หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่

ทำไมต้องเร่งฟื้นฟู พระพุทธศาสนา ถ้าเราสังเกตกันให้ดี เราจะพบว่า โลกของเราในยุคปัจจุบันไม่เหมือนโลกในยุคพุทธกาลหรือยุคอดีต เพราะในยุคนี้ได้มีโรคภัยไข้เจ็บที่เป็นสายพันธุ์ใหม่ๆ และมีความรุนแรงเกิดขึ้นมาอย่างมากมาย แม้วิทยาการทางการแพทย์จะเจริญก้าวหน้ามากมายขนาดไหน แต่สำหรับโรคบางโรคก็ยังหายาหรือวิธีการรักษาโรคไม่ได้แม้ในขณะนี้ ที่เป็นแบบนี้ เราอาจจะไม่เชื่อเลยว่า โรคทุกอย่างล้วนเป็นผลมาจากการกระทำของมนุษย์ทั้งสิ้น เพราะเมื่อมนุษย์ในยุคนี้ ได้ประกอบอกุศลกรรมกันมากขึ้นเรื่อยๆ ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดโกหก เพ้อเจ้อ คำหยาบ ส่อเสียด ดื่มสุราเมรัย สูบเสพอะไรต่างๆ อบายมุขเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ พญามารก็จะได้ช่องเอาบาปของมนุษย์ทั้งหลายทั่วโลกมาประมวลรวมกัน จากนั้นก็จะซ้อนบาปศักดิ์สิทธิ์นี้เข้าไปประกอบในโอกาสโลก ขันธโลก และสัตวโลก โอกาสโลก คือ สิ่งแวดล้อม ตั้งแต่ร่างกายเราออกไป รวมไปถึงบรรยากาศภายนอก จนกระทั่งถึงดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาว จักรวาลต่างๆ ขันธโลก คือ ขันธ์ ๕ ร่างกายของเรา ของมวลมนุษยชาติ และสรรพสัตว์ทั้งหลาย สัตวโลก คือ จิตใจของเรา ของมวลมนุษยชาติ และสรรพสัตว์ พญามารจะเอาบาปนี้ซ้อนประกบตั้งแต่โอกาสโลก ขันธโลก สัตวโลก คือ จิตใจ จากข้างนอกมาหาข้างใน …

๖๘. ทำไมต้องเร่งฟื้นฟูพระพุทธศาสนา Read More »

สูตรการทำงาน ในการทำงานทุกอย่าง อย่าหวังว่าต้องวางแผนให้ดีเยี่ยม รอให้สมบูรณ์พร้อมก่อนแล้วจึงลงมือทำ อย่างนี้ไม่ได้เพราะว่ามันจะไม่ทันเวลา และจริงๆ แล้ว แม้จะวางแผนไว้ดีอย่างไร เมื่อถึงคราวลงมือปฏิบัติจริง ก็ยังต้องปรับแผนให้เข้ากับสถานการณ์จริงอยู่ดี ดังนั้น จึงอย่ารีรอ จงลงมือทำ แล้วปรับไปพร้อม ๆ กัน เล็งให้ตรงเป้า แล้วยิงออกไป ตรวจสอบว่า ตรงเป้า หรือไม่ ถ้ายัง ก็ปรับศูนย์เสียใหม่ให้เข้าใกล้เป้าหมายมากขึ้น ถ้าหลุดไปทางซ้ายมาก ก็ปรับคืนมาทางขวา เมื่อยิงออกไปแล้ว จึงจะรู้ว่า ยังไม่ตรง แค่ไหน อย่างไร หากยังไม่ยิง มัวแต่เล็ง ก็ไม่รู้ผล และถึงจะเล็งดีอย่างไร ก็ยังต้องปรับศูนย์เวลายิงไป แล้วอยู่นั่นเอง “เล็ง ยิง ปรับศูนย์ คือ สูตรการทำงาน” พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/92 ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 3 ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร กลับสู่ สารบัญ …

๖๙. สูตรการทำงาน Read More »

