หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่

๒๖. บุญไม่ใช่สินค้า…อยากได้ต้องทำเอง (๓) มีชาวต่างประเทศท่านหนึ่งไม่เข้าใจเรื่องการทำบุญ ถามภรรยา ซึ่งเป็นคนไทยว่า เธอซื้อบุญหรือ? เพราะว่าเขาไม่เข้าใจจริง ๆ บุญไม่มีการซื้อขาย มีแต่ทำด้วยจิตที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัย ทำบุญเพื่อให้ได้บุญ เพื่อเอาชนะความตระหนี่ ความโลภในตัว หรือ กิเลสอาสวะในตัวให้มันเจือจางเบาบางลงไป การให้ทาน สามารถขจัดกิเลสหยาบ ๆ ได้ ในระดับหนึ่ง แต่กิเลสละเอียด ๆ ต้องไปรื้อด้วยศีล ด้วยภาวนา กิเลสหยาบ ๆ ก็เปรียบเหมือนก้อนหินใหญ่ ๆ เราต้องทลาย มันไปก่อน พอถึงก้อนกรวด ก้อนทราย เราค่อยเอาเครื่องมือที่ละเอียดขึ้น ไปเรื่อย ๆ ไปขจัดปัดเป่ามัน เพราะฉะนั้น ไม่ใช่เป็นการซื้อขายบุญ แต่เป็นการทำบุญ ด้วย จิตที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัย และรู้ว่าบุญนี้เป็นบ่อเกิดแห่งความสุข และความสำเร็จในชีวิต ตั้งแต่ปุถุชนจนกระทั่งเป็นพระอริยเจ้าจึงทำ ถ้าคิดว่าซื้อบุญ มักจะไม่ค่อยได้บุญ เพราะยังขาดดวงปัญญา ไม่เข้าใจว่า เขาทำบุญไปเพื่ออะไร ยังไม่เข้าใจเรื่องราวความเป็นจริง ของชีวิต ซื้อบุญ ซื้อสวรรค์ ซื้อไม่ได้ …

26.บุญไม่ใช่สินค้า…อยากได้ต้องทำเอง (๓) Read More »

๒๗. เหตุแห่งความรวยความจน คนจะรวยต้องมีบุญ บุญเก่าเราไม่รู้ว่ามีมากน้อยเพียงใด แต่บุญใหม่เราต้องสร้าง ต้องสั่งสม แล้วหมั่นนึกถึงบุญ เพราะ บุญเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จทั้งปวง หมั่นทำใจให้ใส ๆ ดวงบุญจะได้ใส ๆ อธิษฐานให้บุญบันดาล ให้ มีช่องทาง ถ้าหากเรานึกถึงบุญ ใจก็จรดที่บุญ กระแสธารแห่งบุญจะ หลั่งไหลมาที่ตัวเรา เมื่อบุญเต็มเปี่ยมก็จะสามารถดึงดูดทรัพย์สมบัติ มาได้ บุญเป็นเหตุแห่งความสำเร็จ ความรู้ความสามารถเป็นเพียงส่วน ประกอบ จังหวะที่ดี ถ้อยคำที่มีพลังให้สำเร็จได้นั้นต้องอาศัยกำลังบุญ คำพูดประโยคเดียวกัน คนมีบุญพูดกับคนไม่มีบุญพูดให้ผลต่างกัน คนมีบุญเงินมาหา แต่คนบุญน้อยต้องไปหาเงิน แล้วหาไม่ค่อยได้ คนมีบุญมีหนูตายตัวเดียว ยังมีวิธีการแสวงหาทรัพย์จนเป็น เศรษฐีได้ (จุลลกเศรษฐีชาดก) ๑๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๓๙ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

