หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่

พระต้องชวนโยมเลิกเหล้า เลิกบุหรี่ หลวงพ่อปลื้มใจสามเณรหลายวัด โดยเฉพาะที่วัดบ้านขุน ที่มีความอุตสาหะเดินทางข้ามภูเขาหลายลูก เพื่อไปโปรดโยมพ่อ โยมแม่ ให้เลิกผลิต เลิกดื่ม เลิกขายเหล้า แล้วโยมพ่อโยมแม่ก็เกิดกุศลศรัทธาทำตามคำแนะนำของลูกเณร ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าชื่นชมอนุโมทนา ถ้าหากว่า พระภิกษุสามเณรทุกวัด ทั่วประเทศ ทั่วโลก ชวนโยมเลิกเหล้า เลิกบุหรี่ ในไม่ช้าสุราเมรัย บุหรี่ ยาเสพติด ทั้งหลายก็จะค่อยๆ ลดน้อยถอยลงไปเรื่อยๆ เพราะมีตัวอย่างดีๆ ให้โลกได้ดู ความจริงสิ่งนี้เป็นหน้าที่ของพระภิกษุสามเณร ที่จะต้องให้คำแนะนำแก่โยมพ่อ โยมแม่ หมู่ญาติ และญาติโยมทั้งหลาย ให้เลิกดื่มสุราเมรัย เพราะว่าเราจะต้องให้ศีล ๕ แก่ญาติโยม ไม่ใช่ให้ศีล ๔ ให้ศีลอย่างเดียวก็ยังไม่พอ ต้องบอกอานิสงส์ของศีล แล้วยังต้องบอกเขาให้เลิกสิ่งที่ไม่ดีทั้งหมดเพื่อตัวเขาเอง ญาติโยมจะได้รู้เรื่องและปฏิบัติได้ถูก เมื่อปฏิบัติได้ถูกก็จะได้ปิดประตูอบาย เปิดประตูสวรรค์ สิ่งนี้เป็นหน้าที่ของพระภิกษุสามเณรที่จะต้องทำ อย่าไปกลัวหรือเกรงใจว่า ถ้าบอกให้โยมเลิกเหล้าที่นำมาดื่มในวัดหรือดื่มที่บ้านหรือที่ไหนก็ตาม เดี๋ยวโยมจะโกรธ แล้วไม่มาทำบุญที่วัด จะทำให้พระเณรอดตาย ก็ให้มันรู้ไป ถ้าพระเณรวัดไหนอดตายเพราะไปบอกโยมให้เลิกเหล้า แล้วโยมไม่มาเลี้ยงพระ โยมไม่มาทำบุญ ดูตัวอย่างวัดพระธรรมกาย ยิ่งชวนให้ญาติโยมเลิกเหล้า เลิกบุหรี่ทุกวัน …

๖๕. พระต้องชวนโยมเลิกเหล้า เลิกบุหรี่ Read More »

พุทธบริษัท ๔ ต้องเป็นหนึ่งเดียวกัน หลวงพ่อฝันอยู่เรื่อยๆ ว่า สักวันหนึ่งพุทธบริษัท ๔ ทั่วโลกจะรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน โดยเริ่มต้นจากในประเทศไทยของเราก่อน แล้วก็ค่อยๆ ขยายกันไป อยากให้รวมกันได้จริงๆ คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะยั่งยืน หรือจะล่มสลายก็ขึ้นอยู่กับพุทธบริษัท ๔ ไม่ใช่ใครหรอก คนอื่นยังทีหลัง ถ้าภายในยังไม่เข้มแข็งอะไรมาปะทะนิดเดียวมันก็พังได้ หลวงพ่อเสียดายคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กว่าพระองค์จะไปเอาความรู้นี้มาได้ต้องสั่งสมบ่มบารมีกันมายาวนาน ตั้งแต่คิดในใจ เปล่งวาจา ได้รับพุทธพยากรณ์ อย่างน้อยก็ต้อง ๒๐ อสงไขยกับอีกแสนมหากัป ถึงจะไปค้นความรู้นี้มาได้ด้วยพระองค์เอง เพราะว่าพญามารเขาบดบังนัก บารมี ๓๐ ทัศ ต้องเต็มเปี่ยมบริบูรณ์ เขาถึงกันไม่อยู่ บังไม่อยู่ แล้วถึงได้ค้นพบความรู้เหล่านี้มาแก้ไขตัวเองกระทั่งหลุดพ้นจากการเป็นบ่าวเป็นทาสของพญามาร แล้วอาศัยมหากรุณาของท่าน นำความรู้มาถ่ายทอดแก่มนุษย์และเทวดาทั้งหลายจะได้หลุดพ้นตามท่านไปด้วย การตกเป็นบ่าวเป็นทาสของพญามารนั้น อันตรายมาก ชีวิตในสังสารวัฏอันตรายมากๆ อันตรายตรงที่ตกไปในอบาย หรือแม้แต่เป็นมนุษย์ก็ลำเค็ญ ทุกข์เข็ญ ทำอะไรก็ไม่ได้ดังใจเท่าไร เผลอพลาดพลั้งลงไปอบายอีกแล้ว เพราะฉะนั้นคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงควรจะอยู่ยั้งยืนยงคู่โลกกันตลอดไป เท่าที่เราศึกษาประวัติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ก่อนๆ ก็อยู่กันได้ชั่วครั้งชั่วคราว บางพระองค์ก็ยาวนาน บางพระองค์ก็ช่วงสั้น หลักหลายพันปีบ้าง หมื่นปีบ้าง หลายหมื่นปีบ้าง แล้วก็หมุนวนย้อนกลับไปทางเดิม …

