หนังสือ คำสอนยาย

อย่าเผลอสติ

     พวกเราต้องอย่าแสดงฤทธิ์นะ แม้ว่าตัวเราเองจะมีฤทธิ์ มีงานทำมากน้อยแค่ไหน ก็อ่อนน้อม  อดทนเอาไว้ ผู้ใหญ่  ครูอาจารย์มีแต่ความหวังดีกับเรา พวกเราต้องจำคำของยายไว้ให้ดี เอามาอธิษฐานกำกับไว้ว่า อย่าเผลอสติเรื่องนี้เป็นอันขาด ไม่อย่างนั้นแล้ว  เราจะเสียคน จะไปได้ไม่ตลอด จะไม่มีวิชชา  ไม่มีความรู้ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

อ่อนน้อมเสมอ

     พวกที่ใช้งานแล้วมีฤทธิ์ แล้วก็เอาฤทธิ์มาแสดงกับคนโน้นคนนี้ อย่างนี้ใช้ไม่ได้ คนที่หลวงพ่อใช้ก็เหมือนกัน พอท่านใช้ก็มีฤทธิ์มาก ออกฤทธิ์จนลืมตัว แต่ยายไม่เคยไปแสดงฤทธิ์กับใคร ๆ เลย มีแต่ความอ่อนน้อมอยู่เสมอ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

ยอม…เพื่อให้ทุกคนได้บุญ

     ยายเป็นคนยอมคนนะ อยู่ที่ไหนก็ลดทิฐิ อ่อนน้อมถ่อมตนเสมอ เราต้องยอมทุก ๆ  คน เพื่อให้ทุกคนทำความดีด้วยกัน เราต้องอดทน  ง้อเขาทุกอย่าง ง้อเพื่อให้เขาสามัคคีกัน  รักกัน จะได้ทำความดีกันได้ พอเรายอมได้ งานทุกอย่างก็สำเร็จ สุดท้ายก็ได้บุญกันทุกคน โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

จะลำบากแค่ไหนก็ยอม

     ยายสร้างบารมี  มุ่งหวังไปนิพพานเมื่อปราบมารหมดแล้ว ถ้ายังไม่หมด  ยายก็ไม่ยอมเข้านิพพาน ยายนึกถึงบุญ  ชาตินี้ชาติสุดท้าย  จะลำบาก ขนาดไหนก็ยอม  ยอมลดทิฐิทุกอย่าง  จึงหาคนทำอย่าง ยายได้ยาก ไม่ว่าใครก็ตาม  ที่มาที่ศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม (วัดพระธรรมกาย)  ยายยกมือไหว้เขาก่อนเสมอ  เพราะที่เขามานั้น  ที่ศรัทธายายก็มี  มาจ้องจับผิดก็มี ยายแก่แล้ว  คนแก่ทำอะไรก็งก ๆ  เงิ่น ๆ พอยกมือไหว้เขาก่อน  แทนที่เขาจะจับผิด  เขาก็รับไหว้ยาย  เท่ากับว่ายายได้ช่วยปิดนรกให้เขา โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

สู้ถึงที่สุด

     ยายนึกในใจว่า จะชนะหรือไม่ ก็จะสู้ให้ถึงที่สุด จะไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ  เป็นอันขาด ใครจะไปไหนก็ไป ยายก็อยู่ของยาย ทำวิชชาของยายอย่างนี้ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

ลดทิฐิ

     ยายลดทิฐิทุกอย่าง เอาทิฐิที่ไม่ดีออกจากใจ เอาทิฐิที่ดีใส่ตัว พระทุกรูปในวัดนี้ ยายลดทิฐิให้หมด ยายลดทิฐิกับคนที่คิดจะสร้างความดีกับยาย แต่ถ้าใครมีทิฐิชั่ว ๆ  คิดชั่ว  จะทำให้หมู่คณะแตกแยก  ยายก็ต้องพังไปข้างหนึ่ง โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

อย่าย่อท้อ

     เกิดเป็นคน  อย่าย่อท้อ จะทำอะไรก็รีบ ๆ  ทำ เดี๋ยวแก่มาจะทำไม่ไหว ยายเป็นคนขยัน ทำโน่น  ทำนี่  ทำทั่วทั้งวัด พักนิด ๆ  หน่อย ๆ พวกเราน่ะ  ทำอะไรนิด ๆ  หน่อย ๆ  ก็พักแล้ว โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

