หนังสือ พ่อสอนลูก

ทำเรื่องอัศจรรย์ให้เป็นเรื่องปกติ

41. ทำเรื่องอัศจรรย์ให้เป็นเรื่องปกติ การสอบยกชั้น ไม่ใช่เรื่องแปลกเลยสำหรับนักศึกษา ลูกเณรยังอยู่ในวัยขนาดนี้ ถ้าอยู่ทางโลก ก็ยังต้องเป็นนักเรียน นักศึกษา นักศึกษาทางโลก เวลาเรียนหนังสือ ก็มีวัตถุประสงค์จะสอบให้ได้ด้วยกันทั้งนั้น ความคิดว่า “เราจะตั้งใจเรียนให้ดีเพื่อสอบให้ได้” จึงเป็นเรื่องปกติของทุกคน ไม่มีนักศึกษาคนใดนิยมเรียนซ้ำชั้น เขาจึงสอบได้กันทุกปีเป็นปกติ คำว่า “ยกชั้น” จึงไม่ใช่เรื่องอัศจรรย์ สำหรับนักศึกษาทางโลก ทั้งๆ ที่ วิชาที่ต้องเรียนในแต่ละปี มีมากกว่า ๑๐ วิชา และไม่ซ้ำกันเลย การสอบพระบาลีของเรา สอบเพียงปีละครั้ง เรียนปีละ ๒ วิชา ๓ วิชา หรืออย่างมากก็ไม่เกิน ๔ วิชา เรียนแต่พระบาลีอย่างเดียว ไม่ต้องปรับเปลี่ยนอารมณ์อย่างเขา เราจึงอยู่ในวิสัยที่จะสอบยกชั้นได้โดยไม่ยากอะไร ยิ่งกว่านั้น พระบาลีเป็นคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นเรื่องราวที่พระองค์ประสงค์จะให้เราเรียนรู้ และนำไปปฏิบัติ สิ่งที่จะเป็นเครื่องวัดว่าเราเรียนรู้และทรงจำคำสอนได้ คือ การสอบ ถ้าลูกอยากรู้ และอยากทรงจำเพื่อนำไปปฏิบัติให้ได้ ลูกทุกองค์ก็จะสอบได้ คำว่า “ยกชั้น” ก็จะบังเกิดขึ้น ในทางโลก การสอบได้ถือเป็นเรื่องปกติ …

ทำเรื่องอัศจรรย์ให้เป็นเรื่องปกติ Read More »

เหมือนสามเณรราหุลกำเม็ดทราย

21. เหมือนสามเณรราหุลกำเม็ดทราย ให้ทำเหมือนสามเณรราหุลที่กำเม็ดทราย แล้วตั้งใจว่า จะต้องศึกษาพระธรรมวินัยของพระผู้มีพระภาคเจ้าให้ยิ่งๆ ขึ้นไป ให้มากกว่าเม็ดทรายนี้ ลูกเณรต้องเรียนอย่างนี้นะจ๊ะ กระแสธารแห่งบุญจะได้บังเกิดขึ้นกลางกายกลางใจของลูกเณรทุกองค์ กาย วาจา ใจ ลูกเณรทุกองค์จะบริสุทธิ์ เพราะกระแสแห่งความบริสุทธิ์จะแผ่ซ่านออกมาจากการที่เราได้อ่านพระธรรมวินัยเป็นภาษาบาลี เพราะฉะนั้นให้เรียนรู้ด้วยความกระหาย อยากรู้อยากเห็น ว่าพระพุทธเจ้าตรัสรู้อะไรบ้าง ทำอย่างไรพระองค์จึงได้เป็นบุคคลที่วิเศษกว่าใครๆ ทั้งหมด เหนือมนุษย์ เทวดา พรหม อรูปพรหม เหนือกว่าใครทั้งสิ้นในภพทั้งสามถ้าเรียนอย่างนี้แล้ว ลูกเณรจะเรียนด้วยความปีติ มีความสุข มีความเบิกบาน ชุ่มชื่นใจอยู่ตลอดเวลา ๔ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๔ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙

