หนังสือ พ่อสอนลูก

21. เหมือนสามเณรราหุลกำเม็ดทราย ให้ทำเหมือนสามเณรราหุลที่กำเม็ดทราย แล้วตั้งใจว่า จะต้องศึกษาพระธรรมวินัยของพระผู้มีพระภาคเจ้าให้ยิ่งๆ ขึ้นไป ให้มากกว่าเม็ดทรายนี้ ลูกเณรต้องเรียนอย่างนี้นะจ๊ะ กระแสธารแห่งบุญจะได้บังเกิดขึ้นกลางกายกลางใจของลูกเณรทุกองค์ กาย วาจา ใจ ลูกเณรทุกองค์จะบริสุทธิ์ เพราะกระแสแห่งความบริสุทธิ์จะแผ่ซ่านออกมาจากการที่เราได้อ่านพระธรรมวินัยเป็นภาษาบาลี เพราะฉะนั้นให้เรียนรู้ด้วยความกระหาย อยากรู้อยากเห็น ว่าพระพุทธเจ้าตรัสรู้อะไรบ้าง ทำอย่างไรพระองค์จึงได้เป็นบุคคลที่วิเศษกว่าใครๆ ทั้งหมด เหนือมนุษย์ เทวดา พรหม อรูปพรหม เหนือกว่าใครทั้งสิ้นในภพทั้งสามถ้าเรียนอย่างนี้แล้ว ลูกเณรจะเรียนด้วยความปีติ มีความสุข มีความเบิกบาน ชุ่มชื่นใจอยู่ตลอดเวลา ๔ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๔ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙

37. นักบวชที่สมบูรณ์ ทำใจให้หยุดให้นิ่ง ปล่อยใจของเราเข้าไปสู่ภายในให้ติดเป็นนิสัย นี่คือชีวิตของนักบวช จะเป็นพระหรือเป็นเณรก็ตาม ต้องเติมความบริสุทธิ์เอาไว้ อย่าให้สิ่งที่เป็นข้าศึกต่อความบริสุทธิ์บังเกิดขึ้น หรือก่อตัวขึ้นมาในใจเราให้มีแต่ความบริสุทธิ์ผุดผ่องเกิดขึ้น ก่อตัวขึ้นทีละเล็กทีละน้อยไปเรื่อยๆ หากเราไม่ได้ทำภาวนา ชีวิตนักบวชของเราก็ไร้ค่า แม้เป็นพระเป็นเณรก็เหมือนกับไม่ได้เป็น การภาวนานี้เป็นจุดรวมความบริสุทธิ์อย่างสำคัญทีเดียว เพราะจะทำให้ใจเราผ่องแผ้ว เข้าไปถึงพระรัตนตรัยภายในตัว ไปสู่เส้นทางสายกลางที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านเสด็จไปสู่อายตนนิพพาน หลวงพ่ออยากให้ลูกทุกองค์มีใจเป็นนักบวชที่สมบูรณ์ มีเป้าหมาย มีปณิธาน มีอุดมการณ์ อยู่ในใจของเราอย่าสักแต่ว่าบวชไปอย่างนั้น บวชแล้วต้องมีเป้าหมายโดยเฉพาะในใจลึกๆ จะต้องตั้งใจที่จะเข้าให้ถึงพระธรรมกายให้ได้ คิดอย่างนี้ให้ได้ทุกวัน แล้วก็หมั่นฝึกฝนอบรมใจของเราไป ให้มันหยุด ให้มันนิ่ง ฝึกทุกวัน อย่าได้เว้นเลยแม้แต่วันเดียว เมื่อใจของเรามีดวงเดียว สิ่งที่จะเข้ามาในใจของเราก็เข้ามาได้ทีละอย่าง เราก็ต้องนึกดูว่าจะนำอะไรที่คุณค่ามากที่สุดมาไว้ในใจเรา สิ่งที่เหมาะที่สุดก็คือพระรัตนตรัยให้มีอยู่ในใจเราตลอดเวลา แล้วก็ตั้งใจให้มั่นว่า เราจะบวชอุทิศชีวิต ทิ้งชีวิตไปเลย เป็นนักบวช ตายในผ้าเหลืองอย่างนี้แหละ ไม่สึกหาลาเพศ ตั้งใจอย่างนี้ให้ได้ตลอด บุญกุศลจะได้เกิดทุกวันทุกคืน ทั้งแก่ตัวเรา แก่โยมพ่อ โยมแม่ หมู่ญาติ และสาธุชนทั้งหลายที่เขาสนับสนุนเรามา ๑๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา …

นักบวชที่สมบูรณ์ Read More »

22. เรียนเพื่อความบริสุทธิ์กาย วาจา ใจ ทุกครั้งที่เราเรียนคำสอนของพระพุทธเจ้าซึ่งเก็บเอาไว้ในภาษาบาลี ซึ่งเป็นภาษาที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงแปรผันเป็นภาษาที่ศักดิ์สิทธิ์ มีความบริสุทธิ์ของภาษาล้วนๆ ด้วยความเคารพ ใจที่คิดในคำสอนก็จะบริสุทธิ์ วาจาที่สาธยายท่องบ่นก็จะบริสุทธิ์ กายที่ทำการขีดเขียน ก็จะบริสุทธิ์ เพราะสิ่งที่บริสุทธิ์จะไหลผ่านทั้ง ใจ วาจา และกาย จะมีความบริสุทธิ์อยู่ตลอดเวลา บุญกุศลจะเกิดขึ้นทั้ง ๓ ทาง คือจะมีกายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต บริสุทธิ์บริบูรณ์ล้วนๆ ด้วยคำสอนของพระพุทธเจ้าที่จารึกไว้ในภาษาบาลี ๒๑ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๒๑ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙

38. ความสุข ความสุขจะรู้จักได้ ใจต้องหยุดนิ่ง ถ้าใจไม่หยุดนิ่งแล้วจะไม่รู้จักคำว่าความสุขอย่างเด็ดขาด ต้องหยุดอย่างเดียว ใจที่แวบไปแวบมา ก็มาอยู่ ก็มานิ่งอยู่ภายใน จนกระทั่งเข้าไปถึงแหล่งกำเนิด แหล่งซึ่งเป็นที่ตั้งของความสุขที่แท้จริงที่เรายอมรับว่า นี่คือความสุขหรือความหมายของคำว่าความสุข อย่างนั้นแหละ เราจึงจะได้รู้ว่าความสุขเป็นอย่างไร ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๐ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๐

23. เรียนให้รู้ทั่วถึงคำสอนของพระพุทธเจ้า หากลูกเณรคิดเพียงแค่จะเรียนให้สอบได้เป็นมหาเปรียญ จะได้มีหน้ามีตา อย่างนี้เขาเรียกว่าคิดแบบเด็กๆ แม้ลูกเณรจะเป็นเด็กแต่ต้องมีหัวใจเป็นผู้ใหญ่นะลูกนะ เราเด็กแต่ร่างกาย แต่ใจของเราต้องเป็นผู้ใหญ่ ไม่ใช่คิดเพียงแค่ให้สอบได้ เพื่อมีวิทยฐานะเทียมหน้าเทียมตาเขา เราจะไม่หวังเพียงแค่นั้น แต่ต้องหวังว่าเราจะเรียนรู้ให้ทั่วถึงคำสอนของพระพุทธเจ้าที่เก็บไว้ในภาษาบาลี คล้ายกับพระราหุลที่กำเม็ดทราย แล้วมีความปรารถนาที่จะเรียนรู้คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าให้ได้เท่ากับปริมาณของเม็ดทรายที่อยู่ในกำมือทุกวัน การคิดอย่างนี้ จะทำให้เรามีความเข้มแข็งคึกคักอยากรู้ แล้วใจจะไม่วอกแวกไปในเรื่องอะไรเลย เราจะเรียนด้วยความเคารพ เรียนด้วยความสนุกสนานเพลิดเพลิน เรียนด้วยความสุข มีความปีติ มีความเบิกบานว่า เรามีบุญมากจริงๆ ที่ได้เข้ามาใกล้คำสอนของพระพุทธเจ้า เพราะคำสอนอื่นที่ยังอยู่ในโลก เขาเรียนไปเพื่อครองเรือน มีครอบครัว มีลูกมีเต้า มีภาระ มีพันธะของชีวิต ชาวโลกเขาเรียนกันอย่างนั้น แต่ลูกเณรกำลังเรียนความรู้ที่จะทำให้หลุดพ้นจากโลก เรียนให้เป็นผู้ที่สมบูรณ์ด้วยวิชชาและจรณะนะจ๊ะ ๓๐ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๓๐ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙

39. คิด พูด ทำ อย่างนักบวช เมื่อลูกทุกองค์ได้สละทิ้งทุกสิ่งมาเป็นนักบวชแล้ว ก็จะต้องตั้งใจทำชีวิตนักบวชของเราให้สมบูรณ์ ไม่ว่าจะคิด พูด หรือทำอะไรก็ตาม ต้องทำแบบนักบวช ต้องเข้าถึงที่พึ่งภายในให้ได้ เมื่อเข้าถึงที่พึ่งภายในได้แล้ว เราจะนั่ง นอน ยืน เดิน ก็เป็นสุขตลอดเวลา แล้วเราจะเป็นที่พึ่งของชาวโลกได้ จะเป็นที่พึ่งของโยมพ่อ โยมแม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ญาติสนิทมิตรสหาย และสรรพสัตว์ทั้งหลายไม่มีประมาณ จะเป็นที่พึ่งของเขาได้หมดเลย เพราะฉะนั้นเมื่อเราได้ทิ้งทุกสิ่งมาแล้วก็ต้องตั้งใจปฏิบัติให้จริง ของจริงนั้นมีจริง แต่คนจริงเท่านั้นจึงจะเข้าถึงของจริง ๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑

8. สำคัญที่ความตั้งใจ หลวงพ่อว่าการสอบยกชั้นนี่ เราทำได้ ไม่ยากอะไรหรอก แต่เราต้องเปลี่ยนแปลงทัศนคติเสียใหม่ คำว่า “ไม่ได้” เลิกคิดได้เลย มีนักว่ายน้ำของโลกคนหนึ่ง ที่เป็นดาราภาพยนตร์ชื่อ เอสเธอร์ วิลเลี่ยม ตอนเด็กๆ เขาเป็นคนพิการนะจ๊ะ เป็นโปลิโอ แต่เขาตั้งใจไว้ว่า จะต้องเป็นแชมป์ว่ายน้ำแล้วก็เป็นดาราภาพยนตร์ด้วย เขาตั้งใจฝึกฝนตัวเองด้วยใจที่มุ่งมั่นว่า จะต้องเป็นให้ได้ แล้วก็ลงมือฝึกเลย ฝึกมาตลอด ขาของเขาที่เคยลีบเป็นโปลิโอ ก็กลับแข็งแรงขึ้น หายเป็นโปลิโอและแข็งแรงด้วย ในที่สุดเขาก็ได้เป็นแชมป์ว่ายน้ำ วันหนึ่งมีแมวมองมาเห็นเข้า เห็นรูปร่างหน้าตาดี ก็เลยเอามาเป็นนางเอก เป็นดาราภาพยนตร์ ที่ได้รับรางวัลตุ๊กตาทอง หลวงพ่อว่าทุกอย่างอยู่ที่เรานะจ๊ะ โลกแล้วแต่เรา เราจะเอาอย่างไร เดี๋ยวก็ได้ทั้งนั้น อยู่ในวิสัยที่เราทำได้ อย่าง คุณเฮเลน เคลเลอร์ ตาบอด หูหนวก เป็นใบ้ สามอย่างพร้อมกันโดยกำเนิดเลย แต่สิ่งเหล่านี้ก็ไม่เป็นอุปสรรค ในที่สุดเขาก็เป็นนักเขียนที่มีชื่อเสียง การสอบพระบาลีก็เช่นเดียวกัน อยู่ที่ว่าเราตั้งใจอยากจะเป็นอย่างนั้นไหม ถ้าเราตั้งใจจะสอบได้ ตั้งใจจะยกชั้น หลวงพ่อว่าเราทำได้ถ้าเรามีความตั้งใจอย่างแท้จริง ไม่ใช่ความตั้งใจกำมะลอหรือแค่ชั่วคราว เราต้องกล้าหาญที่จะดูข้อบกพร่องของตัวเราว่า อยู่ที่ตรงไหน ไม่ต้องกลัวเลยถ้าเรากล้าหาญและมีความตั้งใจที่จะดู เดี๋ยวเราจะเห็นข้อบกพร่องของเรา …