๒๘. ใช้ทรัพย์ให้เป็น ทรัพย์ที่เรามี คืออุปกรณ์สร้างบารมีในชาตินี้ ตายแล้วก็เอาไป ไม่ได้ จะเอาไปได้ต้องเปลี่ยนทรัพย์เป็นเครดิตการ์ดภายในฝากฝังไว้ ในพระพุทธศาสนา แปรเปลี่ยนทรัพย์หยาบเป็นทรัพย์ละเอียด เป็น ดวงบุญใส ๆ ภายใน แล้วก็แปรไปเป็นทิพยสมบัติในเทวโลกต่อไป ชีวิตในปรโลกยาวนานกว่าในเมืองมนุษย์มากมายนัก ในเมือง มนุษย์จนแค่ไม่กี่สิบปีก็ตายแล้ว แต่ถ้าจนในปรโลกเป็นพัน เป็นหมื่น เป็นแสน เป็นล้านปี ยาวนานอย่างที่เรานึกไม่ถึงเลย ถึงตอนนั้นเรา จะมานึกเสียดายก็ไม่เกิดประโยชน์ เพราะฉะนั้นรีบทำตั้งแต่ตอนนี้ ถ้ารวยในปรโลกก็รวยนาน รวยในเมืองมนุษย์ประเดี๋ยวเดียว ทำไมเรา ไม่มองไกลไปถึงปรโลก เพราะเราต้องไปอย่างแน่นอน ๒๖ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๐ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

๒๙. ทำไมต้องชวนทำบุญบ่อยๆ บุญ แปลว่า เครื่องชำระใจให้บริสุทธิ์ เมื่อใจบริสุทธิ์ ใจจะ มีคุณภาพ ความใสความสว่างจะบังเกิดขึ้น นี้แหละคือ ตัวบุญ กระแสบุญอยู่ตรงกลางดวงบุญ บุญเกิดขึ้นเมื่อเราให้ทาน รักษาศีล หรือเจริญภาวนา จะทำให้ จิตมีคุณภาพขึ้น มีอานุภาพส่งกระแสบุญไปทุกทิศทุกทาง สามารถ ดึงดูดสมบัติทั้งหลายที่มีอยู่ในโลกได้ ยามใดที่เรามีบุญ กระแสบุญจะส่งผล เราก็รวมสมบัติให้มาเป็น ของเราได้ แต่ยามใดบุญน้อย กระแสบุญก็อ่อนตัวลง สมบัติแม้มีอยู่ ก็สูญสลายไป พลัดพรากไป เพราะไม่มีแรงดึงดูดเข้ามา เพราะฉะนั้น สมบัติจะอยู่กับเราได้ ต่อเมื่อเรามีบุญ ถ้าหมดบุญ ก็เปลี่ยนมือไป บุญจึงเป็นสิ่งสำคัญ แม้เรามองไม่เห็นด้วยตา สัมผัส ไม่ได้ด้วยมือ แต่ว่าสิ่งนั้นมีอยู่ จะเห็นได้ก็ต้องเข้าถึงธรรมกาย มีญาณ- ทัสสนะเกิดขึ้น เราจะเห็นกระแสธารแห่งบุญ ซึ่งอยู่ในกลางดวงบุญ คอยส่งกระแสออกไปทุกทิศทุกทาง แม้แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ในระหว่างที่ สร้างบารมี พระองค์ทรงสั่งสมบุญอยู่เป็นนิจ เพราะพระองค์รู้เห็นว่า บุญเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิต ตั้งแต่ชีวิตใน ระดับของปุถุชนจนกระทั่งเป็นพระอริยเจ้า …

29.ทำไมต้องชวนทำบุญบ่อย ๆ Read More »

๓๐. เอาชนะความตระหนี่ให้ได้ กิเลสอาสวะสอนให้ตระหนี่ เขาพยายามกันสมบัติเรา ด้วยการ ทำให้เราเกิดความรู้สึกหวงแหนเสียดายทรัพย์ วิตกกังวลเรื่องความ ปลอดภัยในชีวิต หรือทำให้เราเกิดความรู้สึกว่า ถ้าเรามีน้อยกว่าเขา ก็จะไม่ปลื้มใจ จะทำให้ฐานะทางสังคมเปลี่ยนแปลงไป ทำให้เราวิตก กังวลไปต่าง ๆ มากมาย ถ้าหากเราเชื่อตามกิเลสที่คอยบังคับอยู่ในใจ เท่ากับเรายอม ให้เขาเอาผังจนถาวรที่ดำมืดยาวเหยียดมาใส่ไว้ติดอยู่ในกลางกาย เหมือนไฟฟ้าที่สว่างตามเสาไฟฟ้าข้างทาง เวลาเขาดับสวิตช์ไฟทีเดียว ก็จะดับเป็นร้อยเป็นพันเสา มันก็มืดตลอดทางเลย นั่นหมายถึงว่า ชีวิตเราจะอยู่ด้วยความมืดเป็นร้อยชาติพันชาติ หรือเกินไปกว่านั้น ชีวิตที่อยู่ในความมืด อยู่ในความยากจน เป็นชีวิตที่เสี่ยง ต่ออบายภูมิ เพราะสิ่งแวดล้อมจะอำนวยความสะดวกให้เราสร้างแต่ บาปอกุศลที่จะนำไปสู่มหานรกได้ง่าย ซึ่งมันอันตราย ๓ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