นักบวชที่สมบูรณ์

37. นักบวชที่สมบูรณ์ ทำใจให้หยุดให้นิ่ง ปล่อยใจของเราเข้าไปสู่ภายในให้ติดเป็นนิสัย นี่คือชีวิตของนักบวช จะเป็นพระหรือเป็นเณรก็ตาม ต้องเติมความบริสุทธิ์เอาไว้ อย่าให้สิ่งที่เป็นข้าศึกต่อความบริสุทธิ์บังเกิดขึ้น หรือก่อตัวขึ้นมาในใจเราให้มีแต่ความบริสุทธิ์ผุดผ่องเกิดขึ้น ก่อตัวขึ้นทีละเล็กทีละน้อยไปเรื่อยๆ หากเราไม่ได้ทำภาวนา ชีวิตนักบวชของเราก็ไร้ค่า แม้เป็นพระเป็นเณรก็เหมือนกับไม่ได้เป็น การภาวนานี้เป็นจุดรวมความบริสุทธิ์อย่างสำคัญทีเดียว เพราะจะทำให้ใจเราผ่องแผ้ว เข้าไปถึงพระรัตนตรัยภายในตัว ไปสู่เส้นทางสายกลางที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านเสด็จไปสู่อายตนนิพพาน หลวงพ่ออยากให้ลูกทุกองค์มีใจเป็นนักบวชที่สมบูรณ์ มีเป้าหมาย มีปณิธาน มีอุดมการณ์ อยู่ในใจของเราอย่าสักแต่ว่าบวชไปอย่างนั้น บวชแล้วต้องมีเป้าหมายโดยเฉพาะในใจลึกๆ จะต้องตั้งใจที่จะเข้าให้ถึงพระธรรมกายให้ได้ คิดอย่างนี้ให้ได้ทุกวัน แล้วก็หมั่นฝึกฝนอบรมใจของเราไป ให้มันหยุด ให้มันนิ่ง ฝึกทุกวัน อย่าได้เว้นเลยแม้แต่วันเดียว เมื่อใจของเรามีดวงเดียว สิ่งที่จะเข้ามาในใจของเราก็เข้ามาได้ทีละอย่าง เราก็ต้องนึกดูว่าจะนำอะไรที่คุณค่ามากที่สุดมาไว้ในใจเรา สิ่งที่เหมาะที่สุดก็คือพระรัตนตรัยให้มีอยู่ในใจเราตลอดเวลา แล้วก็ตั้งใจให้มั่นว่า เราจะบวชอุทิศชีวิต ทิ้งชีวิตไปเลย เป็นนักบวช ตายในผ้าเหลืองอย่างนี้แหละ ไม่สึกหาลาเพศ ตั้งใจอย่างนี้ให้ได้ตลอด บุญกุศลจะได้เกิดทุกวันทุกคืน ทั้งแก่ตัวเรา แก่โยมพ่อ โยมแม่ หมู่ญาติ และสาธุชนทั้งหลายที่เขาสนับสนุนเรามา ๑๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา …

นักบวชที่สมบูรณ์ Read More »

เรียนเพื่อความบริสุทธิ์กาย วาจา ใจ

22. เรียนเพื่อความบริสุทธิ์กาย วาจา ใจ ทุกครั้งที่เราเรียนคำสอนของพระพุทธเจ้าซึ่งเก็บเอาไว้ในภาษาบาลี ซึ่งเป็นภาษาที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงแปรผันเป็นภาษาที่ศักดิ์สิทธิ์ มีความบริสุทธิ์ของภาษาล้วนๆ ด้วยความเคารพ ใจที่คิดในคำสอนก็จะบริสุทธิ์ วาจาที่สาธยายท่องบ่นก็จะบริสุทธิ์ กายที่ทำการขีดเขียน ก็จะบริสุทธิ์ เพราะสิ่งที่บริสุทธิ์จะไหลผ่านทั้ง ใจ วาจา และกาย จะมีความบริสุทธิ์อยู่ตลอดเวลา บุญกุศลจะเกิดขึ้นทั้ง ๓ ทาง คือจะมีกายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต บริสุทธิ์บริบูรณ์ล้วนๆ ด้วยคำสอนของพระพุทธเจ้าที่จารึกไว้ในภาษาบาลี ๒๑ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๒๑ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙

ความสุข

38. ความสุข ความสุขจะรู้จักได้ ใจต้องหยุดนิ่ง ถ้าใจไม่หยุดนิ่งแล้วจะไม่รู้จักคำว่าความสุขอย่างเด็ดขาด ต้องหยุดอย่างเดียว ใจที่แวบไปแวบมา ก็มาอยู่ ก็มานิ่งอยู่ภายใน จนกระทั่งเข้าไปถึงแหล่งกำเนิด แหล่งซึ่งเป็นที่ตั้งของความสุขที่แท้จริงที่เรายอมรับว่า นี่คือความสุขหรือความหมายของคำว่าความสุข อย่างนั้นแหละ เราจึงจะได้รู้ว่าความสุขเป็นอย่างไร ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๐ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๐

เรียนให้รู้ทั่วถึงคำสอนของพระพุทธเจ้า

23. เรียนให้รู้ทั่วถึงคำสอนของพระพุทธเจ้า หากลูกเณรคิดเพียงแค่จะเรียนให้สอบได้เป็นมหาเปรียญ จะได้มีหน้ามีตา อย่างนี้เขาเรียกว่าคิดแบบเด็กๆ แม้ลูกเณรจะเป็นเด็กแต่ต้องมีหัวใจเป็นผู้ใหญ่นะลูกนะ เราเด็กแต่ร่างกาย แต่ใจของเราต้องเป็นผู้ใหญ่ ไม่ใช่คิดเพียงแค่ให้สอบได้ เพื่อมีวิทยฐานะเทียมหน้าเทียมตาเขา เราจะไม่หวังเพียงแค่นั้น แต่ต้องหวังว่าเราจะเรียนรู้ให้ทั่วถึงคำสอนของพระพุทธเจ้าที่เก็บไว้ในภาษาบาลี คล้ายกับพระราหุลที่กำเม็ดทราย แล้วมีความปรารถนาที่จะเรียนรู้คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าให้ได้เท่ากับปริมาณของเม็ดทรายที่อยู่ในกำมือทุกวัน การคิดอย่างนี้ จะทำให้เรามีความเข้มแข็งคึกคักอยากรู้ แล้วใจจะไม่วอกแวกไปในเรื่องอะไรเลย เราจะเรียนด้วยความเคารพ เรียนด้วยความสนุกสนานเพลิดเพลิน เรียนด้วยความสุข มีความปีติ มีความเบิกบานว่า เรามีบุญมากจริงๆ ที่ได้เข้ามาใกล้คำสอนของพระพุทธเจ้า เพราะคำสอนอื่นที่ยังอยู่ในโลก เขาเรียนไปเพื่อครองเรือน มีครอบครัว มีลูกมีเต้า มีภาระ มีพันธะของชีวิต ชาวโลกเขาเรียนกันอย่างนั้น แต่ลูกเณรกำลังเรียนความรู้ที่จะทำให้หลุดพ้นจากโลก เรียนให้เป็นผู้ที่สมบูรณ์ด้วยวิชชาและจรณะนะจ๊ะ ๓๐ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๓๐ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙

คิด พูด ทำ อย่างนักบวช

39. คิด พูด ทำ อย่างนักบวช เมื่อลูกทุกองค์ได้สละทิ้งทุกสิ่งมาเป็นนักบวชแล้ว ก็จะต้องตั้งใจทำชีวิตนักบวชของเราให้สมบูรณ์ ไม่ว่าจะคิด พูด หรือทำอะไรก็ตาม ต้องทำแบบนักบวช ต้องเข้าถึงที่พึ่งภายในให้ได้ เมื่อเข้าถึงที่พึ่งภายในได้แล้ว เราจะนั่ง นอน ยืน เดิน ก็เป็นสุขตลอดเวลา แล้วเราจะเป็นที่พึ่งของชาวโลกได้ จะเป็นที่พึ่งของโยมพ่อ โยมแม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ญาติสนิทมิตรสหาย และสรรพสัตว์ทั้งหลายไม่มีประมาณ จะเป็นที่พึ่งของเขาได้หมดเลย เพราะฉะนั้นเมื่อเราได้ทิ้งทุกสิ่งมาแล้วก็ต้องตั้งใจปฏิบัติให้จริง ของจริงนั้นมีจริง แต่คนจริงเท่านั้นจึงจะเข้าถึงของจริง ๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑

กระหายศึกษาเพื่อความรู้แจ้ง

24. กระหายศึกษาเพื่อความรู้แจ้ง ขอให้ลูกทุกองค์มีความคิดว่า พระปริยัติธรรมที่เก็บไว้ในภาษาบาลีนั้น เหมือนเป็นตัวแทนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แม้ขณะนี้พระองค์จะดับขันธปรินิพพานไปแล้วแต่ยังมีคำสอนที่เก็บไว้ในภาษาบาลี ซึ่งเป็นภาษาที่คงที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลง เราจะได้ถือโอกาสนี้ เป็นเสมือนโอกาสที่จะได้เข้าเฝ้าพระองค์ท่าน จะได้ฟังธรรมด้วยการศึกษาพระปริยัติธรรมนั้น แล้วนำมาใคร่ครวญ พิจารณา ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น ยิ่งศึกษา ยิ่งพิจารณา ใจจะยิ่งละเอียด ยิ่งบริสุทธิ์ เยือกเย็น ยิ่งมีปีติ มีความสุขนะลูกนะ เพราะฉะนั้นให้กระหายในการศึกษาพระธรรมวินัยเพื่อความรู้แจ้งของเรา ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๐ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๐

อารมณ์ดี

40. อารมณ์ดี อารมณ์ดีและอารมณ์สบายจะเป็นอุปกรณ์อย่างสำคัญ ที่จะทำให้สติกับความสบายของเราเป็นไปได้อย่างต่อเนื่อง จงตั้งพรหมวิหารธรรมขึ้นมาในใจ มีความรู้สึกเป็นมิตรและปรารถนาดีต่อทุกๆ คน ต่อเพื่อนสหธรรมิกไม่ว่าเพื่อนสหธรรมิกนั้นจะพลาดพลั้งหรือจะล่วงเกินเราโดยเจตนาหรือไม่เจตนาก็ตาม ก็ให้อภัย ไม่ถือสา ไม่สนใจในการล่วงเกินหรือข้อบกพร่องพลาดพลั้งของเพื่อนสหธรรมิก ให้รักษาอารมณ์ดีอารมณ์สบายของเราให้ได้ตลอดทั้งวันทั้งคืน ทั้งหลับทั้งตื่น ทั้งนั่งนอนยืนเดิน มีความรู้สึกเป็นมิตรต่อทุกๆ คน มีความปรารถนาดีต่อทุกๆ คน แล้วอารมณ์ดีอารมณ์สบายที่เรารดน้ำ พรวนดินอย่างสม่ำเสมอในจิตในใจของเราทุกๆ วัน ก็จะช่วยเกื้อหนุนในการประพฤติปฏิบัติธรรม ให้เราเข้าถึงธรรมได้ง่าย เพราะฉะนั้นให้รักษาอารมณ์ดี และอารมณ์สบายเอาไว้ ๓๐ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๓๙ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๓๐ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๓๙

