระจายข้อมูลที่ถูกต้อง ชี้แจงสัมมาทิฐิให้เกิดขึ้นนี้ ไม่ผิดหลักวิชชา ที่บอกว่า..“ไม่สู้ ไม่หนี ทําดีเรื่อยไป” คำว่า “ไม่สู้” หมายถึง ไม่สู้แบบมิจฉาทิฐิ คือ ไม่ได้ให้ไปสู้แบบ รบราฆ่าฟัน ส่วนการชี้แจงให้ชาวโลกรับรู้สิ่งที่ถูกต้องให้มาก ๆ คือ ปลูกสัมมาทิฐิให้เขา นี่แหละคือการ “ทำดีเรื่อยไป!” การทำดี ต้องทำทั้งตนเองและเป็นกัลยาณมิตรให้ผู้อื่นด้วย ให้เขาได้มีความเห็นถูก เป็นกัลยาณมิตรให้เขาเพราะ “โลกขาดดวงตะวันไม่ได้ฉันใด โลกก็ขาดกัลยาณมิตรไม่ได้ฉันนั้น” แม้เราไม่เก่งเทคโนโลยี ก็ไม่เห็นจะมีปัญหา ที่ไหนมีที่ให้กด เราก็แค่เอานิ้วไปกด บวกไปกับความคิดที่เป็นสัมมาทิฐิและความรักใน เพื่อนมนุษย์ที่ไม่ต้องการให้เขาไปอบาย ให้เขามีสัมมาทิฐิ แล้วทุกอย่าง …

18.ธรรมเทศนาในยุคโซเชียลมีเดีย Read More »

๓. ปรโลก…มีจริง โลกยังขาดแคลนความรู้ที่แท้จริง จึงไม่ได้ทำงานที่แท้จริงเสียที มีความรู้แค่เพียงการดำรงชีพ เพื่อความอยู่รอด แต่ความรู้ที่จะเอาตัว ให้รอด ยังไม่ได้ให้ความสำคัญเลย อาจเป็นเพราะไม่เคยได้ยินได้ฟัง และไม่มีการขยายความรู้นี้ออกไป เพราะฉะนั้น โลกตอนนี้แม้อยู่ท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่เจิดจ้า แต่ความจริงแล้วยังมืดภายในอยู่ ยังไม่รู้วิธีการดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง ชาวโลกอาจจะเข้าใจดี มีความรู้อย่างสมบูรณ์ในเรื่องโลกนี้ แต่เรื่องปรโลกนั้นยังไม่ค่อยเข้าใจ รู้สึกเขายัง innocent ยังไร้เดียงสา กับความรู้เรื่องปรโลก ซึ่งเป็นโลกที่ทุกคนหลีกเลี่ยงไม่ได้ ประเทศต่าง ๆ ทั่วโลก เราปฏิเสธการไปได้ แต่ปรโลกเราปฏิเสธไม่ได้ ดังนั้น เมื่อเราจำเป็นต้องไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ จึงควรศึกษาไว้ก่อนว่า ชีวิตในปรโลกนั้น เขามีความเป็นอยู่กันอย่างไร ถ้าไม่รู้แล้วอันตราย ถ้าจะเอาแต่รวย แต่เอาตัวไม่รอด ถ้าจะเอาตัวรอด อย่าเอาแต่รวยอย่างเดียว ๒๐ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ …

3.ปรโลก…มีจริง Read More »