ลาสิกขาไปแล้ว อย่าให้เสียผ้าเหลือง ตั้งใจเลยว่า ต่อจากนี้ไป เมื่อเราอยู่ในเพศของคฤหัสถ์แล้ว จะตั้งใจรักษาศีล ๕ ให้เป็นปกติ จะไม่ฆ่า ไม่ลักทรัพย์ จะเว้นจากการประพฤติผิดในกาม ไม่พูดปด เว้นจากการดื่มสุราเมรัย บุหรี่ ยาเสพติด สิ่งไม่ดีทั้งหลาย เราจะเป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีของโลก เราจะเป็นแสงสว่างให้กับทุกๆ คนที่เข้าใกล้ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ก่อนบวชเราจะเป็นอย่างไร ชีวิตที่ผิดพลาดมันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป แต่ว่าต่อจากนี้ไป เราได้ผ่านการบวชมาแล้ว แม้ช่วงสั้นก็ตาม หล่อหลอมกันมาแล้ว อย่าให้บวชเสียผ้าเหลืองนะลูกนะ อย่าให้ใครเขาพูดตำหนิ หรือเย้ยหยันได้ว่า โอ้ นี่บวชมาแล้ว ทำไมหลังลาสิกขาถึงแย่กว่าเดิมอีก อย่านะลูกนะ โลกกำลังขาดแคลนตัวอย่างดีๆ เขาอยากเป็นคนดีกันทุกคนแหละ แต่เขาไม่รู้ว่า ทำอย่างไรถึงจะเรียกว่า เป็นคนดีที่โลกต้องการ อยู่ก็เป็นสุข นั่ง นอน ยืน เดินเป็นสุข เขาไม่รู้กัน ลูกได้ผ่านการอบรมช่วงสั้นมาแล้ว เข้าใจธรรมปฏิบัติในระดับหนึ่ง คือ มีฐานของใจที่จะศึกษาเรียนรู้ หรือทำความดีให้ยิ่งๆ ขึ้นไปได้ ก็ให้ทำความดีนะลูกนะ อย่าถอยหลังกลับไปทำในสิ่งที่ไม่ดี เหมือนก่อนที่เราจะมาบวช ถ้าลูกทำได้อย่างนี้ก็จะได้ชื่อว่าเป็นกัลยาณมิตรของชาวโลก เป็นผู้ให้แสงสว่างให้กับเพื่อนมนุษย์ …

๗๐. ลาสิกขาไปแล้ว อย่าให้เสียผ้าเหลือง Read More »

ประดุจพระอาทิตย์ พระจันทร์ บวชแล้วต้องให้เป็นประดุจพระอาทิตย์และพระจันทร์รวมอยู่ในตัวของเรานะ เป็นประดุจพระอาทิตย์พระจันทร์รวมอยู่ในตัวของเราเป็นอย่างไร ก็จากข้อวัตรปฏิบัติที่เราฝึกตน ทนหิว บำเพ็ญตบะ เป็นพระแท้ ใจหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตรงนี้ ให้ความสว่างภายในเป็นรัศมีธรรมแผ่ขยายมาถึงกายหยาบของเรา ลูกต้องฝึกให้ได้อย่างนี้นะ ให้ญาติโยม หรือใครๆ เขาดูเราจากที่ไกลๆ เหมือนเห็นดวงอาทิตย์ในยามเที่ยงวัน คือ สว่างจ้ามาเลย แต่พอเขาเข้าใกล้มาคุยกับเราแล้ว ให้เขารู้สึกเย็นฉ่ำเหมือนอยู่กับพระจันทร์ในคืนวันเพ็ญ ลูกจะต้องเอาทั้งพระอาทิตย์ทั้งพระจันทร์รวมอยู่ในตัว ดูแต่ไกลต้องให้สว่างเหมือนดวงอาทิตย์ แต่พอเข้าใกล้ๆ ทำไมเย็นฉ่ำเหมือนพระจันทร์ในคืนวันเพ็ญ จะเป็นอย่างนี้ได้ ลูกต้องเชื่อมใจของเราให้ไปติดที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ให้ได้ โดยนึกถึงความปลื้มที่เราได้มาบวชในคราวนี้ ในทุกๆ เรื่องที่จะทำให้ใจเราปลื้มปีติจนกระทั่งทำให้ดวงธรรมในตัวปรากฏเกิดขึ้น องค์พระใสๆ เกิดขึ้นอย่างนี้นะ ๑๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๔ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/92 ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 3 ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