๓๑. ความแตกต่างของผลแห่งทานที่ให้โดยเคารพและไม่เคารพ พระบรมศาสดา ทรงตรัสเล่าเรื่องเวลามพราหมณ์ ว่าด้วย การให้ทานที่มีผลมาก แก่ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี บุคคลผู้ให้ทานที่ประณีตหรือไม่ก็ตาม หากให้โดยไม่เคารพ ในทาน ไม่ทำความนอบน้อมในทาน ไม่ได้ให้ด้วยมือของตน ให้ของ เหลือเดน ให้โดยไม่เชื่อเรื่องกรรมและผลของกรรม คือ ให้ไปอย่างนั้นเอง ให้ ๆ ไป ให้พ้นหูพ้นตา ทานนั้น ๆ จะส่งผลให้เขา เมื่อไปเกิดในที่ใดก็ตาม แม้มีทรัพย์มาก จิตของผู้นั้นย่อมไม่ยินดีที่จะทานอาหารอย่างดี จะรับประทานแต่ของเก่า ค้างคืน แม้มีทรัพย์มาก ย่อมไม่ยินดีที่จะใช้ผ้าเนื้อดี ชอบแต่ผ้าเนื้อหยาบ แม้มีทรัพย์มาก ย่อมไม่ยินดีที่จะใช้พาหนะดี ๆ ชอบแต่ของเก่า ๆ แม้มีทรัพย์มาก ย่อมไม่ยินดีที่จะนำทรัพย์นั้นมาบำรุงบำเรอด้วย สิ่งที่ตนปรารถนา แม้บริวารของผู้ให้ทาน คือ บุตร ภรรยา ทาส คนรับใช้ เป็นต้น ก็ไม่เชื่อฟัง เหล่านี้เป็นผลแห่งกรรมที่ทำทานโดยไม่เคารพ ไม่ตระหนัก เห็นคุณค่าในการทำทาน ส่วนบุคคลผู้ให้ทานที่ประณีตหรือไม่ก็ตาม ถ้าให้ทานโดยเคารพ ทำความนอบน้อมในทาน ให้ทานด้วยมือของตน …

31.ความแตกต่างของผลแห่งทาน ที่ให้โดยเคารพและไม่เคารพ Read More »

๑๖. จดหมายจากพระกัลยาณมิตร มีพระกัลยาณมิตรรูปหนึ่งเขียนจดหมายมา ท่านใช้คำว่า “ขอแสดงอาบัติ” กับคุณครูไม่ใหญ่ ที่จริงอยากอ่านตามลำพัง แต่มี หลายข้อที่ท่านเขียนมาอาจจะไปตรงกับใจใครบางคน จะได้ถือโอกาส ตรงนี้ชี้แจง ทำความเข้าใจกันสักนิด ที่จริงถึงไม่ได้แสดงอาบัติ หรือมาขอขมาอะไร ก็ให้ไปหมด แล้ว เพราะครูไม่ใหญ่อยากจะจากโลกนี้ไปอย่างใจใส ๆ ไม่มีเวรมีภัย กับใคร แต่นี่ก็เป็นความงามของพุทธบุตรที่เมื่อท่านมีความรู้สึกที่ดี เกิดขึ้นแล้ว ท่านจะแสดง ไม่ปกปิด จะเปิดเผย เพื่อความบริสุทธิ์ บริบูรณ์ เพราะท่านมีพระนิพพานเป็นเป้าหมาย ท่านเขียนมาย่อ ๆ ว่า ท่านเคยมีอคติในใจ ที่ยังไม่กล้าบอกกับใครในส่วนลึกก้นบึ้ง หัวใจ ซึ่งอาจจะไปตรงกับความคิดของคนอื่น ๆ ที่มีต่อวัดพระธรรมกาย พูดง่าย ๆ กับครูไม่ใหญ่นั่นแหละ แต่เขามักจะเหมารวม ๆ เป็น วัดพระธรรมกาย ไม่รู้เป็นยังไง ที่จริงว่าครูไม่ใหญ่โดยตรงจะดีกว่า เพราะว่าพระธรรมกาย บาปนะ เพราะคำว่า “ธรรมกาย” เป็นคำสูง หมายถึงพระพุทธเจ้า ที่อยู่ภายในตัว หมายถึง พระรัตนตรัย …