ความไว้วางใจ

     ยายจะอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่อยู่เสมอ ยายอ่อนน้อมด้วย ซื่อตรงด้วย พูดแต่ความจริง ไม่กลัวอย่างอื่นเลย กับผู้ใหญ่  กับหลวงพ่อวัดปากน้ำด้วยแล้ว ยายได้รับความไว้วางใจมากที่สุด โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

ไม่ยอมแพ้

     ยายไม่เคยยอมแพ้ต่ออุปสรรคที่มาขวางหน้า เมื่อจะต้องทำอะไร  ยายจะมานะ  บุกบั่น ยายจะพยายามทุกวิถีทาง เพื่อทำสิ่งที่ตั้งใจไว้  ให้สำเร็จให้จงได้ ตอนที่ยายล้มป่วย วันหนึ่งยายมีความรู้สึกว่า  ก้าวขาเดินไม่ออก แต่ใจของยายไม่ยอมแพ้ จึงค่อย ๆ  ขยับขา  ก็ขยับไม่ออกเลย พยายามขยับนิ้วทีละนิด ๆ จนในที่สุด ยายก็ก้าวเดินได้สำเร็จ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

รักความสะอาด

     ยายเริ่มต้นจากไม่มีอะไร แต่ยายรักความสะอาด รักสะอาดมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ยายรบจนกระทั่งที่นี่  (ศูนย์พุทธจักรฯ)  สะอาด ทำให้คนศรัทธาเลื่อมใส ทำให้ที่นี่เป็นหลักชัย  เป็นที่ปฏิบัติธรรมได้ ฉะนั้นอย่าทิ้งเรื่องความสะอาดที่ยายพยายามรบมานะ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

ทำอะไร ทำจริง

     ตั้งแต่ยายเข้าวัดมา  มีคนดูถูกมากมาย  แต่ที่ยายก้าวขึ้นมาได้ขนาดนี้  ก็เพราะทำอะไรทำจริง ยายคิดแต่จะเอาธรรมะ คิดแต่จะตอบหลวงพ่อวัดปากน้ำให้ได้ ใจจรดธรรมะ  ไม่ถอยเลย เรื่องอื่น ๆ  ยายมองข้ามไป  ไม่สนใจ ใครจะแกล้ง  ใครจะดูถูกเหยียดหยาม  ก็ช่างเขา ยายก็ทนได้ ถ้ามัวแต่อิจฉาริษยา  แก่งแย่งชิงดีกัน  ก็เสียเวลา ไปเปล่า ๆ  คนที่คิดว่าตัวเองเก่ง  ก็มัวต่อสู้กันต่าง ๆ นานา แต่ยายมุ่งเอาแต่ธรรมะ ถ้าคนเก่งจริง  ไม่ต้องไปสู้กับใคร ยายไม่เสียเวลาในเรื่องเหล่านี้ จึงมีเวลาค้นธรรมะละเอียดมากขึ้น โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

มนุษย์และเทวดาสรรเสริญ

    คุณยายเดินไปตรวจวัด  เห็นไม้กวาดที่วางไม่เป็นระเบียบ  คุณยายบอกให้ไปวางใหม่ให้เรียบร้อย  แล้วสอนว่า ข้าวของต้องเก็บให้เรียบร้อย  เกิดกี่ภพกี่ชาติ  ก็จะได้เจอแต่สิ่งที่เรียบร้อย ข้าวของที่เอามาใช้น่ะ  เอามาใช้ได้ แต่ใช้แล้วต้องเอาไปเก็บไว้ที่เดิม ถ้าเราทำอะไรสะอาดเรียบร้อย เราก็จะเป็นตัวอย่างของความสะอาดเรียบร้อย ถ้าเราทำอะไรสกปรกรกรุงรัง ก็จะเป็นตัวอย่างของความสกปรกรกรุงรัง คนที่ทำอะไรสะอาดเรียบร้อย มนุษย์ก็สรรเสริญ  เทวดาก็สรรเสริญ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