นักบวชที่แท้จริง หมั่นฝึกใจเราให้หยุดนิ่งอยู่ภายใน ตั้งใจบำเพ็ญสมณธรรมให้ดี ถ้าทำได้อย่างนี้ ไม่ว่าจะบวชสั้นหรือบวชยาวก็ตาม ก็ได้ชื่อว่า “เป็นนักบวชที่แท้จริง” เป็นสมณะผู้มีความสงบกาย วาจา ใจ เพราะใจหยุดอยู่ภายใน มีความแตกต่างจากคฤหัสถ์ ต่างจากชาวโลกทั้งหลาย ได้ชื่อว่า เป็นบุตรแห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่แท้จริง นึกเมื่อไรเราก็ปลื้ม มีปีติสุขหล่อเลี้ยงใจ บุญก็จะเกิดขึ้นกับตัวเรา ถึงโยมพ่อโยมแม่ ปู่ย่าตายาย บรรพบุรุษทั้งหลาย กระทั่งแผ่ไปถึงสรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงก็จะมีส่วนแห่งบุญนี้ ไม่ว่าเราจะบวชสั้น บวชยาวก็ตาม นึกถึงเมื่อไรก็ปลื้มภาคภูมิใจในตัวของเราเอง ก่อนหน้านี้เราจะเป็นอะไรก็ช่างเถิด แต่เดี๋ยวนี้เราเป็นสมณะ เป็นบรรพชิต เป็นพุทธบุตร บุตรแห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เรามีความรู้สึกว่า เราเป็นบุตรของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่แท้จริง ด้วยชีวิตจิตวิญญาณแห่งนักบวช พออารมณ์นี้เกิดขึ้น การเดินธรรมยาตราทุกย่างก้าวก็เป็นย่างแก้ว คือใจจะใส จะสะอาด จะบริสุทธิ์ จะองอาจ สง่างาม ปีติและภาคภูมิใจในตัวเอง จะมองแต่กลางกายของเรา และมองหนทางที่เราจะก้าวเดินไป > เดินตามพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระผู้ปราบมารไป ท่านไปทางไหน เราก็ไปทางนั้น ในเส้นทางแห่งพระอริยเจ้า เส้นทางที่ท่านเดินตอนสมัยมีชีวิตอยู่ก็เดินทางในเส้นทางนี้ เราก็เดินตามรอยเท้าท่านไปอย่างองอาจ สง่างาม สมกับเป็นพุทธบุตรที่แท้จริง ถ้าเป็นสามเณรก็เป็นเทือกเถาเหล่ากอของสมณะ มีเชื้อสายของสมณะ …

๖๒. นักบวชที่แท้จริง Read More »

รวมพลังพุทธบุตร ชวนโยมเทเหล้าเผาบุหรี่ ทุกวัดมีกำลังอย่างมหาศาล เพราะมีพระภิกษุสามเณรเป็นกำลังรบหลักของกองทัพธรรม ๓๐๐,๐๐๐ กว่ารูปจาก ๓๐,๐๐๐ กว่าวัดทั่วประเทศ ถ้าหากว่า ทุกวัดพร้อมใจกันชวนโยมเทเหล้าเผาบุหรี่ โดยไม่เกรงใจโยม หลวงพ่อเชื่อว่าไม่ถึงเดือนสิ่งเหล่านี้ ก็จะสูญหายหมดสิ้นไป แต่ตอนนี้เรามัวไปเกรงใจกัน ความเกรงใจเป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้าจะชวนคนทำความดี ไม่ต้องเกรงใจ ที่จริงโยมต้องการฟังเสียงพระ อยากฟังมากๆ เพราะเป็นเสียงสวรรค์ ถ้าทุกวัดทั่วประเทศพร้อมใจกันชักชวนญาติโยมเทเหล้าเผาบุหรี่โดยไม่เกรงใจใคร มีแต่ความรักและปรารถนาดีต่อญาติโยมอย่างแท้จริง สิ่งไม่ดีเหล่านี้ก็จะหมดสิ้นไป เพราะฉะนั้นถ้ากำลังหลักของกองทัพธรรม ๓๐๐,๐๐๐ กว่ารูป ๓๐,๐๐๐ กว่าวัดทั่วประเทศ พร้อมใจกันสู้ หลวงพ่อว่าใช้เวลาเพียงไม่กี่วัน ทุกคนจะได้อยู่ในเส้นทางที่ดีร่วมกัน และมันเป็นหน้าที่ของนักรบกองทัพธรรม ของพุทธบริษัท ๔ ทั้งพระภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา ที่จะต้องช่วยกันขจัดสิ่งที่เป็นอุปสรรคต่อความแข็งแรงของเพื่อนมนุษย์กับโรคภัยไข้เจ็บ แล้วก็อีกหลายๆ สิ่งที่ไม่ดีให้ออกไปจากร่างกายมวลมนุษยชาติ ถ้าสู้ ๑ วัด ก็ชนะ ๑ วัด สู้ ๑๐ วัด ก็ชนะ ๑๐ วัด สู้ ๑๐๐ …