๖๖. พุทธบริษัท ๔ ต้องเป็นหนึ่งเดียวกัน Read More »

ยุคของเรา..พระพุทธศาสนา จะต้องเฟื่องฟู อยากให้ลูกทุกคนรักษาใจใสๆ คิดดี พูดดี ทำดี ทำใจเหมือนชาวสวรรค์ ในยุคที่เราเกิดมาสร้างบารมี ถ้าพระพุทธศาสนาจะมาล่มสลายในยุคของเรา มันอายฟ้าอายดิน ยุคของเรามีแต่พระพุทธศาสนาจะขยายไปทั่วโลก ผังเดิมเป็นอย่างนี้ทุกยุคเลย ไม่ว่าจะมีอุปสรรคมากหรือน้อยมองข้ามกันไปหมดเลย และเราสามารถทำยุคนั้นให้เป็นยุคแห่งความสว่างได้ เพราะฉะนั้น เรื่องส่วนตัวให้วางอุเบกขา เรื่องพระศาสนาให้เอาอุเบกขาวาง แล้วก็ลุยอย่างถูกหลักวิชชา คือ รักษาใจใสๆ คิดดี พูดดี ทำดี ต้องอย่างนี้นะ ๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๙ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/92 ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 3 ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

ทำไมต้องเร่งฟื้นฟู พระพุทธศาสนา ถ้าเราสังเกตกันให้ดี เราจะพบว่า โลกของเราในยุคปัจจุบันไม่เหมือนโลกในยุคพุทธกาลหรือยุคอดีต เพราะในยุคนี้ได้มีโรคภัยไข้เจ็บที่เป็นสายพันธุ์ใหม่ๆ และมีความรุนแรงเกิดขึ้นมาอย่างมากมาย แม้วิทยาการทางการแพทย์จะเจริญก้าวหน้ามากมายขนาดไหน แต่สำหรับโรคบางโรคก็ยังหายาหรือวิธีการรักษาโรคไม่ได้แม้ในขณะนี้ ที่เป็นแบบนี้ เราอาจจะไม่เชื่อเลยว่า โรคทุกอย่างล้วนเป็นผลมาจากการกระทำของมนุษย์ทั้งสิ้น เพราะเมื่อมนุษย์ในยุคนี้ ได้ประกอบอกุศลกรรมกันมากขึ้นเรื่อยๆ ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดโกหก เพ้อเจ้อ คำหยาบ ส่อเสียด ดื่มสุราเมรัย สูบเสพอะไรต่างๆ อบายมุขเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ พญามารก็จะได้ช่องเอาบาปของมนุษย์ทั้งหลายทั่วโลกมาประมวลรวมกัน จากนั้นก็จะซ้อนบาปศักดิ์สิทธิ์นี้เข้าไปประกอบในโอกาสโลก ขันธโลก และสัตวโลก โอกาสโลก คือ สิ่งแวดล้อม ตั้งแต่ร่างกายเราออกไป รวมไปถึงบรรยากาศภายนอก จนกระทั่งถึงดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาว จักรวาลต่างๆ ขันธโลก คือ ขันธ์ ๕ ร่างกายของเรา ของมวลมนุษยชาติ และสรรพสัตว์ทั้งหลาย สัตวโลก คือ จิตใจของเรา ของมวลมนุษยชาติ และสรรพสัตว์ พญามารจะเอาบาปนี้ซ้อนประกบตั้งแต่โอกาสโลก ขันธโลก สัตวโลก คือ จิตใจ จากข้างนอกมาหาข้างใน …

๖๘. ทำไมต้องเร่งฟื้นฟูพระพุทธศาสนา Read More »