สำคัญที่ความตั้งใจ Read More »

9. คิดให้ใหญ่ ให้มีอัธยาศัยมองโลกเล็กเท่ากับผลมะขามป้อมที่วางไว้บนฝ่ามือ หลวงพ่ออยากให้ลูกเณรทุกองค์มีอัธยาศัยอย่างนี้นะจ๊ะ มองโลกเล็กเท่ากับผลมะขามป้อมที่วางไว้บนฝ่ามือ คืออย่าไปดูว่ามันใหญ่ ให้ดูว่ามันเล็กนิดเดียว แล้วก็คิดต่อไปว่า จะทำให้โลกใบนี้ใสเหมือนดวงธรรมภายในของเรา คำว่า “โลกใบนี้” ก็คือชาวโลก ต้องให้สุกใสอย่างนี้ ต้องคิดใหญ่ๆ เอาไว้เลยว่า เราจะทำให้ชาวโลกทุกคนเข้าถึงธรรมกายให้ได้ การที่เราคิดอะไรใหญ่ๆ จะทำให้หัวใจเราใหญ่นะจ๊ะ ใจเราจะขยายเบ่งบานออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด และกำลังใจจะเข้มแข็ง กว้างขวาง จะมองไม่เห็นอะไรเป็นอุปสรรคในใจเราจะมีแต่คำว่า ทำอย่างไรจะบรรลุเป้าหมาย ทำอย่างไรทุกคนจะเข้าถึงธรรมกาย ใจจะคิดอย่างนี้ เมื่อเรามีความคิดว่าไม่มีสิ่งใดเป็นอุปสรรค แล้วจิตใจเราจะมีพลังอย่างมหาศาล เราจะไม่เสียเวลามาสนใจเรื่องปลีกย่อย เรื่องวิตกกังวล เรื่องเครียด หรือเรื่องกระจุกกระจิก จะมุ่งไปที่เรื่องหลักเลย คือเป้าหมายของเราที่จะให้ทุกคนในโลกเข้าถึงธรรมกาย ๑๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๓๖ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๑๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๓๖