๖๓. รวมพลังพุทธบุตร ชวนโยมเทเหล้าเผาบุหรี่ Read More »

บุญพิเศษ..ช่วยกันสร้างบรรยากาศที่ดี ช่วยกันรับบุญพิเศษ คือ สร้างสิ่งแวดล้อมให้เป็นสัปปายะ เหมาะสำหรับการปฏิบัติธรรม ต้องเกื้อกูลกัน ต้องรู้รักสามัคคีกัน ประคับประคองกันไป ให้กำลังใจซึ่งกันและกัน เมื่อสิ่งแวดล้อมเป็นสัปปายะ การเข้าถึงธรรมก็จะง่ายๆ เพราะหลักวิชชานั้นต้อง “สบาย” คำว่า “สบาย” นั้นลึกซึ้งกว่าที่เราเคยเข้าใจ เพราะถ้าสร้างสิ่งแวดล้อมทำให้รู้สึกสบายๆ จะได้ดู ได้เห็น ได้ยิน ได้ฟังอะไรตรงไหนก็แล้วแต่ ทำให้ใจสบาย เบิกบาน ใจที่สบายเบิกบานอย่างนี้ ความบริสุทธิ์จะได้ช่อง ใจก็จะหยุดนิ่งได้ง่าย นี่ก็จะเป็นอานิสงส์พิเศษ บารมีพิเศษ สำหรับผู้ที่ช่วยกันสร้างบรรยากาศแห่งความเป็นสัปปายะให้เกิดขึ้น จะช่วยทำให้เราเข้าถึงธรรมได้อย่างง่ายๆ ๓ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/92 ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 3 ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

อย่าประมาท สร้างบารมีให้สุดชีวิต หลวงพ่อเชื่อว่า ลูกทุกรูป ต่างมีความตั้งใจที่จะแสวงหาหนทางพระนิพพาน ตั้งใจจะทำพระนิพพานให้แจ้งกันทุกรูป ต่างกันแค่ทำมากหรือน้อยเท่านั้น เพราะบางรูปก็มีกิจวัตรกิจกรรม มีภารกิจที่หมู่คณะได้มอบหมายไว้ให้ แต่ก็ทำภารกิจควบคู่ไปกับจิตใจ ที่จะไม่ทำเลย หลวงพ่อคิดว่า ในวัดของเราไม่มี ก็ให้สังเกตดูผลที่ออกมาว่า ประกอบเหตุกันมาอย่างไร ถ้าประกอบเหตุดี ผลก็ดีตามไปด้วย ซึ่งเราจะสังเกตได้จากประสบการณ์ภายในที่เกิดขึ้นเป็นรางวัล สำหรับการทำความเพียรของเรา บางคนก็หยุดใจเป็น บางคนก็หยุดมาก บางคนก็หยุดได้น้อย ใจโล่งก็มี โปร่งเบาสบาย ใจขยาย เห็นแสงสว่างภายใน เห็นดวงธรรม เข้าถึงกายภายในก็มี เข้าถึงพระธรรมกายก็มี แต่เรียกว่า ไม่ตามลำดับ ลดลงไปเรื่อย โล่งโปร่งเบาสบายนี่มีเยอะ แสงสว่างก็น้อยลงไป จนกระทั่งถึงพระธรรมกาย แต่ก็ได้ชื่อว่า ลูกทุกรูปได้ใช้วันเวลาให้เป็นประโยชน์ในการสร้างบารมี เอาบุญทุกอย่างทั้งทาน ศีล ภาวนา ทั้งช่วยเหลือกิจการงานส่วนรวม บางรูปก็เรียนปริยัติ บางท่านก็ปฏิบัติ บางท่านก็ทั้งเรียนด้วย ทั้งสอนด้วย บางท่านก็ไปเป็นพระอาจารย์ให้กับญาติโยมทั้งหลาย หรือชักชวนญาติโยมให้มาสร้างคุณงามความดี บำเพ็ญบุญกิริยาวัตถุ ๓ ประการ ๑๐ ประการ เป็นต้น ก็เป็นความดีงาม เป็นบารมีของลูกทุกๆ …

๔๙. อย่าประมาทสร้างบารมีให้สุดชีวิต Read More »