สูตรการทำงาน ในการทำงานทุกอย่าง อย่าหวังว่าต้องวางแผนให้ดีเยี่ยม รอให้สมบูรณ์พร้อมก่อนแล้วจึงลงมือทำ อย่างนี้ไม่ได้เพราะว่ามันจะไม่ทันเวลา และจริงๆ แล้ว แม้จะวางแผนไว้ดีอย่างไร เมื่อถึงคราวลงมือปฏิบัติจริง ก็ยังต้องปรับแผนให้เข้ากับสถานการณ์จริงอยู่ดี ดังนั้น จึงอย่ารีรอ จงลงมือทำ แล้วปรับไปพร้อม ๆ กัน เล็งให้ตรงเป้า แล้วยิงออกไป ตรวจสอบว่า ตรงเป้า หรือไม่ ถ้ายัง ก็ปรับศูนย์เสียใหม่ให้เข้าใกล้เป้าหมายมากขึ้น ถ้าหลุดไปทางซ้ายมาก ก็ปรับคืนมาทางขวา เมื่อยิงออกไปแล้ว จึงจะรู้ว่า ยังไม่ตรง แค่ไหน อย่างไร หากยังไม่ยิง มัวแต่เล็ง ก็ไม่รู้ผล และถึงจะเล็งดีอย่างไร ก็ยังต้องปรับศูนย์เวลายิงไป แล้วอยู่นั่นเอง “เล็ง ยิง ปรับศูนย์ คือ สูตรการทำงาน” พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/92 ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 3 ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร กลับสู่ สารบัญ …

๖๙. สูตรการทำงาน Read More »

ลาสิกขาไปแล้ว อย่าให้เสียผ้าเหลือง ตั้งใจเลยว่า ต่อจากนี้ไป เมื่อเราอยู่ในเพศของคฤหัสถ์แล้ว จะตั้งใจรักษาศีล ๕ ให้เป็นปกติ จะไม่ฆ่า ไม่ลักทรัพย์ จะเว้นจากการประพฤติผิดในกาม ไม่พูดปด เว้นจากการดื่มสุราเมรัย บุหรี่ ยาเสพติด สิ่งไม่ดีทั้งหลาย เราจะเป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีของโลก เราจะเป็นแสงสว่างให้กับทุกๆ คนที่เข้าใกล้ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ก่อนบวชเราจะเป็นอย่างไร ชีวิตที่ผิดพลาดมันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป แต่ว่าต่อจากนี้ไป เราได้ผ่านการบวชมาแล้ว แม้ช่วงสั้นก็ตาม หล่อหลอมกันมาแล้ว อย่าให้บวชเสียผ้าเหลืองนะลูกนะ อย่าให้ใครเขาพูดตำหนิ หรือเย้ยหยันได้ว่า โอ้ นี่บวชมาแล้ว ทำไมหลังลาสิกขาถึงแย่กว่าเดิมอีก อย่านะลูกนะ โลกกำลังขาดแคลนตัวอย่างดีๆ เขาอยากเป็นคนดีกันทุกคนแหละ แต่เขาไม่รู้ว่า ทำอย่างไรถึงจะเรียกว่า เป็นคนดีที่โลกต้องการ อยู่ก็เป็นสุข นั่ง นอน ยืน เดินเป็นสุข เขาไม่รู้กัน ลูกได้ผ่านการอบรมช่วงสั้นมาแล้ว เข้าใจธรรมปฏิบัติในระดับหนึ่ง คือ มีฐานของใจที่จะศึกษาเรียนรู้ หรือทำความดีให้ยิ่งๆ ขึ้นไปได้ ก็ให้ทำความดีนะลูกนะ อย่าถอยหลังกลับไปทำในสิ่งที่ไม่ดี เหมือนก่อนที่เราจะมาบวช ถ้าลูกทำได้อย่างนี้ก็จะได้ชื่อว่าเป็นกัลยาณมิตรของชาวโลก เป็นผู้ให้แสงสว่างให้กับเพื่อนมนุษย์ …

๗๐. ลาสิกขาไปแล้ว อย่าให้เสียผ้าเหลือง Read More »