10. ศึกษาพระธรรมวินัย ๓ ป. สืบต่อพุทธศาสตร์ การที่พระพุทธศาสนาจะสืบทอดต่อมาเป็นที่พึ่งแก่มนุษย์และเทวดานั้น จะต้องประกอบไปด้วย ๓ ป. คือ ปริยัติ ปฏิบัติ และปฏิเวธ รวมทั้งเทศนาด้วย แต่หลักใหญ่ๆ นั้นคือ ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ ๓ อย่างนี้เป็นหลักสำคัญให้พระพุทธศาสนาได้สืบทอดมาเป็นที่พึ่งแก่มนุษย์และเทวดาจนกระทั่งถึงเราในปัจจุบันนี้ ปริยัติ ไห้แก่การศึกษาธรรมวินัยในภาคทฤษฎี เพื่อให้เข้าใจแจ่มแจ้งถึงวิธีการปฏิบัติที่จะนำตัวเราให้หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ หลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง ปฏิบัติ คือการนำวิธีการที่ได้ศึกษาทางปริยัติจนกระทั่งเข้าใจแจ่มแจ้งดีแล้วมาปฏิบัติด้วยตัวของเราเอง ให้ได้เข้าถึงตามที่ได้ศึกษามานั้น ปฏิเวธ คือผลแห่งการปฏิบัติ เทศนา ก็คือการถ่ายทอดประสบการณ์ภายใน หรือธรรมปฏิบัติที่ได้เข้าถึงนั้นให้แก่ผู้มีบุญทั้งหลาย พระพุทธศาสนาจึงสืบทอดมาจนกระทั่งปัจจุบันนี้ ๑๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๐ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๑๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๐

11. ความสำคัญของการศึกษาพระธรรมวินัย คนเราที่เกิดมาในโลกนี้ หากไม่รู้ว่า ชีวิตคืออะไร มาจากไหน มาทำไม และเป้าหมายของชีวิตอยู่ที่ไหน จะเข้าถึงได้ด้วยวิธีการอย่างไรก็จะดำเนินชีวิตผิดพลาดล้มเหลวได้ การดำเนินชีวิตที่ผิดพลาดนั้นเป็นอันตรายอย่างยิ่ง เพราะจะทำไห้พลัดตกไปสู่อบายภูมิ คือไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เป็นเปรต อสุรกาย หรือสัตว์นรก เป็นเวลายาวนาน การมีชีวิตอยู่ในอบายภูมินั้น เป็นความทุกข์อย่างยิ่ง เพราะจะต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่างเว้นเลยแม้แต่อนุวินาทีเดียว ส่วนชีวิตของสัตว์เดรัจฉานซึ่งเรายังพอมองเห็นได้ด้วยตาเนื้อนั้น แม้จะเป็นความทุกข์ที่ผ่อนคลายลงมาแล้ว ก็ยังมีความทุกข์ทรมานอยู่ ต้องมีชีวิตอยู่ด้วยความอดอยาก เบียดเบียนกัน มีความหวาดระแวงภัยอยู่ตลอดเวลา และเมื่อได้กลับมาเป็นมนุษย์ เพราะกระแสกรรมนั้นเบาบางลง ก็จะเป็นมนุษย์ที่มีชีวิตอยู่ด้วยความทุกข์ทรมาน กว่าจะมีโอกาสมาพบผู้รู้ ผู้รู้แจ้งเห็นจริงอย่างพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น ยากนักทีเดียว เพราะเหตุนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสเอาไว้ว่า การเกิดเป็นมนุษย์เป็นของยาก และการที่จะได้มาพบพระพุทธเจ้า ได้ฟังธรรม ได้ปฏิบัติธรรม และเข้าถึงธรรมยิ่งยากกว่า มีเพียงพระธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้น ที่จะเป็นประดุจแสงสว่างส่องทางชีวิต ให้เราดำเนินวิถีชีวิตในโลกนี้อย่างถูกต้อง นำมาซึ่งประโยชน์และความสุขในปัจจุบัน จนกระทั่งละโลกไปแล้วก็มีความสุขตลอดเวลา และถ้ามีบารมีแก่กล้าก็ทำให้เข้าถึงบรมสุขคือ อายตนนิพพานได้ เพราะพระธรรมวินัยมีความสำคัญอย่างนี้ คณะสงฆ์จึงได้กำหนดให้มีการศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรม เพื่อสืบทอดพระธรรมวินัยต่อกันมา เป็นการสืบทอดอายุพระพุทธศาสนา โดยมีการสอบเทียบความรู้กัน แล้วเลื่อนชั้นขึ้นไปตามลำดับ ๑๙ พฤษภาคม พ.ศ. …