รู้เท่าทัน…ไม่โกรธตอบ

    เมื่อเกิดเรื่องหนัก ๆ  กับยาย  ทุกครั้งยายจะอยู่ในธรรมะมาก ๆ  ยิ่งอยู่ในธรรมะมาก  ใจยิ่งใส  ใจยิ่งใสก็ ยิ่งดิ่งวิชชาได้ละเอียดมากขึ้น ยายจะไม่โกรธตอบคนที่โกรธยาย  แต่ยายจะมองต้นตอที่ทำให้เกิดเรื่องเหล่านี้ขึ้นนับตั้งแต่ก่อนจะเข้าวัด  ก็โดนโขก  เข้ามาบวชทำวิชชาแล้วก็ถูกเขารังเกียจ  หาว่าเป็นคนชั้นต่ำ  เป็นคนรับใช้เขามา  เป็นวัณโรค  เป็นคนไม่มีความรู้  ที่อยู่อาศัยก็ให้อยู่ที่สกปรกที่แย่ที่สุด  เวลาเอาอาหารมาให้ก็กระแทกให้ เกิดมาภพชาตินี้  ยายโดนมารโขกสับตลอดเวลา เข้าวัดแล้วก็ยังโดนอยู่เรื่อย ๆ จนบัดนี้ แต่ชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายที่มันจะโขกสับยายได้ เพราะเดี๋ยวนี้ยายรู้ทันหมดแล้ว  จะไม่ยอมแพ้และพร้อมที่จะปราบมันอีกด้วย โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

ชนะด้วยบุญ

     ทุกอย่าง  ใครจะสับ  จะโขกอย่างไร ยายยอมแพ้เขาแต่ข้างนอก ข้างในไม่ยอมแพ้ พอถึงสุดท้ายก็ชนะทุกอย่างทั้งหมด เป็นอย่างนี้เรื่อย ๆ  ทุกเรื่อง ข้างในยายสู้  สู้ถึงที่สุด สู้ด้วยบุญ  ไม่ยอมถอยเลย ข้างนอกก็ดูเหมือนแพ้ แต่ข้างในยิ่งดิ่งธรรมะใหญ่ ยิ่งดิ่ง  ยิ่งละเอียด ในที่สุดก็ชนะด้วยกำลังบุญของยายเอง โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

ชาติสุดท้าย

     ยายมาคิดดูว่า  ในอดีตชาติใดชาติหนึ่ง  เราคงเคยทำสิ่งที่ไม่ดีไว้  แล้วถูกพญามารบังคับให้มีผลมาถึงปัจจุบัน ทำให้ตกเป็นบ่าวเป็นทาสพญามาร  ถูกเขาสับเขาโขกเอาอย่างนี้  ที่เขาใช้ให้ไปทำไม่ดีนั้นน่ะ  เขาสับเขาโขกเอาละ เมื่อรู้แล้วว่า  ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย  ตั้งแต่นี้ไปต้องพยายามทำความดีให้มาก  ทำความดีให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้  ทำดีให้สุดชีวิตเชียว  เพราะเดี๋ยวก็วันเดี๋ยวก็คืนผ่านไปเร็ว  ต้องพยายามทำดีเข้าไว้มาก ๆ  จะได้หลุดจากการเป็นบ่าวเป็นทาสของพญามารชาติหน้าถึงว่าจะไม่ชนะเขาทีเดียว  แต่ก็ขออย่าให้เป็นบ่าวเป็นทาสเขาเลย  จะได้มีโอกาสสร้างความดีมาก ๆ เมื่อใดที่เรารู้ว่า  เราทำไม่ดี  ถูกเขาหลอกใช้สอยเอาแล้ว  ก็ตั้งต้นใหม่ว่า  ต่อแต่นี้ไปจะต้องไม่ประมาท พยายามทำความดีให้มาก  ไม่ท้อแท้ท้อถอย      อย่างโบราณเขาว่า สี่ตีนยังรู้พลาด  นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง  สองขาโด่เด่ มันก็ซวนเซไปบ้าง นี้มันเป็นธรรมดา  พลาดไป  ซวนเซไป  ก็ตั้งหลักใหม่  ทำความดีให้มาก ๆ  ล้มแล้วก็ตั้งต้นใหม่  ไม่ยอมท้อถอย คิดว่าเหลือเวลาอยู่ในโลกไม่มากเท่าไร  มีโอกาสทำดีได้เท่าไร  ก็ต้องทำให้มากเข้าไว้  ภพชาติต่อไปจะได้ไม่ต้องตกเป็นบ่าวเป็นทาสเขาอีก ถ้าภพชาตินี้เอาชนะได้  ต่อไปก็ชนะทุกภพทุกชาติ ภพชาตินี้จึงสำคัญที่สุด  เพราะฉะนั้นจะต้องอดทนและอดกลั้นให้เป็นพิเศษ  ต้องมีสติ  มีปัญญา  ต้องไม่ประมาท ต้องมีความบริสุทธิ์ ทำความดีในภพชาติสุดท้ายนี้ให้ดีที่สุด  …

ชาติสุดท้าย Read More »