เครื่องวัดความอยากรู้

25. เครื่องวัดความอยากรู้ ผลสอบที่ออกมา จะเป็นเครื่องวัดว่าเรามีความเข้าใจคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแค่ไหน นี่สำหรับผู้ที่เรียน ป.ธ.๓ แล้วนะจ๊ะ สำหรับของ ประโยค ๑-๒ ผลสอบจะเป็นเครื่องวัดว่าเราสนใจหรือกระหายที่จะศึกษาพระธรรมวินัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่เก็บไว้เป็นภาษาบาลีมากน้อยแค่ไหน ถ้าเราสอบได้ทั้งหมด แสดงว่าเรามีความกระหายอยากรู้จริงๆ ว่าพระพุทธเจ้าท่านสอนอะไรเอาไว้ทำไมท่านจึงหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ ทำไมท่านจึงเป็นพระบรมครูที่ได้รับการเคารพ สักการะบูชาเหนือกว่ามนุษย์และเทวดาใดๆ ทั้งสิ้น เป็นเวลายาวนานมากว่า ๒,๕๐๐ ปี หลวงพ่ออยากให้ลูกเณรมีความกระหายอยากรู้อย่างนี้ และให้มีความคิดว่า เราจะได้เอาสิ่งนี้มาสอนตัวเราและเมื่อเรียนรู้แล้ว เราจะได้เป็นยอดกัลยาณมิตร แนะนำให้ชาวโลกเขาได้รู้ต่อไป ๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑

อย่าหวังเพียงสอบได้

26. อย่าหวังเพียงสอบได้ ในการศึกษาพระปริยัติธรรม อย่าหวังเพียงแค่สอบได้เท่านั้น เพราะไม่เกิดประโยชน์อะไร ถ้าเราหวังเพียงแค่สอบได้ พอถึงเวลาใกล้สอบเราจึงจะมาดูหนังสือกันสักที และการดูช่วงสั้นนั้น โอกาสพลาดก็มีมาก แม้ลูกจะสอบได้ก็ตาม ก็คือเดาเอาว่า ครูบาอาจารย์ท่านจะออกข้อสอบอย่างนี้ แล้วบังเอิญลูกสอบได้ อย่างนี้ก็ไม่น่าภาคภูมิใจนะลูกนะ สอบได้ไปก็เท่านั้น เป็นมหาเปรียญก็เป็นไปอย่างนั้นเอง รับพัดมาแล้วก็เท่านั้น ไม่ได้เกิดประโยชน์อันใด ดังนั้น ลูกต้องเรียนด้วยความกระหายใคร่รู้แล้วน้อมนำมาปฏิบัติให้ได้ เรียนจนกระทั่งเกิดธรรมปีติ มีความสุขใจที่ได้ศึกษาเล่าเรียน อย่างนี้จึงบรรลุวัตถุประสงค์ของการศึกษาพระธรรมวินัย ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๐ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๐

มาทางลัด

27. มาทางลัด ลูกเณรต้องนึกเรื่อยๆ นะจ๊ะ ว่าลูกเณรมีบุญมากที่ได้เข้ามาสู่เส้นทางธรรมที่ทางลัดที่สุด ไม่ต้องไปเสียเวลาเรียนรู้วิชาทางโลก หลวงพ่อยังอธิษฐานเลยว่า ภพต่อๆ ไปที่จะมาเกิดสร้างบารมี ให้มาทางลัด อย่ามาทางอ้อมแบบนี้เลย คือพอมาเกิด พอรู้ความ ถึงอายุจะครบบวชให้ได้บวชเลย มาศึกษาวิชชาธรรมกายต่อไปอีก ไม่ต้องไปเสียเวลาเรียนทางอ้อมอย่างนี้ สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าท่านเสด็จไปที่วังพระนางพิมพาทราบก็นำพระราหุลซึ่งอายุได้ ๗ ขวบ มาขอสมบัติจากพระผู้มีพระภาคเจ้า แล้วพระพุทธเจ้าท่านให้สมบัติอะไร ท่านก็ให้บรรพชาเป็นสามเณร เห็นไหมจ๊ะ เป็นทางลัดที่สุดเลย ลูกเณรกำลังเดินตามรอยพระราหุล แสดงว่าเป็นผู้มีบุญมากมหาศาล แต่ถ้าไม่คิด เราก็ไม่รู้ตัวหรอกว่าเรามีบุญ เรามาทางลัด มาเพื่อจะศึกษาพระพุทธศาสนา รักษาพระพุทธศาสนา ปกป้องพระพุทธศาสนา และปักหลักขยายงานพระพุทธศาสนา ลูกเณรเกิดมาเพื่อการนี้โดยตรงเลยนี่คือผู้มีบุญนะจ๊ะ หลวงปู่หลวงตาที่รักษาพระพุทธศาสนาเรื่อยมาจนกระทั่งเรามีโอกาสได้มาศึกษาธรรมต่อก็เช่นเดียวกัน เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ท่านมาทางลัดทั้งนั้น ไม่ต้องเสียเวลาไปเรียนศาสตร์ทางโลก ท่านมาทางลัดเข้าสู่ร่มเงาของพระพุทธศาสนาเลย ศึกษา ฝึกฝน แล้วก็สั่งสอน ปกป้องพระพุทธศาสนาเรื่อยมา จนกระทั่งเรามีพระพุทธศาสนาที่สืบต่อมาจนถึงปัจจุบัน แม้แต่หลวงพ่อวัดปากน้ำฯ ครูบาอาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ท่านก็มาทางลัด ไม่มาทางอ้อมเลย เวลาใครไปกราบท่านก็เห็นถามแต่ว่า ทำอย่างไรใจจึงจะหยุดจะนิ่ง ทำอย่างไรจึงจะใส ทำอย่างไรจึงจะสว่าง เขาถามอย่างนั้น ไม่เห็นมีใครถามว่าท่านจบอะไรมา เพราะฉะนั้นให้ลูกเณรภูมิใจนะจ๊ะที่ได้มาทางลัดเหมือนครูบาอาจารย์ ๑๘ …