ความสำคัญของการศึกษาพระธรรมวินัย Read More »

12. นักบวชคือหัวใจของชาวโลก หลวงพ่ออยากจะส่งเสริมการศึกษาค้นคว้าจนกระทั่งเจาะลึกไปถึงคำสอนดั้งเดิมในพระพุทธศาสนา อย่ากลัวว่าเราจะรู้ไม่ทันโลก แต่เรากำลังจะเรียนรู้เพื่อความเป็นนักบวชที่เป็นหัวใจของชาวโลก เพราะเมื่อศึกษาจนรู้แจ้งและสามารถนำมาประพฤติปฏิบัติ เติมความบริสุทธิ์ให้กับตนเองอยู่เสมอ ก็จะได้ชื่อว่าเป็นเนื้อนาบุญของโลก เป็นศูนย์รวมศรัทธา และย่อมจะเป็นผู้ชี้แนะแนวทางอันประเสริฐให้แก่ชาวโลกได้ ๑๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๑๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑

13.การศึกษาตามพุทธประสงค์ การเรียนพระปริยัติธรรมนั้น พลวงพ่อไม่อยากให้เรียนเพียงแค่หวังให้สอบได้เท่านั้น แต่ต้องหวังว่า เราจะได้ความรู้จากพระปริยัติธรรมนั้น มาสอนตัวของเราให้เป็นพระที่สมบูรณ์ อย่างนี้จึงจะถูกต้องตรงตามพุทธประสงค์ พระธรรมวินัยนั้น เป็นตัวแทนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทีเดียว การศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรมจึงต้องเรียนด้วยความเคารพ เคารพในคำสอนของพระบรมศาสดา เคารพในผู้สอน เคารพในตัวของเราเองที่จะเป็นนักเรียนที่ดี หากเราเรียนอย่างนี้จึงจะเรียกว่าบรรลุวัตถุประสงค์ของการศึกษาพระปริยัติธรรม คือศึกษามาเพื่อปฏิบัตินำสิ่งที่ได้ศึกษาเล่าเรียนมานั้นมาตรวจตราสอนตัวของเราเอง มีสิ่งใดที่เรายังบกพร่อง ก็ทำสิ่งนั้นให้สมบูรณ์ขึ้น หากทำแบบนี้ได้ การบวชในภพนี้ชาตินี้ก็สมปรารถนา เราจะเป็นพระที่สมบูรณ์ทุกวันทุกคืนทีเดียว บุญกุศลก็จะเกิดขึ้นกับตัวเราเอง แก่โยมพ่อโยมแม่ แก่หมู่ญาติทั้งที่มีชีวิตอยู่และที่ละโลกไปแล้ว แก่สรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงที่ไม่มีประมาณและแก่ผู้ที่จะมาในภายหลังที่จะได้ยึดถือเป็นแบบแผนต่อไป ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๐ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๐