รักแม่ต้องเป็นพระแท้ รักแม่ต้องเป็นพระแท้ ยิ่งเป็นพระแท้ได้มากเท่าไร โยมพ่อโยมแม่ยิ่งได้บุญมากเพิ่มขึ้นเป็นทับทวี ตอนนี้โยมพ่อโยมแม่ ท่านกำลังรอคอยอยากจะได้บุญจากพระลูกชายมากๆ ขึ้นอยู่กับว่า เรารักท่านมากแค่ไหน ถ้าอัศจรรย์ชายก็ต้องรักยิ่งกว่าหมดหัวใจ เพราะตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดาจนมาถึงวันที่ท่านรอคอย ความลำบากตลอดชีวิตของท่านทั้งสองรอคอยเพียงวันนี้วันเดียว คือ วันบวชของพระลูกชาย เพราะฉะนั้น…ถ้ารักโยมพ่อโยมแม่ ก็ต้องเป็นพระแท้ให้เกิน ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ การที่ช่วยปิดอบายแล้วเปิดประตูสวรรค์ให้ท่าน หรือที่เราได้ยินว่า ให้ท่านเกาะชายผ้าเหลืองไปสู่สวรรค์นั้น ไม่ใช่เรื่องพูดกันเล่นๆ หรือเป็นเรื่องเล็กๆ เพราะชีวิตในอบายนั้นทุกข์ทรมานและยาวนานมาก สวรรค์ก็สุขยาวนานเช่นกัน นี่เป็นเรื่องสำคัญที่เรามองข้ามไปไม่ได้ “บุญ” เกิดขึ้นตั้งแต่ตอนที่เราตัดสินใจบวชแล้ว แม้ยังไม่ได้บวชก็ตาม แต่บุญนั้นเกิดขึ้นที่เราแล้วไปถึงท่าน มันเป็นจุดเริ่มต้นที่เป็นทางมาแห่งบุญ และเมื่อเราตัดสินใจทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่งจริงๆ แล้วก็เข้ามาวัด บุญเกิดขึ้นอีกวาระ เมื่อเราตัดสินใจบวช เราเข้าข่ายที่จะเข้าใกล้การเป็นเทือกเถาเหล่ากอของสมณะ ความบริสุทธิ์ต้องเริ่มตั้งแต่เราตัดสินใจแล้ว ต้องทิ้งทุกอย่างจริงๆ น้ำเมา บุหรี่ ยาเสพติด สิ่งไม่ดีต่างๆ ต้องเอาออกไปให้เกลี้ยงจากตัวเรา แต่ถ้ายังแอบนำมาวัด อย่างนี้บุญหย่อนลงมา เพราะความไม่บริสุทธิ์มลทินของใจเกิดขึ้นแล้ว ไม่อยู่ในร่องรอยแห่งความเป็นพระแท้ การได้มาบวชเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตของเราที่ได้เกิดมาในชาตินี้ เพราะเป็นเส้นทางของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งเราก็รอคอยวันนี้มายาวนาน ไม่ใช่แค่อย่างน้อย ๒๐ ปี ของอายุเรา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์รอคอยมากว่า …

๕๕. รักแม่ก็ต้องเป็นพระแท้ Read More »

ทุกคนอยากเจอพระแท้ ตัวเราเองยังต้องการทำบุญกับผู้บริสุทธิ์ เพราะมีความรู้สึกว่า ทำแล้วจะได้บุญมาก เพราะเราเชื่อว่า บุญเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จของชีวิต ตั้งแต่ปุถุชนจนกระทั่งเป็นพระอริยเจ้า ขอให้เราได้รู้เถิดว่า ผู้บริสุทธิ์ ผู้บรรลุธรรมอยู่ที่ไหนก็ตาม จะเป็นในป่า ในเขา ในห้วย หนอง คลอง บึง ในทะเล ตามเกาะแก่งต่างๆ เราจะเพียรพยายามไปหา เพื่อหวังที่จะได้บุญได้กุศลเต็มที่ ผู้ที่เขาเดินทางมาวัดเราก็เช่นเดียวกัน จะภายในประเทศหรือต่างประเทศก็ดี ที่เขาเข้าใจเรื่องราวความจริงของชีวิต เขาก็ต้องการบุญ อยากจะตักตวงบุญกุศลอย่างเต็มที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาวะที่เกิดวิกฤตศรัทธาในพระพุทธศาสนาในยามนี้ ถ้าหากเขาเดินทางไกลมาด้วยความเหนื่อยยาก แล้วมาเจอเนื้อนาบุญ เจออายุพระพุทธศาสนาที่แท้จริง นั่นคือความรู้สึกปีติ มหาปีติ เป็นสิ่งที่จะทดแทนความยากลำบากที่เขาได้เดินทางไกลมา และได้ทดแทนความยากลำบากในการแสวงหาทรัพย์ของเขาที่ต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพันมาเพื่อแสวงบุญ แต่เขาจะรู้ได้อย่างไร ในเมื่อเขาไม่มีดวงตาเอกซเรย์ ที่จะมองดูลึกเข้าไปในใจของเราว่า เรามีความบริสุทธิ์บริบูรณ์แค่ไหน สิ่งที่เขาจะมองเห็นได้นั้นมีหลายชั้น เช่นเดียวกับเรามองดูต้นไม้ ก็เห็นตั้งแต่เปลือก กระพี้ แก่น เข้าไปเรื่อยๆ เรียงไปตามลำดับ เขาก็จะมองเห็นตั้งแต่ภายนอกของเรา ตั้งแต่การนุ่งห่ม การครองจีวร การนั่ง นอน ยืน เดิน อากัปกิริยา บุคลิกต่างๆ ถ้อยคำพูดที่เป็นไปตามธรรมชาติของเรา มันกลั่นออกมาจากใจที่บริสุทธิ์สะอาดแค่ไหน …