16.จดหมายจากพระกัลยาณมิตร Read More »

๑. กฎที่ต้องรู้… ไม่รู้อันตราย กฎแห่งกรรมเป็นกฎที่เราหลีกเลี่ยงไม่ได้ ไม่รู้ก็ไม่ได้ ไม่รู้ก็ดำเนินชีวิตผิดพลาด ต้องศึกษาให้รู้ เป็นเรื่องสำคัญ เพราะเราตกอยู่ภายใต้ Law of Kamma กฎแห่งการกระทำ ทางกาย ทางวาจา ทางใจ ไม่ว่าดีหรือชั่วล้วนมีผลทั้งสิ้น ถ้าชั่วก็มีผลไปอบาย ถ้าดีก็มีผลไปสุคติ ที่ไปอบาย อุปมาเหมือนฝุ่นในผืนปฐพี ไปสวรรค์ อุปมาเหมือนฝุ่นในเล็บมือ เพราะไม่มีความรู้เรื่องกฎแห่งกรรม จึงดำเนินชีวิตผิดพลาดไปอบาย ไปถึงตรงนั้น ไม่มีสิทธิ์คิดอะไร ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะพูดว่า รู้อย่างนี้ ไม่รู้ด้วยว่า ทำไมถึงมาอยู่ตรงนี้ พอลงมา ก็ตุ้บ ลุยกันเลย ไม่ได้พูดคุยกันก่อน ไม่มีการผลักอก หรือเจรจาให้เกิดอารมณ์ ไม่มีนะ มาถึงก็ลุยกันเลย และอย่างยาวนานทีเดียว เพราะฉะนั้น เมื่อชีวิตเสี่ยงอยู่แล้ว เราไม่ควรจะเสี่ยงกันต่อไป ด้วยการมาศึกษาความรู้สากลที่ทุกคนศึกษาได้ ไม่ว่าจะเป็นเชื้อชาติ ศาสนา หรือเผ่าพันธุ์ใด นั่นคือ Law of Kamma ๒๗ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๘ …

1.กฎที่ต้องรู้…ไม่รู้อันตราย Read More »

๑๗. ท่านมาเพราะเห็นความสำคัญ ของพระพุทธศาสนา มีบางคนคิดว่า ที่พระมาวัดพระธรรมกายเยอะ ๆ เพราะเราไปจ้างท่านมา? โปรดรับทราบว่า พระมหาเถรานุเถระ พระสังฆาธิการ ๓๐,๐๐๐ กว่าวัดทั่วประเทศ ไม่ใช่ว่าท่านมาวัดเรา เพราะอยากได้ เครื่องไทยธรรม อย่าไปคิดตื้น ๆ อย่างนั้น ท่านบวชแล้ว ไม่ต้องการอะไรแล้ว หวังทำพระนิพพานให้แจ้ง เท่านั้น แต่ท่านเห็นแก่การคณะสงฆ์ เห็นว่าในคราวนี้ถึงคราวที่ทุกวัด จะต้องรวมกัน เพื่อความเป็นปึกแผ่นแน่นแฟ้นของพระพุทธศาสนา เพราะว่าในยามนี้หรือที่ผ่านมา พระพุทธศาสนาถูกโจมตีขึ้นหน้าหนึ่ง อยู่เรื่อย ๆ ท่านมาเพื่อที่จะมาทำความคุ้นเคยกัน รู้จักกัน แล้วก็จะได้ ร่วมงานกัน ช่วยกันแก้ปัญหา ปัญหาบางอย่างแก้ตามลำพังได้ แต่ ปัญหาใหญ่นั้นต้องมาช่วยกันแก้ ท่านถึงได้มา อีกประการหนึ่ง ท่านเอ็นดูหลวงพ่อ สงสาร อยากจะมาให้กำลังใจ เพราะฉะนั้น ท่านถึงได้ทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง ทั้ง ๆ ที่ท่านมีภารกิจมาก ต้อง สงเคราะห์เพื่อนมนุษย์และมีกิจอย่างอื่นอีกหลาย ๆ อย่างที่จะต้องทำ กิจบางอย่างท่านยอมเลื่อนออกไปเพื่อจะมาร่วมงานนี้ ๒๗ …