เราเกิดมาเพื่อหาพระในตัว อย่าเพิ่งรีบตายนะ ให้หาพระธรรมกายภายใน คือ พระรัตนตรัยภายในให้ได้ก่อน อย่าให้วันคืนล่วงไป ผ่านไป โดยที่ใจไม่มาหยุดนิ่งอยู่ที่ตรงนี้ เราสูญเสียเวลาไปกับสิ่งที่ไม่เป็นแก่นสารของชีวิตมาเยอะแยะแล้ว วันเวลาที่เหลืออยู่มีจำกัด เราจะหมดเวลาของชีวิตวันไหนก็ไม่ทราบ ไม่มีนิมิตหมาย เพราะฉะนั้นวันเวลาที่เหลืออยู่นี้ ก็ควรให้ความสำคัญกับการฝึกใจให้หยุดนิ่ง โดยไม่มีข้อแม้ ข้ออ้าง หรือเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น เพื่อตัวของเราเองเป็นลำดับแรก แล้วก็เพื่อผู้อื่นเป็นลำดับถัดไป นี่คือสิ่งที่เราต้องหมั่นมาพิจารณาไตร่ตรองอยู่เรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นคฤหัสถ์หรือว่าบรรพชิตก็ตาม ๒๐ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๐ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/92 ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 3 ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

หน้าที่พระอาจารย์ พระพี่เลี้ยง หน้าที่พระอาจารย์และพระพี่เลี้ยงเป็นหน้าที่ที่สำคัญมาก เพราะมีหน้าที่บ่มเพาะเมล็ดพันธุ์ให้พร้อมที่จะงอกงาม เจริญเติบโต พระอาจารย์และพระพี่เลี้ยงที่ทำหน้าที่คอยประคับประคองธรรมทายาท เรียกได้ว่า ทำหน้าที่เป็นตัวแทนของหลวงพ่อ ที่จะให้คำแนะนำดีๆ แก่ธรรมทายาท ให้กำลังใจ ชื่นชม คอยประคับประคองเขาให้ดี ดูแลเอาใจใส่ให้ดี พยายามทำความเข้าใจกับทุกคน หากเราเข้าใจธรรมชาติของเขาแล้ว เราไม่ต้องอดทนเลย เราจะไม่ ถือสา เพราะเราเข้าใจ พอเราใกล้ชิดเขา เดี๋ยวเราจะเห็นสิ่งที่เราควรจะแนะนำเพิ่มเติมให้เขา พระอาจารย์และพระพี่เลี้ยงต้องมีกิริยามารยาทที่ดูแล้วสุขุม สงบเสงี่ยม สง่างาม นุ่มนวล และวิธีการที่แนะนำเต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนาดี มีรอยยิ้มบนใบหน้า มีคำพูดที่ไพเราะ และมีเหตุผลอยู่ในตัว ธรรมทายาทจะดูพวกเราอยู่ตลอดเวลา ตั้งแต่ถ้อยคำ การพูดคุย การนุ่งห่มจีวร การปัดกวาดเสนาสนะ การขบฉันภัตตาหาร การบิณฑบาต การนั่งสมาธิ จะอยู่ในสายตาของเขาตลอดเวลา ธรรมทายาทเหล่านี้จะต้องมีบุญมากจึงเข้ามาอบรม ต่อไปจะเป็นกำลังสำคัญต่อพระพุทธศาสนาและต่อชาวโลก ดังนั้นพระอาจารย์และพระพี่เลี้ยงจะต้องฝึกตัวเราให้ดี มีจิตสำนึกอยู่ตลอดเวลาว่า เราเป็นพระอาจารย์ เราเป็นพี่เลี้ยง มีหน้าที่คอยประคับประคองให้เขาเข้าถึงเส้นทางสายกลาง นี้ถือเป็นบุญอันยิ่งใหญ่ สำคัญมาก ให้พวกเราทำหน้าที่นี้ให้สมบูรณ์ที่สุด หากธรรมทายาทที่เข้ามาอบรม “มีประสบการณ์ภายใน” อย่างน้อยหากเขารู้วิธีวางใจเป็นในเบื้องต้น หรือเข้าถึงดวงธรรมภายใน หลวงพ่อถือว่า การมาอบรมคราวนี้สมปรารถนา …

๕๑. หน้าที่พระอาจารย์ พระพี่เลี้ยง Read More »