๕๖. ทุกคนก็อยากเจอพระแท้ Read More »

แค่เฉยๆ จับหลักให้ได้ คือ เฉยๆ หยุดกับนิ่งอย่างเดียว เฉยๆ แบบที่เราไม่ไปตั้งใจว่า เราจะเฉยๆ นึกเหมือนไม่ได้นึก สบายๆ เฉยๆ นะ แล้วมันเกิดขึ้นมาเอง ใจหยุดเกิดขึ้นเอง แสงสว่างเกิดขึ้นเอง ดวงเกิดขึ้นเอง กายเกิดขึ้นเอง ธรรมกายเกิดขึ้นเอง ตลอดเส้นทาง นิ่งอย่างเดียว สบายๆ ที่จริงไม่เห็นต้องไปรำคาญอะไร หลวงพ่อยังแปลกใจ พอเราหลับตา มีเรื่องอะไรที่ผ่านมาในใจ เราก็เฉยๆ กับมัน เหมือนเราเดินไปซื้อส้มในตลาด ระหว่างทางในตลาดจะสับสนวุ่นวาย เดี๋ยวคนเข้า เดี๋ยวคนออก ในตลาดไม่ได้ขายส้มอย่างเดียว ขายสารพัด ขายปลาทู ขายเนื้อหมู เนื้อไก่ เนื้อเป็ด เสียงตะโกนคุยกันโหวกเหวก คนเดินไปเดินมา คนขนของก็มี เราเดินไปบางคนก็เดินชนเรา บางคนก็ชวนเราให้ซื้อของ แต่เราก็เฉยๆ ไม่สนใจ ใครเดินชนก็ชนไป เราก็เดินของเราไป ใครเชิญชวนให้เราซื้ออะไร เราก็เฉยๆ ใจเรามุ่งไปซื้อส้มอย่างเดียว สุดท้ายเราก็ไปซื้อส้มได้ การนั่งสมาธิก็เช่นเดียวกัน ความสับสนวุ่นวายมีอยู่ในใจตลอดเวลาที่เราเริ่มต้นใหม่ เมื่อใจยังไม่หยุด มันไม่ใช่เป็นของอัศจรรย์ หรือเกิดกับเราคนเดียว …

๔๑. แค่เฉยๆ Read More »

ทำไมต้องสถาปนาเส้นทางมหาปูชนียาจารย์ เราจะไปเดินธรรมยาตราในเส้นทางมหาปูชนียาจารย์กันนะ เส้นทางนี้เป็นเส้นทางที่สำคัญมากๆ เพราะว่าเป็นเส้นทางที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) พระผู้ปราบมาร ได้เดินทางตรงนี้มาก่อน เราเป็นลูกเป็นหลานท่านในรุ่นหลังๆ ต้องเดินตามรอยนี้ ถ้าเราไม่สถาปนาเส้นทางมหาปูชนียาจารย์นี้ขึ้นมา เดี๋ยวเรื่องราวที่สำคัญสำหรับทุกๆ คนในโลกจะเลือนหายไป เพราะกว่าท่านจะบังเกิดขึ้นได้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย พญามารกันนักกันหนาทีเดียว กว่าจะได้มาบังเกิดขึ้น เมื่อท่านมาบังเกิดขึ้นแล้ว ทำให้การค้นคว้าคำสอนดั้งเดิมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่เลือนหายไปกว่า ๒,๐๐๐ ปี หวนกลับคืนมาใหม่ ซึ่งเป็นเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่ง ถ้าไม่ได้ท่านรื้อฟื้นขึ้นมาใหม่ มนุษย์ก็จะไม่แตกต่างจากก่อนสมัยพุทธกาล คือ เกิดมาก็จะไม่รู้เรื่องราวเกี่ยวกับตัวของตัวเองว่าเกิดมามีทุกข์ ก็จะหาที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงไม่ได้ ทั้งๆ ที่ที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงมีอยู่ในตัวของทุกๆ คนในโลก พระเดชพระคุณหลวงปู่ท่านถึงเป็นบุคคลที่สำคัญของโลกและจักรวาล ที่ฟื้นฟูสิ่งนี้กลับคืนมาใหม่ ทำให้ทุกคนซึ่งเป็นลูกเป็นหลานท่านรู้เรื่องราวว่า ที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงนั้นอยู่ภายในตัวของทุกๆ คนในโลก คือ พระธรรมกายนั่นเอง แล้วก็เข้าถึงได้ด้วยวิธีการหยุดใจนิ่งๆ อยู่ที่ฐานที่ ๗ นี่จึงเป็นเรื่องที่สำคัญ คำสอนนี้หรือสิ่งที่ท่านค้นพบนี้ เป็นพยานยืนยันแห่งการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งไม่ควรจะสูญหายไปจากโลกใบนี้ ทีนี้การจะไม่สูญหาย จะต้องมีการสืบทอดต่อในทุกๆ ด้าน ทั้งด้านการปฏิบัติตามคำสอนของท่าน กับอีกประการหนึ่ง คือ เส้นทางมหาปูชนียาจารย์ เพราะกว่าที่ท่านจะมาค้นพบธรรมกาย และค้นพบวิชชาธรรมกาย …