14.การศึกษาสำหรับผู้ครองผ้ากาสาวพัสตร์ ตอนนี้ในวงการพระพุทธศาสนาในประเทศไทยของเรามีสองความคิดที่แตกต่างกันอยู่ ความคิดที่หนึ่ง เขาถือว่านักบวชอย่างลูกเณรนี้ ถือเป็นผู้ด้อยโอกาส คือไปทางโลกไม่ได้แล้วจึงมาบวช บวชเรียนแล้วก็ลาสิกขาไป แต่หลวงพ่อไม่คิดอย่างนั้น หลวงพ่อคิดว่า ผู้ที่มาเป็นนักบวชต้องเป็นผู้มีบุญ ไม่ว่าจุดกำเนิดของชีวิตจะเริ่มต้นมาจากตรงไหน ระดับไหน ตั้งแต่สมัยพุทธกาล ผู้ที่จะเข้ามาสู่ร่มเงาของพระพุทธศาสนาก็มาจากทุกระดับเลย จากจุดกำเนิดชีวิตที่หลากหลาย จากท้องนา มหาเศรษฐี จนถึงพระราชามหากษัตริย์ ก็รวมมาอยู่ในที่เดียวกัน เหมือนน้ำที่ไหลมาจากห้วย หนอง คลอง บึง พอลงไปอยู่ในทะเลก็มีรสเค็มเป็นอันเดียวกัน เพศนักบวชถือว่าเป็นสุดยอดของผู้มีบุญ และตราบใดที่เรายังอยู่ในเพศของนักบวช ครองผ้ากาสาวพัสตร์ สิ่งที่ควรจะศึกษามี ๓ อย่างคือ ไตรสิกขา ได้แก่ ศีล สมาธิ ปัญญา ไม่ใช่ศาสตร์อย่างอื่นเลย ต้องมาเรียนพระธรรมวินัย และเรียนเพื่อการพ้นโลก ถ้าไม่ได้ครองผ้ากาสาวพัสตร์ เราจะไปศึกษาอะไรก็ได้ แต่ถ้าเราครองผ้ากาสาวพัสตร์ ฉันภัตตาหาร บริโภคปัจจัยสี่ที่ญาติโยมเขาเอาชีวิตเป็นเดิมพัน อาบเหงื่อต่างน้ำ กว่าจะได้ปัจจัยสี่มาถวายเราด้วยศรัทธา โดยหวังจะเอาบุญจากเรา แล้วสนับสนุนเราให้ประพฤติพรหมจรรย์อย่างนี้ ก็ต้องศึกษา ศีล สมาธิ ปัญญา เพื่อมุ่งไปสู่อายตนนิพพาน นี่คือวัตถุประสงค์ ๑๔ พฤษภาคม …

.การศึกษาสำหรับผู้ครองผ้ากาสาวพัสตร์ Read More »

15. ภาษาอังกฤษเพื่อเผยแพร่พระธรรมวินัย ชาวโลกกำลังต้องการสามเณรที่สมบูรณ์ไปด้วย ๓ ป. วัดพระธรรมกายจะต้องสร้างสามเณรที่โลกต้องการให้ได้ หลวงพ่อยังหวังตลอดเวลาว่า อยากให้ลูกเณรมีความรู้ภาษาอังกฤษ ลูกเณรยังอยู่ในวัยขนาดนี้ กำลังทรงจำได้ดี ต้องกล้าพูด กล้าแสดงออก ซึ่งลูกเณรจะทำได้ดีในช่วงนี้ ถ้าผ่านวัยนี้ไปแล้วเดี๋ยวจะล้าเสียก่อน ลูกเณรทุกองค์ต้องฝึกภาษาอังกฤษให้ได้ ไม่อย่างนั้นความรู้ที่เรามีอยู่จะมีประสิทธิภาพไม่เต็มที่ เพราะจะใช้ได้เฉพาะกับคนไทยเท่านั้น ขยายต่อไปไม่ได้ แม้เราไม่ได้ตระหนี่ความรู้ก็เหมือนตระหนี่ เพราะพูดกันไม่รู้เรื่อง สื่อสารกันไม่ได้ ผู้ที่มีกิเลสน้อยยังมีอยู่ในโลกนี้อีกเยอะ ที่อยากรับฟังคำสั่งสอนจากลูกเณร แต่เขาจะพลาดโอกาสถ้าลูกเณรสื่อสารกับเขาไม่ได้ หลวงพ่ออยากให้สื่อสารกันได้ ในเมื่อเรามีสิ่งที่มีคุณค่าอยู่ในตัว สิ่งที่มีคุณค่ามากที่สุดในโลกตอนนี้อยู่ในเมืองไทยนะจ๊ะ คือ พระพุทธศาสนา เพราะฉะนั้นลูกเณรต้องขวนขวาย ทำตัวของเราให้สมบูรณ์พร้อมที่จะเปิดเผยสิ่งที่มีคุณค่าต่อชาวโลก นี่คือสิ่งที่หลวงพ่ออยากให้เกิดขึ้นในยุคนี้ ยุคที่เรากำลังแข็งแรงกันอยู่ ทุ่มให้สุดตัวเลย ศึกษา ฝึกฝน สั่งสอน ปกป้องพระพุทธศาสนา ทำให้เต็มที่เลย แล้วขยายไปทั่วโลก ลองคิดดูว่า ถ้าลูกเณรทุกองค์ปฏิบัติธรรมเข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน แตกฉานในพระไตรปิฎก แล้วยังมีความสามารถในภาษาอังกฤษ สามารถถ่ายทอดวิชาธรรมกายผ่านภาษาอังกฤษได้ด้วยแล้ว ลูกเณรว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราจะขยายพระพุทธศาสนาได้รวดเร็วเลย เพราะสื่อสารกันได้แล้วในไม่ช้าสันติสุขที่แท้จริงก็จะเกิดขึ้นกับโลก ๑๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๓๖ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) …