พี่เลี้ยงที่โลกต้องการ ธรรมทายาท หรือชาวโลก ต้องการพระพี่เลี้ยง พระพี่เลี้ยงมีหน้าที่ทำตัวอย่างดีๆ ให้ดู คอยแนะนำ คอยเชียร์ คอยให้กำลังใจ คอยประคับประคองจนกระทั่งเขาเกิดความสุข ความสนุกกับการปฏิบัติธรรมได้ก็จะดีมากๆ เลย นี่คือสิ่งที่หลวงพ่ออยากให้พระพี่เลี้ยงเป็นอย่างนี้ แล้วถ้ายิ่งได้พระพี่เลี้ยงที่ไม่ติดลาภสักการะ ไม่ติดการพะเน้าพะนอจากญาติโยม ไม่ติดความสบาย ไม่ติดคนสัตว์สิ่งของ หรือไม่ตื่นเต้นกับสถานที่สิ่งแวดล้อมที่เราเปลี่ยนบรรยากาศ ติดอยู่ที่ศูนย์กลางกายได้อย่างเดียวอย่างนี้จะดีมากเลย ยิ่งถ้ามีความรู้ภาษาอังกฤษเพิ่ม นี่คือสิ่งที่หลวงพ่อฝัน อยากได้จังเลย โลกกำลังต้องการ ต่อไปโลกจะร้อนขึ้น จะเกิดการแข่งขันกันมาก คนจะเครียดมากขึ้น โลกขาดแคลนความเย็นกายเย็นใจ สุขกายสุขใจ เพราะฉะนั้นใครมีความรู้ มีวิธีแนะนำให้เขาเข้าถึงความสงบภายใน คลายความเครียดได้ ใครมีความรู้อย่างนี้ นั่นคือสิ่งที่เขาต้องการ ตลาดในอนาคตต้องการรู้เรื่องความรู้ภายใน อีกหน่อยหลวงพ่อจะผลิตไม่ทันเลย โลกกำลังคอยพวกเราอยู่นะ พยายามฝึกฝนอบรมตนให้ได้อย่างนี้ เหมือนภาษิตจีนที่ว่า ต้องหมั่นซ้อมยิงเกาทัณฑ์เอาไว้ให้แม่นยำ เวลาห่านป่าบินมา จะได้ห่านพะโล้ หมายความว่า เราต้องเตรียมตัวให้พร้อม เมื่อโอกาสนั้นเปิดขึ้น คือ โอกาสที่ชาวโลกกำลังต้องการธรรมะชโลมใจให้เย็นลง ถ้าหากเราไม่เตรียมตัวให้พร้อม ถึงตอนนั้นมันก็ทำอะไรไม่ได้ ถ้าหากเราเตรียมตัวของเราให้พร้อมได้ พอโอกาสนั้นมาถึงแล้ว ต่างก็จะได้ประโยชน์ซึ่งกันและกัน เราได้ขยายความรู้ ได้ความสุขใจ ได้บุญกุศลเป็นเครื่องตอบแทน ชาวโลกก็จะได้วิธีการที่ดี …

๕๒. พี่เลี้ยงที่โลกต้องการ Read More »

พระพี่เลี้ยง หน้าที่ของพระพี่เลี้ยง คือ เป็นพี่เลี้ยงน้องใหม่ ที่จะเข้ามาสู่ร่มเงาของพระพุทธศาสนา น้องใหม่เมื่อเข้ามาบวชใหม่ๆ ก็ยังทำอะไรไม่เป็น ทั้งกิจวัตรกิจกรรมก็ดี เรื่องพระธรรมวินัยต่างๆ ก็ดี ยังเป็นผู้ใหม่อยู่ เพราะฉะนั้นหน้าที่ของพระพี่เลี้ยงจะต้องไปทำหน้าที่ของพี่ คอยประคับประคอง ให้คำแนะนำที่ดีแก่รุ่นน้อง “แนะ” คือ ให้คำแนะนำสั่งสอน อบรมข้อวัตรปฏิบัติต่างๆ ที่เราได้ฝึกตัวมาตลอดระยะเวลาว่า วิธีที่จะให้เป็นพระที่สมบูรณ์เขาทำกันอย่างไร โดยเฉพาะน้องใหม่มีเวลาช่วงสั้นในการอบรม ควรจะได้เรียนรู้อะไรบ้าง ที่ลัดสั้นที่สุด ที่ทำให้เป็นพระได้สมบูรณ์ราวกับบวชมาแล้วร้อยพรรษาอย่างนั้น “นำ” คือ ทำให้ดู เป็นแบบอย่างที่ดี ข้อวัตรปฏิบัติต่างๆ เราก็ทำให้เขาดู อะไรที่เขาเลียนแบบยังไม่สมบูรณ์ เราก็แนะเขา ประคับประคองกันไปอย่างนี้ รวมทั้งคอยเป็นพี่เลี้ยงเรื่องการปฏิบัติธรรมนอกรอบให้ด้วย ในรอบก็มีพระอาจารย์ท่านให้คำอบรมสั่งสอนอยู่แล้ว นอกรอบก็จะเป็นหน้าที่ของพระพี่เลี้ยงคอยชี้แนะ แก้ไขในสิ่งที่น้องใหม่ยังไม่ค่อยเข้าใจ และคอยแก้ไขปัญหาต่างๆ ที่จะเกิดขึ้น คอยให้กำลังใจ เพราะบางทีน้องใหม่ไม่เคยเจอระบบระเบียบต่างๆ หรือความเป็นอยู่แบบพระ ก็อาจจะอึดอัด ก็คอยให้กำลังใจ ประคับประคองกันไป ให้ใช้วิธีแบบพี่กับน้อง อย่าไปใช้วิธีอื่น สมัยก่อนโน้น เคยมีบางรุ่นเหมือนกัน แต่ว่าหลังๆ นี้ไม่ค่อยเจอ เพราะหลวงพ่อปรับวิธีการใหม่ คือ ดูแลกันจนกระทั่งเคร่งเครียด ไม่มีความสุข …