๕๗. ทำไมต้องสถาปนาเส้นทางมหาปูชนียาจารย์ Read More »

ยิ่งอยาก ยิ่งยาก ไม่อยากอะไรทั้งหมดเลย ต้องเลิกอยาก ลาหยอกนะ การติดใจในอารมณ์ที่สมหวัง อารมณ์ที่นั่งแล้วได้ผลดี เป็นกันทุกคน เพราะว่าเรารอคอยอารมณ์ที่ดีๆ อย่างนี้มา หลายปี แล้วพอได้สักครั้งมันติดใจ ติดใจก็อยากได้อีก พออยากได้อีกก็แสวงหา ใจมันก็ดิ้นทุรนทุราย จำไว้ให้ดีนะ ตลอดเส้นทางสายกลางต้องสบายตลอดเส้นทาง ตั้งแต่เบื้องต้นจนกระทั่งถึงปริโยสาน (เบื้องปลายในที่สุด) ต้องเริ่มต้นอย่างง่ายๆ ไม่มีกด ไม่มีบังคับ ไม่มีเครียด ไม่มีอึดอัด มีแต่อึดออก สบาย เบิกบาน สดชื่น แจ่มใส อย่าลืมนะ ให้เอาตัวเราเป็นครู ถ้ารู้สึกไม่สบาย ให้รู้เลยว่า ไปบังคับใจแล้ว ตั้งใจมาก ไม่สบาย ต้องปรับนะ ฟุ้งก็ไม่สบายนะ แต่มันเพลิน บางทีก็ไม่เพลิน แต่ไม่รู้จะทำอย่างไร จะไม่สบายตอนที่บังคับไม่ให้ฟุ้ง รำคาญมันเหลือเกิน ไม่น่าฟุ้ง แต่ถ้าไม่สบาย นี่เครียด ตั้งใจมาก อยากมาก ความอยาก แม้แต่พระอนุรุทธะยังเจอเลย สมัยเป็นพระอนาคามี ติดอยู่ขั้นนั้นตั้งนาน เข้าไปกราบพระสารีบุตร เรียนถามท่านว่า กระผมมีความชำนาญเรื่องทิพยจักษุ …

๔๒. ยิ่งอยาก ยิ่งยาก Read More »