17.ท่านมาเพราะเห็นความสำคัญ ของพระพุทธศาสนา Read More »

๒. กฎแห่งกรรม…สิ่งที่ทุกคนต้องศึกษา การศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรม มีความจำเป็นมาก เราจะต้องศึกษา ให้เข้าใจ โดยเฉพาะพระภิกษุ สามเณร ซึ่งเป็นกองรบหลักของ กองทัพธรรม จะต้องมีความเชื่อหรือเข้าใจเรื่องกฎแห่งกรรมให้ได้ มากที่สุด เมื่อเข้าใจแล้ว เราก็กล้าที่จะยืนยันให้ญาติโยมเชื่อเรื่องบาปบุญ คุณโทษ ซึ่งถ้าพระเชื่อ เณรเชื่อ โยมเชื่อ ความชั่วก็จะไม่เกิดขึ้นในโลก หิริโอตตัปปะก็จะตั้งขึ้นได้ จะมีความละอายต่อการทำบาป คล้าย ๆ เสียศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ คนอย่างเราต้องไม่ทำบาป หรือไม่ก็ เกรงกลัวว่าจะมีผลไปอบาย ซึ่งมีความทุกข์ทรมานยาวนานมาก ถึงเวลาแล้วที่พุทธบริษัท ๔ จะต้องมาศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรม ให้เข้าใจ ให้แจ่มแจ้ง เพื่อจะได้ปฏิบัติให้ถูก เพราะถ้าไม่ได้ศึกษา พอถึงเวลาเราเดินทางจากโลกนี้ไป มันอันตราย ๒๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๗ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

๑๘. ธรรมเทศนาในยุคโซเชียลมีเดีย สงครามข่าวในยุคโซเชียลมีเดีย ปัจจุบันมีผู้ไม่หวังดี โจมตี ด่าว่าพระ ด่าว่าวัดเยอะ ลงข่าวเป็นประเด็นทุกวัน เพื่อมุ่งหวังทำลาย ศรัทธาของชาวพุทธให้คลอนแคลน และหวังบ่อนทำลายพระพุทธ ศาสนาและสังฆมณฑล ถึงเวลาแล้ว ที่เราจะต้องชี้แจงแสดงความจริงให้โลกรู้ และ กระจายออกไปให้มากที่สุด เราไม่ชี้แจงไม่ได้…ขนาดขึ้นศาลยังต้องฟัง ข้อมูลทั้งสองฝ่าย ถ้าเราไม่ชี้แจงความจริงไปให้มาก ๆ จะปล่อยให้ เขาให้ข้อมูลข้างเดียวหรือ? สิ่งที่เราช่วยกันกระจายข้อมูลที่ถูกต้อง ชี้แจงสัมมาทิฐิให้เกิดขึ้นนี้ ไม่ผิดหลักวิชชา ที่บอกว่า..“ไม่สู้ ไม่หนี ทําดีเรื่อยไป” คำว่า “ไม่สู้” หมายถึง ไม่สู้แบบมิจฉาทิฐิ คือ ไม่ได้ให้ไปสู้แบบ รบราฆ่าฟัน ส่วนการชี้แจงให้ชาวโลกรับรู้สิ่งที่ถูกต้องให้มาก ๆ คือ ปลูกสัมมาทิฐิให้เขา นี่แหละคือการ “ทำดีเรื่อยไป!” การทำดี ต้องทำทั้งตนเองและเป็นกัลยาณมิตรให้ผู้อื่นด้วย ให้เขาได้มีความเห็นถูก เป็นกัลยาณมิตรให้เขาเพราะ “โลกขาดดวงตะวันไม่ได้ฉันใด โลกก็ขาดกัลยาณมิตรไม่ได้ฉันนั้น” แม้เราไม่เก่งเทคโนโลยี ก็ไม่เห็นจะมีปัญหา ที่ไหนมีที่ให้กด เราก็แค่เอานิ้วไปกด บวกไปกับความคิดที่เป็นสัมมาทิฐิและความรักใน เพื่อนมนุษย์ที่ไม่ต้องการให้เขาไปอบาย ให้เขามีสัมมาทิฐิ แล้วทุกอย่าง …