๕๓. พระพี่เลี้ยง Read More »

พระแท้ ลูกพระธรรมทายาททุกรูป ทุกศูนย์อบรม ให้ตั้งใจใช้ทุกอนุวินาทีให้เป็นไปเพื่อการฝึกตน ทนหิว บำเพ็ญตบะ เป็นพระแท้ ตอนนี้เรามีความเสมอภาคกันแล้ว เพราะว่าเรามาเป็นสายโลหิตแห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว มีความเสมอภาค ที่เราจะเจริญศีล สมาธิ ปัญญาให้ยิ่งๆ ขึ้นไป จนกระทั่งกลายเป็นอธิศีล อธิจิต อธิปัญญา คือ จากศีลที่เราปฏิบัติรักษาพระธรรมวินัยอย่างดี ก็จะไปเข้าถึงดวงศีลภายใน ศีลที่เห็นได้ ศีลที่จำได้อย่างหนึ่ง ศีลที่เห็นแจ้งได้อีกอย่างหนึ่ง นี่แหละเขาเรียกว่า “อธิศีล” ศีลยิ่งกว่าปกติ ในระดับเห็นได้ เป็นตัวเป็นตนได้ เมื่อเห็นได้ ก็รักษาได้ ไม่อย่างนั้นคำว่า รักษาศีลจะเกิดขึ้นได้อย่างไร ถ้าไม่เห็น จะไปรักษาตรงไหน และศีลจริงๆ ที่เป็นอธิศีลเกิดขึ้นตรงไหน จะรักษาได้อย่างไร จะเป็นศีลที่ยิ่งๆ ขึ้นไปที่พระอริยเจ้าท่านสรรเสริญได้อย่างไร จักร ๔ คือ นั่ง นอน ยืน เดิน ทวารทั้ง ๙ คือ ปาก ๑ จมูก ๒ ตา ๒ …

๕๔. พระแท้ Read More »