กองพันธรรมยาตรา เพื่อการฟื้นฟูพระพุทธศาสนา การเดินธรรมยาตราในคราวนี้ มีความสำคัญต่อพระพุทธศาสนาในยามนี้มาก ลูกจะอยู่ในสายตาของมนุษย์และเทวดาทั้งหลาย ในยามที่พระพุทธศาสนากำลังถูกผู้ที่ไม่ประสงค์ดีคิดทำลายในทุกรูปแบบ ศรัทธาของชาวพุทธถูกเขย่าให้คลอนแคลน เราจะต้องไปกู้สิ่งนี้ให้กลับคืนมาให้ได้ จากการออกเดินธรรมยาตราในเส้นทางพระผู้ปราบมาร ด้วยอากัปกิริยาที่สงบเสงี่ยม สง่างาม มีปีติสุขหล่อเลี้ยงใจ สมกับเป็นเนื้อนาบุญ เป็นบุตรแห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ให้ผู้ที่พบเห็นแล้ว เขาเกิดกุศลศรัทธาเลื่อมใสในพระรัตนตรัย จากการเห็นข้อวัตรปฏิบัติของพวกเราทุกรูป “การเห็น” เป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญ ที่จะยังพระศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองหรือสืบทอดต่อไปเรื่อยๆ เหมือนสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช หลังพุทธกาลประมาณ ๒๐๐-๓๐๐ ปี พระศาสนาก็เสื่อมลงมาคล้ายๆ กับยุคนี้ แต่มีสามเณรรูปหนึ่ง ชื่อ “สามเณรนิโครธ” ท่านเดินอยู่ด้วยอากัปกิริยาที่สงบเสงี่ยม สง่างาม สมเป็นเทือกเถาเหล่ากอของสมณะ พอดีมาในจังหวะที่พระเจ้าอโศกทอดพระเนตรเห็นจากช่องหน้าต่าง แต่ท่านนึกว่า เป็นนักบวชประเภทหนึ่ง เพราะยุคนั้นมีนักบวชหลายประเภท อีกทั้งใจของพระเจ้าอโศกก็หมกมุ่นกับการขยายพระราชอาณาจักร ทำศึกสงครามมาตลอด ไม่ได้ให้ความสนใจเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ อากัปกิริยาของสามเณรนิโครธเพียงรูปเดียวที่เดินอย่างสงบเสงี่ยม สง่างาม ทำให้พระองค์เกิดพระราชศรัทธาขึ้นในระดับหนึ่ง คือ อยากรู้จัก อยากพูด อยากคุย อยากซักถามว่า เป็นนักบวชประเภทไหน ทำไมถึงต้องบวช มีวัตถุประสงค์อะไร แล้วใครเป็นผู้อบรมสั่งสอน สอนว่าอย่างไร เป็นต้น จึงได้ให้มหาดเล็กไปอาราธนาสามเณรนิโครธเข้ามาในพระราชวัง แล้วการสนทนาธรรมจึงเกิดขึ้น …

๕๘. กองพันธรรมยาตรา เพื่อการฟื้นฟูพระพุทธศาสนา Read More »

นอกรอบให้หมั่นประคองใจ วัตถุประสงค์ของหลวงพ่อ ต้องการให้ทุกรูปเข้าถึงพระธรรมกาย ดังนั้นให้ร่วมมือกับหลวงพ่อ โดยพยายามหมั่นตรึกนึกคิดที่ศูนย์กลางกายอย่างสบายๆ ตลอดเวลา อย่าทำเฉพาะในห้องนี้ ออกไปแล้วก็ให้พยายามขวนขวายให้ใจมันละเอียด ถ้าสมมติว่า นอกรอบเราประคองใจของเราไปเรื่อยๆ ให้ใจคลอเคลียนัวเนียอยู่ที่ศูนย์กลางกาย จนกระทั่งมันคุ้น มันติดอยู่ตรงนั้น เวลากลับเข้ามาปฏิบัติในรอบ ใจจะรวมได้เร็ว ไม่ต้องเสียเวลาปรับใจ เพราะเราปรับอยู่ตลอดเวลา คำว่า “ประคอง” ไม่ใช่บังคับนะ ประคองจะทำให้ใจเราอยู่อย่างสบายๆ ไม่ตึงเครียด แต่ถ้าบังคับ มันจะทำให้เครียด ไม่มีผลดีต่อการปฏิบัติเลย ต้องสบายๆ อารมณ์สบายๆ จึงจะเข้าถึงจุดตรงนี้ได้ เพราะฉะนั้นให้ร่วมมือกับหลวงพ่อ พยายามประคองไปตลอดเวลา ให้สังเกตดู วันไหน ช่วงไหนที่เราประคองใจตลอดเวลา เวลาเรามานั่งรวมกันในห้อง เราจะนั่งได้ดี ใจจะรวมได้เร็ว การประคองใจได้ตลอดเวลาเป็นเครื่องวัดว่า เรารักธรรมะจริงแค่ไหน อยากจะเข้าถึงธรรมจริงแค่ไหน ถ้าหากว่านอกรอบ เราปล่อยใจให้คิดฟุ้งซ่านไปในเรื่องอื่นๆ ที่ไม่มีประโยชน์ ก็แสดงว่า เรายังรักไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะฉะนั้นผลที่เกิดก็ไม่เต็มร้อยเหมือนกัน นี่คือเครื่องวัดว่า เรารักธรรมะจริงแค่ไหน ๑๔ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๓๙ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) …

๔๓. นอกรอบให้หมั่นประคองใจ Read More »