มาทางลัด Read More »

ชีวิตของผู้มีบุญ

28. ชีวิตของผู้มีบุญ ลูกเณรมีบุญมากนะจ๊ะ ที่ได้มาอยู่ใกล้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยการศึกษาพระบาลี ซึ่งสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ผู้มีบุญในกาลก่อนปรารถนากันมาก เพราะถ้าบุญไม่มากพอ ก็ยากที่จะได้อยู่ใกล้คำสอนของพระองค์ อาจจะต้องไปใช้ชีวิตอยู่ทางโลก ต้องไปลำบาก ไปต่อสู้ ฟาดฟันกัน หรืออาจจะต้องไปอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่มีแต่ผู้ทุศีล แล้วก็พลอยทำให้เราทุศีลตามไปด้วย แต่ชีวิตของลูกเณรนี้ได้สั่งสมบุญอยู่ตลอดเวลา ทุกวัน ทุกคืน ทุกวินาทีเลย วิมานของลูกเณรสว่างไสวตลอดเวลา ทุกครั้งที่จิตใจของลูกเณรเป็นกุศล เป็นสามเณรที่แท้จริง เป็นนักบวชที่แท้จริง ๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑

อยากเป็นตัวของเราเอง

29. อยากเป็นตัวของเราเอง วิชชาที่ลูกเณรกำลังเรียนนี้ เป็นสิ่งที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง เรียนเพื่อจะให้รู้ตัวของเราว่า เราคือใคร มาจากไหน อะไรคือเป้าหมายของชีวิต บางทีลูกเณรไม่รู้ตัวเองหรอกว่ากำลังอยู่ในสิ่งที่ประเสริฐที่สุด เพราะบางทีเรามองออกจากวัดไปสู่ชาวโลก เห็นเขาหัวเราะกันสนุกสนานเพลิดเพลินแต่ลูกเณรเชื่อไหมจ๊ะว่า เขาเหล่านั้นก็อยากใช้ชีวิตอย่างลูกเณรเหมือนกัน หลวงพ่อขอยืนยันว่า สิ่งที่ลูกเณรกำลังเป็นอยู่นี้เป็นสิ่งที่ประเสริฐที่สุด วิเศษที่สุด ไม่มีอะไรมาเสมอเหมือนได้เลย ขอให้มีความปีติและภาคภูมิใจในภาวะที่เราเป็นอยู่อย่าให้มีความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจแม้แต่นิดเดียวว่า เราไม่มีโอกาสเหมือนอย่างชาวโลกเขา ความจริง ชาวโลกเขาก็คิดว่า เขาไม่มีโอกาสเหมือนอย่างเรา เพราะเขามีพันธนาการของชีวิต มีครอบครัว ต้องทำมาหากินวุ่นวาย เรามาอยู่ในสภาวะอิสระที่ดีที่สุดแล้วนะลูกนะ คิดเรื่องนี้ให้ดี ให้มีความปีติ ภาคภูมิใจว่า เป็นสามเณรอย่างเราวิเศษที่สุด ถ้ามีใครถามว่าเราอยากเป็นอะไร ให้ยืนยันตอบเขาไปด้วยความองอาจกล้าหาญว่า อยากเป็นตัวของเราที่กำลังเป็นสามเณรอยู่ตอนนี้ และได้ศึกษาพระธรรมวินัย อยากเป็นอย่างนี้ ไม่อยากเป็นอย่างอื่น อย่างอื่นเรื่องเล็กทั้งนั้นเลยนะจ๊ะ ๔ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๔ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙

เครื่องแบบสุดท้ายในสังสารวัฏ

30. เครื่องแบบสุดท้ายในสังสารวัฏ ลูกเณรรู้ตัวหรือเปล่าจ๊ะว่า ลูกเณรมีบุญที่ได้มาศึกษาพระธรรมวินัยของพระพุทธเจ้า จะวัดว่าใครมีบุญมากหรือบุญน้อยก็วัดกันตรงนี้ ว่าใครดับทุกข์ได้ ไปสู่อายตนนิพพานได้ เป็นผู้บริสุทธิ์ หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ ผู้มีบุญมากที่สุดต้องไปสู่อายตนนิพพาน มีบุญถัดลงมาก็ได้เป็นเทือกเถาเหล่ากอของสมณะอย่างที่ลูกเณรเป็นอยู่ มีเครื่องแบบเป็นชุดสุดท้ายของสังสารวัฏ ของการเวียนว่ายตายเกิด ในสมัยพุทธกาล แม้เกิดเป็นพระราชามหากษัตริย์อย่างพระมหากัปปินะ ในที่สุดก็ต้องทิ้งเครื่องแบบพระราชามาสวมใส่ชุดนี้ หรือเกิดเป็นมหาเศรษฐีที่มีสมบัติตักไม่พร่องอย่างท่านโชติกะ ก็ต้องมาอยู่ในชุดนี้ จะเกิดเป็นคนชั้นกลาง ชั้นล่าง ทุกๆ ชั้น ในที่สุดก็ต้องมาอยู่ในชุดนี้ แม้แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา พระองค์เวียนว่ายตายเกิดมานับภพนับชาติไม่ถ้วน จะเกิดเป็นสามัญชนก็ดี เป็นพระราชามหากษัตริย์ก็ดี สุดท้ายก็สละราชสมบัติออกบวชบำเพ็ญพรต ครองผ้ากาสาวพัสตร์ เป็นชุดสุดท้ายก่อนไปอายตนนิพพาน เหมือนเป็นชุดที่รวมบุญรวมคุณความดีทั้งหมด คล้ายกับท้องทะเลเป็นที่รวมลงของน้ำจากห้วย หนอง คลอง บึง ป่า เขา ชุดนี้เป็นชุดที่สำคัญที่สุดเลยนะจ๊ะ มีทรงผมแบบนี้ ทรงที่เขาจัดเสร็จเรียบร้อยแล้ว ไม่มีภาระ ไม่มีเครื่องกังวล มีมีดโกนแทนหวีนี่แหละ เป็นเครื่องแบบที่ทั้งมนุษย์และเทวดาเห็นแล้วยกมือไหว้ แค่มีบาตรใบเดียว ถึงแม้ว่ามีไม่มาก แต่ก็มีไม่หมด บิณฑบาตเลี้ยงสังขารเรื่อยไป จะได้มีกำลังมาปฏิบัติธรรม เลี้ยงได้ตลอดชาติเลย เพียงพอสำหรับผู้แสวงหามรรคผลนิพพาน แค่ลูกถือบาตรไปใบหนึ่ง เขาเห็นแล้วเขาดีใจนะมีอะไรก็อยากเอามาถวาย ข้าวปากหม้อ อาหารรสเลิศ …

เครื่องแบบสุดท้ายในสังสารวัฏ Read More »