18.ธรรมเทศนาในยุคโซเชียลมีเดีย Read More »

๓. ปรโลก…มีจริง โลกยังขาดแคลนความรู้ที่แท้จริง จึงไม่ได้ทำงานที่แท้จริงเสียที มีความรู้แค่เพียงการดำรงชีพ เพื่อความอยู่รอด แต่ความรู้ที่จะเอาตัว ให้รอด ยังไม่ได้ให้ความสำคัญเลย อาจเป็นเพราะไม่เคยได้ยินได้ฟัง และไม่มีการขยายความรู้นี้ออกไป เพราะฉะนั้น โลกตอนนี้แม้อยู่ท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่เจิดจ้า แต่ความจริงแล้วยังมืดภายในอยู่ ยังไม่รู้วิธีการดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง ชาวโลกอาจจะเข้าใจดี มีความรู้อย่างสมบูรณ์ในเรื่องโลกนี้ แต่เรื่องปรโลกนั้นยังไม่ค่อยเข้าใจ รู้สึกเขายัง innocent ยังไร้เดียงสา กับความรู้เรื่องปรโลก ซึ่งเป็นโลกที่ทุกคนหลีกเลี่ยงไม่ได้ ประเทศต่าง ๆ ทั่วโลก เราปฏิเสธการไปได้ แต่ปรโลกเราปฏิเสธไม่ได้ ดังนั้น เมื่อเราจำเป็นต้องไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ จึงควรศึกษาไว้ก่อนว่า ชีวิตในปรโลกนั้น เขามีความเป็นอยู่กันอย่างไร ถ้าไม่รู้แล้วอันตราย ถ้าจะเอาแต่รวย แต่เอาตัวไม่รอด ถ้าจะเอาตัวรอด อย่าเอาแต่รวยอย่างเดียว ๒๐ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ …

3.ปรโลก…มีจริง Read More »

๑๙. เวลาสร้างบุญในโลกนี้มีจำกัด เรามีเวลาอยู่ในโลกนี้จำกัด จะต้องใช้เวลาในการสร้างบารมีให้มาก ๆ เพราะความตายไม่มีนิมิตหมาย เราต้องเสียเวลาในการนอนหลับพักผ่อนไปถึงหนึ่งในสามของ ชีวิต โดยไม่ได้บุญกุศลอะไรเลย ทำมาหากินอีกหนึ่งในสาม อาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน รับประทานอาหาร ขับถ่าย เข้าสังคม เดินทาง ไกลอีกตั้งเยอะ เพราะฉะนั้นเวลาที่สร้างบารมีจริง ๆ เหลือนิดเดียว อย่านึกว่า เราสร้างบุญกันมากมาย อย่าคิดอย่างนั้น ถ้าเราอายุ ๖๐ ปี ลองเอา ๓ หาร นอนไปฟรี ๆ ๒๐ ปี ทำงานหมดไปอีก ๒๐ ปี อีก ๒๐ ปี เหลือสำหรับบริหารขันธ์ ๕ อาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน รับประทานอาหาร ขับถ่าย เดินทางไกล เข้าสังคม อีกกี่ปีก็ไม่รู้ เหลือเวลาสร้างบารมีกันจริง ๆ นิดเดียว เพราะฉะนั้นใครที่ความเพียร ไม่สม่ำเสมอ …