ดวงประทีป แห่งพระพุทธศาสนา การที่ลูกทุกรูปได้มาบวชในคราวนี้ มาด้วยบุญเก่าที่สั่งสมมาดีแล้วในอดีตชาติได้จังหวะส่งผล ให้ทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง แล้วก็มาบวช บวชแล้วก็ได้มาฝึกตน ทนหิว บำเพ็ญตบะ เป็นพระแท้ กระทั่งอยู่รับกฐิน เดินธุดงค์ ไปพัฒนาวัดร้างเป็นวัดรุ่ง แล้วก็มาสู่ภารกิจที่สำคัญ คือ การเดินธรรมยาตรา กตัญญูบูชาแด่พระเดชพระคุณหลวงปู่ พระผู้ปราบมาร ในเส้นทางที่ท่านเคยเดินมาก่อน สมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ลูกได้มาสู่โครงการนี้ทั้งหมด มาด้วยบุญบารมีเก่าที่สั่งสมไว้ แล้วก็มาเพิ่มเติมใหม่ ณ ช่วงเวลานี้เป็นช่วงรอยต่อที่สำคัญ เมื่อชาวพุทธถูกกระแสโลก กระแสสื่อ กระแสสารพัดทั้งหมดมาจากทุกทิศทุกทาง ทำให้ห่างเหินจากพระพุทธศาสนา ศรัทธาเริ่มคลอนแคลน ไม่มั่นคง ไม่เหนียวแน่นเหมือนสมัยปู่ย่าตายาย จังหวะนี้จึงเป็นจังหวะที่ลูกจะต้องไปทำหน้าที่เป็นผู้ให้แสงสว่าง ฉุดให้ทุกคนออกจากความมืด มาสู่ความสว่าง มาสู่ความถูกต้องและดีงาม ให้กลับมาเคารพรักในพระรัตนตรัย ในพระพุทธศาสนา อย่างน้อยก็ให้เหมือนกับปู่ย่าตายายบรรพบุรุษที่ผ่านมา หรือยิ่งกว่านั้น > การเดินธรรมยาตรากตัญญูบูชาในคราวนี้ มีความสำคัญอย่างยิ่ง ลูกจะต้องไปเดินในฐานะที่เป็นเนื้อนาบุญที่แท้จริง แม้ยังไม่ได้เป็นพระอริยเจ้า ยังไม่ได้เป็นพระอรหันต์ก็ตาม แต่ข้อวัตรปฏิบัติ ทุกกิจวัตรกิจกรรมจะต้องเป็นสมณะแท้ พุทธบุตรแท้ จะต้องฝึกตน ทนหิว บำเพ็ญตบะ เป็นพระแท้ตลอด จนมีความรู้สึกปลื้มปีติใจ …

๕๙. ดวงประทีปแห่งพระพุทธศาสนา Read More »

ภารกิจกับจิตใจไปด้วยกัน ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ลูกทุกรูป ทุกคน รู้ดีอยู่แล้วว่า เป็นทางไปสู่อายตนนิพพานของตัวเรา เช่นเดียวกับเป็นทางเสด็จไปสู่อายตนนิพพานของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ของพระอรหันต์ทั้งหลาย เพราะฉะนั้นศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตรงนี้ เป็นภารกิจที่สำคัญที่ลูกทั้งหมดจะต้องหวงแหนเอาใจใส่เป็นอย่างดี นี่เป็นภารกิจ เป็นหน้าที่ เป็นอาชีพของเรา โดยเฉพาะเราได้ตั้งใจมาบวช เพื่อจะได้มีโอกาสว่างไม่ต้องทำมาหากินแบบชาวโลก ปลอดกังวลแล้วจะได้เอาเวลาว่างนั้น มาทำใจหยุดใจนิ่งๆ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เพื่อมุ่งไปสู่ที่สุดแห่งธรรม นี่เป็นหน้าที่ของลูกทุกรูปที่สมัครใจมา เพราะฉะนั้น ต้องให้ความสำคัญกับศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ ให้มาก ต้องหวงแหนเอาไว้ให้ดี ไม่ว่าลูกทุกรูป ทุกคน จะอยู่ในกิจวัตรหรือกิจกรรมอันใดก็ตาม ในทุกอิริยาบถ จะนั่ง นอน ยืน เดิน เหยียดแขน คู้แขน กิน ดื่ม ทำ พูด คิด หยุดนิ่ง ลิ้มรส ต้องให้สอดคล้องหรือไปด้วยกัน หรือกลมกลืนกันไปกับภารกิจที่สำคัญ ที่เราจะต้องนำใจของเรากลับมาหยุดอยู่ตรงฐานที่ ๗ ไม่ให้สิ่งเหล่านั้นเป็นอุปสรรค แต่ควรให้สิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งที่เกื้อหนุนกัน เรามาบวชแล้ว เราจะหนีกิจวัตรกิจกรรมไม่ได้ …

๔๔. ภารกิจกับจิตใจไปด้วยกัน Read More »