รักแม่ต้องเป็นพระแท้ รักแม่ต้องเป็นพระแท้ ยิ่งเป็นพระแท้ได้มากเท่าไร โยมพ่อโยมแม่ยิ่งได้บุญมากเพิ่มขึ้นเป็นทับทวี ตอนนี้โยมพ่อโยมแม่ ท่านกำลังรอคอยอยากจะได้บุญจากพระลูกชายมากๆ ขึ้นอยู่กับว่า เรารักท่านมากแค่ไหน ถ้าอัศจรรย์ชายก็ต้องรักยิ่งกว่าหมดหัวใจ เพราะตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดาจนมาถึงวันที่ท่านรอคอย ความลำบากตลอดชีวิตของท่านทั้งสองรอคอยเพียงวันนี้วันเดียว คือ วันบวชของพระลูกชาย เพราะฉะนั้น…ถ้ารักโยมพ่อโยมแม่ ก็ต้องเป็นพระแท้ให้เกิน ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ การที่ช่วยปิดอบายแล้วเปิดประตูสวรรค์ให้ท่าน หรือที่เราได้ยินว่า ให้ท่านเกาะชายผ้าเหลืองไปสู่สวรรค์นั้น ไม่ใช่เรื่องพูดกันเล่นๆ หรือเป็นเรื่องเล็กๆ เพราะชีวิตในอบายนั้นทุกข์ทรมานและยาวนานมาก สวรรค์ก็สุขยาวนานเช่นกัน นี่เป็นเรื่องสำคัญที่เรามองข้ามไปไม่ได้ “บุญ” เกิดขึ้นตั้งแต่ตอนที่เราตัดสินใจบวชแล้ว แม้ยังไม่ได้บวชก็ตาม แต่บุญนั้นเกิดขึ้นที่เราแล้วไปถึงท่าน มันเป็นจุดเริ่มต้นที่เป็นทางมาแห่งบุญ และเมื่อเราตัดสินใจทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่งจริงๆ แล้วก็เข้ามาวัด บุญเกิดขึ้นอีกวาระ เมื่อเราตัดสินใจบวช เราเข้าข่ายที่จะเข้าใกล้การเป็นเทือกเถาเหล่ากอของสมณะ ความบริสุทธิ์ต้องเริ่มตั้งแต่เราตัดสินใจแล้ว ต้องทิ้งทุกอย่างจริงๆ น้ำเมา บุหรี่ ยาเสพติด สิ่งไม่ดีต่างๆ ต้องเอาออกไปให้เกลี้ยงจากตัวเรา แต่ถ้ายังแอบนำมาวัด อย่างนี้บุญหย่อนลงมา เพราะความไม่บริสุทธิ์มลทินของใจเกิดขึ้นแล้ว ไม่อยู่ในร่องรอยแห่งความเป็นพระแท้ การได้มาบวชเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตของเราที่ได้เกิดมาในชาตินี้ เพราะเป็นเส้นทางของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งเราก็รอคอยวันนี้มายาวนาน ไม่ใช่แค่อย่างน้อย ๒๐ ปี ของอายุเรา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์รอคอยมากว่า …

๕๕. รักแม่ก็ต้องเป็นพระแท้ Read More »

ทุกคนอยากเจอพระแท้ ตัวเราเองยังต้องการทำบุญกับผู้บริสุทธิ์ เพราะมีความรู้สึกว่า ทำแล้วจะได้บุญมาก เพราะเราเชื่อว่า บุญเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จของชีวิต ตั้งแต่ปุถุชนจนกระทั่งเป็นพระอริยเจ้า ขอให้เราได้รู้เถิดว่า ผู้บริสุทธิ์ ผู้บรรลุธรรมอยู่ที่ไหนก็ตาม จะเป็นในป่า ในเขา ในห้วย หนอง คลอง บึง ในทะเล ตามเกาะแก่งต่างๆ เราจะเพียรพยายามไปหา เพื่อหวังที่จะได้บุญได้กุศลเต็มที่ ผู้ที่เขาเดินทางมาวัดเราก็เช่นเดียวกัน จะภายในประเทศหรือต่างประเทศก็ดี ที่เขาเข้าใจเรื่องราวความจริงของชีวิต เขาก็ต้องการบุญ อยากจะตักตวงบุญกุศลอย่างเต็มที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาวะที่เกิดวิกฤตศรัทธาในพระพุทธศาสนาในยามนี้ ถ้าหากเขาเดินทางไกลมาด้วยความเหนื่อยยาก แล้วมาเจอเนื้อนาบุญ เจออายุพระพุทธศาสนาที่แท้จริง นั่นคือความรู้สึกปีติ มหาปีติ เป็นสิ่งที่จะทดแทนความยากลำบากที่เขาได้เดินทางไกลมา และได้ทดแทนความยากลำบากในการแสวงหาทรัพย์ของเขาที่ต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพันมาเพื่อแสวงบุญ แต่เขาจะรู้ได้อย่างไร ในเมื่อเขาไม่มีดวงตาเอกซเรย์ ที่จะมองดูลึกเข้าไปในใจของเราว่า เรามีความบริสุทธิ์บริบูรณ์แค่ไหน สิ่งที่เขาจะมองเห็นได้นั้นมีหลายชั้น เช่นเดียวกับเรามองดูต้นไม้ ก็เห็นตั้งแต่เปลือก กระพี้ แก่น เข้าไปเรื่อยๆ เรียงไปตามลำดับ เขาก็จะมองเห็นตั้งแต่ภายนอกของเรา ตั้งแต่การนุ่งห่ม การครองจีวร การนั่ง นอน ยืน เดิน อากัปกิริยา บุคลิกต่างๆ ถ้อยคำพูดที่เป็นไปตามธรรมชาติของเรา มันกลั่นออกมาจากใจที่บริสุทธิ์สะอาดแค่ไหน …

๕๖. ทุกคนก็อยากเจอพระแท้ Read More »