19.เวลาสร้างบุญในโลกนี้มีจำกัด Read More »

๔. นรกสวรรค์มีจริง เรื่องบุญต้องทำไว้ ถ้าตายแล้วสูญก็เจ๊ากันไป แต่ถ้าตายแล้วไม่สูญ เราจะมีความสุขในสุคติโลกสวรรค์ Law of Kamma หรือ กฎแห่งการกระทำ ทั้งทางกาย วาจา ใจ เป็นเรื่องที่เราควรศึกษาอย่างยิ่ง เพราะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับตัวเรา เราคิด เราพูด เราทำ ล้วนมีผลทั้งสิ้น ศึกษาเอาไว้เราจะได้ดำเนินชีวิต ได้อย่างถูกต้อง ปิดอบาย ไปสวรรค์ มีสุขในปัจจุบัน ดังนั้น อย่าไปสรุปว่า นรกสวรรค์เป็นเรื่องไกลตัว ไม่มีจริง มันไม่ใช่เรื่องไกลตัวนะ แต่เป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวเลย เพราะทุก การกระทำมีผลโยงไปถึงภพภูมิหลังความตายทั้งสิ้น กฎหมายเรายังหลีกเลี่ยงได้บางครั้ง แต่กฎแห่งกรรมหลีกเลี่ยงไม่ได้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ในน้ำ บนบก ยอดเขา ในอวกาศ ดวงดาวต่าง ๆ ตราบใดที่เรายังมีกายและใจ มันจะติดตามตัวเราไปเหมือนเงาตามตัว ซึ่งจำเป็นต้องศึกษาเรียนรู้เอาไว้ อย่าไปสรุปว่า นรกสวรรค์ไม่มี เพราะเราไม่เคยเห็น แล้วก็ ไม่เคยเห็นใครเห็น แล้วสรุปว่าไม่มี ไม่ได้ เพราะบางอย่างที่เราไม่เห็น ไม่ได้แปลว่า ไม่มี …

4.นรกสวรรค์มีจริง Read More »

๒๐. เข้าวัดสร้างบุญ วันพระ ในฐานะที่เราเป็นชาวพุทธ เราจะต้องเข้าวัดไปสั่งสม บุญกันดีกว่า เวลาเข้าวัดต้องเข้าให้เป็นนะ เข้าวัดให้เป็นทำอย่างไร คือต้องให้เป็นทางมาแห่งบุญ อะไรที่เป็นทางมาแห่งบุญ เราเอาหมด จะจัดเรียงรองเท้า ทำความสะอาดเสนาสนะ ถวายภัตตาหาร ฟังธรรม ปฏิบัติธรรม เวลาฟังธรรม อย่าไปคุยแข่งกับพระ ต้องให้ความเคารพในธรรม เคารพในทาน เพราะท่านเป็นตัวแทนพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กำลังนำ ความรู้ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาสอนให้เรารู้ว่า จะต้องดำเนินชีวิต อย่างไร การเคารพในธรรม เคารพในทาน มีอานิสงส์ คือ เราจะได้รับความเคารพยกย่องในทุกสถานที่ จะมีสามีภรรยา สามีภรรยานั้นก็เกรงใจ จะมีบุตรธิดา บุตรธิดาก็จะเคารพเชื่อฟัง จะมีบริวาร ในบ้าน นอกบ้าน ที่ทำงาน ทุกหนทุกแห่ง จะได้รับ การยกย่อง ให้เกียรติ ได้รับการชื่นชม ให้ความสำคัญแก่เรา เพราะฉะนั้น เมื่อเรามาวัดแล้ว ต้องฉลาดในการสั่งสมบุญ เห็น อะไรที่เป็นทางมาแห่งบุญ ในบุญกิริยาวัตถุ ๑๐ เราทำหมด และทำ ด้วยความเคารพ ด้วยจิตใจที่เบิกบานว่า …

20.เข้าวัดสร้างบุญ Read More »