ภาษาอังกฤษเพื่อเผยแพร่พระธรรมวินัย Read More »

16. ต้องไปพร้อมกัน ปริยัตินี้เป็นทางผ่าน เป็นแบบแผน หรือเป็นแผนผังให้เราได้ศึกษาว่า ในภาคทฤษฎีนั้นเป็นอย่างไร เพื่อที่จะก้าวไปสู่การปฏิบัติ แล้วเราจะได้นำมาเทียบเคียงกันว่า สิ่งที่เราปฏิบัติแล้วได้รู้ได้เห็นนั้น ถูกต้องตามทฤษฎีไหม ถ้าถูกต้องเหตุกับผลตรงกัน การปฏิบัติของเราก็ใช้ได้ เพราะฉะนั้น ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ จะต้องไปพร้อมๆ กัน จะแยกอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ จะรักปริยัติแต่เว้นการปฏิบัติก็ไม่ได้ จะรักการปฏิบัติแล้วทิ้งปริยัติก็ไม่ได้ หลวงพ่อจึงมักจะย้ำบ่อยๆ ว่า หลวงพ่ออยากให้ลูกทุกองค์เป็น นักบวช ๓ ป. คือสมบูรณ์พร้อม ทั้งปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ เพื่อตัวของเราเองจะได้เข้าถึงที่พึ่งภายใน แล้วหลังจากนั้นจะได้เป็นที่พึ่งของผู้อื่นด้วย ยังมีชาวโลกอีกมากมาย ที่ไม่เคยรู้เรื่องราวเกี่ยวกับสิ่งที่มีอยู่ภายในตัวเลย เขาไม่เคยเฉลียวใจด้วยซ้ำไปว่าในตัวของเขานั้นมีธรรมกายอยู่ เพราะไม่ได้เฉลียวใจอย่างนี้ชีวิตจึงมีแต่ความทุกข์ทรมาน ได้แต่ดำเนินชีวิตไปเรื่อยเปื่อยไม่มีเป้าหมาย เมื่อตายแล้วก็มักจะตกไปสู่อบาย ผู้ที่ไปสู่สุคตินั้นมีน้อยมาก เปรียบเหมือนเขาโค ส่วนผู้ที่ไปตกนรกนั้นมีเป็นจำนวนมากเหมือนคนโค เขารอเราอยู่นะจ๊ะ ดังนั้น จึงเป็นภาระหน้าที่ของเรา เมื่อเรารู้แล้ว เห็นแล้ว เราจะได้เป็นผู้ให้แสงสว่างแก่ชาวโลก มีความรู้อะไรในตัวเราก็แบ่งปันเป็นธรรมทานแก่เขา เขาจะได้ปฏิบัติได้ถูกต้อง คำว่า เทศนา จึงตามมา ถ้าเขาเป็นคนไทย เราก็ใช้ภาษาไทยในการเทศน์สอน …

ต้องไปพร้อมกัน Read More »